Νίκος Σβέρκος

Αφήνοντας τους The Place Within, o LogOut μάς συστήθηκε πρόσφατα με το άλμπουμ Paper Plane Flight Recorder ως ένα από τα πολλά τέκνα της ύστερης μοναχικής τραγουδοποιίας στην Ελλάδα, παρουσιάζοντας 12 ηχογραφήσεις από το δωμάτιο του σπιτιού του, με τη φωνή και την κλασική κιθάρα να πρωταγωνιστούν. Αυτή η κυκλοφορία αλλά και το «βιογραφικό του», που φανερώνει έναν ιδιαίτερα δραστήριο δημιουργό, υπήρξαν αφορμή ώστε να του θέσουμε κάποιες ερωτήσεις για τον ίδιο και για το περιβάλλον του...

Μέχρι πρόσφατα έπαιζες σε μπάντα, στους The Place Within, αλλά σήμερα δρας μόνος σου. Τι σε έκανε να αποστασιοποιηθείς από ένα συλλογικό εγχείρημα και να ακολουθήσεις προσωπικό δρόμο;

Η ζωή, μεταξύ άλλων, συνηθίζει πολλές φορές να βάζει μεγάλες αποστάσεις μεταξύ αγαπημένων συγκροτημάτων. Ό,τι και να κάνει βέβαια, τα τραγούδια που είναι να βγουν, θα βγουν...

Στις ζωντανές σου εμφανίσεις ασκείς την τεχνική του live-looping, δηλαδή της επιτόπιας παραγωγής και αναπαραγωγής ήχων και μελωδιών. Και δεν είσαι ο μόνος: πολλοί νέοι τραγουδοποιοί κάνουν το ίδιο. Είναι άλλη μια μόδα η οποία θα ξεπεραστεί ή ένας διαφορετικός τρόπος έκφρασης;

Επειδή τα τραγούδια που είναι να βγουν, θα βγουν και επειδή η τέχνη πρέπει να είναι ευκίνητη για να μπορεί να προκύψει σχεδόν οπουδήποτε, όχι μόνο σε μουσεία ή μπαρ –ώστε, όσο γίνεται, να αποτελεί μέρος της καθημερινής ζωής– είναι σημαντικό ότι το live-looping βοηθάει να επιτευχθεί ένα γεμάτο ηχητικό αποτέλεσμα χωρίς πολλές απαιτήσεις, ούτε καν την απαίτηση περισσότερων μουσικών. Όταν μία τεχνολογία μειώνει τις απαιτήσεις για τη δημιουργία, είναι προς την καλή κατεύθυνση. Αλλά, όπως με όλα, το θέμα είναι να εκμεταλλεύεσαι τα θετικά της και να παρακάμπτεις τα αρνητικά της.

Logout_2

Ας πάμε στο Paper Plane Flight Recorder. Τι είδους συνομιλίες μπορεί να περιλαμβάνει το «μαύρο κουτί μιας σαΐτας»;

Μπορεί να έχει οτιδήποτε. Σημαντικές και ασήμαντες συνομιλίες, τυχαίους ήχους, αλληλουχίες ακόρντων... Οτιδήποτε σε βοηθάει να κρατήσεις τα σημαντικά κομμάτια και να επαναφέρεις την αίσθηση ότι πετάς.

Μια κλασική ερώτηση: γιατί εκφράζεσαι στα Αγγλικά; Δεν είναι πιο εύκολο, πιο άμεσο και πιο συναισθηματικό να πεις σε κάποιον «σε μισώ», αντί για «I hate you»;

Δεν είναι απαραίτητο η τέχνη να είναι εύκολη, άμεση και κατανοητή. Πολλές φορές η διαδικασία του να σκάψεις για να βρεις κάτι προσθέτει στην εμπειρία που θα έχεις απ' αυτό. Γενικά, στα ελληνικά τραγούδια συνήθως προκαλούνται περισσότερες σκέψεις και συνειρμοί, δύσκολα ελέγξιμοι. Ενώ στα αγγλικά ή στα κομμάτια χωρίς στίχους μπορεί να χαθεί κανείς πιο εύκολα στην αίσθησή τους. Η εναλλαγή στις κατάλληλες αναλογίες, πάντως, έχει το ενδιαφέρον της. Το θέμα είναι, ανεξαρτήτως γλώσσας, το τελικό αποτέλεσμα να δουλεύει για τις δοθείσες συνθήκες. Πέραν όλων αυτών βέβαια, τα κομμάτια σαν κομμάτια βγαίνουν στη γλώσσα που θέλουν εκείνα.

Ανήκεις σε μια γενιά η οποία βλέπει τα πάντα να αλλάζουν και να μπαίνουν σε προφίλ των κοινωνικών μέσων δικτύωσης. Χωράνε αυτά που θέλεις να εκφράσεις μέσα σε έναν τέτοιο κόσμο;

Δεν είναι ποτέ ανεξάρτητο αυτό που θέλει να εκφράσει κανείς από τον κόσμο στον οποίο ζει. Ίσα-ίσα, επειδή όλα είναι καινούργια στο πώς αντιλαμβάνεται κανείς τον εαυτό του και τους άλλους μέσα σε τέτοιες συνθήκες, υπάρχει πολλή δουλειά, ώστε να κατανοηθεί και να εξηγηθεί «όλο αυτό».

Logout_3

Στο βιογραφικό σου γράφει ότι έχεις συμμετάσχει σε θεατρικές παραστάσεις. Ποια ήταν η εμπλοκή σου σε αυτές και τι έμαθες για τη μουσική από το θέατρο;

Παίζοντας live μουσική για παραστάσεις γίνεται πιο εμφανές το πόσο ενδιαφέρουσα είναι η σύμπτωση του ήχου και της ανθρώπινης κίνησης σε πραγματικό χρόνο και γενικά η ζωντανή αλληλεπίδραση διαφορετικών τεχνών. Έτσι, μπορεί κανείς να φτιάξει πιο ολοκληρωμένες εμπειρίες για τον θεατή δεσμεύοντας από την άλλη περισσότερο την ελευθερία του, με την τροφοδότηση των κυριότερών του αισθήσεων.

Σε σχετικές δημοσιεύσεις αναφέρεται ότι ετοιμάζεις νέο δίσκο που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2012, λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του πρώτου σου άλμπουμ. Από πού αντλείς έμπνευση για τόσο μεγάλη μουσική παραγωγικότητα;

Μία σχετική ρήση του Leonard Cohen που απαντάει στο ερώτημα, όσο καλά μπορεί να απαντηθεί (γενικά και για όλους) είναι η εξής: «Η ποίηση είναι απλώς η απόδειξη της ζωής. Εάν η ζωή σου καίγεται σωστά, η ποίηση είναι μονάχα η στάχτη».

Ποιος ξένος καλλιτέχνης ονειρεύεσαι να ακούσει τα τραγούδια σου και να του αρέσουν; Και γιατί;

Οποιοσδήποτε, ανεξαρτήτως εθνικότητας και επαγγέλματος, βρει μέσα στο άλμπουμ κάτι απ' όσα υπάρχουν ή απ' όσα θα φανταστεί μόνος του, που θα του χρησιμεύσει. Θα είναι εξίσου σημαντικό.

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured