Η Φωτεινή Δάρρα είναι από εκείνες τις τραγουδίστριες που μαγνητίζει τα βλέμματα από την πρώτη στιγμή. Όχι μόνο εξ’ αιτίας της εκθαμβωτικής της εμφάνισης, μα και λόγω της φωνής της. Ένας σπάνιος συνδυασμός, ο οποίος συνοδεύτηκε την τελευταία δεκαετία με σταθερές καλλιτεχνικές επιλογές και με ξεχωριστές ζωντανές εμφανίσεις. Φέτος η Φωτεινή Δάρρα επιστρέφει με νέο δίσκο, ενώ τη Δευτέρα στις 29 του μήνα θα δώσει μια ιδιαίτερη συναυλία στο Παλλάς, αφιερωμένη σε άδικα απαξιωμένα αλλά πασίγνωστα τραγούδια της δεκαπενταετίας 1960-1975. Το Avopolis Greek, λοιπόν, μόνο αδιάφορο δεν μπορούσε να μείνει…
Αισθάνομαι περήφανη για τη χώρα μου και τυχερή κάθε φορά που μας δίνεται η ευκαιρία να αναδεικνύουμε στους πολίτες όλου του κόσμου τον πολιτισμό που διαθέτουμε. Ακολουθώ εξαρχής μια στάση ζωής η οποία μου επιτρέπει να αναγνωρίζω το πόσο σπουδαίο είναι για έναν καλλιτέχνη να του δίνεται αυτή η δυνατότητα, και να μην ξεπουληθώ στον βωμό του χρήματος και της εύκολης επιτυχίας. Ένας τέτοιος δρόμος απαιτεί αφοσίωση και προσήλωση. Αγαπώ πολύ αυτό που κάνω και η μεγαλύτερη τύχη είναι αυτή.
Τι θα απαντούσατε σε κάποιον κακοπροαίρετο, αν απέδιδε τα παραπάνω σε καλές δημόσιες σχέσεις; Δεν μου έχει συμβεί ποτέ να με ρωτήσουν κάτι τέτοιο. Αιφνιδιάζομαι! Σας απαντώ ότι οι καλές δημόσιες σχέσεις δεν τραγουδούν από μόνες τους. Δεν τις έχω δει ποτέ μου να ανεβαίνουν στη σκηνή και να τραγουδάνε. Συνδυάζοντας τα παραπάνω με τις εξαιρετικές κριτικές που έχετε αποσπάσει για την ερμηνεία σας από την αρχή της καριέρας σας, πόσο εύκολο είναι για μια νέα καλλιτέχνιδα να μην επηρεαστεί και να μείνει προσγειωμένη; Αγαπώ την ουσία της δουλειάς μου. Η μόρφωση είναι ένας τρόπος για να βλέπει κανείς τα πράγματα στις αληθινές τους διαστάσεις. Με ενδιαφέρει η ευτυχία και όχι η επιτυχία. Διαπιστώνω όμως ότι υπάρχει μία αναντιστοιχία των παραπάνω με τη δισκογραφική σας παρουσία. Πέρα από soundtracks και συμμετοχές, έχετε μόνο μία ολοκληρωμένη δουλειά με καινούργια τραγούδια, το Δελτίο Ανέμων. Πού οφείλεται αυτό; Έχω τραγουδήσει δύο δίσκους με καινούργια τραγούδια του σπουδαίου συνθέτη Νίκου Μαμαγκάκη: τον Άγιο Ερωτόκριτο και τον Νέο Ερωτόκριτο. Τραγούδησα επίσης ξανά δύο από τους σημαντικότερους δίσκους του ίδιου συνθέτη: την Εκδρομή και τον Ερωτόκριτο. Επίσης, μελοποιημένη ποίηση Κ. Π. Καβάφη σε δίσκο του Δημήτρη Παπαδημητρίου. Χαίρομαι που μέσα στην τόσο ολιγόχρονη παρουσία μου στον χώρο του τραγουδιού έκανα τόσες ολοκληρωμένες δουλειές, με δύο τόσο σημαντικούς συνθέτες.
Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου είναι σταθερός συνοδοιπόρος σας, από την αρχή της καριέρας σας. Πώς είναι να συνεργάζεστε μόνιμα με έναν τόσο καταξιωμένο συνθέτη; Αισθάνεστε ότι η ταύτισή σας με τον Παπαδημητρίου μπορεί να έπαιξε και αρνητικό ρόλο, π.χ. στο μουσικό ύφος που έχετε υιοθετήσει, ή στις προοπτικές για άλλες συνεργασίες; Όπως βλέπετε και από τον καινούριο δίσκο, κάνω διαρκώς διαφορετικά πράγματα σε επίπεδο εμφανίσεων, αλλά και στη δισκογραφία. Θεωρώ πολύ σπάνιο δώρο στις μέρες μας να έχεις «δασκάλους» συνοδοιπόρους. Ένας τέτοιος είναι και ο Δημήτρης Παπαδημητρίου για μένα. Επίσης υπάρχει και κάτι άλλο: είναι πολύτιμο να μπορείς να έρθεις σε επαφή με ένα μεγάλο μέρος του έργου ενός συνθέτη, να μελετήσεις το ύφος του, να μάθεις τον τρόπο γραφής του, για να μπορέσεις έτσι να εκφράσεις την αλήθεια του έργου του. Εγώ αυτήν την ευκαιρία την είχα μέχρι τώρα δύο φορές στη ζωή μου: με τον Παπαδημητρίου και με τον Μαμαγκάκη. Ο κόσμος άλλωστε μας ταυτίζει τελικά με ό,τι ο ίδιος αποφασίζει πως μας ταιριάζει. Αυτό για μένα είναι από το “Τρέχει Το Νερό” και τις “Μάγισσες Της Σμύρνης” μέχρι το “Αγόρι Μου” και το “Σε Βλέπω Στο Ποτήρι Μου”. Αν και διαθέτετε έναν κοσμοπολίτικο καλλιτεχνικό αέρα, οι επιλογές σας δείχνουν αγάπη για το παλιό λαϊκό τραγούδι (Άκης Πάνου, Απόστολος Καλδάρας, Γιώργος Ζαμπέτας). Όσο και αν κυριαρχούν σήμερα οι Δυτικές μουσικές, τελικά μια σπουδαία πενιά πάντα θα μας αγγίζει; Όλα τα μουσικά είδη έχουν τα αριστουργήματά τους. Τα τραγούδια αυτά ανήκουν σε μια τέτοια κατηγορία. Και πάνω από όλα –αν αποδεχθώ το κομπλιμέντο του κοσμοπολιτισμού, και σας ευχαριστώ– ο σωστός κοσμοπολίτης ξέρει πάντα να εκτιμά το γνήσιο. Και το πραγματικό λαϊκό τραγούδι είναι γνήσιο. Αν δεν κάνω λάθος έχετε μεγάλη αδυναμία και στη Βίκυ Μοσχολιού… Δεν ξέρω κάποιον που να μην αναγνωρίζει τη Βίκυ Μοσχολιού ως μία από τις μεγαλύτερες λαϊκές φωνές οι οποίες πέρασαν από αυτή τη χώρα. Είμαι πολύ τυχερή που τη γνώρισα προσωπικά, με τίμησε με τη φιλία της αλλά και μου δίδαξε το λαϊκό τραγούδι. Γενικά φαίνεται να προσπαθείτε να συνδυάσετε τη Δύση με την Ανατολή στις επιλογές σας, όπως κάνει κατ’ εξοχήν και ο Δημήτρης Παπαδημητρίου στις μουσικές του. Είναι τελικά η μοίρα των Ελλήνων να βρίσκονται στη μέση –με όλα τα θετικά και τα αρνητικά που αυτό συνεπάγεται; Δεν χρειάζεται και μεγάλη προσπάθεια για να γίνει ένας τέτοιος συνδυασμός. Είναι μοιραίο, αφού η Ελλάδα βρίσκεται στη συγκεκριμένη γεωγραφική θέση και είναι αυτή από την οποία προέρχεται ο σύγχρονος πολιτισμός. Δεν είμαστε ούτε Δυτικοί ούτε Ανατολίτες. Είμαστε Έλληνες. 
Οι σπουδές σας περιλαμβάνουν και την υποκριτική. Θα σκεφτόσασταν να ασχοληθείτε πιο συστηματικά ή καλύπτεται αυτή σας η ανάγκη αποκλειστικά μέσα από το τραγούδι; Αισθάνομαι ότι οι τέχνες αυτές είναι συμπληρωματικές. Είναι «αδελφές» τέχνες. Έτσι λοιπόν η μουσικότητα είναι σπουδαίο χαρακτηριστικό για τον ηθοποιό. Αλλά και η ερμηνεία για τον τραγουδιστή είναι το σπουδαιότερο. Ας μιλήσουμε για τα τραγούδια Του Έρωτα Και Της Αμαρτίας. Πώς προέκυψε αυτό το άλμπουμ και τι ακριβώς περιλαμβάνει; Υπέροχα τραγούδια της δεκαπενταετίας 1960-1975. Προέκυψε από μια ραδιοφωνική εκπομπή που μου ζήτησε να ηχογραφήσουμε ο δημοσιογράφος και μουσικοκριτικός Γιώργος Τσάμπρας. Έχοντας ακούσει το “Αγόρι Μου”, το οποίο περιλαμβανόταν στον προηγούμενο live δίσκο μου, μου πρότεινε να ερμηνεύσω μια σειρά από ανάλογα τραγούδια. Τον εμπιστεύθηκα! Άλλωστε είναι τόσο αληθινά αυτά τα τραγούδια, μέσα στην υπερβολή τους, και τόσο βαθιά ερωτικά, ώστε ισχύουν σε όλες τις εποχές. Τότε ήταν που αποφάσισα να κάνω αυτόν τον δίσκο με τα τραγούδια Του Έρωτα Και Της Αμαρτίας. Η εμφάνιση στο Παλλάς στις 29 Νοεμβρίου θα αποτελεί παρουσίαση των τραγουδιών αυτών; Αυτά, μα και άλλα, τα οποία ανήκουν στον ίδιο χώρο. Οι εμφανίσεις σας γίνονται πάντα σποραδικά και σε σημαντικούς συναυλιακούς χώρους. Θα εμφανιζόσασταν σε μια νυχτερινή μουσική σκηνή για ένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, όπως συνηθίζεται στη χώρα μας; Το έκανα και το διασκέδασα πολύ! Στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο και πέρυσι στο Stage στη Θεσσαλονίκη. Είναι πολύ ωραίοι κι αυτοί οι χώροι. Διαθέτουν μια ζεστασιά και μια ανεμελιά. Έχει την πολυτέλεια ένας τραγουδιστής να κάνει αυστηρές επιλογές σήμερα με τη γενικότερη οικονομική κρίση, αλλά και την ειδικότερη κρίση που υπάρχει στη δισκογραφία; Σήμερα περισσότερο παρά ποτέ. Σε μια εποχή που η έννοια της εμπορικότητας δεν υπάρχει, νομίζω ότι δεν έχει κανείς να χάσει τίποτα. Αλλά και το ίδιο το κοινό ζητάει σήμερα πιο ουσιαστικά και αληθινά πράγματα στη ζωή του. Γενικά μέσα σε μια τόσο μεγάλη κρίση, η τέχνη είναι ανάγκη ή πολυτέλεια στην καθημερινότητά μας; Δε μπορώ να φανταστώ έναν κόσμο χωρίς τέχνη. Χωρίς μουσική, θέατρο, σινεμά, χορό, ζωγραφική... Η τέχνη είναι έκφραση, διέξοδος από τη μιζέρια της καθημερινότητας. Αν μας κόψουν και αυτό, θα είναι σαν να μας αφαιρούν και το τελευταίο απόθεμα οξυγόνου. 
