Μια κάτω παύλα διαφοροποιεί μονάχα το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Θανάση Καπρούλια από την πρωτεύουσα της Βοϊβοντίνα – αυτόνομης επαρχίας της Σερβίας. Αρκετά άλλα όμως τον διαφοροποιούν ως δημιουργό από την ελληνική πραγματικότητα. Οι ανησυχίες και το ως τώρα έργο του έχουν κερδίσει μεγαλύτερη προσοχή διεθνώς, παρά στην πατρίδα του και ο ίδιος δηλώνει έτοιμος για νέες ασυνήθιστες περιπέτειες, με το πρότζεκτ Neuroplanets. Λιγομίλητος σε σχέση με άλλη συνέντευξη την οποία έχει στα υπόψη ο υπογράφων μα σαφής, μίλησε στο Avopolis Greek ενόψει της εμφάνισής του στο διήμερο Hertz Festival, την ερχόμενη Παρασκευή, 19 Φεβρουαρίου, στη συναυλιακή αίθουσα Παρνασσός...
Η βρετανική Touch, η αμερικάνικη Sedimental, προσφάτως και η ολλανδική Staalplaat έχουν μέχρι τώρα αποτελέσει τα δισκογραφικά σου «σπίτια». Προέκυψε, ή συνειδητά θέλησες να μην έχεις καμία σχέση με το ελληνικό δισκογραφικό σύστημα;
Όχι, δεν θα έλεγα ότι προέκυψε. Ήταν αντίθετα μια απόλυτα συνειδητή επιλογή απέναντι σε ό,τι χαρακτηρίζεται ως ελληνικό δισκογραφικό σύστημα.
Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, στην Ελλάδα έχεις περάσει μάλλον απαρατήρητος. Τι πιστεύεις ότι φταίει γι’ αυτό, όταν ακόμα και το Wire όχι μόνο σε έχει προσέξει, μα έχει μιλήσει κολακευτικά για τη δουλειά σου; Νομίζω ότι αυτό το ερώτημά σου δεν έχει νόημα να απαντηθεί από εμένα. Πρόκειται για μια ερώτηση που μάλλον πρέπει να απευθύνεις στους συναδέλφους σου... Με την τελευταία σου κυκλοφορία εντάχθηκες κι εσύ στη σειρά Mort Aux Vaches. Πώς προέκυψε αυτή η ευκαιρία; Οι άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι της Mort Aux Vaches σειράς είχαν παρακολουθήσει μια συναυλία μου στο Βερολίνο. Μου πρότειναν κατόπιν να στείλω τη δουλειά μου στον Βerry Kamer, παραγωγό του Εθνικού Ραδιοφώνου της Ολλανδίας VPRO, o oποίος ηχογραφεί τα άλμπουμ για τη σειρά αυτή, κάνοντας επίσης και την παραγωγή. Στον Kamer άρεσε το υλικό και με κάλεσε έτσι για την ηχογράφηση. Μάλλον θα σε ρωτάνε συνέχεια, αλλά δεν μπορώ να το αποφύγω: γιατί διάλεξες ως καλλιτεχνικό σου όνομα την πρωτεύουσα της Βοϊβοντίνα; Σου άρεσε ηχητικά ή υπάρχει κάποια προσωπική διασύνδεση με το μέρος; Και τα δύο. Έχω ξαναπεί ότι μου αρέσει ο ήχος των λέξεων, όπως και για τους συναισθηματικούς μου δεσμούς με τα Βαλκάνια γενικότερα και την πρώην Γιουγκοσλαβία – καθώς και τη συγκεκριμένη πόλη – ειδικότερα. Υπάρχουν επίσης και κάποιοι άλλοι λόγοι, πιο προσωπικής φύσης. Σε έχει απασχολήσει, μεταξύ άλλων, και η σχέση μεταξύ αρχιτεκτονικής και ρυθμού. Σε τι θα έλεγες ότι συμφωνείς με τον Γιάννη Ξενάκη και σε τι ότι διαφοροποιείσαι; Πιο συγκεκριμένα με έχει απασχολήσει η σχέση μεταξύ αρχιτεκτονικής και ήχου. Δεν γνωρίζω όμως σε βάθος το έργο και τη θεωρία του Ξενάκη και νομίζω επομένως ότι είναι ιερόσυλο, έως βέβηλο, να μπω στη διαδικασία συμφωνίας και διαφοροποίησης μαζί του. Σίγουρα πάντως, σε αυτό τον τομέα, έχω επηρεαστεί από κάποιους άλλους ανθρώπους, όπως π.χ. τον Mark Bain.
Έχεις επίσης δουλέψει αρκετά και με τη χρήση των field recordings. Ποιος είναι πιστεύεις ο μεγαλύτερος κίνδυνος για έναν δημιουργό που επιθυμεί να εντάξει τέτοια ηχογραφήματα στις ατόφιες συνθετικές του ιδέες; Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος στην «ένταξη» field recordings σε οποιαδήποτε σύνθεση. Νομίζω ότι είναι θέμα αισθητικής, ποιότητας, αποχρώσεων, επιλογής/αφαιρετικότητας και ενστίκτου. Κίνδυνος υπάρχει όταν αυτό γίνεται αυτοσκοπός, όταν δηλαδή μιλάμε πλέον για μια στείρα καταγραφή ηχητικών φαινομένων, η οποία υπαγορεύει σχεδόν πάντα την απουσία της προσωπικής αντίληψης και προσέγγισης της ηχητικής πραγματικότητας γύρω μας. Μετά το Hertz Festival, τι επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον για σένα; Έχω ήδη αρχίσει να δουλεύω ένα project που έχει τον τίτλο Neuroplanets, στο οποίο συνεργάζομαι με τους Francisco Lopez, BJ Nilsen, Mika Vainio, Daniel Menche και Zbigniew Karkowski. Θα δουλέψω με ανάλυση σε ήχους και ηχητικά φαινόμενα από άλλους πλανήτες και θα «μεταβιβάσω» τα αποτελέσματα της ανάλυσης σε συνθέσεις των παραπάνω μουσικών. Σε ένα δεύτερο στάδιο, θα χρησιμοποιήσω πληροφορίες και αριθμητικά δεδομένα από κάποιες σοβαρές ασθένειες των Νευροεπιστημών, τα οποία και θα εφαρμόσω στη μουσική. Σε λίγο καιρό θα αρχίσω επίσης να δουλεύω τη μουσική και το ηχητικό design για την ταινία μικρού μήκους Casus Belli.
