Τη δεύτερη βδομάδα του Δεκέμβρη, τότε που οι δρόμοι της χριστουγεννιάτικης Αθήνας ήταν στολισμένοι από φλεγόμενους κάδους και θραύσματα γυαλιών, κυκλοφόρησε το Κορίτσι Για Σπίτι, το ντεμπούτο της τραγουδοποιού Μάρως Μαρκέλλου. Ενάμισι μήνα μετά, κάναμε μαζί μια συνέντευξη για οτιδήποτε σχετικό με τη νεοαποκτηθείσα καλλιτεχνική της υπόσταση… «
Σε τι φάση της ζωής σου σε πετυχαίνουμε;
Πότε γράφτηκαν τα τραγούδια του δίσκου σου και υπό ποιες συνθήκες;
«
Τα περισσότερα τα έγραψα πριν από 2-3 χρόνια, όταν έμενα και σπούδαζα στην Αθήνα. Ταυτόχρονα δούλευα Σαββατοκύριακα και καλοκαίρια σ’ ένα μπαράκι στο Λουτράκι (όπου και μένω τώρα). Καταλαβαίνεις οι συνθήκες δεν ήταν κι εύκολες, από την άποψη ότι δεν είχα όλο τον χρόνο στη διάθεσή μου για να γράψω κάτι. Έτσι, όταν έβγαινε ένα τραγουδάκι, ήταν πιο πολύ σαν ημερολόγιο, κάτι που ήθελα κάπως να το εκφράσω. Μη φανταστείς ότι καθόμουν και έλεγα «σήμερα θα συνθέσω ένα τραγούδι», καμία σχέση. Μετά απ’ όλα αυτά, επιστρέφοντας στο Λουτράκι (επειδή το νοίκι ήταν δυσανάλογο του σκοπού που εξυπηρετούσε), γράφονταν με τον καιρό κι άλλα τραγούδια, καινούργια, όπως η “Κρέπα” και το “Ίου Ίου”».Ξεχωρίζεις κάποιο από τα τραγούδια αυτά;
«
Δύσκολη ερώτηση. Είναι σαν να διαλέγεις ποιο απ’ τα παιδιά σου αγαπάς πιο πολύ για να το στείλεις στο κολέγιο. Θα έλεγα όμως τη “Νεράιδα” και το “Ballada Por Un Catalan” για αρχή. Το πρώτο γιατί μου δίνει μια αίσθηση «απελευθέρωσης» και χαράς. Το δεύτερο μόνο και μόνο επειδή το θεωρώ τόσο προσωπικό, ώστε δεν ήθελα καν να μπει στον δίσκο. Και τα δυο μαζί αποτελούν ερμηνευτικές προκλήσεις για μένα και μου αρέσει να παιδεύομαι! Βέβαια και η “Κρέπα” μ’ αρέσει. Βασικά παίζει και το πότε σε «πετυχαίνει» μια τέτοια ερώτηση, αν με ρωτήσεις π.χ. αύριο που ίσως είμαι σε άλλη φάση, μπορεί να σου πω άλλα».
Με το Φοίβο Δεληβοριά πώς έτυχε να συνεργαστείτε;
«
Βασικά γνώριζα τον Βασίλη Πιερρακέα, καθώς είναι κι αυτός απ’ το Λουτράκι και είχε ενορχηστρώσει το “Αργεί Να Ξημερώσει”, γιατί ήθελα να συμμετάσχω στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Έτυχε να ακούσει ο Φοίβος το κομμάτι και του άρεσε πολύ. Ε και μη στα πολυλογώ, γνωριστήκαμε και μετά από μια κιθαροβραδιά στο Λουτράκι, όπου άκουσε κι άλλα τραγούδια μου, μου πρότεινε να γίνω κι εγώ «κατάλληλη από 13» στον Ζυγό. Δέχτηκα, φυσικά, αμέσως μόλις το…πίστεψα (!) και έτσι απλά έγιναν όλα. Περάσαμε πραγματικά πολύ όμορφα με τον Φοίβο και με όλα τα παιδιά και μπορώ να θυμηθώ μόνο στιγμές γέλιου. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που την πρώτη φορά που «δούλεψα» έτυχα σ’ αυτή τη μπάντα. Γενικά με θεωρώ πολύ τυχερή, πέρα από συνεργασίες και δίσκους, και μόνο για το ότι γνώρισα τον Φοίβο. Είναι απίστευτος άνθρωπος και ειλικρινά δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτόν».Σου είναι δύσκολο να συνδυάζεις τις καλλιτεχνικές σου υποχρεώσεις με τις σπουδές σου στη Νομική;
«
Όχι, καθόλου. Είχα πάρει απόφαση ότι η μουσική έχει προτεραιότητα αυτό τον καιρό και πως για λίγο θα επένδυα αποκλειστικά σ’ αυτήν τον χρόνο και την ενέργειά μου. Δηλαδή κάθισα και σκέφτηκα κάποια πράγματα: ΟΚ, θέλω να κάνω κάτι με τη μουσική, τώρα παρουσιάστηκε μια καταπληκτική ευκαιρία, άρα τι κάνω; Κοιτάω πως να την αξιοποιήσω. Η νομική θα είναι εκεί (αν δεν την κάψουν) για να επιστρέψω στις εξεταστικές και στα μεγάλα βιβλία αν αποτύχω. Αν κάποια στιγμή καταλάβω πως κάτι δεν πάει καλά, είτε το cd ή τα live, ή απλά πως δεν κάνω για αυτή τη δουλειά, θα επιστρέψω να πάρω το πτυχίο ή να σπουδάσω κάτι άλλο. Ή οτιδήποτε μπορεί να αποφασίσει κάποιος για τη ζωή του».
Η απαισιόδοξη άποψη ότι το ελληνόφωνο τραγούδι αργοπεθαίνει σε βρίσκει σύμφωνη;
«
Εξαρτάται. Υπάρχουν άπειρες περιπτώσεις αξιόλογης δισκογραφίας και όσο περνάει ο καιρός γίνονται ακόμα περισσότερες. Πάντως είναι λάθος, κατά τη γνώμη μου, να απαξιώνουμε τη γλώσσα μας, όσο μόδα κι αν έχει γίνει αυτό. Όσο και να μας αρέσει το αγγλόφωνο ή ισπανόφωνο ή οτιδήποτε σε -όφωνο τραγούδι, δεν παύουμε να ζούμε στην Ελλάδα και αυτό καθορίζει την καθημερινή μας ομιλία. Όλοι λίγο πολύ έχουμε υιοθετήσει ένα «greeklish» ιδίωμα, και αυτό το συνονθύλευμα λειτουργεί πολύ επικοινωνιακά, αλλά άλλο αυτό και άλλο η ξενομανία, που λέει ότι κανείς δεν είπε «hey mom» όταν γεννήθηκε. Πώς να το εξηγήσω... Άλλο ο Tom Waits, άλλο οι Ojos De Brujo και άλλο ο Χατζιδάκις και ο Κηλαηδόνης. Δεν θα ταξινομούσα ποτέ τον Δήμο Μούτση ή τον Μάλαμα ως κατώτερους του Tim Buckley ή του Leonard Cohen, επειδή έτυχε οι δεύτεροι να έχουν μητρική γλώσσα αυτήν που καταλαβαίνει όλος ο πλανήτης».Ποια είναι τα άμεσα σχέδιά σου τώρα και ποια τα μακροπρόθεσμα;
«
Τα άμεσα σχέδια είναι να πάνε καλά οι πρόβες και να παίξουμε live όσο καλύτερα και περισσότερο μπορούμε. Τα μακροπρόθεσμα είναι και τα πιο δύσκολα, όπως το να μπορώ να ζω απ’ ό,τι μ’ αρέσει να κάνω. Για να δούμε…».
