Το κορίτσι που έκανε πραγματικότητα την υπόθεση «Γυναίκα στο ελληνικό hip hop δεν θέλει και πολλές συστάσεις. Παρά τη δυναμική παρουσία του B.D. Foxmoor δίπλα της στους Active Member, το πολυσυλλεκτικό της ταλέντο κατάφερε να τη βάλει για τα καλά στον καλλιτεχνικό χάρτη της χώρας όχι μόνο ως μουσικό, αλλά και ως συγγραφέα και αρθρογράφο. Τα παιδικά της παραμύθια κάνουν ήδη τον γύρο της Ελλάδας και τα άρθρα της κάθε Δευτέρα στον Ελεύθερο Τύπο αποτελούν σπουδαία καλλιτεχνική παρένθεση στην τρέχουσα και καμιά φορά στεγνή επικαιρότητα μιας καθημερινής εφημερίδας. Άνθρωποι σαν τη Γιολάντα Τσιαμπόκαλου μας υπενθυμίζουν πόσο σπουδαίο ρόλο μπορούν να παίξουν οι λέξεις στη ζωή μας αν ξέρουμε να τις χρησιμοποιήσουμε στην κατάλληλη σειρά, την κατάλληλη στιγμή και με φαντασία. Και η Sadahzinia το ξέρει αυτό καλά…
Φωτογραφία: Παντελής Ζερβός
Ποια ήταν τα κέρδη και ποιες οι ζημιές των Active Member από το κίνημα ενάντια στους χορηγούς που ξεκινήσατε πριν λίγα χρόνια;
«
Από το No Sponsors μόνο κέρδη είχαμε. Όταν μία επιλογή είναι ξεκάθαρη, τότε συνεχίζεις με κάθε κόστος και είσαι περήφανος για αυτή. Από εκεί και πέρα ο αποκλεισμός από μερίδα του Τύπου ήρθε ως φυσικό επακόλουθο αλλά δεν μας επηρέασε. Αν και με όλα αυτά τα τραγικά γεγονότα του τελευταίου καιρού που ακολούθησαν τον θάνατο του μικρού Αλέξη ξαφνικά οι Active Member βγήκαν και πάλι στο προσκήνιο. Τα media ξαναθυμήθηκαν τους Active Member. Πού ήταν όλοι αυτοί, όταν τους στέλναμε δελτία τύπου και δεν τα δημοσίευαν ποτέ;».Τελικά ποιο είναι το σημαντικότερο καλλιτεχνικό κέρδος που είχατε; Η ελευθερία σας;
«
Φυσικά. Δεν υπάρχει ωραιότερη αίσθηση από το να μην έχεις ανάγκη κανένα. Και στην τελική μόνο οι χορηγοί εξυπηρετούνται από αυτή την ιστορία. Όχι οι καλλιτέχνες. Μάλιστα με το No Sponsors ξεδιάλυνε αρκετά το πράγμα και στη δική μας την φάση. Αυτοί που έρχονται πλέον είναι πιο συνειδητοποιημένοι. Και αυτό θέλουμε και εμείς από το κοινό μας».Πρόσφατα κυκλοφορήσατε το πρώτο μέρος της νέας σας δουλειάς με τίτλο Από Της Φτιάξης Μας Τα Λάθια, το οποίο κυκλοφορεί σε βινύλιο και ταυτόχρονα είναι ελεύθερο για
downloading μέσω του lowbap.com Τι είναι αυτό που σας έσπρωξε να μοιράζετε δωρεάν τον δίσκο σας την ίδια στιγμή που αποτελεί και τη βασική πηγή των εσόδων σας;«
Κατ’ αρχ’ας δεν είναι βασική πηγή των εσόδων μας. Οι συναυλίες είναι το βασικότερο μέσο για να βγάλουμε τα προς το ζειν. Δεν περιμένεις να ζήσεις από τη δισκογραφία. Για αυτό και στο ανεξάρτητο label που έχουμε, την Octagon, προτιμούμε να «κόβουμε» λιγότερα αντίτυπα, τα οποία όμως να είναι προσεγμένα. Ή να στηρίζουμε το βινύλιο, που έχει άλλη αξία και αισθητική και κάποιος μπορεί να το αγοράσει και αποκλειστικά για συλλεκτικούς λόγους. Ο κόσμος δεν αγοράζει cd με τόση ευκολία πλέον. Και αν αγοράσει καλό είναι να του δοθεί κάτι προσεγμένο αισθητικά. Εξάλλου και αυτή τη διαδικασία του downloading, αν τη στήσεις απέναντι σου εχθρικά, την πάτησες. Το πιο σημαντικό είναι να πείσεις κάποιον που θέλει να αγοράσει για τη δουλειά σου και για τις προθέσεις σου».Θέλω να μιλήσουμε λίγο για αυτόν τον αρχικό κώδικα του
hip hop που συχνά πυκνά περιγράφεται στα κομμάτια των Active Member…«
Αυτή την αρχική αίσθηση και τον κώδικα προσπαθεί να μου μεταδώσει ο Μιχάλης. Αυτός είναι που έζησε το hip hop κίνημα από την αρχή του παρακολουθώντας το από πιτσιρικάς. Εγώ το έμαθα μέσα από τα δικά του μάτια, την αγάπη του για το βινύλιο και τις ατελείωτες βόλτες που κάναμε σε Λονδίνο, Γερμανία και Ελλάδα ψάχνοντας δίσκους. Η αρχική αίσθηση του κώδικα είναι να στηρίζεις τον λόγο σου με τη ζωή σου και το αντίστροφο. Και από εκεί και πέρα όσα κάνεις να είναι απλά καμωμένα. Χωρίς τη διάθεση να εντυπωσιάσεις. Το να εντυπωσιάσεις είναι το πιο εύκολο. Το να κρατήσεις όμως κάτι απλό και επικίνδυνο είναι πολύ δύσκολο. Αυτή είναι η αρχική αίσθηση του κώδικα, η οποία δυστυχώς έχει χαθεί πλέον».Τι δουλειά έχει μια καθηγήτρια Αγγλικών και δη γυναίκα στον μικρόκοσμο του
hip hop;«
Γιατί να μην έχει δουλειά; Καλύτερα που είναι έτσι τα πράγματα! Είναι όλοι άντρες και με προσέχουν (γέλια!). Πέρα από το αστείο της υπόθεσης, ποτέ δεν ακολούθησα πρότυπα ή στερεότυπα. Δεν σημαίνει ότι μια απόφοιτος αγγλικής φιλολογίας πρέπει να γίνει σώνει και καλά καθηγήτρια. Ο μόνος λόγος που ακολούθησα αυτή τη σχολή ήταν γιατί από πολύ νωρίς ήθελα να γίνω μεταφράστρια. Και μάλιστα παραμυθιών. Εξάλλου και η γνωριμία μου με τους Active Member έγινε παράλληλα με τη σχολή. Ίσως για αυτό να μου φαίνεται και τόσο φυσικός αυτός ο συνδυασμός. Δεν έγραφα στίχους από μικρή. Όλο αυτό το πράγμα ήρθε επειδή γνωρίστηκα με τους Active Member και ήθελαν μια κοπέλα να ραπάρει. Έτσι και ράπαρα για πρώτη φορά. Απαράδεκτα μεν αλλά έτσι έγινε η αρχή!».Με τον Μιχάλη (
B.D. Foxmoor) πέρα από το συγκρότημα είστε ζευγάρι και στη ζωή. Πόσο εύκολο αλλά και…πόσο ανυπόφορο γίνεται καμιά φορά να είσαι συγκρότημα με τον άνθρωπο σου;«
Ανυπόφορο δεν θα το έλεγα. Είναι πολύ ωραίο, με βοηθά να κάνω προσωπικές υπερβάσεις. Εύκολο σίγουρα δεν είναι, γιατί και εγώ και ο Μιχάλης είμαστε δυο πολύ διαφορετικές προσωπικότητες. Για αυτό και σχεδόν ποτέ δεν δουλεύουμε μαζί όταν γράφουμε στίχους. Ο Μιχάλης μπορεί να γράφει μέσα στον πανικό και στη φασαρία στίχους. Εγώ από την άλλη θέλω απόλυτη ησυχία για να συγκεντρωθώ. Επίσης o Μιχάλης δεν ήταν ποτέ «καλός» μαζί μου. Πάντα ήθελε να με σπρώχνει να πάω ένα βήμα μπροστά. Και με όλους το κάνει αυτό, όχι μόνο με εμένα. Το ότι γράφω παραμύθια για παράδειγμα δεν ήταν κάτι που φανταζόμουν ότι μπορούσα να κάνω. Ο Μιχάλης με έσπρωξε σε αυτό».Πώς είναι η καθημερινότητα σας;
«
Ειδικά όταν εργαζόμαστε δεν είμαστε καθόλου ευγενικοί ο ένας με τον άλλο. Μπορεί να μας δεις να σκοτωνόμαστε, όταν όμως είναι η ώρα να είμαστε σπίτι είναι τελείως άλλη κατάσταση».
Παρά τη μεγάλη παραγωγική διαδικασία του
Low Bap διαλέγεις την αραιή δισκογραφική παρουσία. Είναι δείγμα καλλιτεχνικής συνέπειας ή απλά προέκυψε;«
Σε εμένα απλά προέκυψε. Τίποτα δεν γίνεται σχεδιασμένα. Είναι η ανάγκη των καιρών που μας σπρώχνει ή δεν μας σπρώχνει αντίστοιχα να κάνουμε πράγματα. Στην παρούσα φάση εκτονώνομαι μέσα από το συγκρότημα. Με ενοχλεί μάλιστα που δεν με ταυτίζουν με τους Active Member. Δεν θεωρώ λοιπόν ότι έχω αραιή δισκογραφική παρουσία. Έχω διαρκή δισκογραφική παρουσία μέσα από τους Active Member. Και αν δεν έβγαλα προσωπικό δίσκο από το 2006 ήταν γιατί το πήγαμε πίσω επίτηδες, για να βγουν πρώτα από την 8ctagon οι δουλειές από τα Χνάρια και τους Oscura Vista».Στιχογραφία, παιδικό παραμύθι, αρθογραφία στον Ελεύθερο Τύπο. Τι είδους δόσιμο ή φθορά απαιτεί η κάθε διαδικασία;
«
Η αρθρογραφία στον Ελεύθερο Τύπο προέκυψε εδώ και 1,5 χρόνο εντελώς αναπάντεχα. Ήταν κάτι που όταν μου ζητήθηκε να το κάνω δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να αντεπεξέλθω. Το γεγονός όμως ότι ήθελαν να γράφω μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος σε λίγες λέξεις με βοήθησε γιατί μου θυμίζει τον τρόπο που γράφεται ένα τραγούδι. Πρέπει απλά να έχω στο νου μου και το ενδεχομένως διαφορετικό κοινό το οποίο μπορεί να έρθει σε επαφή με αυτά τα άρθρα – σε αντίθεση με τα τραγούδια, και πόσο μάλλον με τα παραμύθια. Ωστόσο, η χαρά της δημιουργίας από όλα αυτά τα πράγματα είναι τόσο μεγάλη που δεν υπάρχει καμία φθορά. Υπάρχει μόνο ανυπομονησία για τα επόμενα βήματα. Υπάρχει βέβαια κούραση. Αλλά αυτή δεν με ενοχλεί».Φοβάσαι το λευκό χαρτί;
«
Πάρα πολύ! Είναι πολύ τρομαχτικό, αλλά έχω πείσει τον εαυτό μου ότι υπάρχει κάθε φορά ένας τρόπος να το γεμίσω. Νιομίζω ότι έχω ανακαλύψει πλέον τον τρόπο να το γεμίσω. Δεν πιστεύω και δεν μπορώ να εμπιστευτώ την έμπνευση. Εμπιστεύομαι το μυαλό μου, την φαντασία μου και τις λέξεις που έχω μέσα μου και γύρω μου. Αν τα βάλεις μέσα στο χαρτί αυτά βγαίνει κάτι το οποίο έχει νόημα για μένα. Ίσως και για έναν ακόμα και αυτό μου φτάνει».Υπόθεση Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος. Ποια είναι θέση σου για αυτή την ιστορία;
«
Το τελευταίο διάστημα έχω δεχτεί πάρα πολλούς στίχους αλλά και σκέψεις παιδιών για αυτό το συμβάν, όπως και την αγωνία του τι είναι αυτό που πρέπει να γίνει. Εδώ και χρόνια ο Μιχάλης στα κομμάτια του μιλούσε για μία πρεμιέρα. Και πραγματικά έχω την αίσθηση ότι αυτή την πρεμιέρα ζούμε σήμερα. Κάτι ξεκίνησε. Έχω μάλιστα την αίσθηση, και την ελπίδα αν θέλεις, ότι αυτό δεν θα τελειώσει έτσι απλά. Αυτά τα παιδιά έχουν πολλά ερωτηματικά. Απλά αυτή είναι η ευκαιρία, καλώς ή κακώς, να εκφραστούνε. Δυστυχώς δεν τους δίνονται καθόλου ευκαιρίες. Όλη αυτή η κατηφόρα και η παρακμή που βιώνει η ελληνική κοινωνία κάπου θα ξέσπαγε. Το θλιβερό σε όλα αυτά πάντως είναι ότι χάθηκε μία ψυχούλα. Αν και εδώ που τα λέμε πάντα κάποιος χάνεται για να πειστούμε εμείς οι άλλοι. Βέβαια, σκέψου ότι τα σημερινά παιδιά μπορεί να μην φανταζόντουσαν ότι μπορεί να συμβεί ένα τέτοιο χτύπημα εναντίον τους, και ότι μπορεί να σκοτωθεί κάποιος τόσο εύκολα. Παλιότερα γίνονταν πιο συχνά αυτά και δύσκολα μαθαίναμε τα ονόματα».Το μέλλον τι σου επιφυλάσσει
;«
Πρόκειται να κυκλοφορήσω δύο βιβλία. ‘Ενα παραμύθι με τίτλο Ο Τζακ Και Η Φασολάδα και κάποιες συνταγές τις οποίες δημοσίευα σε μια παιδική εφημερίδα για τέσσερα χρόνια, που θα μαζέψω και θα κυκλοφορήσω σε ένα βιβλίο. Στα μουσικά έχουμε ρίξει το βάρος ώστε να ολοκληρωθεί η σειρά με τις έξι κυκλοφορίες των Active Member τον Οκτώβριο του 2009. Είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία, γιατί όταν ολοκληρωθεί θα είναι σαν ανασκόπηση της χρονιάς που πέρασε».
