Οι Νέβμα είναι από τα αρχαιότερα συγκροτήματα στο ελληνικό hip hop, αλλά παράλληλα και ένα από τα σχήματα που έχει λάβει πολλά αρνητικά σχόλια τον τελευταίο καιρό. Η αισθητική τους μπορεί να έχει αλλάξει, έχουν ωστόσο την αποστασιοποίηση του χρόνου αλλά και την ανησυχία να είναι μουσικά ενεργοί. Σίγουρα όμως έχουν και τη γνώση και την εμπειρία να μας απαντήσουν σε μια σειρά ερωτημάτων αναφορικά με αυτούς και με το πώς βλέπουν τα πράγματα στο μουσικό είδος που εκπροσωπούνε…
Τι σηματοδοτεί η δισκογραφική επιστροφή σας με τον Ήχο Ανοχής και σε ποιο ύφος κυμαίνεται το νέο άλμπουμ;
«
Σηματοδοτεί την επιστροφή ενός από τα πιο ιστορικά συγκροτήματα του ελληνικού hip hop, με τους δικούς μας όρους. Μια δουλειά που την ετοιμάζουμε πολύ καιρό, σε μια εποχή κατά την οποία δεν βγαίνουν πια albums, ή βγαίνουν για να βγουν».Σε αυτά τα χρόνια απουσίας από τα δισκογραφικά δρώμενα, τι πιστεύετε πως έχει αλλάξει τόσο με τους όρους της δισκογραφίας όσο και συνολικά στο μουσικό είδος του
hip hop;«
Τέσσερα χρόνια απουσιάζουμε δισκογραφικά, αν και οι συμμετοχές μας μεμονωμένα δεν έλειψαν ποτέ – χώρια που πέρυσι κυκλοφόρησε και το single-προπομπός του δίσκου. Πολλά έχουν αλλάξει. Κατ' αρχάς, οι δισκογραφικές δεν βγάζουν λεφτά, οι δίσκοι δεν πουλάνε λόγω διαδικτύου και οι καλλιτέχνες αναγκάζονται να επικοινωνήσουν αλλιώς το υλικό τους. Αυτό δημιουργεί άγχος και πολλές προχειρότητες. Στο εξωτερικό το είδος έχει πάει αλλού, κυριαρχεί στα ραδιόφωνα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει κατ' ανάγκη γίνει και ποιοτικότερο. Αν βγαίνουν δέκα πράγματα, ζήτημα να αξίζει το ένα. Παραγωγικά υπάρχει ενδιαφέρον, αλλά και εκεί έχουμε ενστάσεις.Τελικά «Μουσική Ασυλία
», «Ανοχή» ή κάτι άλλο αναφορικά με τη βιομηχανία/lifestyle εν γένει;«
Συμμετοχή… Πάντα με επίγνωση της κατάστασης και με διάθεση κριτικής, καυστικότητας και με κάτι που λείπει από τον καταγγελτικό λόγο του Έλληνα ράπερ: Διέξοδος! Αυτή είναι η διαφορά μας και με αυτό το στίγμα τελειώνει και ο δίσκος μας, αν προσέξεις τους τελευταίους 16 στίχους από το "Τι Να Γράψω"».
Ήσαστε ένα σχήμα που έχει δεχτεί κατά καιρούς μεγάλη αρνητική κριτική, κυρίως λόγω της συμμετοχής σας στο δισκογραφικό
«
Σε όσους κριτικάρουν μόνο και μόνο επειδή βλέπουν ένα λογότυπο, δεν έχουμε να πούμε τίποτα. Είναι προφανώς κολλημένα μυαλά και δεν μας αφορούν. Πάντα έλεγαν ότι ο Βουρλιώτης κάνει «εμπορική» μουσική χωρίς περιεχόμενο, αγνοώντας το παρελθόν του. Μετά το "Καλημέρα Ελλάδα" και το "Κλείστε Μου Το Στόμα" δεν άλλαξαν γνώμη. Έλεγαν, όταν μπήκαμε στο Family, ότι χάλασαν οι Νέβμα και τώρα λένε ότι το "Απ' Αυτούς Που Λατρεύεις Να Μισείς" είναι άρτιος δίσκος. Μα από το Family βγήκε... Τι ψάχνεις...Η πολεμική οφείλεται σε λάθος στερεότυπα τα οποία υπάρχουν για το είδος. Μια κλειστοφοβία και μια κτητικότητα, που θέλει το hip hop αποκλειστικά για λίγους. Aυτός ο ελιτισμός αντιτίθεται τόσο στη μουσική μας, όσο και στην τέχνη γενικά».
Στο ελληνικό
hip hop διακρίνει κανείς δυο άκρα: την εμπορική πτυχή που συνήθως έχει χαρακτήρα «one hit wonder» και στον αντίποδα μια εναλλακτική σκηνή η οποία συχνά βρίθει άσχημων δουλειών ή παντελούς έλλειψης επαγγελματισμού…«A
ς μην κατηγοριοποιούμε. Tο «one hit wonder» δεν είναι ακόμα εμφανές στην Ελλάδα. Aντίθετα, δύσκολα κάποιος κάνει όνομα στον χώρο. Παντού θα βρείς ενδιαφέροντα πράγματα και πολλές προχειρότητες συνάμα...».
Πώς σχεδιάζετε τα επόμενα βήματά σας και τι θα ακούσουμε στο μέλλον από εσάς σαν
«
Αρχικά, αυτός ο δίσκος θα μας πάει χρονικά μακριά. Είναι άποψη δική μας, της εταιρείας, όλων. Έχουμε πολλά βίντεο μπροστά μας και πολλά θέματα να αναπτύξουμε. Επίσης ετοιμάζουμε πολλές συνεργασίες σε επερχόμενες δουλειές του Family και πολλά, πάρα πολλά mixtapes…».Κλείνοντας, ποια θεωρείτε την καλύτερή σας δισκογραφική δουλειά και γιατί;
«
Προφανώς τον Ήχο Ανοχής. Είναι δουλειά ηχητικά αρτιότερη, τεχνικά ολοκληρωμένη, θεματικά πιο ώριμη και κυρίως συνθέτει ένα παζλ από όλες τις προηγούμενες. Ξέρουμε πια ποιοι είμαστε, που ήμασταν και που πάμε. Και το απολαμβάνουμε».
