Πέντε μήνες μετά, και όχι σε σκαλοπάτια στο Κολωνάκι αλλά καθισμένοι στις καρέκλες των σπιτιών μας, το διαδικτυακό ραντεβού με τον Άρη από τους My Wet Calvin κανονίστηκε. Η συζήτηση είχε ως αφορμή τη συμμετοχή των My Wet Calvin στο Synch 2008, και περιλάμβανε την εμπειρία του να είσαι στο Velvet Bus, την Αθήνα και τη ζωή με τον Calvin..

 

 

Kαταρχήν, θέλω να σε ρωτήσω αν είσαι ικανοποιημένος από το feedback που πήρατε στις πόλεις όπου παίξατε κατά τη διάρκεια του Velvet Bus Τour.

 

«Θα έλεγα πως όχι. Άλλωστε από κάποιο σημείο και έπειτα δεν είχε σημασία αν το μαγαζί ήταν άδειο, όπως στα Γιάννενα, ή αν ήμασταν σαρδελοποιημένοι, όπως στην Πάτρα. Πολύ γρήγορα, το μόνο που με ένοιαζε ήταν να ακούσω το “La Resistance” των Victory Collapse και τον Boy να ξεκινά με το “Πάτερ Ημών”».

 

Πώς είναι τα πράγματα αυτή τη στιγμή για τους My Wet Calvin; Τελείωσε το tour με το Velvet Bus, έγιναν 4 τα μόνιμα μέλη και υπάρχει και το Synch…

 

«Νομίζω ακριβώς η ίδια κατάσταση με πριν. Απλά έχουμε προσθέσει ένα αξέχαστο 10ήμερο στις εμπειρίες μας. Τα μέλη των My Wet Calvin δεν είναι 4, αλλά ούτε και δύο πια. Στην πραγματικότητα, από τους My Wet Calvin αυτή τη στιγμή έχουν περάσει γύρω στους 8-9 νέους ανθρώπους που εκτιμούμε ή θαυμάζουμε. Απλά με τον Γιάννη και την Κατερίνα, με τους οποίους κάναμε το τour, φαίνεται η συνεργασία να είναι κάπως πιο «μόνιμη».

 

Τι εντυπώσεις σου άφησε η περιοδεία με το Velvet Bus;

 

«Το Velvet Bus είναι μια ιστορία που όσοι την έζησαν σε όλη τη διάρκειά της θα σου πουν ότι δεν θα την ξεχάσουν ποτέ. Εμένα μου έμοιαζε με το πως φανταζόμουν ότι θα είναι η πενταήμερη στο Λύκειο. Στο μεγαλύτερο μέρος της έμοιαζε με όνειρο που εκπληρώνεται, αφήνοντας ακόμα λιγότερα πράγματα για το μέλλον των My Wet Calvin».

 

Τι εννοείς λιγότερα πράγματα για το μέλλον; Εκπλήρωσες δηλαδή τα όνειρα σου; Εγώ νομίζω πως όλα τώρα αρχίζουν..

 

«Δεν είμαι και σίγουρος ότι είμαστε στην αρχή ακόμα… Έχουν περάσει 4 χρόνια, πλησιάζουν οι επόμενοι Ολυμπιακοί και δεν είμαι σίγουρος πως έχουμε σχέδια διεθνούς καριέρας ή μετάβασης στο επόμενο επίπεδο της ελληνικής πραγματικότητας - βλέπε Fame Story, διαφημίσεις και τα ρέστα.»

 

Το να βγάλετε ένα album ολοκληρωμένο είναι μέσα στα επόμενα σχέδια;

 

«Κοίτα, δεν ξέρω τι είναι ένα ολοκληρωμένο album. Τα cds/EPs που έχουμε κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα μου φαίνονται αρκετά ικανοποιητικά, ακριβώς επειδή είναι αυτοτελή στη μικρή τους διάρκεια. Αν την ολοκλήρωση την φέρνει η δισκογραφική και η εταιρία διανομής, να σου πω πως ο μόνος λόγος που θα συνεργαζόμασταν με κάποιον από αυτούς θα ήταν για να χρηματοδοτήσει τις διάφορες παπαριές που θα θέλαμε να υλοποιήσουμε».

 

Η συμμετοχή στο φετινό Synch πως σας φαίνεται; Πως θα παρουσιάσετε το πρόγραμμα σας;

 

«Για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι και ενθουσιασμένος. Θα παίξουμε στις 5 το απόγευμα στο Μπενάκη, κάτω από αφόρητη ζέστη κατά πάσα πιθανότητα, και θα πρέπει να τρέξουμε κατόπιν στην Τεχνόπολη για να δούμε τους Holy Fuck και τους Liars... Από την άλλη θα έχουμε free pass για όλες τις μέρες και θα έχουμε στη διάθεση μας μια σκηνή με τέτοιον εξοπλισμό που δεν έχουμε ξαναδεί. Νομίζω πως θα πειραματιστούμε με πολλούς μουσικούς στην σύνθεση μας».

 

Πόσα άτομα έχετε στο μυαλό σας να είστε στη σκηνή;

 

«Μάλλον θα είμαστε 7-8 άτομα. Δεν έχουμε αποφασίσει ακριβώς ακόμα. Θα δείξει. Θα έχουμε και τρεις χορεύτριες, 2 καλλιτέχνες video art και installation. Ίσως ανεβάσουμε και έναν animateur. Δεν ξέρουμε ακόμα. Θα δούμε».

 

Το μέλλον για τους Μy Wet Calvin πως το βλέπεις; Τι θέλετε να κάνετε;

 

«Κανείς δεν ξέρει. Αυτό που είπες πριν για δίσκο είναι μια πιθανότητα αν μαζέψουμε αρκετό υλικό - μια άλλη πιθανότητα είναι απλώς να κλειστούμε σπίτι και να αρχίσουμε τα πάντα από την αρχή. Πρόσφατα παίξαμε στο σπίτι του Αλέξανδρου από τους Mary and The Boy σε μια απίστευτη διοργάνωση, όπου εμφανιστήκαμε χωρίς να έχουμε προετοιμάσει τίποτα. Και το απολαύσαμε νομίζω πιο πολύ από τα περισσότερα live που έχουμε κάνει τελευταία».

 

Πώς νιώθετε που, ενώ είστε από τις πιο αξιόλογες μπάντες και έχετε και fan base, δεν έχετε ακόμα συμβόλαιο σε κάποια εταιρία;

 

«Βασικά πιστεύω πως αν μας εκτιμούν ακόμα κάποιοι άνθρωποι είναι ακριβώς επειδή δεν έχουμε συμβόλαιο. Θέλουμε να παίζουμε χωρίς να μας νοιάζει αν θα ακουστεί καλό αυτό που κάνουμε. Χωρίς να μας αφορά η κάθε μαλακία που θα πει ο καθένας για αυτό το οποίο κάνουμε - και δυστυχώς τελευταία το έχουμε χάσει λίγο αυτό το παιχνίδι. Δεν είμαι σίγουρος ότι παίζουμε για τους εαυτούς μας. Βγαίνουν αυτές οι μαλακίες και μου φαίνεται πολύ φτηνό να δουλεύουμε ενορχηστρώσεις πάνω σε κομμάτια που είναι προσωπικά με τόσο έντονο τρόπο».

 

Έχετε σκοπό να ηχογραφήσετε κάτι εν όψει Synch?

 

«Μάλλον όχι. Όπως σου είπα δεν το έχουμε πάρει και πολύ ζεστά το θέμα. Πιο πολύ μας νοιάζει να κάνουμε καμιά πρόβα για τους εαυτούς μας, να νιώσουμε λίγο πιο ελεύθεροι και να αρχίσουμε να απολαμβάνουμε ξανά την ζεστασιά του homemade πράγματος».

 

Τι σας δυσκολεύει πρακτικά στην πραγματικότητα σας;

 

«Οι μετακινήσεις στην Αθήνα. Για να κάνω μια δουλειά στο κέντρο χάνω την μισή μέρα. Και τα περισσότερα πράγματα που κάνουμε, δυστυχώς ή ευτυχώς, έχουν ως αφετηρία το κέντρο της πόλης».

 

Τι σου αρέσει στην Αθήνα; Και τι άλλο σε χαλάει;

 

«Η ίδια ερώτηση πριν από δύο χρόνια θα κατέληγε σε έναν ύμνο της πόλης μας. Τώρα πια, όμως, επειδή την παρατηρώ από κάποια απόσταση, θα στεκόμουν απλά στα ζητήματα καθαριότητας και υπερπληθυσμού».

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured