Όσοι παρακολουθούν, παραδέχτηκαν το group από την Καβάλα ως μία από τις πιο αξιοσημείωτες παρουσίες στην αγγλόφωνη rock σκηνή της χώρας μας. Το Avopolis εδώ και καιρό έψαχνε μια αφορμή για να μιλήσει μαζί τους, και το έκανε εν όψει της συμμετοχής τους στο φεστιβάλ της PlayOurMusic στον Μύλο της Θεσσαλονίκης, το Σάββατο 29/3...

Προέρχεστε από έναν δίσκο τον οποίον πολλοί στον χώρο μου θεωρούν από τα καλύτερα αγγλόφωνα ελληνικά albums των ’00s. Εσείς όμως είδατε κάποια έμπρακτη διαφορά σε επίπεδο απήχησης;

«Ένα από τα λάθη που κάνουμε, όσοι ασχολούμαστε με τη μουσική στη χώρα μας, είναι ότι κατηγοριοποιούμε τα συγκροτήματα βάση της προέλευσης τους. Η μουσική είναι μουσική και οι δίσκοι είναι δίσκοι, σε όλον τον κόσμο. Ακούγεται ωραίο όταν σου λένε πως έχεις στο ενεργητικό σου έναν από τους καλύτερους αγγλόφωνους ελληνικούς δίσκους, όμως θα προτιμούσαμε να συγκριθούμε με τα «κατεστραμμένα» είδωλά μας. Με άλλα λόγια, θα προτιμούσαμε να μας συγκρίνουν σε παγκόσμια κλίμακα, όσο άσχημα κι αν ακούγεται αυτό σε κάποιους που πιστεύουν ακόμα σε δεισιδαιμονίες . Τώρα εμείς, από την αρχή του «νομίσματος», βγάζαμε μουσική που καθάριζε τα σωθικά μας. Δεν ασχοληθήκαμε ποτέ με το πόση απήχηση έχει και σε ποιο επίπεδο. Δεν μπορούμε να πούμε, νιώθεις όμορφα όταν διαβάζεις ή ακούς καλά λόγια για κάποιο από τα παιδιά σου. Η άλλη πλευρά του νομίσματος, όμως, μας έχει πει (όπως είχε χαράξει και ο Richey στον πήχη του) πως πρέπει να είσαι 4Real ειδάλλως δεν υπάρχει καμία ουσία. Ουσιαστικά δεν ψάξαμε ποτέ να βρούμε αν και κατά πόσο άλλαξαν τα πράγματα».

Θα παρουσιάσετε νέο υλικό στο PlayOurMusic φεστιβάλ; Υπάρχουν γενικά πλάνα για κάποια νέα δουλειά;

«Με την περάτωση της Αστικής Υποκουλτούρας, αρχίσαμε να δουλεύουμε νέο υλικό. Συνεπώς υπάρχουν πλάνα όχι μόνο για νέα δουλεία αλλά για νέες. Στο PlayOurMusic Festival, λόγο του περιορισμένου χρόνου και σε συνάρτηση με ότι έχουμε να εμφανιστούμε καιρό κάπου, αποφασίσαμε να μην παρουσιάσουμε νέο υλικό. Το μέλλον είναι κοντά…».

Πόσο σας εκφράζει η ταμπέλα indie για τη μουσική σας, που συχνά χρησιμοποιείται για να σας κατηγοριοποιήσουν;

«Είναι ακριβώς όπως τα λες! Οι ταμπέλες είναι για κατηγοριοποίηση και εμάς δεν μας αρέσει η κατηγοριοποίηση, γενικά δεν μας αρέσει οτιδήποτε μας αναγκάζει κάποιος ή κάτι έξω του συγκροτήματος να κάνουμε. Δύο ταμπέλες μπορούμε να δεχτούμε : πρώτον, Head Or Tales, και, δεύτερον, Urban Subculture!».

Αισθάνεστε ότι έχει δημιουργηθεί κάποια σκηνή στην οποία ανήκετε; Βρίσκετε δηλαδή συγγένεια με άλλες μπάντες;

«Είναι γεγονός ότι η μουσική στην χώρα μας πήρε κάποια πορεία. Ως εδώ! Από εδώ και πέρα εμείς ανήκουμε σε μια «ομάδα», που κάθε μέλος της κάνει κάτι δημιουργικό. Κατά συνέπεια αυτού, ανήκουμε στην σκηνή της Δημιουργίας, όπου κάθε ένας εκφράζεται με όποιον τρόπο γουστάρει».

Τι υπέρ και τι κατά έχει, από την προσωπική σας εμπειρία, το να ασχολείται κανείς με το αγγλόφωνο rock, όταν ζει μακριά από κέντρα όπως η Αθήνα ή η Θεσσαλονίκη;

«Δεν παίζει σημαντικό ρόλο ο τόπος καταγωγής σου στο να ασχοληθείς με κάτι. Είμαστε ένα συγκρότημα που κάθε μέλος κατάγεται από διαφορετικό μέρος αυτής της χώρας και απλώς έτυχε να βρεθούμε σε μία επαρχιακή πόλη. Αυτό είναι όλο. Τα υπέρ και τα κατά δεν τα αναζητήσαμε ποτέ, γιατί κάναμε αυτό το οποίο μας πρόσταζε το κεφάλι μας. Μπορεί, αν συναντιόμασταν κάπου αλλού, να είχαν πάρει τα μυαλά μας αέρα, να ζούσαμε για την εικόνα, να ήταν όλα θέμα για το ποια πόζα θα πρέπει να πάρουμε, ακόμα-ακόμα και για το πώς θα πρέπει να απαντήσουμε σε αυτές τις ερωτήσεις! Ποτέ δεν ξέρεις...».

Θα σας ενδιέφερε να συνεργαστείτε με κάποια πολυεθνική εταιρεία; Ή πιστεύετε ότι στις τελευταίες χάνεται το μεράκι και επικρατεί ένας άσχετος με τη μουσική «μανατζερίστικος» αέρας;

«Κάθε πρόταση συνεργασίας είναι υπό συζήτηση από τη στιγμή που δεν ενοχλεί κάποιο μέλος του συγκροτήματος - αν συνεργαστούμε με μια πολυεθνική το σίγουρο είναι ότι πρέπει να προσέξουμε που θα βάλουμε την υπογραφή μας . Για το αν χάνεται το μεράκι, είναι στη διακριτική ευχέρεια του κάθε συγκροτήματος να μην το υποστεί. Αν το υποστεί, τότε δικό του και μόνο δικό του είναι το πρόβλημα. Οι αιώνες έχουν δείξει πως το μεράκι το χάνουν μόνο αυτοί οι οποίοι δεν το έχουν. Τέλος κάθε μορφή «αέρα» είναι αναγκαία, μόνο που θα πρέπει να την εισπνέουμε ξέροντας το γιατί - μόνο τότε δεν θα έχει την δύναμη να σε καταστρέψει».

Ποια albums θα προτείνατε χωρίς δισταγμό σε κάποιον να ακούσει από την παραγωγή της τελευταίας χρονιάς;

«1. The National - Boxer.

2.Spoon - Ga Ga Ga Ga Ga

3. The Good, Τhe Bad Αnd Τhe Queen - The Good, Τhe Bad Αnd Τhe Queen

4. The Shins - Wincing the Night Away».