Λίγο μετά την κυκλοφορία του δεύτερου
Πώς εξηγείτε την ιδιαίτερα έντονη ανάπτυξη που έχει το garage και το rock 'n' roll στη Θεσσαλονίκη;
«Αυτό θα ήταν καλύτερα να μας το απαντήσετε εσείς που τη βλέπετε, μιας και εμείς τη μόνη έξαρση την οποία βλέπουμε στη Θεσσαλονίκη είναι η έξαρση της βλακείας, της κακογουστιάς, της μίζας για υποθαλάσσια μετρό, του φραπέ, της φιάλης, του ώπα καρντάσια, του σκυλάδικου…Τώρα, στον μικρόκοσμό μας και σε μεμονωμένες περιπτώσεις, υπάρχουν (ανεξαρτήτως είδους) συγκροτήματα, υπόγεια στούντιο, αυτοδιαχειρζόμενοι χώροι και κάποιοι άνθρωποι που δίνουν χρόνο (και χρήμα) ώστε να υπάρχει μια κίνηση. Αλλά οι κλίμακες είναι τέτοιες, που ούτε ιδιαίτερη, ούτε έντονη είναι η παρουσία της σκηνής στον πραγματικό κόσμο».
Με ποιες μεγάλες
garage μπάντες θα θέλατε να παίξετε, αν είχατε την ευκαιρία;«
Με τους Sonics και τους Remains. Θα λέγαμε και Seeds, όπως και ? & The Mysterians και Fuzztones, αλλά τους έχουμε συναντήσει επί σκηνής παλιότερα».Σας ενδιαφέρει η σύγχρονη εναλλακτική σκηνή, ή τα ακούσματα σας περιορίζονται καθαρά στις μουσικές παλαιότερων δεκαετιών;
«Δυστυχώς κάποια μέλη της μπάντας ασχολούνται και με άλλα ήδη, πιο σύγχρονα, αλλά τους ανεχόμαστε! Ενός του αρέσουν οι Battles και οι Wooden Shijps, του άλλου ο DJ Shadow - τι να πεις, υπάρχουν και μερικοί κολλημένοι, οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχει μουσική μετά το 1967! Αυτό πάντως που μας ενώνει σαν μπάντα είναι η κοινή μας αγάπη, σε βαθμό εφηβικής λατρείας, για τον ήχο των 1960’s, και πιο συγκεκριμένα για τον αμερικάνικο garage ήχο εκείνης της εποχής, για το beat του ευρωπαϊκού Βορρά, το surf και τέτοια ανώριμα. Τώρα αν κάποιος από μας, όπως ο Βασίλης, ο οποίος θέλει να ακούει ή ακόμα και να παίζει και τίποτα άλλο (country, Norse black metal, soul, schlager, funk), μπορεί ευχαρίστως να το κάνει. Αρκεί να μην είναι οι άλλοι μπροστά γιατί ανάβουν τα αίματα…. Βέβαια, εδώ που τα λέμε, εμείς και σύγχρονοι είμαστε, και διαφέρουμε αρκετά στον ήχο μας από άλλες σύγχρονες μπάντες. Οπότε μάλλον εμείς είμαστε η σύγχρονη εναλλακτική σκηνή (sorry guys!)».
Θεωρείτε πως υπάρχει έξαρση στο garage/rockabilly τον τελευταίο καιρό;
«
Κάποια στιγμή, με το όλο πανηγύρι γύρω από τους Strokes, τους White Stripes και τα συμπαρομαρτούντα, όλοι έλεγαν garage αναβίωση και τα σχετικά. Αλλά στην πραγματικότητα, ούτε αφιερώματα σε περιοδικά και site έχουμε δει, ούτε καινούργια bar που να παίζουν garage έχουμε βρει, και εν πάση περιπτώσει μόδα ήταν κι αυτό και πέρασε. Σήμερα γενικά υπάρχει μια έξαρση στην αντιγραφή και την αναπαραγωγή της γενικότερης 1960’s αισθητικής στη μουσική. Αλλά, όπως είπαμε και πιο πριν, εμείς δεν βλέπουμε καμία έξαρση στο garage -τουλάχιστον όχι έτσι όπως εμείς αντιλαμβανόμαστε το garage, έτσι; Και είναι χαρακτηριστικό ότι καινούργιες «καθαρόαιμες» garage rock μπάντες στην Αθήνα (B-Sides) ή στη Θεσσαλονίκη (Thee Pancakes) βγήκαν πρόσφατα μετά από πάαααρα πολύ καιρό! Όσον αφορά στα μπαρ, όντως υπάρχει μια τάση προς τα sixties από ομάδες dj’s (Bellevue, Modtown, Weird Love Makers, Spy), στα πάρτυ των οποίων δεν αποκλείεται να ακουστεί και καμιά καλή γκαραζιά. Αλλά, για να είσαι σίγουρος, μόνο στα γνωστά από δεκαετίες στέκια θα βρεις αυτό που θέλεις».Υπάρχει περίπτωση αλλαγής "μουσικής ρότας" ή πλέον είναι δύσκολο μετά από
15 χρόνια καριέρας;(γέλια, που ακολουθούνται από σιωπή και μετά πάλι γέλια, να ‘σαι καλά βρε παλικάρι μου…)
Μπορεί να επιβιώσει κανείς από τη μουσική, στην Ελλάδα του
«
Φυσικά και μπορεί να επιβιώσει από τη μουσική, αρκεί να είναι εργατικός, πρόθυμος, με αντοχή στο ξενύχτι και με dog-proof ψυχοσύνθεση. Ξέρεις πόσοι μουσικοί βγάζουν μεροκάματο τη νύχτα στη Ελλάδα; Χαμός! Έξαρση πραγματική!».
