Λίγο πριν το live party του SONIK στο Gagarin 205, οι Katrin the Thrill μιλούν στο Μάριο Ιωάννου για το κοινό που στηρίζει τα «εναλλακτικά» ονόματα, τη μουσική τους και για τα... δώρα της κλήρωσης του SONIK.
Ποιος θα λέγατε πως είναι ο λόγος ύπαρξης του συγκροτήματος; Η θέληση για προσωπική έκφραση, η φιλοδοξία μιας καριέρας ή μήπως κάτι άλλο;
Η ανάγκη για προσωπική έκφραση, δημιουργία και επικοινωνία.
Στην προηγούμενη συνέντευξή σας στο Avopolis δήλωσατε αισιοδοξία για το μέλλον της εγχώριας σκηνής. Πολλοί, ωστόσο, φέρνοντας ως παράδειγμα την απογοητευτική προσέλευση στις συναυλίες, υποστηρίζουν ότι τελικά δεν υπάρχει κοινό το οποίο να στηρίζει τα «εναλλακτικά» ονόματα. Πιστεύετε ότι ισχύει;
Είναι θέμα προσωπικής επιλογής και στάση ζωής το να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο. Έχω παρακολουθήσει αρκετές συναυλίες της λονδρέζικης μουσικής σκηνής που το κοινό δεν ξεπερνάει τα 20 άτομα ενώ παίζουν 4 συγκροτήματα, και 4 συγκροτήματα είναι σχεδόν 20 άτομα. Παίζοντας στην Ελλάδα αυτό δεν μου έχει συμβεί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα μπορούσε να συμβεί. Επίσης έχω παρακολουθήσει συναυλίες αγγλικών συγκροτημάτων με διεθνή καριέρα που στην πόλη τους έχουν το 1/3 του κοινού που έχουν όταν παίζουν στην χώρα μας. Η πραγματικότητα συνεπώς είναι σχετική.
Πέραν των προσωπικών βιωμάτων, τι άλλοι παράγοντες σας παρακινούν να γράψετε ένα τραγούδι;
Η μουσική δημιουργία είναι μια διαδικασία συναισθηματικής αποφόρτισης. Γιατί τα συναισθήματα αν δεν εκφραστούν σε πνίγουν. Είναι ο μετασχηματισμός μιας εσωτερικής κατάστασης και η εξωτερίκευσή του.
Θεωρείτε ότι έχετε διαμορφώσει τη δικιά σας ιδιαίτερη φωνή ως συγκρότημα; Και αν η απάντηση είναι θετική, πως θα την περιγράφατε;
Η φωνή είναι κάτι που βγαίνει φυσικά από μόνη της. Ανοίγεις το στόμα σου, μιλάς και βγαίνει ήχος. Παίζουμε μουσική και ακούγεται η φωνή μας. Είναι δύσκολο να περιγράψεις τη δική σου φωνή.
Τι αναμένετε από τη βραδιά του Sonik στο Gagarin;
Να κερδίσουμε τα δώρα της κλήρωσης...
