Οι My Wet Calvin έχουν δημιουργήσει αίσθηση στους μουσικούς κύκλους και δη στους Αθηναϊκούς, αφενός λόγω της πανέμορφης pop μουσικής που παίζουν και αφετέρου τόσο λόγω των βεστιαρικών στολών που φορούν στα lives τους, όσο και εξ αιτίας των πανέμορφων handmade συσκευασιών που μοιράζουν μαζί με το cd τους, τις περισσότερες φορές.
Το ραντεβού με τους My Wet Calvin δόθηκε στα εγκαίνια ενός μαγαζιού στο Κολωνάκι. H συζήτηση – συνέντευξη έγινε στα πιο urban σκαλάκια της εν λόγω περιοχής και περιλάμβανε άφθονη vodka εκ Σουηδίας, τη συζήτηση του Άρη με μια γάτα, την επικείμενη εμφάνιση τους στο πλευρό των Οf Montreal, ένα μεγάλο deal για video-clip, τη Μόνικα και την χωρίς ειρμό (όπως αναμενόταν) κουβέντα μας για τα πάντα. Α, το site τους είναι το www.mywetcalvin.com και μπορείς να κατεβάσεις δωρεάν όλο τους το υλικό. Φίλοι γίνεστε στο www.myspace.com/mywetcalvin.
Πώς ξεκίνησε το όλο ζήτημα με τις περίεργες αμφιέσεις και ποιος είναι ο λόγος; Πρεσβεύει κάτι;
Λεωνίδας: Οι εμφανίσεις μας είναι καταστατική συνθήκη της δημιουργίας του group. Όταν ξεκινήσαμε είπαμε πως δε θα θέλαμε οι συναυλίες μας να είναι «κανονικές», όπως δε θέλουμε και τα cds μας να είναι «κανονικά». Θέλαμε από την αρχή να κάνουμε κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό.
Άρης: Και στην αρχή δεν ήταν μόνο τα ρούχα. Σκεφτόμασταν τη δημιουργία μιας διαφορετικής αίσθησης για τις ζωντανές μας εμφανίσεις. Για παράδειγμα στο πρώτο μας live, στο Μικρό Μουσικό Θέατρο, ήταν περίοδος Χριστουγέννων και είχαμε βάλει πάρα πολλά χριστουγεννιάτικα φωτάκια στο χώρο, διάφορα παιδικά ζωάκια που παρέπεμπαν σε παιδικό δωμάτιο και εμείς είχαμε ντυθεί ο ένας αστροναύτης και ο άλλος χταπόδι. Το συνεχίσαμε, απλά δεν μείναμε πιστοί στη συνέχεια της δημιουργίας κάποιου κλίματος.
 |
Στους Of Montreal τι θα έχει;
Α: Σιγά μη σου πούμε (..γέλια)!
Λ: Μέρος αυτού του concept είναι το να έρχεσαι και να μην ξέρεις τι σε περιμένει.
Οι handmade κυκλοφορίες σας αποτελούν μέρος του ίδιου concept;
Λ: Όχι ακριβώς. Η όλη ιδέα είναι πως το live θέλουμε να είναι μια ιδιαίτερη παράσταση ενώ η συσκευασία είναι κάτι που έχει να κάνει με το μουσικό υλικό που περικλείει, και τη φάση που βρισκόμαστε εκείνη τη στιγμή μουσικά.
Α: Έχουμε διαφορετικό μανιφέστο ως προς το λόγο που δίνουμε κατά αυτό τον τρόπο τo cd, παρά για τις αμφιέσεις μας στα live.
Λ: Το ντύσιμο είναι κάπως ευκαιριακό και μας εξυπηρετεί στο να παίζουμε διάφορους ρόλους πάνω στη σκηνή, βγαίνοντας από τον εαυτό μας.
Και με το cd;
Ά: Ξεκίνησε από το γεγονός πως δε θέλαμε να συνεργαστούμε με κάποια δισκογραφική. Όχι γιατί έχουμε κάποιο πρόβλημα με τις δισκογραφικές – αλλά βλέποντας το ρεαλιστικά δεν πιστεύουμε πως κάποια δισκογραφική θα πλήρωνε για να γίνει η «Τσέπη» (σημ. handmade κυκλοφορία των MwC), μιας και θα κόστιζε πάρα πολύ και το αποτέλεσμα θα ήταν –αν ήμασταν τυχεροί- να πουλήσουμε 1000 κομμάτια.
Λ: Επίσης δε θέλαμε να αναγκάσουμε τον ακροατή να αγοράσει τη μουσική μας και γι’ αυτό τα δίνουμε free στα live μας. Βλέποντας το και πιο ρεαλιστικά το όλο ζήτημα, καμία μπάντα στην Ελλάδα δεν μπορεί να ζήσει αποκλειστικά από αυτό. Αν υπήρχε πραγματικό κίνημα και πραγματική αγορά να το συζητούσαμε, αλλά υπάρχει και το δεδομένο πως οι πωλήσεις γενικά έχουν πάρει τον κάτω δρόμο, οπότε όλη αυτή η ιστορία συμπίπτει με την απαξίωση από πλευράς κόσμου όσον αφορά στην αγορά της μουσικής.
Αγοράζετε cds / βινύλια;
Α: Πολύ πιο σπάνια σε σύγκριση με το παρελθόν.
Και ο λόγος;
Λ: Από τη μια η ελεύθερη πρόσβαση στο internet, απ’ την άλλη η δυσχερής πρόσβαση στο καλό υλικό κάτι που έχει να κάνει και με την γνωστή ιστορία με το ραδιόφωνο. Προσωπικά μεγάλωσα ακούγοντας ραδιόφωνο και αποτέλεσε μεγάλο έναυσμα για μένα στο να αγοράζω δίσκους. Πλέον δεν υπάρχει ερέθισμα.
Οι φιλοδοξίες που φτάνουν; Μέχρι που θα θέλατε να πάει το πράγμα;
Λ: Εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα γιατί απαιτείται περισσότερη ενασχόληση. Που να βρεθεί τόσος χρόνος;
Α: Εγώ πιστεύω πως όσο καλός και να γίνεις είσαι από την Ελλάδα και δεν πρόκειται να γίνει ποτέ κάτι, έξω από τα όρια της ελληνικής επικράτειας.
 |
Θα σε ενδιέφερε δηλαδή να κάνεις κάτι έξω;
Α: Εγώ θέλω να γίνω ο νέος Jamiroquai. Nα πουλάω δίσκους.(..γέλια)
Λ: Με το να γίνεσαι γνωστότερος έχεις τη δυνατότητα να κάνεις ακόμα περισσότερα πράγματα. Να δοκιμάζεις καινούρια πράγματα και να κάνεις συνεργασίες με καλύτερους επαγγελματίες και καλύτερους ερασιτέχνες. Όλο αυτό δε νομίζω ότι είναι φυλετικό ούτε έχω πρόβλημα και με την ελληνική πραγματικότητα.Άμα είχα περισσότερο χρόνο ψαξίματος είτε αυτό είναι η ματιά προς το εξωτερικό είτε κάνοντας κάτι από δω, θα το προσπαθούσα. Πάντως δεν νομίζω πως υπάρχει συνοριακή στενότητα. Αν δίνεις στον κόσμο ενδιαφέροντα πράγματα, θα ασχοληθεί μαζί σου.
Α: Αυτό που προσπαθώ να πω είναι πως άμα δεν είσαι από την Αγγλία, την Αμερική ή πλέον την Ισλανδία δε μπορείς να δημιουργήσεις κάποιο μύθο. Επίσης στο live που κάναμε στην Αγγλία με τους Mary & The Boy και τους Callas, βρήκαμε μόνο Έλληνες στο κοινό. Και το θέμα είναι πως το αντιμετωπίζουν οι Άγγλοι. Ο Άγγλος συγκάτοικος της κοπέλας που με φιλοξενούσε, μόλις γύρισε, την ρώτησε πώς ήταν η “greek night”. Υπάρχει απαξίωση. Είτε είχε νταούλια, είτε είχε κιθάρες είτε πριόνια ήταν “greek night” γι’ αυτόν.
Τι σας έχει κάνει εντύπωση στην ελληνική σκηνή του σήμερα; Ποια groups ξεχωρίζετε;
Α: Τους Mary & The Boy γι’ αυτό το ακραίο που έχουν κάνει μέχρι τώρα. Είναι κάτι που δεν το περιμένεις και κάνει τρομερή εντύπωση.
Λ: Οι Your Hand in Mine έχουν τη δυνατότητα να κάνουν σπουδαία πράγματα. Επίσης ο Peekay Tayloh μ’ αρέσει και θεωρώ τους Modrec την καλύτερη μπάντα στην Αθήνα.
Το support στους Of Montreal πως σας φαίνεται;
Λ: Είμαστε χαρούμενοι και είναι το group που ταιριάζουμε απόλυτα για support.
Πως θα χαρακτηρίζατε τον ήχο σας σε κάποιον που δε σας ξέρει;
Λ: Προσωπικά λέω electro-pop με κιθάρες αλλά σκεπτόμενος αυτό που μόλις σου είπα, το electro-pop με κιθάρες είναι άλλο από αυτό που κάνουμε (γέλια).
Α: Pop παίζουμε σε όλες της τις μορφές.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας album για φέτος;
Α: Feist – Τhe Reminder
Λ: Οf Montreal – Hissing Fauna, Are You The Destroyer?
Τα μελλοντικά σας σχέδια ποια είναι;
Λ: Έχουμε ήδη ξεκινήσει μια ηχογράφηση και προετοιμαζόμαστε για το live μιας και στο Gagarin θα εμφανιστούμε full band.
Δηλαδή θα προσπαθήσετε να βγάλετε ένα δίσκο μόνοι σας;
A: Δεν υπάρχει η δυνατότητα. Αυτό που ήθελα να πω είναι πως αν και βγάζουμε τα cds μας μόνοι, δε σημαίνει πως άμα ερχόταν μια εταιρία δίνοντας μας αρκετή καλλιτεχνική ελευθερία, θα λέγαμε όχι.
Λ: Και προφανώς έχουμε περισσότερες πιθανότητες τώρα παρά τη στιγμή που ξεκινάγαμε.
Aν βρίσκατε μια εταιρία η οποία είχε ονόματα του λαϊκού ρεπερτορίου, θα δεχόσασταν να παίξετε μαζί τους;
A: Το να παίξουμε μαζί τους δε νομίζω πως θα ήταν προς όφελος μας, από τη στιγμή που δεν μας εκφράζει κάτι τέτοιο. Το να είμαστε όμως στην ίδια δισκογραφική δε θα μου δημιουργούσε πρόβλημα, αρκεί η εταιρία να μην επενέβαινε στην καλλιτεχνική φύση του group.
Λ: Το μεγάλο θέμα όμως που υπάρχει είναι η έλλειψη προσώπων που γνωρίζουν τα μουσικά δρώμενα σε καίριες θέσεις. Και δεν υπάρχει αντίστοιχα, αγορά που να στηρίξει μια εταιρία που να δείχνει ουσιαστικό ενδιαφέρον στα πράγματα. Είναι ένας φαύλος κύκλος.
