Οι Μίκρο, ίσως το μοναδικό electropop group στην Ελλάδα αυτής της εμβέλειας, κυκλοφορούν το πέμπτο τους album με τίτλο “Restart”. Για αυτόν τον αινιγματικό τίτλο, τον χορό στα clubs και την ελληνική ηλεκτρονική σκηνή καλείται να απαντήσει ο Nikonn (κατά κόσμον Νίκος Μπιτζένης). 
Γιατί “Restart” ο τίτλος του νέου σας άλμπουμ; Ξεκινάτε σε νέα βάση;
O τίτλος RESTART έχει πιο πολύ ψυχική διάθεση αλλά και μουσική! Έχουμε τη διάθεση να κάνουμε ένα restart…όπως όταν κολλάει ο υπολογιστής και κάνεις restart και ανοίγει ξεκολλημένος...κάπως έτσι! Όχι οτι αισθανόμασταν κολλημένοι, αλλά όπως και να το κάνεις αυτή η αίσθηση της επανεκκίνησης σε κάνει να νοιώθεις super! Θέλουμε να ξαναδούμε τα πράγματα από την αρχή με νέα διάθεση, αυθόρμητα, σαν να ξαναξεκινάμε. Έχει πολύ ενδιαφέρον!
 |
Σε ένα από τα τραγούδια σας, στο «Αυτή η πόλη», κοιτάτε με νοσταλγία το παρελθόν, τότε «που χορεύανε όλοι». Δεν γίνεται σήμερα αυτό;
Απ’ όσο βλέπω μάλλον όχι! Ο κόσμος πλέον δεν διασκεδάζει όπως διασκέδαζε. Όλα είναι πολύ στημένα. Βλέπεις να είναι όλοι με ένα ποτό στο χέρι και να κοιτάζονται. Δεν υπάρχει κέφι. Θυμάμαι πριν από 10 χρόνια αρχίζαμε να χορεύουμε πριν καλά καλά μπούμε στο club. Τι έγινε; Που είναι η διάθεση για να ξεσκάσει ο κόσμος πραγματικά; Να χορέψουμε μέχρι τελικής πτώσης, να ιδρώσουμε, να ταξιδέψουμε χορεύοντας μέσα στη μουσική! Νομίζω πως πρέπει να κάνουμε μία επανεκκίνηση και να δούμε το θέμα του «έξω» απ΄την αρχή, με μία νέα πιο απλή ματιά. Καθαρή διασκέδαση, τίποτα άλλο! Άλλωστε είναι αποδεδειγμένο οτι ο χορός λειτουργεί ψυχοσωματικά ως αγχολυτικό! Αυτό κάνουμε εμείς στα live μας τουλάχιστον.
Στο νέο σας άλμπουμ τα μισά κομμάτια είναι στα αγγλικά. Γιατί τώρα στο πέμπτο άλμπουμ;
Η ιδέα για αγγλικό στίχο υπήρχε πάντα, μη ξεχνάμε άλλωστε οτι όταν ξεκινήσαμε είχαμε αγγλικό στίχο(!), απλά όταν αποφασίσαμε να δισκογραφήσουμε καταλήξαμε στον ελληνικό στίχο για διάφορους λόγους, όπως οτι απευθυνόμασταν στο ελληνικό κοινό, ήταν μεγαλύτερη η πρόκληση, δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο με ελληνικό στίχο και σαφώς ο ελληνικός στίχος έδινε την ελληνική ταυτότητα του γκρουπ (κάποιος που θα άκουγε ένα τραγούδι μας στο ραδιόφωνο θα εστίαζε περισσότερο με το άκουσμα του ελληνικού στίχου). Αυτοί οι λόγοι λοιπόν (παρ’ότι συνεχίζουν να υπάρχουν) δε μπόρεσαν να μας εμποδίσουν να κάνουμε αυτή τη φορά και αγγλικό στίχο, βλέπεις η πρόκληση πλέον έχει περάσει στο να βγουν οι Μίκρο στο εξωτερικό. Μπορούμε να πούμε πως τώρα πλέον αισθανόμαστε ώριμοι και έτοιμοι να κάνουμε την κίνησή μας προς τα έξω, έχοντας πάντα ως βάση μας την Ελλάδα. Σ’αυτό βοήθησε βέβαια και το internet και όλα τα σχετικά. Δεν αργήσαμε λοιπόν, απλά ήρθε η ώρα του!
 |
Στην Ελλάδα είναι ανεπτυγμένη κυρίως η πειραματική ηλεκτρονική μουσική κι όχι η ποπ εκδοχή της. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Γιατί η pop είναι παρεξηγημένη στην Ελλάδα. Δυστυχώς έτσι είναι! Όλοι φοβούνται μήπως χαρακτηριστούν από ρηχοί εώς χαζοχαρούμενοι. Λες και εμείς δεν μεγαλώσαμε με pop. Αλλά όπως πολλά άλλα πράγματα στην Ελλάδα, έτσι και η pop θυσιάστηκε στο βωμό του σοβαροφανούς και των σκουπιδιών. Η σωστή και ειλικρινής pοp είναι πολύ πιο σοβαρή απ’όλους αυτούς που την κατακρίνουν και τη θεωρούν ρηχή. Η πειραματική σκηνή, η dance χωρίς φωνητικά, η ambient και όλα τα παρακλάδια, λειτουργούν εκ του ασφαλούς. Δεν εκτίθονται. Απ’την άλλη το λαϊκοπόπ και τα σκυλάδικα δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο (άσχετα αν βαφτίζονται από μόνοι τους ποπ). Η ποπ λοιπόν στην Ελλάδα βρίσκεται σε περίεργη θέση. Απ’τη μία οι μεν που τη θεωρούν πολύ mainstream και απ’την άλλη οι δε που τη θεωρούν εναλλακτική! Ο κόσμος τελικά είναι αυτός που δίνει τη λύση! Πάντως να πούμε οτι οι Μίκρο δεν είναι μία αμιγώς ποπ μπάντα. Έχει αρκετές ποπ αναφορές αλλά έχει επίσης και άλλες πλευρές. Άν κάποιος δώσει βάση σε όλη τη δισκογραφία μας και όχι μόνο στα hit που παίζονται στο ραδιόφωνο (και φυσιολογικό είναι να παίζοναι τα πιο pop) θα δεί πως έχουμε και άλλες πτυχές!
Φοβάστε τον ανταγωνισμό του εξωτερικού όπου η electropop σκηνή είναι μεγαλύτερη;
Στο εξωτερικό η electropop σκηνή είναι μεγαλύτερη αλλά και το κοινό είναι μεγαλύτερο. Εμείς πιστεύουμε ότι αυτοί που αξίζουν πραγματικά δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Υπάρχει χώρος για όλους, αρκεί να το αξίζουν! Άλλωστε με τα εργαλεία που μας δίνει το internet οι ευκαιρίες για όλους εξισώνονται – όχι τελείως αλλά αρκετά! Πάντως γεγονός είναι ότι στο εξωτερικό ο κόσμος θα προσεγγίσει πιο εύκολα το νέο, το άγνωστο, το πρωτότυπο απ’ότι στην Ελλάδα που ο νεωτερισμός είναι καταδικασμένος από το βαλτωμένο τοπίο των δισκογραφικών και των ΜΜΕ.
 |
Ένα label σαν την undo records μπορεί να επιζήσει στην Ελλάδα, που ο ανταγωνισμός των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών τρώει οτιδήποτε ξεφυτρώνει;
Δεν νομίζουμε ότι είναι έτσι όπως το λες! Οι πολυεθνικές νοσούν και μάλιστα βρίσκονται σε πολύ δυσκολότερη θέση απ’ότι τα μικρά ανεξάρτητα label που δεν έχουν μεγάλες οικονομικές απαιτήσεις (προσωπικό κλπ). Η UNDO Records είναι σαν ένα οικογενειακό – φιλικό label που ασχολείται με τα δικούς του ανθρώπους και με πράματα στα οποία πιστεύει! Όλα τα κάνουμε μόνοι μας, παραγωγές, ηχογραφήσεις, mastering, φωτογραφήσεις, γραφιστικά, video clip… ακόμα και το promotion. Στη χειρότερη δε θα βγάλουμε τίποτα! Το moto μας είναι «αν μπορείς να το κάνεις μόνος σου, καν’ το»! Δεν δίνεις λογαριασμό σε κανένα. Και κάνεις και ότι θέλεις! Η Undo δεν είναι μια εταιρεία που δημιουργήθηκε για να βγάλει λεφτα, αλλά για να βγάλει δίσκους! ...Να προωθήσει τους δικούς της ανθρώπους και τη μουσική στην οποία πιστεύει. Δεν έχει να χάσει τίποτα. Τα λεφτά μπορούν να έρθουν (αν έρθουν) από άλλα πράγματα. Οι πολυεθνικές όμως, που σαν κύριο στόχο έχουν το κέρδος, βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση με την όλη κατάσταση! (internet – πειρατεία – οικονομική κρίση...). Άλλωστε η Undo Records δεν περιορίζεται στην Ελλάδα. Άς είναι καλά το internet (για μία ακόμη φορά), οι πόρτες προς τα έξω έχουν ανοίξει! Ίσως είναι η ώρα αυτή η χώρα να εξάγει επιτέλους φρέσκα ψάρια!
