Ο Dj Noiz είναι υπεύθυνος για πολλές συναυλίες ξένων καλλιτεχνών που κανείς δεν θα περίμενε να εμφανιστούν στην Ελλάδα, ενώ ο Alex Zoltan και η παρέα του συνεχίζουν να κρατούν το λάβαρο του ελληνικού hip hop δουλεύοντας μεθοδικά από την πόλη της Θεσσαλονίκης. Το κοινό που έχουν αυτοί οι δυο άνθρωποι είναι ότι λατρεύουν αυτή τη μουσική και προσπαθούν να επεκτείνουν την απήχησή της σε μια χώρα που δεν είναι δεκτική σε ο,τιδήποτε τη βγάζει από την καθημερινότητά της. Έτσι, αποφασίσαμε να τους δώσουμε ένα λόγο να γκρινιάξουν και ιδού τα αποτελέσματα…
Dj Noiz (Noiz Productions)
 |
Πώς αποφάσισες να αφιερώσεις τον ελεύθερο χρόνο και τα χρήματά σου για το promotion συναυλιών αλλά και για τη διοργάνωση ενός hip hop festival; Ποιος είναι ο λόγος που σου δίνει ενέργεια για να υλοποιήσεις τους στόχους σου;
Ένιωσα ότι έπρεπε να κάνω ένα βήμα παραπέρα και ήθελα να βοηθήσω στην ανάπτυξη της σκηνής αυτής, η οποία στη χώρα μας μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Μεγάλο ρόλο έπαιξαν και τα live που πήγα στο εξωτερικό και θέλησα να δημιουργήσω μία παρόμοια κατάσταση στην Ελλάδα. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ασχολούμαι με τη μουσική, έτσι αποφάσισα αυτό που αγαπάω να το κάνω και επίσημα δουλειά μου.
Έχεις φτάσει ποτέ να είσαι τόσο απογοητευμένος που να θες να τα παρατήσεις όλα;
Ναι, κάποιες φορές βιώνοντας την ελληνική πραγματικότητα. Απογοητεύομαι, επίσης, όταν συναντώ από κοντά κάποιους καλλιτέχνες που θαυμάζω οι οποίοι είναι απρόσωποι και δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που παρουσιάζουν στους στίχους τους. Είναι στεγνοί επαγγελματίες και τους ενδιαφέρει μόνο το χρήμα και το image.
Ποιες θα έπρεπε να είναι οι συνθήκες στην Ελλάδα για τη διοργάνωση ενός event, χωρίς να χρειάζεται να έχει ιατρική υποστήριξη για τυχόν εγκεφαλικό;
(Γέλια!) Άλλη νοοτροπία καταρχήν. Υπάρχει έλλειψη γνώσεων και τεράστια ανευθυνότητα όσον αφορά τους εμπλεκόμενους, εννοώντας χορηγούς, διεύθυνση συναυλιακών χώρων, media. Όπως όλοι ξέρουμε, αυτή η χώρα λειτουργεί με γνωριμίες και μίζες. Αυτό που λείπει από παντού είναι η αξιοκρατία!
Πιστεύεις ότι η ξαφνική «άνθηση» των hip hop συναυλιών στην Ελλάδα είναι κάτι θετικό για τη σκηνή;
Ναι, αρκεί να μην προέρχεται από περιστασιακούς και μισθοφόρους διοργανωτές, από τους οποίους κινδυνεύει να «καεί» η κατάσταση που με κόπο έχουμε δημιουργήσει. Πρέπει να στηρίξουμε γενικότερα τη μαύρη μουσική και δεν εννοώ την R’n’B στην τωρινή της μορφή αλλά τα Rhythm & Blues, Soul, Funk, Jazz που αποτελούν τις ρίζες της μουσικής που αγαπάμε.
Οι απολαβές των hip hop promoters από τις συναυλίες δεν είναι μεγάλες. Πες μου μια φορά που ένιωσες ότι όλα αυτά που έκανες άξιζαν τον κόπο.
Είναι το μόνο είδος μουσικής που δεν πρόκειται να σε κάνει ποτέ πλούσιο, εκτός βέβαια αν το συνδυάσεις με σκυλάδικα, κάτι που δεν πρόκειται ποτέ να ακολουθήσουμε! Το κοινό είναι στην πλειοψηφία του μικρό σε ηλικία και δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της αγοράς. Κάθε φορά που φέρνουμε εις πέρας μία συναυλία (ακόμα και όταν δεν είναι κερδοφόρα) τα χαμόγελα και η ικανοποίηση που βλέπω στα πρόσωπα του κοινού και των φίλων μου είναι αυτά που μου δίνουν τη δύναμη να συνεχίσω.
Ποιος είναι ο καλλιτέχνης που θα ήθελες να καλέσεις στη χώρα μας αν είχες τα χρήματα που χρειάζονται;
Θα ήθελα να οργανώσω κάτι παρόμοιο με το UP IN THE SMOKE TOUR του Dr. Dre.
Ποια είναι η άποψη σου για τη χρονιά που πέρασε σε ό,τι αφορά τη hip hop μουσική;
Κάθε πέρσι και καλύτερα, κάθε χρόνο και χειρότερα! Πολλά διαμάντια και περιδέραια στολίζουν την εμφάνιση ατάλαντων rapper με ηλίθιο στίχο, ενώ τα βίντεο που βλέπω μόνο πορνό θυμίζουν. Το κακό είναι ότι μεγάλο μέρος της νεολαίας μας ακολουθεί πιστά αυτό τον τρόπο ζωής σαν κάτι θαυμαστό και αξιοζήλευτο. Ευτυχώς, υπάρχουν κάποια group που συνεχίζουν να βγάζουν σοβαρές δουλειές και να προωθούν το hip hop σωστά και όπως του αρμόζει.
Alex Zoltan (Zoltan Tribe, Thessaloniki Hip Hop Festival)
 |
Πώς αποφάσισες να αφιερώσεις τον ελεύθερο χρόνο και τα χρήματα σου για το promotion συναυλιών και τη διοργάνωση ενός hip hop festival; Ποιος είναι ο λόγος που σου δίνει ενέργεια για να υλοποιήσεις τους στόχους σου;
Η διοργάνωση hip hop events είναι κάτι σαν μικρόβιο που έτσι και μπει μέσα σου, σκέφτεσαι τα πάντα σε σχέση με αυτό. Δεν είναι τυχαίο που όσοι ασχολούνται με το hip hop μιλάvε σε εκνευριστικό βαθμό μόνο γι’ αυτό! Η Zoltan Tribe προέκυψε ως φυσική κατάσταση μιας παρέας με κοινό παρονομαστή, όχι μόνο τη μουσική, αλλά γενικότερα την προώθηση εναλλακτικών κουλτούρων. Από το 2002, έχουμε βάλει στόχο να προωθήσουμε το hip hop και να το προστατεύουμε από κακόβουλα άτομα. Το Thessaloniki Hip Hop Festival (THHF) προέκυψε ως απόρροια του ότι στην πόλη που κατοικώ δεν υπήρχε κάποιο μεγάλο event που να είχε ως επίκεντρο το ελληνόφωνο hip hop, που είναι και η μεγάλη μου αδυναμία. Γίνονται κινήσεις στην πόλη, αλλά δεν υπήρχε κάτι πιο σταθερό. Το THHF διοργανώνεται τα τέσσερα τελευταία χρόνια με τεράστια επιτυχία και ήδη έχουμε αρχίσει να δουλεύουμε το επόμενο, που πρέπει να σημειωθεί ότι θα είναι κάτι σαν special edition αφού γιορτάζει την 5η του επέτειο!
Ποιες θα έπρεπε να είναι οι συνθήκες στην Ελλάδα για τη διοργάνωση ενός event, χωρίς να χρειάζεται να έχει ιατρική υποστήριξη για τυχόν εγκεφαλικό;
Το πρόβλημα είναι ότι θέλοντας και μη θα εμπλακείς με ανθρώπους που είτε δεν έχουν σχέση με το hip hop, είτε με τη μουσική γενικότερα και τους νοιάζει μόνο πώς να γεμίσουν το μαγαζί τους. Πρώτα απ’ όλα, δεν υπάρχει ένας κατεξοχήν συναυλιακός hip hop χώρος στην Ελλάδα. Προσωπικά προτιμώ τα μικρότερα μαγαζιά, καθώς δεν μου κάθεται καλά να κάνεις show σε κάποιο trendy club αφού δεν μου βγάζει το συναίσθημα που θέλω να πετύχω. Από την άλλη, αυτό που δεν έχουμε πετύχει ακόμα -αλλά το προσπαθούμε- είναι να οργανωθεί ένα street team με μέλη σε όλη την Ελλάδα, που να δουλέψει πάνω στο Guerilla Promotion. Το να προωθείς το hip hop δεν είναι σαν να προωθείς μια rock συναυλία. Θέλει και λίγο «καφρίλα», ένα stencil, καμιά αφισοκόλληση πάνω σε λεωφορεία και τέτοια όμορφα (γέλια..).
Πιστεύεις ότι η ξαφνική «άνθηση» των hip hop συναυλιών στην Ελλάδα είναι κάτι θετικό για τη σκηνή;
Πιστεύω ότι όποια κίνηση γίνεται με σωστή πρόθεση σίγουρα δεν κάνει κακό. Το λέω αυτό γιατί τον τελευταίο καιρό βλέπουμε ανθρώπους άσχετους με το hip hop να μπαίνουν στο παιχνίδι θέλοντας να βγάλουν φράγκα. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο hip hop fan θα το ξανασκεφτεί να βάλει το χέρι στην τσέπη και να κουνηθεί από τον καναπέ του. Tο hip hop είναι μια φιλοσοφία, μια ολόκληρη κουλτούρα. Πρέπει να ξέρεις από hip hop, να σκέφτεσαι hip hop, να είσαι hip hop και μετά να προωθήσεις το hip hop.
Οι απολαβές των hip hop promoters από τις συναυλίες που γίνονται δεν είναι μεγάλες. Πες μου μια φορά που ένιωσες ότι όλα αυτά που έκανες άξιζαν τον κόπο.
Οι απολαβές είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες... Αλλά το προτιμώ έτσι, από τη στιγμή που ό,τι κάνουμε, το κάνουμε με το δικό μας τρόπο και πρεσβεύουμε αποκλειστικά την αυθεντική πλευρά του hip hop. Εγώ δεν βγάζω λεφτά όπως κάποιοι αηδιαστικοί τύποι που θα πουλούσαν και τη μάνα τους για λίγα ψωροευρώ, αλλά τουλάχιστον κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια. Για μένα, επιβράβευση είναι να έρθει ένας άσχετος μετά από ένα gig, και να μου πει ότι πέρασε super! Γι’ αυτό το κάνω και δεν το αλλάζω για κανέναν ξεπουλημένο βρωμόπουστα.
Κάνετε ένα από τα μεγαλύτερα festival ελληνικού hip hop στην Ελλάδα. Θα ήθελα τη γνώμη σου για τις προοπτικές της εγχώριας σκηνής αλλά και για την κριτική που δέχεται.
H αρχή είναι το ήμισυ του παντός και δυστυχώς η ελληνική hip hop σκηνή στα πρώτα της βήματα ταυτίστηκε από το ευρύ κοινό με συγκροτήματα που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν για το hip hop ως κουλτούρα, αλλά μόνο ως μουσική φόρμα ώστε να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες (βλ. Ημισκούμπρια, Goin’ Through, Active Member), με αποτέλεσμα να ξεκινήσουμε όχι από το μηδέν, αλλά από το μείον. Η ελληνική σκηνή διαγράφει μια πορεία πάνω από 15 χρόνια και μουσικά δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από αντίστοιχες ευρωπαϊκές σκηνές. Το στοίχημα πλέον που πρέπει να κερδίσουμε, είναι να ξεπεραστεί η νοοτροπία που υπάρχει όσον αφορά το διαχωρισμό του ξένου με το ελληνικό hip hop, φαινόμενο που δεν υπάρχει στο εξωτερικό. Η πρόσβαση στη μουσική είναι πιο εύκολη από ποτέ, αλλά δυστυχώς όλοι μένουν στη μασημένη τροφή του video clip και του ραδιοφώνου.
Ποιος είναι ο καλλιτέχνης που θα ήθελες να καλέσεις στη χώρα μας αν είχες τα χρήματα που χρειάζονται;
Ο 50 cent για να του πω από κοντά ποσό μαλάκας είναι (γέλια…). Αυτοί οι καλλιτέχνες που ακούω και σέβομαι, σέβονται αντίστοιχα και το κοινό τους και δεν έχουν να κάνουν με τις εξωπραγματικές πληρωμές των r’n’b τύπων που με τα λεφτά που παίρνουν για μια μισάωρη εμφάνιση, φτάνει να ταΐσεις μια μικρή χώρα στην Αφρική για ένα μήνα.
(αναδημοσίευση από το περιοδικό Sonik)
