Συνέχεια από το α' μέρος
Γενικά τη νέα γενιά μουσικών, συμπεριλαμβανομένων και των Raining Pleasure, πως την βλέπετε;
Εγώ έχω μείνει έκπληκτη, ειδικά με τους Raining Pleasure. Το έχω πεί και στο παρελθόν και θα το ξαναπώ, δεν έχω καταλάβει από που ξεφυτρώσανε, γνωρίζοντας την ελληνική πραγματικότητα και τη στενοκεφαλιά και τη δυσκολία και ακόμα και τη μιζέρια. Από που βγήκε αυτό το φρέσκο και φωτεινό πράγμα, με άποψη και με γνώση, γιατί φαίνεται ότι ξέρουν τι κάνουν, δεν είναι ένα τυχαίο πράγμα, φαίνεται και η αγάπη που έχουν, που δεν αρκεί πάντα. Εγώ πραγματικά έχω μείνει άφωνη με τα παιδιά. Δεν είναι όλοι έτσι, αυτού του επιπέδου. Έχω, πραγματικά, ενθουσιαστεί με τους Raining Pleasure και τους εύχομαι ότι καλύτερο γιατί το αξίζουν. Είναι πολύ ταλαντούχα παιδιά, με μια φρέσκια αντίληψη για τα πράγματα. Χάρηκα τόσο πολύ που δεχτήκανε να παρουσιάσουμε αυτό το αφιέρωμα μαζί. Είναι πράγματα στα οποία, όταν μου ζητήσανε να τραγουδήσω στο δίσκο τους χάρηκα πάρα πολύ, μη γνωρίζοντας τα κομμάτια και κατά πόσο θα κόλλαγα σε αυτή την φάση. Αλλά μου άρεσε, ακούγοντας τα δείγματα, ακόμα και αν δεν ήταν σε τελική μορφή. Τρελάθηκα, από το ένα ως το άλλο ήτανε ...πολύ καλά. Και μη γελιόμαστε, οι περισσότεροι δίσκοι αγοράζονται για 1-2 τραγούδια. Αυτό ήταν ολόκληρο, είχε άποψη, είχε ταυτότητα, είχε ενέργεια, είχε γούστο. Βέβαια, γενικώς επειδή τα πράγματα, τώρα και με την πληροφόρηση, με το διαδίκτυο, όλοι έχουν το βλέμμα τους στραμμένο προς τα έξω, δεν είναι πολύ εύκολα. Είναι τόσο εφήμερα όλα που είναι δύσκολο να γίνει κάτι, αλλά μπορεί να γίνει και γίνεται. Είναι μερικοί άνθρωποι που νομίζουν ότι υπάρχουν συνταγές, αλλά αυτές δεν υπάρχουν. Υπάρχει το ταλέντο το οποίο είναι μοναδικό κάθε φορά και αυτό θα κριθεί από μόνο του για αυτό που είναι. Νομίζω πάντως ότι αν ο Χατζιδάκις ζούσε θα του άρεσε πολύ αυτό που κάνουν τα παιδιά.
Αν σας δινόταν η πρόταση να τραγουδήσετε και με άλλα νέα σχήματα θα το κάνατε;
Αμε! Και με μεγάλη χαρά. Είχα λυπηθεί πολύ που πέρυσι δε μπόρεσα να τραγουδήσω με τα παιδιά στη συναυλία τους στο Club 22, λόγω των προβών που κάναμε με τους Human Touch. Αν και τελικά κατάφερα να παρευρεθώ. Μου άρεσε πάρα πολύ. Έμεινα καταενθουσιασμένη...Ήταν τέλεια.
Τώρα τι άλλο ετοιμάζετε;
Τώρα κάτι που γίνεται παράλληλα, μέσα σε όλα αυτά, είναι η συμμετοχή μου σε κάποια τραγούδια που έχει γράψει η Ευανθία Ρεμπούτσικα, για ένα ντοκυμαντέρ που λέγεται «Φωνές Αιγαίου» της Λυδίας Καρρά και θα προβληθεί τώρα στο Φεστιβαλ Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για κάποια θέματα που έκανε τραγούδια με στίχους του Μιχάλη Γκανά και υπάρχουν και 2 νησιώτικα μέσα. Και περάσαμε και με αυτό πολύ καλά. Τώρα κάπου θα κυκλοφορήσει, πρίν προβληθεί το ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ.
Μετά;
Μετά θέλουμε να κάνουμε το Χατζιδάκι και σε άλλες πόλεις. Ψάχνουμε τους χώρους, γιατί δεν είναι εύκολο να βρεις τους κατάλληλους χώρους για να παρουσιάσεις αυτό, γιατί είμαστε και πολλοί επάνω στη σκηνή.
Στο εξωτερικό θα πηγαίνατε να το παρουσιάσετε αυτό το πρόγραμμα;
Βεβαίως. Ήδη μας έχουν καλέσει στη Βιέννη και ενδεχομένως θα κλείσουμε και σε κάποιες άλλες πόλεις που μας έχουν καλέσει. Θα δούμε... Η Ελλάδα έχει μια πάρα πολύ ισχυρή φωνή. Αλλά οι Έλληνες δεν το έχουν καταλάβει απ’ ότι μαθαίνω. Ξέρεις, οι Έλληνες τους τραγουδιστές τους έχουν σαν ημίθεους. Αμοίβονται πάρα πολύ καλά και μετά όταν τους δίνονται οι ευκαιρίες να παίξουν στο εξωτερικό και δεν είναι τόσο γνωστοί όσο είναι εδώ (κάποιοι είναι ελάχιστα γνωστοί, αλλά υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι τρελαμένοι μαζί τους και θέλουν να τους παρουσιάσουν στο δικό τους το κοινό), έχουν τις ίδιες απαιτήσεις με αυτές που έχουν εδώ και είναι λάθος αυτό. Γιατί δεν αντέχουν στο εξωτερικό να πληρώσουν τέτοιες αμοιβές και να αντέξουν τέτοιες απαιτήσεις - ειδικά όταν δεν έχουν την αντίστοιχη απήχηση με αυτήν που έχουν στην Ελλάδα.
Το ίδιο όμως συμβαίνει και με τους ξένους που έρχονται ή θέλουμε να καλέσουμε για να παίξουν στη χώρα μας... Είναι μάλλον φαύλος κύκλος...
Χρειάζεται μάλλον εμπειρία για να πραγματοποιηθούν αυτά...
Raining Pleasure (Vassilikos):
Για πες μας για όλο αυτό που γίνεται εδώ...
Λοιπόν, όλο αυτό που γίνεται εδώ ...είναι και για μένα προσωπικά αλλά και για όλους ...πως να το πω... δύσκολο να το πιστέψουμε. Για μένα προσωπικά, η Πασπαλά έχει υπάρξει ένα σημαντικό κομμάτι των ακουσμάτων μου στο παρελθόν, την θαύμαζα απο παιδάκι. Γιατί πρωτάκουσα Πασπαλά, όταν πρωτάκουσα Χατζιδάκι και ήταν σημαντικό σημείο για τα δικά μου ακούσματα. Από τότε είχα σκεφτεί, ότι ωραίο πράγμα η μουσική, ωραίο πράγμα ο Χατζιδάκις, ωραίο πράγμα η Πασπαλά, οπότε ας ασχοληθώ και 'γω μ’ αυτό. Υπήρξε - δεν το ξέρει, δεν της το έχω πει - η Πασπαλά ένας από τους λόγους που κάποτε αποφάσισα ότι θα τραγουδάω στο μέλλον. Οπότε, όπως καταλαβαίνεις, το να βρισκόμαστε εδώ, και να έχει προηγηθεί και η συνεργασία στο άλμπουμ, που ήδη ήταν κάτι μεγάλο, είναι πολύ μεγάλη η τιμή για εμάς και δεν το λέω με τον κλισέ τρόπο. Πραγματικά είναι μεγάλη τιμή και δε νομίζω ότι το χουμε πολυσυνειδητοποιήσει ότι θα κάνουμε αυτό, με τους συγκεκριμένους ανθρώπους. Φυσικά δεν είναι μόνο η Πασπαλά. Μιλάμε για ένα σύνολο μουσικών που έχουν τη δική τους βαρύτητα έτσι και αλλιώς στο χώρο.
Αυτή η διαδικασία με τις πρόβες όλο αυτόν το καιρό πως σου φαίνεται;
Όλο αυτό το πράγμα πραγματικά είναι συναρπαστικό. Φτάσαμε χθες 2 το μεσημέρι στο μαγαζί και φύγαμε 2 τη νύχτα. Είναι πολύ συναρπαστικό, πολύ ενδιαφέρον, είναι καινούργιος ο χώρος για μας, μιλώντας και για το ΖΟΟΜ αλλά και τον κύκλο των ανθρώπων, και μουσικών και κοινού, που είναι τελείώς διαφορετικός απ’ότι είναι συνήθως σε μας. Η διαδικασία είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Χθες παλέυαμε πολύ με τον ήχο γιατί δεν είναι πολύ εύκολο να συνδυάζεις ένα καθαρά ηλεκτρονικό σχήμα, με ένα καθαρα ακουστικό σχήμα, όπως είναι οι υπόλοιποι σε σχέση με εμάς - αλλά νομίζω ότι αυτό το χουμε βρεί και σήμερα κοιτάμε τελικές λεπτομέρειες μουσικού κυρίως περιεχομένου.
Θα παίξετε κομμάτια από το Reflections. Αυτό πως σε κάνει να νοιώθεις;
Είχαμε κουβεντιάσει με την Πασπαλά για κάτι τέτοιο όταν φτιαχνόταν ο δίσκος. Παρένθεση, όταν κάναμε το δίσκο δεν περιμέναμε ότι θα το δεχόταν τόσο ευχάριστα και εύκολα. Αφού είχε τελείωσει όλο αυτό, λέγαμε συχνά ότι θα ήταν ωραίο να κάνουμε και κάτι άλλο μαζί, κάποιο live, κάποια άλλη συνεργασία γενικά. Όταν της προέκυψε αυτή η ιδέα, μας έκανε την πρόταση να είμαστε εμείς ο ενας εκ των τεσσάρων φιλοξενούμενων αυτά τα τετραήμερα. Φυσικά, δεν υπήρχε λόγος να μην το δεχτούμε αυτό το πράγμα, εκτός από το ..."μήπως δεν είμαστε αρκετά καλοί γι αυτό". Σκεφτήκαμε ότι υπάρχει ήδη ένα άλμπουμ του Χατζιδάκι που ήταν έτσι και αλλιώς παιγμένο original αγγλόφωνο, το Reflections, το οποίο είχαμε ακούσει και αγαπήσει στο παρελθόν ιδιαίτερα και είπα ότι σκεφτήκαμε αυτό. Και της άρεσε και κείνης η ιδέα και έχουμε τις 3 τελευταίες βδομάδες που δουλεύουμε μόνο σε αυτό, δεν έχουμε κάνει τίποτα άλλο. Είναι τρομερή αίσθηση να παίζεις Χατζιδάκι από τη μια, να παίζεις Χατζιδάκι με την Πασπαλά και τους υπόλοιπους από την άλλη, τρίτον, να παίζεις σε ένα χώρο που ο Χατζιδάκις έχει κάνει πολλά πράγματα, όπως είναι το ΖΟΟΜ και πολύ συχνά έχουμε σκεφτεί ότι κρίμα που δεν υπάρχει ο Χατζιδάκις, θα θέλαμε να ακούσει πολύ αυτό που κάνουμε τώρα εδώ. Πραγματικά και η διαδικασία και οι πρόβες, όλα ήταν πολύ έντονα. Ήταν στιγμές που ήταν πολύ δυνατές, με την έννοια, ότι νοιώθαμε όλο αυτό το πράγμα, τη μουσική του Χατζιδάκι εκεί να βγαίνει στο χώρο που κάνουμε πρόβες και ήταν ώρες που πραγματικά ένοιωθες, όχι με τη μεταφυσική έννοια, αλλά είχαμε την αίσθηση πως κάτι υπάρχει γύρω. Ήταν έντονο το πως το βιώσαμε.
Και πως νοιώθεις που την Πέμπτη που θα παρουσιαστεί όλη αυτή η δουλειά;
Αγωνιώ! Και είναι και για εμάς πολύ καινούργιο. Είναι καινούργιος ο χώρος, είναι διαφορετικό και από την άποψη ότι και εμείς θα καθόμαστε στα σκαμπό μας, είναι πιο ήσυχο το πράγμα, και το ζητούμενο είναι η ίδια μουσική του Χατζιδάκι. Περιμένω οτι θα είναι 4 βραδιές με γεμάτες ωραία ατμόσφαιρα, σχεδόν κατανυκτική.
Το οτι πραγματοποιείτε αυτό το πράγμα είναι μια ανταμοιβή για όλους τους κόπους σας;
Το οτι ανταμοίβονται, έχουμε ήδη αρχίσει να το νοιώθουμε τα τελευταία 2 χρόνια, τουλάχιστον ως ένα βαθμό, αλλά θα έλεγα ότι οι κόποι μας με την Πασπαλά κολακεύονται. Τελεία.