 |
Με αφορμή την εμφάνισή του στο Μύλο το Σάββατο 31/1, βρεθήκαμε στα ηλεκτρονικά μας μονοπάτια με τον Απόστολο για να μάθω λίγα περισσότερα γι αυτόν, πέρα απο την φωνή που ντύνει με βραχνή χροιά τραγούδια του Νίκου Ζούδιαρη ...Και πρίν λίγα χρόνια που τα πρωτάκουσα αυτά μέσα απο το «ένας κύκνος κλαίει» είχα συγκινηθεί απο τη φωνή του Απόστολου. Και τελικά αυτό που βγαίνει στην ερμηνεία και στη φωνή του φαίνεται πως ισχύει και σε οτιδήποτε κάνει. Ευγενικός μας απάντησε τις λιγοστές μας ερωτήσεις, μέσα σε ένα διάλλειμα προβών, και με γέμισε ελπίδα αλλά και περισσότερους λόγους να πιστεύω σε αυτόν...
Κάπου μέσα στα φοιτητικά σου χρόνια παίζοντας σε διάφορα μαγαζιά συνάντησες το Νίκο Ζούδιαρη. Η συνεργασία μαζί του πως προέκυψε και κατά πόσο σε βοήθησε;
Στα 18 μου χρόνια ήρθα στην Αθήνα για σπουδές στους Μηχανολόγους Μηχανικούς του Πολυτεχνείου και παράλληλα είχα την τύχη να τραγουδώ στη μουσική σκηνή «ΧΑΜΑΜ»,με τον Τάκη Μπουρμά και τον Γιώργο Ζήκα.Εκεί,κάποιο βράδυ,με άκουσε για πρώτη φορά ο Νίκος Ζούδιαρης.Μετά από τέσσερα χρόνια περίπου,βρισκόταν σε μια διαδικασία αναζήτησης μιας νέας φωνής για τα καινούργια του τραγούδια,συναντηθήκαμε και ξεκίνησε η δημιουργία του cd αlbum: «Ένας κύκνος κλαίει» και κατόπιν του cd single:«Φυσαλίδα». Ο Νίκος Ζούδιαρης είναι από τους δημιουργούς που ξεχώριζα και «αγαπούσα» από μακριά.Ακόμα και τώρα μου φαίνεται απίστευτο ότι είχα την τιμή και τη χαρά να συναντηθούν κάποια στιγμή οι δρόμοι μας και να τραγουδήσω τραγούδια του.Άνθρωπος με πολυεπίπεδη- βαθιά γνώση και ισορροπία μεταξύ της προσωπικότητας του και του έργου του.Η γνωριμία μου μαζί του ήταν καθοριστικής σημασίας για την ίδια μου τη ζωή γενικότερα.
Θα ήθελες να συνεργαστείς και με άλλους καλλιτέχνες;
Είναι πολλοί αυτοί που εκτιμώ και σέβομαι...τούτο γίνεται φανερό και στα τραγούδια -πέραν του δίσκου-που παρουσιάζω στις ζωντανές μου εμφανίσεις! Το μέλλον θα δείξει...
Γενικά θεωρείσαι έντεχνος. Πιστεύεις στις ταμπέλες; Πως θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις τους μουσικούς σου ορίζοντες;
Σύμφωνα πάντα με ένα οποιοδήποτε λεξικό της ελληνικής γλώσσας,έντεχνος είναι αυτός που γίνεται ή έγινε με τέχνη,με επιτηδιότητα,τεχνικός,αριστοτεχνικός,επιδέξιος. Άρα αν θεωρούμαι έντεχνος με βάση τον παραπάνω ορισμό τότε χαίρομαι γι’αυτό! Όμως οι ταμπέλες έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης στην αλλοίωση των ίδιων των ορισμών!
Οι «ταμπέλες» που εσείς εννοείτε δεν έχουν άλλο λόγω ύπαρξης παρά μόνο τη «βοήθεια» σε επικοινωνιακό επίπεδο των ανθρώπων και των φορέων, οι οποίοι «εκμεταλλεύονται» εμπορικά το τραγούδι.Γενικά είναι άδικο και επικίνδυνο να προσπαθούμε να περιγράψουμε κάτι με μια μόνο λέξη.Στην επιστήμη είναι απαραίτητο, μα το τραγούδι δεν είναι μόνο επιστήμη-λογική.Εγώ αντιλαμβάνομαι τα τραγούδια ως τραγούδια διασκέδασης και τραγούδια ψυχαγωγίας. Υπάρχουν επιτυχημένες ή αποτυχημένες απόπειρες και στα δυο παραπάνω είδη.Καλόγουστα ή κακόγουστα τραγούδια. Δηλαδή ενδιαφέρουσα μουσική και ενδιαφέρον στίχος ή αδιάφορα προσβλητικά κακοτεχνήματα. Η μουσική έχει ενδιαφέρον και προχωρά όσο υπάρχουν καλοί μουσικοί που να ντύνουν ωραίες μουσικές ιδέες. Όμως ιδιαίτερη κακογουστιά και προχειρότητα επικρατεί στο πεδίο της στιχουργικής στις μέρες μας-δεν είναι κι εύκολη υπόθεση.Αν ειδικά είσαι ανθρώπος που να σε έχει «φλερτάρει» επίμονα και να σε έχει γοητεύσει και «κατακτήσει» η τόσο μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά που έχουμε ως Έλληνες στο θέμα της γλώσσας-ποίηση,λογοτεχνία- μια τέτοια κατάσταση τουλάχιστον σε στεναχωρεί. Μέσα στο παραπάνω πλαίσιο κινείται και η δική μου δραστηριότητα.
Επίσης πολλοί σε συγκρίνουν με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Πως νοιώθεις και αντιδράς γι αυτό;
Τον Αλκίνοο Ιωαννίδη τον γνωρίζω προσωπικά,έχουμε βρεθεί και μαζί επί σκηνής δυο φορές (σε συναυλία του Νίκου Ζούδιαρη και η άλλη υπέρ του Παλαιστινιακού αγώνα),τον εκτιμώ πολύ και τον σέβομαι! Το μοναδικό ουσιαστικό στοιχείο που μπορεί να μας συνδέει είναι τα τραγούδια του Νίκου Ζούδιαρη! Όμως η σύγχυση που περιγράφεις μπορεί να δημιουργείται σε ανθρώπους οι οποίοι ούτε καν με ξέρουν και δεν έχουν ενδιαφερθεί να ακούσουν, να γνωρίσουν πρώτα και μετά να σχολιάσουν. Επίσης από ανθρώπους οι οποίοι απο αδυναμία να περιγράψουν τι ακριβώς είμαι, πέφτουν στην λούμπα της περιγραφής μιας λέξης-ταμπέλας που λέγαμε παραπάνω, κάτι που συμβαίνει με οτιδήποτε σχεδόν συμβαίνει γύρω μας, η οποία ταμπέλα θα μπορούσε να έχει οποιοδήποτε άλλο αντίστιχο όνομα. Γιατί για παράδειγμα Ιωαννίδης και όχι Παπάζογλου ή Λέκκας ή Λιδάκης ή Θηβαίος κτλ.;!;! Άλλωστε τι πιο ανώδυνο,γρήγορο και επικοινωνιακό να περιγράψεις τη φωνή ενός νέου τραγουδιστή με γνωστές και καθιερωμένες φωνές! Λες δυο κουβέντες και ξεμπέρδεψες -χωρίς να σημαίνει αυτό ότι γίνεται με κακή πρόθεση. Είναι «φυσιολογική» διαδικασία!
Ο χρόνος όμως και η επανάληψη ξεκαθαρίζουν την ιδιαιτερότητα του καθενός-αν αυτή υπάρχει. Πάντως είναι αστείες τέτοιες συγκρίσεις ειδικά για τη μεριά του τραγουδιού η οποία στηρίζεται στα τραγούδια και όχι στο κους-κους, σταριλίκι, λουλούδια, ωραία πόδια, show, nike-air στήθος και άλλα τέτοια χαριτωμένα!
Θα ήθελες να πειραματιστείς με άλλα είδη μουσικής; Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να κάνεις πολύ, απο αυτό που κάνεις τώρα, πάντοτε μέσα στο μουσικό χώρο;
Ο πειραματισμός βαδίζει χέρι-χέρι με την ανησυχία, την περιέργεια, τη γνώση, την ανανέωση, την έκπληξη, τη χαρά, τη δημιουργία, την ουτοπία. Ναι, θέλω να πειραματίζομαι μουσικά και η όρεξη για κάτι τέτοιο έρχεται κυρίως μέσω της ανάγκης για επικοινωνία με τον εαυτό μου και τους ανθρώπους που με εμπνέουν για κάτι τέτοιο. Άλλωστε ο πειραματισμός είναι αναπόσπαστο στοιχείο των ζωντανών μου εμφανίσεων και τα όρια του δεν είναι αντιληπτά. Καλύτερα να μην αναφέρω κάτι συγκεκριμένο για το τι θα ήθελα να κάνω. Θα έχει πιο πολύ ενδιαφέρον να γίνει πράξη πρώτα και τα λόγια να ακολουθήσουν.
Ποιές είναι οι μουσικές σου επιρροές;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Λαμία σε ένα μουσικό περιβάλλον. Τα πρώτα τραγούδια που άκουσα ήταν ρώσικα (μια κασσέτα του κανταδόρου παππού μου η οποία ήταν ο μοναδικός τρόπος για να σταματήσει να γκρινιάζει και να ηρεμήσει το μωρό-εγώ δηλαδή τότε) παραδοσιακά της περιοχής μου,ρεμπέτικα και λαϊκά,τα τραγούδια της «μεταπολίτευσης» και «ξένη» μουσική των 60’s και κυρίως των 70’s. Πέρα όμως από τις βασικές μου επιρροές ο «κατάλογος» ειδικότερα είναι τεράστιος και συμπληρώνεται διαρκώς!
Τι πιστεύεις για την ελληνική δισκογραφία και την μουσική βιομηχανία όπως είναι αυτή τη στιγμή;
Είμαι αισιόδοξος! θα’ρθουν καλύτερες ημέρες... θα το δεις... Όλες οι καταστάσεις ακόμα και οι πιο κορεσμένες οδηγούνται κάπου...σε μια νέα μορφή!Απόλυτο,μόνιμο τέλμα δεν υπάρχει.
Απο την χρονιά που πέρασε τι άκουσες και σου άρεσε ή και σε επηρέασε;
Ένα ελβετικό group: LUNIK
Τι έχουμε να περιμένουμε απο εσένα στο μέλλον;
Έχω ρωτήσει κι εγώ το Ρίζο και περιμένω απάντηση!
Καλή συνέχεια Απόστολε!
