Όπως έχω γράψει και την περίοδο των ανακοινώσεων των μεγάλων festival, είμαι αρκετά απογοητευμένος από την επιλογή των headlining συγκροτημάτων που θα δούμε φέτος. Όχι γιατί δεν μ ’αρέσουν (πώς είναι δυνατόν να μην σ ’αρέσουν οι Judas Priest ή οι Pet Shop Boys ή οι Slipknot) αλλά κυρίως γιατί δεν υπήρχε σχεδόν κανένα μεγάλο όνομα που δεν είχαμε ξαναδεί. Μια εκπληξούλα ζήτησα ρε μλκες, 2 χρόνια χωρίς συναυλίες νομίζω το άξιζα. Τελικά η έκπληξη ήρθε από εκεί που δεν το περιμέναμε είναι η αλήθεια, αφού το φετινό compact Rockwave Festival έφερε τους Social Distortion και για την Επιτροπή δεν βγήκε παρθένο το καλοκαίρι (εντάξει αρκετά αργότερα ανακοινώθηκαν και οι Hellacopters στο Release και πήρα διπλή χαρά). Μπάντα που θυμάμαι να ζητάμε σαν τρελοί στα early 00s αλλά παίρναμε τα @@ μας, λογικά γιατί ήταν στα ντουζένια τους και κόστιζαν μια περιουσία. Φίλε αναγνώστη, ξέρω ότι είσαι εδώ για να διαβάσεις αστεία για την Μαλακάσα και το Terravibe και το πόσο δυστυχισμένος είσαι που περπάτησες κάποτε 10χλμ για το αυτοκίνητο σου ή κόλλησες στην κίνηση 3 ώρες επειδή πήγες μαζί με άλλα 30Κ κλγδ σε live ταυτόχρονα σε ένα μέρος. Όπως σου έχω ξαναγράψει, εδώ δεν είμαστε για τα εύκολα, θα σε πονέσω γιατί θέλω να καταλάβεις και κυρίως να σκεφτείς λίγο παραπάνω κάποια πράγματα που δεν έχουν σχέση με την λογική αλλά με το συναίσθημα.
Η επιστροφή στην Μαλακάσα στις 22 Ιουλίου μετά από αρκετά χρόνια, για μένα σημαίνει βέβαιη αφύπνιση αναμνήσεων. Εκεί έχω δει Black Sabbath, Kiss, Metallica, Iron Maiden, Marilyn Manson, Ozzy, Dio, Robert Plant, Cure, Prodigy και άλλα άπειρα larger than life πράγματα. Ό,τι και να λέμε τώρα, κάποια βιώματα δεν ξεγράφονται εύκολα μάγκες. Το “χωράφι” έχει φιλοξενήσει άπειρα σχήματα που είδαμε ΠΡΩΤΗ φορά και μάλιστα πολλά από αυτά, ο κόσμος δεν τα τίμησε με την παρουσία του, που σημαίνει ότι δεν έχουμε συναυλιακή κουλτούρα. Ακόμα δεν μπορώ να ξεπεράσω το γεγονός ότι οι KISS όχι μόνο δεν έγιναν sold out, ούτε το μισό χωράφι δεν γεμίσατε ρε μλκες, ειλικρινά πώς την καταφέρατε τέτοια μαγεία;;; Βέβαια ο χρόνος προχωράει και οι πιο νέοι δημιουργούν τις δικές τους καλές ή κακές αναμνήσεις. Επειδή όμως δεν μιλάω ως νέος αλλά ως κλγερος, οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι είμαι ο μλκας που δεν έχει απολύτως κανένα θέμα με την Μαλακάσα (ειδικά όταν δεν έχει πολύ κόσμο). Ροκ φεστιβάλ σημαίνει εκδρομή έξω από την πόλη, δέντρα και λάσπη, ταλαιπωρία και ελευθερία, αν θες κάτι mediocre δίπλα σου, στο πυρωμένο τσιμέντο, εγώ είμαι εντάξει μαζί σου, δεν πρόκειται να πάρεις από μένα καλή κουβέντα για το scenery, μάγκα. Ας κάνουμε φεστιβάλ μέσα στο ΟΑΚΑ να ανοίξουμε και το ερκοντίσιον. Α, το ξέχασα. Έχει γίνει και αυτό.
Αφού τελειώσαμε με αυτά που ενδιαφέρουν εσάς τους φασαίους, πάμε σε αυτό που ενδιαφέρει (πιο πολύ) εμένα. Την γμμνη μουσική. Social Fcking Distortion λοιπόν και αρχικαβλάντης Mike Ness. Πρώην τελειωμένο ζάκι που πλέον είναι αναγεννημένος 60αρης, φαίνεται ότι βρίσκεται σε μια χαρά κατάσταση (από αυτό που είδαμε στο live streaming του Hellfest), ποτέ δεν ήταν άλλωστε ο frontman που όργωνε, πιο πολύ κάτι σε κάποιον μποεμ μηχανόβιο θύμιζε. Η μίξη punk, rock’n’roll και americana ήταν πάντα το thing των SD και γι’ αυτό τους γούσταραν εξίσου ροκομπιλάδες, πανκιά και μπρουσπρινγκστινικοί. Ωραία refrain, επουράνιες κιθάρες και vintage αληταμπουρίαση, πλέον οι τύποι είναι σαν να έσκασαν κατευθείαν από κάποιο επεισόδιο του Peaky Blinders και αυτό το λέω για καλό. Βέβαια για την μεγάλη πλειοψηφία οι SD είναι η μπάντα του Story of my Life και αυτό δεν τους αδικεί μόνο, τους εγκλώβισε και σαν καριέρα. Όμως οι μύστες γνωρίζουν και θεωρώ θα παρτάρουμε τέλεια και οικογενειακά στα γρασίδια, σε μια εμφάνιση που αυτοί που θα λένε πως την είδαν θα είναι πολλαπλάσιοι αυτών που όντως την είδαν. Αυτοί είστε.
Βέβαια το φετινό Rockwave δεν έχει μόνο Σοσιαλντιστόρσιο, έχει και γλυκούς Amenra. Οι Βέλγοι είναι γνωστοί θιασώτες του πόνου, με τον τραγουδιάρη (το όνομα του είναι Colin Eeckhout και είναι καλά, μπορεί και όχι) να κρεμιέται από γάντζους, να δένει στα βυζιά του κοτρόνες, να σταυρώνεται σαν τον Τζίζους και άλλες πολλές και όμορφες εκδηλώσεις βασανισμού του σώματος του που κάποτε πηγαίναμε σε τσίρκο για να δούμε. Βέβαια στην Μαλακάσα θα έρθει αντιμέτωπος με την ελληνική ζέστη και ήλιο (τα πρώτα λεπτά του set), οπότε νομίζω αρκεί. Εντάξει οι Amenra είναι δυνατή live μπάντα, όλοι όσοι τους έχουν δει δηλώνουν απόλυτο ΧΥΝΝΝ και λογικά δεν θα φάμε απογοήτευση γιατί “ανοικτός χώρος”. Σίγουρα ο χειμώνας και τα σκοτάδια είναι η φάση τους αλλά και Immortal που είχα δει να ξεβάφονται από τον ιδρώτα μέσα στο μεσημέρι, καλά είχα περάσει…
Πάμε τώρα σε αυτά που μας ενδιαφέρουν απείρως πιο πολύ γιατί είναι τρεις μπάντες που η Επιτροπή χειροκροτεί με δύναμη μέχρι να κοκκινήσουν οι παλάμες μας. Οι αγαπημένοι μας Allochiria, λογικά μπούκαραν στο billing μετά το ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ live τους που έσκασε πάνω στο αθηναϊκό κοινό στις 7 Μαΐου στο An Club και το ΚΨΜ αποθέωσε σε όλους τους τόνους. Τιμή μας που σαν ομάδα μπορούμε και συγκεντρώνουμε τα βλέμματα και την προσοχή των ανθρώπων της μουσικής βιομηχανίας. Η μπάντα εάν παίξει στο 1% αυτού που είδα στο An, θα σβήσει οτιδήποτε άλλο δούμε εκείνη την μέρα και το γράφω χωρίς ίχνος υπερβολής. Αυτές οι κιθάρες που άκουσα στην υπόγα ήταν από άλλο κόσμο και ελπίζω, προσμένω και προσεύχομαι κάθε μέρα, να τις ξανακούσω στην Μαλακάσα στην ένταση που τους αξίζει να ακουστούν.
Οφείλω να ομολογήσω ότι το Rockwave δεν θα μπορούσε να ταιριάξει καλύτερα τους Social Distortion με κάποια διαφορετική από τον Κροταλία ελληνική μπάντα. Ελληνικός στίχος και κοινωνική δράση τους έχει βάλει στις καργδιές μας από την πρώτη φορά που τους τσεκάραμε, από τότε έχουν ένα και μισό δίσκους, με πολλές wannabe χιτάρες και θεωρώ ότι οι μεγάλες σκηνές τους ταιριάζουν (τους είχα δει αν θυμάμαι καλά με Planet of Zeus και τα είχαν πάει περίφημα οι μάγκες) αν και το μεγαλύτερο μέρος της προϋπηρεσία τους είναι όλο σε κάτι γκρέμια, ερείπια, πεζοδρόμια, καταλήψεις, γενικά περνάνε άσχημα.
To πρόγραμμα της μέρας θα ανοίξουν οι Half Gramme of Soma, που λόγω φήμης και φάσης θα ήταν πιο πάνω στο billing αν υπήρχε καμιά στονερομπάντα στις 2 headlining θέσεις, τώρα ελέω πανκάδων και σλατζάδων, θα προετοιμάσουν το έδαφος για τους υπόλοιπους. Γουστάρω την αλλαξοκωλιά αυτή και γνωμούλα μου, υπάρχει και πολύ νόημα ναούμ να είσαι από νωρίς Μαλακάσα να πίνεις μπύρες/φουσμπα αφού η μπάντα είναι εγγύηση. Πολλές φορές έχω φαντασιωθεί τον headliner να παίζει πρώτος, βλέπεις, φεύγεις, τουλάχιστον δεν έχεις χάσει όλη την μέρα σου.
Κλείνοντας την όμορφη αυτή παρουσίαση για το φετινό compact Rockwave και με αφορμή ένα πολύ όμορφο (αλλά μεγάλο ρε μλκ) κείμενο του φίλου Άρη Καραμπεάζη που σχολίασε πως “…τον οπαδό τον ενδιαφέρουν οι μεταγραφές το καλοκαίρι και το δοκάρι και μέσα τον χειμώνα ως γνωστόν (ή κάπως έτσι τέλος πάντων) και το αυτό ισχύει και για τον μουσικόφιλο και τα καλοκαιρινά φεστιβάλ, με αντίστροφη εποχική διάθεση ασφαλώς.” εγώ θα επαναλάβω ότι οι διοργανωτές πρέπει να μην ακούνε τα κλγδ για τις μεταγραφές του καλοκαιριού και να προσπαθούν όσο είναι εφικτό να προάγουν ένα πιο up-to-date πολιτισμό και όχι την εύκολη ψυχαγωγία και την αρπαχτή, χτίζοντας σιγά σιγά το κοινό τους. Γιατί κακά τα ψέματα, μάγκες, κάποια στιγμή θα πεθάνουν και οι Ίγκυ και οι Νικ Κεηβ και οι Μέηντεν και όλοι και ο μόνος που θα μείνει να μαζεύει 25Κ θα είναι ο Λεξ αλλά τότε θα είναι πολύ αργά για δάκρυα, γλυκοί μου rock&metal promoters. Αλλά ποιος είμαι εγώ που θα τους πω τι να κάνουν, ένας απλός Επίτροπος είμαι.
