Άντε να γράψεις Παρατηρητήριο τώρα, μλκ Επίτροπε. Στο προηγούμενο άρθρο έγραφα για τη Μόρντορ και δεν είχα προβλέψει ότι τόσο σύντομα θα ζούσαμε μια post Cold War φασούλα που πιθανότατα να αλλάξει τον κόσμο. Σιγά ρε φιλαράκι, θα μου πεις, πρώτη φορά μπουκάρει υπερδύναμη σε κάποια χώρα; Στα αρκετά μου χρόνια, έχει γίνει πολλές φορές, με τα κίνητρα να παραμένουν το ίδιο ποταπά με αυτά που ισχύουν και σήμερα. Με μια 3ετή πανδημία να τρέχει ακόμα, με μια εντελώς ανεξέλεγκτη παράλληλη ψηφιακή οικονομία, μια ενεργειακή κρίση να αχνοφαίνεται και βέβαια μια πολιτική κατάσταση με καθεστώτα στον μισό και παραπάνω κόσμο, έχω την εντύπωση ότι δεν θα πάει καλά αυτό, μάγκες, στοκάρετε κωλόχαρτο καλού κακού. Πλέον έχετε μεγάλη εμπειρία σε αυτό.
Δεν έχει σημασία να κάνουμε γεωπολιτική ανάλυση μέσα από αυτό τον χώρο, ούτε έχουμε την διάθεση, ούτε τις πληροφορίες, ούτε τις βασικές γνώσεις που απαιτούνται (ευχαριστούμε την Δρ. Βίκυ Καρυώτη, φίλη της Επιτροπής και αναλύτρια στο Κέντρο Πολεμικών Σπουδών της Δανίας που μας απέτρεψε από αυτό το απονενοημένο). Όλοι μας θα μπούμε, αργά ή γρήγορα, σε κάποιο ταξί και θα τα μάθουμε ΟΛΑ. Όμως επειδή γαϊδούρια δεν είμαστε, ούτε θεωρούμε ότι μπορούμε να αποκόψουμε το Παρατηρητήριο από την πραγματικότητα, θα κάνουμε μια προσπάθεια να μαζέψουμε μουσικές, που θα θέλαμε να εμπνεύσουν τον κόσμο να ακούσει προσεκτικά, να ευαισθητοποιήσει τους γλυκούς ακροατές για την πολιτική κατάσταση που θα φέρει πόνο και δυστυχία πάνω μας, αργά ή γρήγορα, από τα δυτικά, τα ανατολικά, τα βόρεια, τα νότια αλλά κυρίως από ακριβώς δίπλα μας. Ο πρόλογος χρειαζόταν για να αναπτύξει τους σκοπούς του content που θα ακολουθήσει, ελπίζω να κατανοήσετε τις προθέσεις και να απολαύσετε το κείμενο. Πάμε λίγο.
“Μια θυσία στον θεό του πόλεμου, θα γίνει απόψε το βράδυ
Και στο σφαγείο θα πάνε εκείνοι που δε θα κλάψει κάνεις
Μα δεν υπήρξε κανένας οιωνός, κανένα σημάδι
Οι τίτλοι τέλους αργούνε να πέσουν, είμαστε ακόμα στην αρχή”
Οι Mummrah είναι ένα crust συγκρότημα από την Θεσσαλονίκη. Έχει πετάξει πάνω μας ένα demo (που είναι κανονικό album) και ένα full length, με τίτλο Η Τραγωδία που λέγεται Άνθρωπος, κυκλοφορίες που αρκούν για να βγάλεις συμπέρασμα ότι γράφουν από τους πιο κοφτερούς στίχους της σκηνής.
“Black clouds plume over the capital and the ash starts to fall.
Grey snow, Black rain in the summer streets.
60 hours burning, Death creeps into homes through the cladding.
Flames dance through corridors. Human cost, stay put, no profit loss.
Blood and ash on the hands of landlords.”
Οι Underdark είναι ένα post-black metal συγκρότημα από το Nottingham. Κυκλοφόρησε πέρσι το πρώτο του album, με τίτλο Our Bodies Burned Bright on Re-Entry και σε μεγάλο βαθμό κατάφερε να αναδειχθεί σε μια από τις ελπιδοφόρες μπάντες, στο χώρο που κινείται. H φωνή της Abi Vasquez είναι κομμένη και ραμμένη πάνω στα ποιήματα που η ίδια γράφει, εμπνευσμένη από το δράμα εκατομμύρια Μεξικανών πολιτών που αναζητούν μια καλύτερη ζωή, μακριά από την χώρα τους. Λογικά θα τους βρούμε τα επόμενα χρόνια σε δυνατή εταιρεία.
“There’s no reason to believe that reason will overcome this
If we’ve established anything it’s that people are not reasonable
OK we’ll resist, stand against but plot twist
It’s actually our own nature that defeats us”
Οι Nervous Curtains είναι μια synth rock μπάντα από το Dallas. Το 2019 κυκλοφόρησαν το υπέροχο album με τίτλο I Tried To Fight It But I Was Inside It, δίσκος που μπορεί να μην έκανε απολύτως κανένα impact σε απολύτως καμία post punk παρεούλα, όμως περιλαμβάνει πολύ δυνατές συνθέσεις, τόσο στιχουργικά όσο και ρυθμολογικά. Τσεκάρετε επίσης και το πολύ δυνατό, δυστοπικό synthpop project του πληκτρά, ονόματι Mirrorboxx - Vision Quest Of The Technocrat, το οποίο επίσης σκίζει. Σιγά σιγά χτίζουν το ονοματάκι τους, ενώ ταυτόχρονα βρίσκουν χαρά στην δημιουργία έξυπνων synth oriented δίσκων.
“A feeding of digested fire, a smoothing thought of hope
Edges of stability…of present navigation in time
Water all around me. The prayer, the prey”
Οι The End είναι experimental jazz rock μπάντα από την Νορβηγία. Έχουν κυκλοφορήσει δύο δύσκολα full length ( το Svårmod Och Vemod Är Värdesinnen και το Allt Är Intet) μέσα σε δύο χρόνια, όμως κάπου ανάμεσα είπαν να μας συνταράξουν την ψυχούλα με μια από τις καλύτερες συνθέσεις που ακούσαμε ever. Θα την βρείτε στο από πάνω βίντεο, καθώς και στο Nedresa EP. Παρότι είναι μια κάργα καμένη περιπτωσάρα, έχουν κερδίσει την προσοχή αρκετού κόσμου και σε περίπτωση που κινηθούν πιο safe στον πειραματισμό τους, ίσως πιάσουν την καλή.
“They say there is a star in life that keeps you safe.
And I keep looking at the sky but I can't find which one are you
And are you in the world, where after the light is darkness.
And the sun shines, and the moon, flickering, warms.
But my eyes are pale”
Οι Lucidvox είναι μια psych folk experimental rock μπάντα από την Μόσχα. Τα τέσσερα κορίτσια άφησαν πίσω τους τις διασκευές και κυκλοφόρησαν το 2020, έναν πολύ ενδιαφέροντα δίσκο, με τίτλο We Are, δημιουργώντας ένα σχετικό buzz στους ενναλακτικούς κύκλους. To ψηφιακό single Burn the Grief που έσκασε πριν λίγες μέρες, αφήνει ακόμα μεγαλύτερες ελπίδες για το μέλλον τους, αφού φαίνεται ότι προσπαθούν να βελτιώσουν την folk πλευρά τους, χωρίς να γίνονται κιτς.
“Proterozoic. The atmosphere is poisoned.
Oxygen is everywhere. Time to make alliances
Creating the ATP for information storages. Production of enzymes no longer cares
Everyone just wins”
Οι Warningfog είναι μια grindcore μπάντα από το Κίεβο. Στο album που κυκλοφόρησαν πριν λίγες μέρες και ονομάζεται Naturphilosophie δεν θα διαβάσετε απολύτως καμία πολιτική θέση. Τα παλικαράκια εμπνέονται από την βιολογία και γράφουν στίχους με τρομερά έξυπνο τρόπο, με μοναδικό σκοπό να ψυχαγωγήσουν τον ακροατή. Ελπίζουμε να συνεχίσουν να το κάνουν, δεν γνωρίζουμε περισσότερες λεπτομέρειες αυτή την στιγμή. Δεν χρειάζεται να γραφτεί κάτι παραπάνω από εμένα για να αντιληφθεί κάποιος ότι η ζωή δεν μπορεί να μπαίνει στο ζύγι με τα powerplays. Ποτέ και σε καμιά περίπτωση. Ούτε πριν, ούτε μετά. Ούτε μεν, ούτε αλλά. Όποιος ηδονίζεται με την θέαση πλάνων από καταστροφές και θανάτους οποιουδήποτε άμαχου πληθυσμού, ας αποχωρήσει άμεσα από αυτό το κείμενο και ας αναζητήσει κάπου αλλού την χαρά της ζωής. Άλλωστε ακούει μουσική από κοινωνική αντανάκλαση και όχι από πραγματική ανάγκη. Η ψυχή του τρέφεται από σκατά και όχι από την τέχνη. Τα λέμε την επόμενη Δευτέρα, ελπίζω σε καλύτερη συγκυρία.
