Με το τέλος της τριλογίας του Νοεμβρίου βρεθήκαμε ως Παρατηρητήριο σε ένα σταυροδρόμι που τελικά έγινε μονόδρομος. Το να μπουκώσουμε τους φίλους της εβδομαδιαίας μας στήλης, με άλλους 100 νέους δίσκους, είναι πρώιμο σε αυτήν τη φάση. Θα γίνει με τις λίστες της χρονιάς. Οπότε θεωρήσαμε επίκαιρο να ασχοληθούμε με την επικοινωνία μέσω του Θαλάμου με μουσικούς που παρήγαγαν μουσική που μας ενθουσίασε στο αμέσως προηγούμενο διάστημα. Οπότε δεν ήταν δυνατό να προσπεράσουμε τους Agnes Vein, που πιθανότατα έχουν μια από τις πέντε πιο δυνατές εγχώριες κυκλοφορίες της χρονιάς. Ο Σάκης (φωνή και κιθάρα) κάτω από την λάμπα. Πάμε λίγο.
Καλώς ήλθες Σάκη στον Θάλαμο Επικοινωνίας, ελπίζω η διαμονή να είναι τόσο ευχάριστη για σένα όσο ήταν και η πολλαπλή ακρόαση του Deathcall για εμένα. Καλώς σας βρήκα.
Η ονοματοδοσία του Deathcall πήρε αρκετές προεκτάσεις στο δικό μου κεφάλι. Παραδείγματος χάριν με έκανα να λέω στον χάρο "ε ψιτ παιδί, πιάσε μια μπύρα. Κρύα ε! Και γρήγορα!". Επίσης μια άλλη εικόνα που μου έφερε στο μυαλό ήταν η σκηνή από την ταινία Scream που η ξανθιά κοπέλα που θα σφαχτεί μιλά με τον σφάχτη της στο τηλέφωνο και αυτός είναι ακριβώς πίσω της. Γενικά μπορώ να πω ότι είναι δυνατός τίτλος για album. Εσείς τι είχατε στο μυαλό σας; Η κουρτίνα ένα κερδίζει, αφού ουσιαστικά είναι ένας necro-rock’n’roll τίτλος, αλλά αν κάποιος έχει όρεξη για φιλοσοφία, μπορείς να πεις ότι είναι ένα κάλεσμα ενάντια στη ματαιότητα της ζωής, η γιορτή του θανάτου, του τύπου: Χάρε πάρε σύνταξη αν θες, μπορούμε και μόνοι μας.
Αυτό το σκηνικό με τον χάρο που παίρνει σύνταξη μου θύμισε το βίντεο των Mastodon για το τραγούδι "Show Yourself". Πώς σου φάνηκε αλήθεια το νέο τους αλμπουμ; Δεν το έχω ακούσει ακόμα, δυστυχώς είμαι λίγο αργός με τις καινούργιες κυκλοφορίες. Αλλά τελικά τα καταφέρνω.
Αν κρίνω από τον ρυθμό του Deathcall ( όπως και στους προηγούμενος δίσκους σας) σίγουρα δεν σας λέμε γρήγορους. Αυτή η επιλογή των αργών ρυθμών στην μουσική σας που εδράζει; Οι κακοπροαίρετοι (όχι εγώ…συνήθως θρασάδες κ προγκρεσιβάδες εκδηλώνονται εναντίον σας) υποστηρίζουν ότι: "τόσο μπορούν τα παιδιά, τόσο παίζουν". Εσείς τι λέτε; Χεχεχε, η αλήθεια είναι ότι όντως τόσο μπορούμε. Βασικά εγώ, γιατί οι άλλοι δυο είναι grinders, με λυπήθηκαν και παίζουν μαζί μου. Πέραν τούτου, η πρώτη σκηνή που παρακολούθησα, εν τη γενέσει της, ήταν το doom/death στις αρχές 90’s, ενώ από μικρός γούσταρα αργά, εκκωφαντικά blues. Αργότερα άκουσα Black Sabbath...αργά blues δηλαδή.
Πιστεύεις δηλαδή ότι οι Agnes Vein είναι ουσιαστικά μια blues μπάντα, απλά λίγο πιο εριστική;;; Χαχαχα ναι λίγο...
Κόντρα σε αυτό, βέβαια, βρήκα στον ήχο του Deathcall αρκετή από την αντισυμβατικότητα του black metal των Ved Buens Ende. Πόσο παρεξηγητέο είναι αυτό, για ένα σχήμα που θεωρείται ηχητικά τόσο κοντά στους Bathory;;; Πρόσβαλες την Κουορθονακλα τώρα ή με φάνηκε;
Μάλλον σου φάνηκε. Λοιπόν, ο Πρωτομάστορας έπαιζε στα τρία πρώτα black, στα τρία επόμενα επικό black αρχικά και σκέτο epic metal στην συνέχεια, επηρεασμένος από Black Sabbath και Manowar. Και στα παπάρια του τι θα ´λεγε ο οποιοσδήποτε. Ακολούθησον...
Ναι αλλά δεν σε ρώτησα αν θα σας παρεξηγούσε ο Quorthon, προφανώς στα παπάρια του εκεί που είναι τώρα, 6 feet under. Πιο πολύ σε ρωτάω γιατί ένας ακροατής που λέει ας βάλω να ακούσω αυτούς τους Agnes Vein, έρχεται αντιμέτωπος με κάτι ανάμεσα στο σύγχρονο και το παραδοσιακό. Εκεί ζήτησα το σχόλιο σου. Εκεί κολλούσε το “+Ακολούθησον+”. Όπως και ο ψηλός, όντας underground και για τους πολύ hardcore τύπους τότε, έκανε στροφή γιατί έτσι. Έτσι και εμείς έχουμε τη δικιά μας μαρμίτα, η οποία εξελίσσεται συνέχεια. Σ ‘όποιον αρέσει καλώς... Νομίζω έτσι πάει γενικώς το πράγμα.
Μιας που το ανέφερες, τελευταία στη γνωστή Μαρμίτα πέφτουν μπουνιές μεταξύ των στελεχών, λογικό και επόμενο αφού υπάρχουν διαπλεκόμενα συμφέροντα. Εσείς πάλι, αν και δεν είστε και η πιο ενεργή μπάντα που υπάρχει, είστε τουλάχιστον ενωμένοι και συμπαγείς. Συμβαίνει και εκτός μπάντας αυτό, είστε μια παρέα και αυτό βγαίνει προς τα έξω; Ναι είμαστε τρελό παρεάκι. Σχετικά με το αν είμαστε ενεργοί, απλά σταματήσαμε να αγχωνόμαστε με τον χρόνο, ούτως ή άλλως καριέρα δε θα κάναμε ποτέ και η διαδικασία της δημιουργίας ενός δίσκου όπως τον θέλουμε απλά παίρνει το χρόνο του.
Πάντως με τον νέο δίσκο φαίνεται ότι κινείται το πράγμα λίγο καλύτερα, ίσως η επαναδραστηριοποίηση της Venerate Industries, ίσως η κούραση από τον Covid, ίσως η κούραση από το stoner, έχει δημιουργήσει μια δυναμική μεγαλύτερη σε σχέση με το Soulship. Αν σου λέγανε τώρα, περιοδεία μαζί με Behemoth 2 μήνες σερί στο tour bus με Φοίβο (drums) όλη μέρα να τον τρως στην μάπα, τι θα έκανες; Θα διάλεγα τα ναρκωτικά μου με προσοχή... Για να πούμε και κάτι σοβαρό η Venerate λειτουργεί άψογα σε ό,τι συμφωνήσαμε.
Πάντως, εγώ μέχρι τώρα μόνο σοβαρά μιλάω, δεν ξέρω εσύ. Μια ακόμη σοβαρή ερώτηση: Πότε θα παίξετε live στο άμεσο μέλλον; Εντάξει τελικά δεν ήταν και τόσο σοβαρή... Για τον Φεβρουάριο - Μάρτιο το κόβω, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη -όχι πολλά πολλά...
Πες κάτι παραπάνω βρε ματάκια μου, με την λέξη πληρώνομαι, πώς θα βγει ο μήνας;;; Χαχαχα…Ε τι να αναλύσω ρε συ για τα live; Είναι το πιο αδύναμο σημείο μας. Παρεμπιπτόντως το stoner φυσικά και κούρασε, αλλά απ´ το nu metal ήταν καλύτερο. Επίσης όταν κουρδίζεις πολύ χαμηλά και βρέχεις το stoner με λίγο doom γίνεται πολύ ενδιαφέρον. Όπως οι Electric Wizard και οι Cathedral στην εξέλιξή τους -κυρίως στο Εndtyme και στο τελευταίο τους αναφέρομαι.
Αυτά είναι ξεκάθαρα doom δισκάκια και θα συμφωνήσω ότι είναι φοβερά. Αλλά πότε πρόλαβε και κούρασε το nu metal στην Ελλάδα; Δεν θυμάμαι καμία ελληνική nu metal μπάντα να έκανε επιτυχία... Σαν ρεύμα γενικώς εννοώ και πιο πολύ στη μουσική που έπαιζε στα μαγαζιά την πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετίας.
Έτσι όπως μου τα λες δηλαδή δεν πρόκειται να ακούσουμε τζαμπνταφάκαπ και γκρούβα σε δίσκο των Agnes Vein...Κρίμα και είχα ελπίδες...To τραγουδάκι "Rara Null" έλεγξα ότι είναι αρκετά παλιά σύνθεση, μάλιστα υπάρχει και σχετικό βιντεάκι από μια εμφάνιση στο τοπικό μέταλ πανηγύρι των Τρικάλων aka Horns Up Festival. Δώσε λίγο στιχουργικό concept για να καταλάβουμε τι εστί Rara τι εστί Null... Καταρχάς όλες είναι λίγο πολύ παλιές συνθέσεις, μιας και ο δίσκος έχει 3 - 4 χρόνια που ηχογραφήθηκε. Τους στίχους του "Rara Null" μάς τους έδωσε ένας φίλος, όπως και στο "They Who Neared the Portals". Αυτά αναγράφονται στα credits του δίσκου. Κατά τα λεγόμενα του Mανώλης Δ. λοιπόν: "Ο τίτλος είναι μια παράφραση του ‘rara avis’, σαν σύμβολο κάτι τόσο σπάνιο που κανείς δεν ξέρει αν υπάρχει. Για τους στίχους επειδή η ‘καταγωγή’ τους είναι από τα όνειρά μου θα τους περιέγραφα απλά και μόνο ως ένα stream of consciousness, το πώς μου παρουσιάζονται και τους γράφω."
Μιας που είπε o Μανωλιός για το stream of consciousness, εσύ Σάκη με το ψηφιακό streaming τι σχέση έχεις; Στριμάρεις μουσικούλα ή είσαι κανένας στριμμένος συλλεκτοδισκάκιας, only print is real κ.τ.λ; Παίζω μουσική στο Youtube, κατεβάζω για να τσεκάρω καινούργια album ή να συμπληρώσω ψηφιακά δισκογραφίες αλλά λεφτά δίνω μόνο για βινύλιο. Το να πληρώνω αέρα κοπανιστό μου φαίνεται χαζό. Αγόραζα δίσκους και CD πριν το mp3, και πιστεύω ότι έχοντας το αντικείμενο, έχεις την τέχνη που αναφέρεται σ ‘αυτό, με ολοκληρωμένο τρόπο. Φυσικά το CD σταμάτησα να το αγοράζω κι' αυτό προ 15κονταετιας. Είμαι και θα συνεχίσω να είμαι γεροπαράξενος. Ένας υπερπλήρης γεροπαράξενος εξαιτίας των αγαπημένων μου παιχνιδιών. Ωωωω τι γλυκοοοό…
Σε νιώθω. Τα βινύλια είναι κάτι σαν παιχνίδια και μας κρατάνε πάντα νέους. Γι’ αυτό τα μαζεύουμε και όχι διότι έχουμε κάποιο πρόβλημα εξάρτησης, α πα πα πα, πιπέρι στο στόμα. Έχουν κλείσει σπίτια είναι η αλήθεια, χωρίς μαλακίες. Αλλά οκ δε φτάνουμε μέχρι εκεί με τίποτα, σε κάποια φάση καταλαβαίνεις ότι είναι άπατο πηγάδι.
Μιας και πιάσαμε την ευχάριστη αυτή συζήτηση για συλλογές, αναμένω σε κάποια φάση να καταφέρετε να κόψετε σε βινύλιο και το Duality, το οποίο το επιθυμώ σαν κολασμένος. Μιας που το ανέφερες, να προσθέσω ότι ο ήχος στο Deathcall σε σχέση και με τη φωνή αλλά και με την ριφολογια κάθεται όπως περίπου ήταν και στο Duality. Η αλήθεια είναι ότι το Soulship το παρακουρδίσαμε χαμηλά και μας παρασκοτείνιασε.
Λεπτομέρειες για μπανταίους, εμείς είμαστε απλοί άνθρωποι, μια χαρά αλμπουμάρα ήταν και το Soulship. Σε ευχαριστώ για την περίεργη αυτή συζήτηση και εύχομαι κάθε επιτυχία στο Deathcall, όχι για να λιγδώσει κανένα αντεράκι. Προς Θεού. Περισσότερο το λέω για να γνωρίσουν τα κλγδ καμιά άλλη ελληνική μπάντα, πέρα από τις 5-6 default που ξέρουν και εμπιστεύονται. Εις το επανιδείν. Να είσαι καλά και εσύ, ήταν διασκεδαστικότατη η συζήτηση.
