Μια βδομάδα πριν, κανείς δεν θα πίστευε ότι σε αυτό το Παρατηρητήριο, η Επιτροπή θα έκανε ένα απίστευτο αφιέρωμα στην πιο hot metal μπάντα αυτή την στιγμή στον κόσμο. Οι Iced Earth ή Flat Earth, όπως έγιναν πιο γνωστοί αυτές τις μέρες, επιστρέφουν με ορμή για όλους τους λάθος λόγους, αλλά, γλυκοί μου αναγνώστες, το σύγχρονο marketing αυτές τις «ηθικολογίες» τις κατουράει. Τι κι αν ήθελε, ο κύριος Τζον Σάφερ να μπουκάρει στο Καπιτώλιο, επειδή δεν ήταν σύμφωνος με το εκλογικό αποτέλεσμα και επειδή ο μέγας ποιμήν στον οποίο υπακούει, είπε ΟΡΜΑΤΕ; Peanuts, που λένε και στο χωριό μου. Οι χτζμεταλλάδες θα συνεχίσουν να τον λατρεύουν γιατί και αυτός αντίστοιχα, είναι ο δικός τους ποιμένας. Κάπως έτσι πάει, εξού και η επονομασία κωλόγιδα. Αν και θα μπορούσαμε να γράψουμε άλλο ένα κείμενο-χαβαλέ για την όλη κατάσταση, επειδή είμαστε εδώ για τα δύσκολα, είπαμε να ρίξουμε μια βουτιά στην μεγάλη δισκογραφία των Iced Earth και να βρούμε τα πιο ψεκασμένα τραγούδια τους, για όλους εσάς. Οι μεταφράσεις των στίχων που θα βρείτε παρακάτω είναι πολύ καλύτερες από τα χριστιανικά, προπαγανδιστικά βιβλιαράκια των 80s και 90s κατά του μέταλ, γιατί προφανώς θα τις κάνει το Google και ο συντάκτης του παρόντος κειμένου έχει προφίσιενσι από Μίτσιγκαν. Πάμε λίγο.
Iced Earth – "Iced Earth" (Iced Earth, 1990)
Το ομώνυμο. Πρώτο κομμάτι, του πρώτου full length και αποδίδει τόσο γλαφυρά τα πράγματα που θα γίνονταν 30 χρόνια αργότερα, που σαν ακροατής πραγματικά μου σηκώνεται η τρίχα (και όχι μόνο) στο άκουσμα αυτών των στίχων:
«Σώστε τον εαυτό σας από την απελπισία, Είμαστε μαζί τώρα.
Συντρίψτε τους δειλούς, κάντε το τώρα, Τερματίστε το φως, τερματίστε τον Ένα, Ήρθαμε να σώσουμε τους νέους».
Ο νεαρός, τότε, Τζον Σάφερ, πλέον ένας ώριμος, ρωμαλέος άνδρας που δε φοβάται τους φλώρους (τους Δημοκρατικούς;), καλεί σε συσπείρωση τους Αισντερθιανούς για να δώσουν μαζί ένα τέλος στον Εκλεκτό Ένα (Chosen One) ώστε να σωθεί η ανθρωπότητα. Εκλεκτός Ένας–Σάφερ: Ένα–Μηδέν. Καλά πήγε αυτό.
Iced Earth – "Desert Rain" (Stormrider, 1991)
Είναι λογικό, στο πλαίσιο του φλατερθισμού, τα μετεωρολογικά φαινόμενα να είναι σχετικά, οπότε και οι έρημοι έχουν πσυχούλα και βρέχει ενίοτε. Ο Τζον Σάφερ λογικά φτιαχνόταν τρομερά στην ιδέα της βροχής της ερήμου, αφού τον σήκωνε, όπως ο ίδιος αναφέρει.
«Βαδίζω μέσα από την άμμο του χρόνου
Οι φουσκάλες ακτίνες μίσους με ενισχύουν
Το βίαιο πλήθος έδειξε το πεπρωμένο μου
Όλα αυτά δικαιολογούν την οργή μέσα μου
Η βροχή της ερήμου με αλλάζει
Με καλεί να σηκωθώ».
Σαν Επιτροπή κάναμε ενδελεχή έρευνα στα data του Μετεωρολογικού Υποσταθμού της Ματσατσουτσέτς για βροχές στις ερήμους της Νεβάδα, κοντά στις κρίσιμες ημερομηνίες της εισβολής στο Καπιτώλιο και δεν προέκυψε κάποια χρήσιμη πληροφορία που να συνδέει πιθανή βροχόπτωση με την παραβατική συμπεριφορά του καλλιτέχνη.
Iced Earth – "Brainwashed" (Burnt Offerings, 1995)
Ο Τζον Σάφερ σε μια άλλη προσπάθειά του, πίσω στα 90s, δοκίμασε να πετσοκόψει το παπαδαριό, που μέσω της χριστιανικής πίστης είχε κάνει πλύση εγκεφάλου στα κλγδ. Όμως εκεί θα βρείτε ένα τρομερό δίστιχο, που ο Σάφερ ο τρελιάρης απευθύνεται σε β' ενικό στον κολλητό (τον Τζίζους, καλέ) και του εξηγείται για να μην παρεξηγηθεί και παίξει καμιά κόμπλα στην Αποκάλυψη.
«Χριστέ, μην το παίρνεις προσωπικά, κοίτα να δεις
Διαστρεβλώνουν τα λόγια σου για τις δικές τους ανάγκες
Είναι μαριονέτες που έχουν πλυθεί στον εγκέφαλο».
Πέρα από το προφανές cringe που μοίραζε από παλιά, ως στιχουργός, καλές και άγιες είναι εδώ οι προθέσεις του. Τα ζούμε και εμείς καθημερινά με τους μλκς που κάνουν ουρές μέσα και έξω από τις εκκλησίες, για να έχουμε κανένα τρίμηνο καραντίνα ακόμα.
Iced Earth – "Slave to the Dark" (The Dark Saga, 1996)
O Τζον Σάφερ, λίγο πριν μπουκάρει στην Βουλή των ΗΠΑ, μίλησε στις κάμερες για μια παγκόσμια συνωμοσία που κρύβεται πίσω από όλα τα δεινά του κόσμου και κάλεσε τον κόσμο να αφυπνιστεί από το Matrix. Rewind πίσω στο αθώο 1996, που ο αρχηγούλης έκανε έναν δίσκο για τον γνωστό comic ήρωα, Spawn.
«Μια στρεβλή κατάσταση του νου, διχασμένη μεταξύ δύο κόσμων.
Στον ένα, ο νέος μου εαυτός μισεί και ο άλλος είναι η πραγματικότητα.
Η δύναμη μου απελευθερώθηκε, καταστρέφονται με ένα βλέμμα μου.
Έχω εγώ τον έλεγχο ή είμαι απλώς ένας σκλάβος;».
Όσοι γνωρίζουν από 90s, ξέρουν πως όλοι διαβάζαμε κόμιξ πριν μας ξεβλαχέψει με τα Nitro και τα Max και τα Downtown ο Κωστόπουλος. Από τον Κόναν, τον Μπλεκ και τη Σούπερ Κατερίνα μέχρι τις αδερφές Κανονίδου και τον Σάκη Ρουβά, ο έφηβος χτζμτλς διένυσε μια μακριά διαδρομή, δύσβατη, χειρωνακτική μπορείς να την πεις. Ωρίμασε όμως και από έφηβος έγινε άντρας. Ο Σάφερ ίσως χάθηκε κάπου στη διαδρομή. Δεν κρίνουμε.
Iced Earth – "Prophecy" (Something Wicked This Way Comes, 1998)
Εάν υπάρχει κάτι για το οποίο ήταν περήφανος ο Τζον Σαφερ, ήταν η δημιουργία του Something Wicked saga. Αυτή η φανταστική (για τους περισσότερους, ελπίζω) ιστορία περιγράφει πως οι Άνθρωποι εισέβαλαν στην Γη πριν χιλιάδες χρόνια και κατέστρεψαν τον πολιτισμό των αρχαίων κατοίκων, ολογράφως Set, οι οποίοι αποφάσισαν να πάρουν εκδίκηση, εισχωρώντας στον ανθρώπινο πολιτισμό και με διάφορα εργαλεία (θρησκείες, πόλεμοι) να τον διχάσουν, να τον αποδυναμώσουν και σταδιακά να πάρουν πίσω αυτό που τους ανήκει. Στο τραγούδι «Η Προφητεία», μας τα εξηγεί ωραία, για το πως θα κινηθούν οι Set ή Δρακονιανοί ή Ερπετόμορφοι.
«Θα πάρουμε την μορφή τους και θα ζήσουμε ανάμεσά τους ελεύθεροι,
ενώ θα καταστρώσουμε γεγονότα που θα διαμορφώσουν την ιστορία τους.
Θα φτιάξουμε το τέλειο θηρίο με τη γνώση που αναζητούν,
ακόμα και αν χρειάζονται δέκα χιλιάδες χρόνια,
ποτέ δεν θα υποχωρήσουμε.
Δολοφόνοι θα είμαστε μέσω της ανθρώπινης ιστορίας.
Από τον Ιησού Χριστό μέχρι τον Κένεντι,
θα εφαρμόσουμε το Διάταγμα του Ντόμινο».
ΆΓΙΕ ΠΑÏΣΙΕ ΠΟΝΑΣ, ΤΟ ΞΕΡΩ. Τέτοιες υπερπαραγωγές, ούτε στα πιο τρελά σου όνειρα, παππούλη. Εντάξει, το καταλαβαίνω ότι ίσως είναι μικρό το απόσπασμα για να αντιληφθείτε το εύρος του ψεκάσματος, αλλά νομίζω μετά από δύο ολόκληρους δίσκους (Framing Armageddon, The Crucible of Man) και αρκετά διάσπαρτα κομμάτια σε ολόκληρη τη δισκογραφία των Iced Earth, φαίνεται ότι το concept που έχει χτίσει στο μυαλό του ο Τζον για την καταγωγή της ανθρωπότητας έχει αφήσει πραγματάκια από το εφηβικό του μυαλό, που ίσως τον οδηγούν στις πράξεις του.
Κλείνοντας αυτό το πολύ σπέσιαλ άρθρο, που εύχομαι να απολαύσατε, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε κάθε έναν και κάθε μια ξεχωριστά που την τελευταία εβδομάδα έδωσε την δική του μάχη στο ΚΨΜ και τις υπόλοιπες σελίδες και ομάδες που ασχολούνται με τη μουσική, έτσι ώστε, μέσα από την ανάλυση των δεδομένων, να προκύψουν πολύ σημαντικά συμπεράσματα για την ποιότητα, τη σύσταση και την υφή του ελληνικού κοινού. Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα.
