Αφού σας ευχηθούμε ως Επιτροπή, καλή χρονιά θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι επίσημα ξεμπερδέψαμε μουσικά με το υπέροχο 2020 και τώρα έχουμε μπροστά μας το 2021 που αναμένεται να γίνει της κακομοίρας. Αν μας ρωτάτε, το ζητούμενο σε αυτές τις εναλλαγές ετών είναι να περνάν τα χρόνια αναίμακτα, να επιβιώνουμε εντέλει ώστε να φτάσουμε κάποτε στο holy grail της ζωής μας: μια συνταξούλα ρε μλκς. Δε ζητάμε πολλά. Μέχρι να φτάσουμε εκεί, όμως, για να διατηρούμαστε χωρίς πολλά ψυχολογικά προβλήματα, πρέπει να διασκεδάζουμε και να ψυχαγωγούμαστε όσο καλύτερα μπορούμε. Κάποιοι παρτάρουν στο Ντουμπάι, άλλοι μπαίνουν στο ΚΨΜ, κάποιοι άλλοι κάθονται και γράφουν ατελείωτες λίστες για τα 60 μέταλ και τα 20 μη μέταλ άλμπουμ του έτους. Ο καθένας όπως μπορεί και όσο μπορεί. Δεν κοιτάμε πίσω. Μόνο μπροστά. Έτσι, θέλουμε το πρώτο Παρατηρητήριο της χρονιάς να ξεκινά με αισιόδοξο τόνο. Δεν επιθυμούμε να σας πάρουμε από τα μούτρα, χρονιάρες μέρες. Ας ασχοληθούμε με το τι αναμένουμε από το 2021, για το αγαπημένο μας μέταλ. Δεν υπάρχουν μεγάλες απαιτήσεις.
Από τις major κυκλοφορίες που θα σκάσουν μέσα στο πρώτο τρίμηνο, ξεχωρίζουν οι Accept με το Too Mean To Die. Οι γερμανοί καραφλοχετάδες είναι από τις συμπαθείς περιπτώσεις επαναδραστηριοποίησης σε προχωρημένη ηλικία. Ίσως να είμαι κομματάκι θετικά προκατειλημμένος γιατί έβγαλαν ωραίο δίσκο με τίτλο Stalingrad πριν καμιά 8αριά χρόνια. Μπορεί και όχι. Όμως επιλογές όπως το να κυκλοφορήσουν live δίσκο, που περιλαμβάνει το "Fast As A Shark" με συνοδεία συμφωνικής ορχήστρας, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο νέος δίσκος πιθανότατα θα είναι το ίδιο μάπα με τον προηγούμενο. Τα πρώτα δείγματα είναι αποκαρδιωτικά.
Η επόμενη κυκλοφορία, θα είναι λογικά στις καρδιές μας για πολλούς λόγους. Οι Asphyx κυκλοφορούν δίσκο και του δίνουν το όνομα Necroceros. Ο Σεφερλής κλαίει σε μια γωνιά του δωματίου του, διπλωμένος, σε εμβρυϊκή στάση. Επίσης, περιλαμβάνει και τραγουδάκι με τίτλο "Botox Implosion", με στίχους βγαλμένους μέσα από την ζωή και το «ΔΡΙΜΥ ΚΑΤΗΓΟΡΩ» των Άσφιξ για τις πλαστικές εγχειρήσεις και την εμπορευματοποίηση των προτύπων ομορφιάς που πλασάρουν οι πολυεθνικές στα πρόβατα. Ο αντίλογος βέβαια είναι: «Τα λέτε αυτά εσείς οι μεταλλάδες γιατί είστε σαν ανάποδα γαμώτο». Όλες οι πλευρές έχουν τα δίκια τους. Εμείς δεν κρίνουμε.
Μια ακόμα κυκλοφορία που σίγουρα θα απασχολήσει μεγάλο μέρος των ευπαθών ομάδων, είναι το Detroit Stories του Alice Cooper. Ο αγαπημένος Alice επιστρέφει με τον νιοστό δίσκο του και αν κρίνουμε από την εξαιρετική διασκευή στο "Rock’n’Roll" του Lou Reed, λογικά δεν θα μας απογοητεύσει, όπως δεν έχει κάνει τα τελευταία 60 χρόνια ασούμε (το άλλο το τραγουδάκι που μοίρασε, με τίτλο "Our Love Will Change the World" είναι απαράδεκτο). Αντίθετα, μας απογοητεύουν καθημερινά τα κλγδ που πάνε και σχολιάζουν κάτω από το βίντεο της διασκευής «Τρομερό τραγούδι, μπράβο ρε Άλις παικταρά», «Παλιός καλός Άλις», «Παρά τη μεγάλη ηλικία, γράφεις τρομερά τραγούδια» και άλλα τέτοια τρομερά, που αποδεικνύει ότι δεν αρκεί να ακούς απλά μουσική αλλά πρέπει να διαβάζεις και 5 γραμμές για το τι ακούς, αλλιώς είσαι άλλο ένα γμμν κλγδ.
Μια ακόμα κυκλοφορία που ίσως σκάσει με κρότο πάνω στις νεανικές μεταλλικές ψυχούλες είναι το ντεμπουτάκι των CueStack. Ποιοι στον μπούτσο είναι αυτοί, θα με ρωτήσεις γλυκέ αναγνώστη και θα έχεις δίκιο. Είναι τα τυπάκια που έψησαν τον ευθυτενή Γερμανό, σούπερ σταρ David Hasselhoff να χρωματίσει με την φλατ φωνούλα του, ένα mediocre metal τραγούδι με τίτλο 'Through the Night", το οποίο θα φτάσει 1 μύριο views σε λιγότερο από μήνα. Δεν το λες και λίγο. Αυτοί είστε. Το Diagnosis:Human λογικά θα κινείται στα πλαίσια της ινταστριαλο-ελεκτρο-μέταλ μουσικής που συνήθως ακούνε άτομα που λιώνουν με Doom. Πολύ δύσκολα θα πιάσει τα πιο χαμηλά επίπεδα Mick Gordon. Μάλλον το πάνε για αρπαχτούλα. Θα δείξει.
Οι Melvins θα κυκλοφορήσουν σύντομα το αλμπουμάκι τους Working With God, από το οποίο έχουμε πάρει τρεις καλές τζούρες και λογικά δεν θα πέσουν κάτω από τον θρόνο «Η καλύτερη underground μπάντα ever», αφού συνεχίζουν να κατουράνε οποιαδήποτε μόδα και επιμένουν να παίζουν το rock’n’roll τους όπως το νιώθουν, έτσι και αλλιώς κανείς δεν δίνει σημασία. Αυτή την φορά ο King Buzzo επιστρατεύει το line up του 1983 (Dale Crover στο μπάσο, Mike Dillard στα ντραμς) και μακάρι να προκύψει κάτι αντάξιο του A Walk With Love and Death και του A Senile Animal. Ακόμα και αν δεν συμβεί αυτό, τουλάχιστον θα ξέρουμε τι έφταιξε:
Οι σουηδοί Tribulation αποτέλεσαν για ένα φεγγάρι μια καλή περιπτωσούλα αναβίωσης του gothic metal με το Children of the Night. Έκτοτε, ένα ψιλοαδιάφορο αλμπουμ (Down Below) και ένα ξεθυμασμένο hype τους διατηρεί στην επικαιρότητα. Φέτος, το ξαναπροσπαθούν με τον δίσκο που φέρει τον βαρύγδουπο τίτλο Where The Gloom Becomes Sound. Ώπα ρε μάγκες. Αράχτε λίγο που νομίζατε επειδή βάλατε ένα corpsepaint και γίνατε σαν Powerwolf για άτομα που ακούνε Paradise Lost, θα δώσετε και νέο νόημα στο τι εστί gloom. Άσχετα με αυτά που γράφω, όσοι ένιωθαν από Sentenced, ας τσεκάρουν. Οι υπόλοιποι μακρυά και αγαπημένοι.
Εξίσου μέσα στο hype κολυμπάνε και οι Soen, αφού με τα τελευταία επιτυχημένα άλμπουμ τους κατάφεραν να πείσουν τα άτομα που φοράνε γυαλιά ότι, όντως, είναι αρκούντως ικανοί για να τιμηθούν με τις ακροάσεις που τους αναλογούν, σύμφωνα με τον αλγόριθμο. Δεν είναι παίξε-γέλασε οι προγκρεσιβομεταλλάδες, αυτά τα προσέχουν. Φέτος θα κυκλοφορήσουν τον δίσκο Imperial και έχουν ήδη αφήσει στο Youtube το πρώτο, συμπαθητικό κομματάκι, με τίτλο "Monarch". Λογικά, κάπου θα υπάρχουν και κάποια κομμάτια με τίτλο "Caesar", «Γλύξμπουργκ», κτλ. Έτσι πάνε αυτά, τα φιλοβασιλικά. Προχωράμε.
Κλείνουμε αυτό το υπέροχο, πρώτο Παρατηρητήριο του 2021 με τους Eyehategod, οι οποίοι θα μας κεράσουν σαπίλα, κατευθείαν από τους βάλτους της Νέας Ορλεάνης, κάπου τον Μάρτιο. Χαιρόμαστε που υπάρχουν ακόμα, που έχουν επιβιώσει (κυριολεκτικά) και αν καταφέρουν και κάνουν κάτι καλύτερο από το ομώνυμο του 2014, πάμε για θρίαμβο. Φοβόμαστε λιγάκι, που έχει εξαφανιστεί από τις κορυφαίες κυκλοφορίες, ο πατριάρχης του sludge, Jimmy Bower (τελευταίος κανονικός δίσκος το μετριούλι Caught Up In The Gears Of Application των Superjoint Ritual) και σίγουρα το γεγονός ότι κάνει ακόμα παρέα με τον Anselmo, είναι ένας ανασταλτικός παράγοντας γενικά. Το κομματάκι που έδωσαν, πάντως μας προϊδεάζει για κάτι αξιοπρεπές.
