Το Παρατηρητήριο επιστρέφει, με διάθεση να ανακατέψει πάλι την τράπουλα, διατηρώντας, όμως, τις ψυχαγωγικές προθέσεις του. Η σειρά διηγημάτων Χαρούμενες Διακοπές με τον Επίτροπο θα πάρει μια ανάσα και θα επανέλθει στο τέλος του μήνα για την μεγάλη βουτιά στα 70s, με την οποία θα κλάψουν μανούλες. Αντ’ αυτού, θα ξεκινήσουμε μια νέα σειρά κειμένων -ας την ονομάσουμε Θάλαμος Επικοινωνίας με τον Επίτροπο- στην οποία θα σας παρουσιάζουμε καλλιτέχνες που έχει εντοπίσει το Παρατηρητήριο και έχουν ανταποκριθεί μέσω chatroom στις καίριες ερωτήσεις που τους κάναμε. Κάτι σαν το Between Two Ferns, δηλαδή, αλλά χωρίς να είναι στημένο και κυρίως, με σεβασμό στην τέχνη και όχι στον καλλιτέχνη. Η εκκίνηση της νέας αυτής σειράς, γίνεται με τους Great Black Shark που κυκλοφόρησαν χωρίς τυμπανοκρουσίες τον περασμένο Νοέμβριο το ντεμπούτο τους, με τίτλο Vomit και δεν τάραξαν τα ήσυχα νερά της ελληνικής σκηνής για τους γνωστούς λόγους. Δεν παίζουν stoner. Για πάμε λίγο. Απαντάει ο Βασιλάκης, δηλαδή ένα από τα τέσσερα μέλη της μπάντας. Δεν ξέρουμε ποιο.
Καλησπέρα Βασιλάκη. Η μπάντα στην οποία συμμετέχεις λέγεται Great Black Shark. Γιατί δεν την ονομάσατε Big Black Cock; Ξέρω 'γω; Οι καρχαρίες δαγκώνουν, οι κόκορες όχι;
Ισχύει. Ακούγοντας το άλμπουμ σας, με τον πολύ όμορφο τίτλο Vomit, εκτός από την αίσθηση της ακοής η αλήθεια είναι ότι ενεργοποιήθηκε και η αίσθηση της όσφρησης. Γιατί, πιστεύεις ότι συνέβη αυτό; Μάλλον γιατί είναι σκατά. Κάνεις δεν ενδιαφέρθηκε για αυτό όταν βγήκε. Πάντως αυτό στο εξώφυλλο είναι σοκολάτα, δεν είναι εμετός.
Αν θες την γνώμη μου το άλμπουμ σας όχι μόνο δεν είναι σκατά, αλλά το θεωρώ και σαν ένα από τα κρυφά διαμάντια της ελληνικής δισκογραφίας. Γιατί τα διαμάντια, Βασιλάκη, τα βρίσκεις στα σκατά. Όμως, μιας που το αναφέραμε, πες μου ένα τραγούδι που θα άκουγες ευχάριστα στην τουαλέτα. Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι από τους τύπους που κάθομαι με τις ώρες στην τουαλέτα οπότε κάτι σε grind με διάρκεια κάτω του λεπτού θα έκανε τη δουλειά του. Γενικά θεωρώ τις εντερικές λειτουργίες μια σύντομη ευχαρίστηση οπότε το λέω για καλό, δεν θέλω να παρεξηγηθώ.
Χαίρομαι που η ακραία μουσική συνεχίζει ακόμα να είναι χρήσιμη για κάποιους ανθρώπους. Το άλμπουμ μπορεί να κατατάσσεται στο punk ιδίωμα, αλλά διακρίνω μια ροπή στο να γράψετε και πιασάρικα κομμάτια για την νεολαία. Με λίγα λόγια θα θέλατε να είστε οι Idles της Ελλάδας; Μπα, δε νομίζω. Πέραν του ότι προτιμούμε τους Viagra Boys, θα έπρεπε να απλοποιήσουμε τα πάντα σε πολύ μεγάλο βαθμό για να το πει κάποιος αυτό.
Πώς τους πετσόκοψες έτσι ρε μλκ τους χιπστεράδες;;; Προχωράμε. Επειδή κοινό της Επιτροπής αποτελούν και οι αγαπημένοι μας χτζμτλδς, το τραγούδι "Meth" ξεκινάει με ένα riff τίγκα Σλεγιερ και μετά παίρνει τον δρόμο του. Το μέταλ στην ζωή σου, ποια ακριβώς θέση κατέχει; Γενικά μικροί ήμασταν μεταλλάδες, μετά το γυρίσαμε ο καθένας στο δικό του. Φοράμε ακόμα μαύρα μπλουζάκια με μπάντες προφανώς και πάμε σε live. Απλά κάτι πάουερ και κάτι τέτοια, δεν, μακριά. Να σημειώσουμε ότι έχω βρεθεί και σε κάτι live Μανογουορ, Μπλαηντ Γκάρντιαν, Μεηντεν κλπ κλπ. Τα άλλα μέλη δε ξέρω.
Πάμε στην κομματάρα που λέγεται "Dreadlocks". Πόσο κοντά είναι το προγκ με το πανκ τελικά, φίλε Βασίλη; Νομίζω είναι περισσότερο θέμα attitude, παρά μουσικής. Το "Dreadlocks" είναι τέρμα προγκ, είναι και ερωτικό, γάμησε τα. Πολλά κομμάτια από τον δίσκο είναι ερωτικά. Αν όχι όλα.
Και εγώ για ερωτικά τα ακούω, μην νομίζεις. Καμιά χαρά στα σκέλια σας είδατε από τότε ξεκινήσατε την μπάντα ή όλα για την τέχνη; Όλα για τη τέχνη, αλλιώς θα παίζαμε άλλα πράγματα. Θα είχαμε κάνει μια καραόκε μπάντα εξωτερικού η κάτι παρόμοιο. Θα κάναμε «σωστή» επιλογή παραγωγού, cover artist κλπ. Αλλά προτιμάμε να είμαστε DIY. Το γράψαμε κατά βάση σπίτι (με εξαίρεση τα τύμπανα) μίξεις και mastering σπίτι, φωτογράφιση στο σπίτι του φωτογράφου, τελικά artworks στο σπίτι. Εκείνη την περίοδο δούλευα με έναν νοτιοαφρικανό σχεδιαστή μόδας, οπότε αποφασίσαμε να είναι λίγο Vogue το εξώφυλλο, με χρυσάφια, σοκολάτες και άλλα τέτοια για πλουσίους.
Άμα ήσασταν γόνοι αστικών οικογενειών σε χαλαρό προάστιο της κεντρικής Ευρώπης, πιστεύεις ότι θα είχατε καλύτερη ανταπόκριση; Με λίγα λόγια, θεωρείς ότι οι Έλληνες ακροατές είναι κωλόγιδα; Είναι κωλόγιδα οι Έλληνες γενικά, όχι μόνο οι ακροατές. Τώρα για το προάστιο της κεντρικής Ευρώπης, υποθέτω ότι υπάρχει μια αντίστοιχη φάση με αυτή που υπάρχει εδώ, ίσως είχαμε κάνει έξτρα πράματα λόγω καλύτερου budget.
Τελευταία ερώτηση και σε αποδεσμεύω. Η Επιτροπή διοργανώνει festival και είστε στο billing. Παίζετε ένα κομμάτι δικό σας και μια διασκευή. Ποια είναι αυτά; Διασκευή θα κάναμε κάτι σε Kendrick Lamar και από τα δικά μας ένα καινούργιο, που προς το παρόν δεν έχει τίτλο. Μάλλον θα το πούμε «Τηγανητό Κουνουπίδι».
Ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου. Να πω εδώ ένα ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, είναι το πρώτο κείμενο στα ελληνικά από άτομο που δεν είναι φίλος μας.
