Για τα όνειρα σ’ αυτόν τον δόλιο κόσμο έχουν γίνει πολλά. Έχουν ξεκινήσει επαναστάσεις, πόλεμοι, οικογένειες, έρωτες και πολλά δημιουργικά πράγματα. Τα όνειρα εξηγούνται, μπερδεύουν, παρεξηγούνται και συναρπάζουν. Όσα χρόνια και να ασχοληθώ με το τεράστιο κεφάλαιο «μουσική» δεν θα σταματήσω ποτέ να βρίσκω δίσκους του παρελθόντος που ακούγονται πιο φρέσκοι απο σημερινούς. Φαίνεται πως η ρόδα πάντα γύριζε χωρίς να έχει ξεκινήσει κάπως, απλά γυρίζει και θα γυρίζει για πάντα.
Το σημερινό LP που βάζω στο μικροσκόπιο ανήκει στον πρωτοπόρο Bill Holt, το project ονομάζεται Dreamies και ο δίσκος Auralgraphic Entertainment. Γράφτηκε το 1973 και επανεκδόθηκε έκτοτε τρεις φορές. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα, όπως ο ίδιος το αποκαλεί, που προσφέρει μια μοναδικού είδους διασκέδαση, μια μαγική εμπειρία. Ως γνωστόν, παγκοσμίως οι μουσικοί στην δεκαετία του 70 αφέθηκαν τελείως «ελεύθεροι» στην γνωστή σε όλους ψυχεδέλεια. Θες τα ναρκωτικά, θες η νέα τάξη πραγμάτων, η απελευθέρωση απλώθηκε απο άκρη σ’ άκρη με αποτέλεσμα να γραφτούν φοβεροί folk pop και rock δίσκοι. Εδω ο Holt, με την σφραγίδα του πρωτοπόρου, καταφέρνει να παρουσιάσει ένα φοβερό άλπουμ με δύο 25λεπτα tracks καθαρής folk-pop από τα 70s με vocals και πλούσιο διάκοσμο αφού στην μίξη μπλέκονται analogue ηλεκτρονικοί ήχοι (moog κλπ), ηχογραφήσεις από ραδιόφωνο και τηλεόραση και πολύ noise. Κοινώς ψυχεδέλεια με vertigo αισθητική αφού και τα δύο θέματα «βυθίζονται» στον όμορφο χαμό που ο ίδιος δημιουργεί επαναλαμβάνοντας τον αρκετές φορές.
Το Dreamies δικαίως θεωρείται ένα απο τα πιο παράξενα και ιδιαίτερα μουσικά άλμπουμ σε όλο τον κόσμο για τις τεχνικές και τον χαρακτήρα του. Προσωπικά, με άνεση θα το βάφτιζα ως ένα «πειραγμένο» α λα Beatles δίσκο, όχι μόνο επειδή θυμίζει Beatles αλλα επειδή και τα «σκαθάρια» χάρισαν απλόχερα πρωτοπορία στην μουσική. Εν προκειμένω, μουσική για τον πάντα πολύ ενδιαφέροντα Μάρτη που δειλά δειλά έκανε την εμφάνιση του.
