Cha cha, jazz, bossa nova, themes για κατασκόπους: πρωτοποριακή μουσική, για τον εγχώριο κινηματογράφο της δεκαετίας του 1960. Αυτά λέγαμε πέρυσι τέτοια εποχή για τα δυο πρώτα μέρη από τα έξι (!) που θα κυκλοφορήσει συνολικά η B-otherside Records και αφορά την «χαμένη» μουσική του τεράστιου Μίμη Πλέσσα από τις ταινίες που έντυσε μουσικά στα 60s και 70s .
Εδώ τα πράγματα είναι πολύ ζουμερά, οφείλω να ομολογήσω. Μουσική για να χορεύουν τα αγόρια και τα κορίτσια, μια ατμόσφαιρα ανάλαφρη αλλά μαζί και πιο μαγκιόρικη, θα έλεγα. Ποτέ ξανά δεν θα συναντήσεις τόσα στυλιζαρισμένα και hardgroove shake κομμάτια σύγχρόνως, με την υπογραφή του Πλέσσα σε δίσκο. Επίσης, εδώ θα βρείς την σέξυ κομματάρα απο το Αχ, Αυτή η Γυναίκα Μου σε βινύλιο για πρώτη φορά. Κι ο ήχος είναι φανταστικός, αφού έχει γίνει σοβαρή δουλειά στο mastering.
Περιποιημένα: 500 κόπιες και για τα μέρη 3 και 4 του Μίμης Πλέσσας - Μουσική για τον Κινηματογράφο που μόλις κυκλοφόρησαν και κρύβουν ανέκδοτη μουσική για τις ταινίες: Κάτι Κουρασμένα Παλληκάρια, Ο Ψεύτης, Άχ, Αυτή Η Γυναίκα Μου, Ξύπνα Βασίλη, Οι Κληρονόμοι, Ξυπόλητος Πρίγκηψ, Νύχτες στο Μιραμάρε, συν τις εξαιρετικές insert αφίσες αλλά και τα original posters απο τις ταινίες σε καρτποστάλ. Η συγκλονιστική συνέχεια της σειράς, έρχεται απο τα χεράκια του Θανάση Ξανθάκου και του Δημήτρη Βασιλειάδη. Και πάλι η καλύτερη ελληνική δισκογραφική κυκλοφορία των τελευταίων χρόνων.
Αυτό το ονομάζω Diggin' στο παρελθόν, μέσα από κυκλοφορίες που έχουν σκοπό να βάλουν στα ράφια των μουσικόφιλων αλλά και συλλεκτών, μουσική που δεν κυκλοφόρησε στην ώρα της και πιστέψτε με, άξίζει τον κόπο. Ο πολυαγαπημένος & super groovy Μίμης Πλέσσας στα καλύτερα του. Να ευχαριστήσω πέρα απο τον ίδιο, και την σύζυγο του, Λουκίλα Καρρέρ-Πλέσσα, για την μικρή κουβέντα απο κάτω. Enjoy!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Μίμης Πλέσσας - Μουσική για τον Κινηματογράφο 1 & 2
Είναι γεγονός πως ο ήχος και η αισθητική σας υπήρξε μοντέρνα απο τότε. Είναι φανταστικό το ότι παραμένει ακόμα και σήμερα φρέσκο ότι δημιουργήσατε. Πώς το αντιλαμβάνεστε αυτό; Αλλιώτικα, δε θα ήμουν αντάξιος των προσδοκιών αυτών που επιμένουν να με θαυμάζουν. Με βοηθήσατε να κρατήσω αυτό το μεγαλείο ως τώρα αλώβητο. Αφού το ξέρεις πως ακόμα αγαπώ με πάθος ό,τι με εμπνέει.
Διαβάζοντας ιστορίες για σας, κύριε Πλέσσα, μπορεί να καταλάβει κανείς το πόσο τελικά δραστήριος, πέρα απο σημαντικός, υπήρξατε στην ελληνική πραγματικότητα. Μιλώντας σαν συλλέκτης, έχουμε κοπιάσει να συγκεντρώσουμε κάποιοι, ό,τι έχετε κυκλοφορήσει επίσημα. Είναι κάτι που είχατε στο μυαλό και τελικά δεν τυπώθηκε σε δίσκο; Ασφαλώς. Όλη η μουσική του κόσμου.
Είναι γνωστό πως, πέρα από τα τραγούδια και κάποια βασικά θέματα στις ταινίες που «ντύσατε», έμειναν σαν μεγάλες επιτυχίες. Με αφορμή τις κυκλοφορίες της B-otherside, πολλά από τα θέματα παίρνουν πια πρωταγωνιστικό ρόλο. Πως αισθάνεστε που υπάρχει φανατικό κοινό τα τελευταία 20 χρόνια και γι' αυτό το κομμάτι της δουλειάς σας; Για μένα, η μεγαλύτερη θαυμάστριά μου ήταν και είναι η γυναίκα μου η Λουκίλα. Όταν με πλησίασε ως φανατική συλλέκτης του έργου μου το 1986, εντυπωσιάστηκα που ένα τόσο νέο κορίτσι, φοιτήτρια οικονομικών τοτε, ήξερε ολο μου το έργο. Πολλά από τα τραγούδια που αγαπούσε η Λουκίλα δεν ένιωθα ότι ήταν δικά μου και για πολλά χρόνια, όταν επεμενε να τα βαζω στις συναυλίες μου, διαφωνουσα γιατι δεν πίστευα ότι τα γνώριζε και τα αγαπούσε τόσο ο κόσμος. Αργότερα, στις ραδιοφωνικές της εκπομπές έπαιζε μουσικά θέματα από τις ταινίες μου. To αγαπημένο της θέμα ήταν από την ταινία Ενας Μεγάλος Έρωτας, άκουγα τις εκπομπές της και της έλεγα: «Νομίζεις ότι υπάρχει κοινό γι αυτά που παίζεις;». Κι όμως, υπήρχε και υπάρχει και οι δικές της εκπομπές κράτησαν 30 χρονια και τα μουσικά μου θέματα αντέχουν στον χρόνο. Οπότε, σήμερα πια, όχι μόνον δεν εντυπωσιάζομαι, αλλά νιώθω απόλυτα δικαιωμένος. Τόσο για το έργο μου, όσο και για τον φανατισμό και την επιμονή της Λουκίλας.
Η επιτυχία σε όλο αυτό, κατ' εμε, βρίσκεται στο στυλ. Λίγοι μουσικοί μπόρεσαν να το πετύχουν. Είναι γεγονός πως οτιδήποτε δικό σας ακούσει κάποιος, ιδίως σε ταινία ελληνικού κινηματογράφου, ακούγεται απο χίλια μίλια μακρία. Υπήρξε ποτέ αυτό πιεστικό για τυχόν πειραματισμούς που θέλατε να κάνετε; Καθόλου, τουναντίον. Εγώ, ή έτσι ή αλλιώς, θα κάνω τη δουλειά μου. Εσείς, έτσι κι αλλιώς, να επιμένετε. Γιατί πάντα η σύγκρουση δυο γιγάντων σε καλό μας βγαίνει. Κι αν σας παραξενεύει, εγώ αυτοπροσδιορίζομαι, θα συνεχίσω με πείσμα. Κι όπου μας βγάλει.
Δύσκολο σίγουρα να το απαντήσετε, αλλά ξεχωρίζετε ποιό είναι το πιο αγαπημένο σας score ταινίας και γιατί; Για την Στεφανία (Γιάννης Διαλιανίδης, 1966). Γιατί αυτοί που έκαναν τους ρόλους ήξεραν με μεγάλη σαφήνεια τι θέλουν ή μάλλον τι δε θέλουν.
