Οποιοδήποτε άλλο μεγάλο φεστιβάλ στην Ευρώπη επικεντρώνεται (και δικαίως) σε μεγάλα acts, προκειμένου να επισφραγίσει την μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή του κόσμου. Το Europavox Festival, ωστόσο, στοχεύει σε κάτι εντελώς διαφορετικό: Σε νέες μπάντες που κάνουν τα πρώτα τους βήματα εκτός των συνόρων της χώρας τους, και που πολύ δύσκολα θα είχε κάποιος τη δυνατότητα να δει συγκεντρωμένες σε ένα 4ήμερο live event. Neoclassical από τη Ρουμανία, electro από την Πορτογαλία, rap από την Ουκρανία, soul από την Αυστρία… η λίστα είναι μεγάλη και έπρεπε να κάνουμε σπριντ ανάμεσα στις σκηνές για να τα παρακολουθήσουμε όλα. Άξιζε; Σαφέστατα. Και απέδειξε ότι παρά τα δύο σχεδόν χαμένα χρόνια της πανδημίας, η μουσική είναι εδώ και φυτρώνει παντού, ακόμα και στα πιο αναπάντεχα σημεία της ηπείρου μας.
1. freekind. (neosoul/Αυστρία)
photo: Jani Ugrin
Η πιανίστρια και τραγουδίστρια Sara Ester Gredelj από την Κροατία και η ντράμερ Nina Korošak Serčič από τη Σλοβενία, μοιράζονται το ίδιο πάθος για τη neosoul, το R&B και τους hip/hop jazz ρυθμούς. Ξεκίνησαν ως freekind στην Αυστρία, όπου το 2019 ντεμπούταραν με το “I’m Gonna Live”. Πολύ σύντομα το act τους πέρασε τα σύνορα, βρέθηκαν σε περιοδεία στον Καναδά με τον ράπερ/beatboxer Adam Fainman και σε φεστιβάλ όπως το Novi Sad Jazz Festival στη Σερβία, το MENT στη Λιουμπλιάνα και το Waves στη Βιέννη. Το πρώτο τους EP, “Not Good Enough” κυκλοφόρησε τον Ιούνιο 2022.
Πάει με: Greentea Peng, Noname
2. Mischa Blanos (electro-neoclassical/Ρουμανία)
photo: Yann Cabello
Πειραματικός Shostakovich; Ravel με techno; αμέ! Κάποτε παιδί θαύμα φορτωμένο με βραβεία, τώρα ένας από τους πιο γνήσιους εκφραστές της νεοκλασσικής μουσικής, την οποία εμπλουτίζει με techno και minimal electro δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα εντυπωσιακό, ακόμα περισσότερο επί σκηνής, ο Mischa Blanos εκφράζεται με αβίαστη αρτιότητα έχοντας πάντα το πιάνο του ως πρωταγωνιστή. Κυκλοφόρησε το άλμπουμ City Jungle τον Μάιο 2021.
Πάει με: Max Richter και Ital Tek. Μαζί.
3. Emilie Zoé (rock, Ελβετία)
Εντελώς αυτοδίδακτη, έγινε μια από τις πιο σημαντικές παρουσίες στην indie σκηνή της χώρας της και βραβεύτηκε το 2019 με το Swiss Music Award για τα δημιουργικά της επιτεύγματα. Εκτός από τα δικά της μουσικά projects, η Emilie έχει γράψει κατά καιρούς μουσική για θέατρο, σινεμά και τηλεόραση. Η τελευταία της δουλειά, Hello Future Me, κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο 2022, συνδυάζοντας την dark pop με εύθραυστες μελωδίες μέσα από το τρίπτυχο κιθάρα/φωνή/ντραμς.
Πάει με: Shannon Wright, Girls In Hawaii
4. shishi (surf rock/soul, Λιθουανία)
photo: Clfd Capture
Η περιγραφή που δίνουν οι ίδιες για το project τους είναι ότι πρέπει για να πάρει κανείς μια πρώτη ιδέα του τι εστί shishi: «η μπάντα που δημιούργησαν τρεις τραγουδίστριες που προσπαθούν να παίξουν μουσικά όργανα, χωρίς να ξέρουν να παίζουν». Εδώ υπάρχει πολύ τρέλα. Yπάρχει και surf rock και trash και soul, και funk και rap και punk, με χρώμα, γκλίτερ και μπόλικη ειρωνεία στους στίχους, στα λιθουανικά και στα αγγλικά. Και ξέρουν να παίζουν ή, τέλος πάντων, έμαθαν στην πορεία. H Victoria, η Maria Rossa και η Bernadetta είναι φτιαγμένες από απολαυστικό live performance υλικό. Τσέκαρε το τελευταίο τους άλμπουμ, Vilniaus skaičiuotės, (μτφρ. Αριθμομηχανές από το Βίλνιους) για περισσότερα.
Πάει με: Wet Leg, Los Bitchos, Warpaint
5. Pongo (electro/breakbeat, Πορτογαλία)
Γεννημένη στην Αγκόλα και στα περίχωρα της Λισαβόνας, η Pongo έγινε μια από τις φωνές του Kuduro, του αφρικανικού ρυθμού που συνδυάζει soca, samba, hip-hop και techno, και που από τη δεκαετία του ’80 εξαπλώθηκε στην Πορτογαλία και από εκεί στη Βραζιλία. Δικαίως το 2020 βραβεύτηκε στα Music Moves Europe Talent Awards, τα τραγούδια της μετρούν πλέον εκατομμύρια streamings και τον Απρίλιο 2022 κυκλοφόρησε το νέο της άλμπουμ, Sakidila.
Πάει με: Buraka Som Sistema, Throes + The Shine
