Η πρόταση που έγινε στην Cardi B να αναλάβει διευθυντική θέση και μάλιστα αυτήν της διευθύντριας δημιουργικού στο ιστορικό μέσο Playboy, είναι ξεκάθαρα μια στρατηγική marketing που πατά στο σήμερα, μια απόπειρα σε μια φθαρμένη επωνυμία, να ανακτήσει πολιτισμική συνάφεια, ειδικά μετά τον χαμό με το #metoo και την ευρεία πλέον αγορά του diversity. Βεβαίως, το περιοδικό σταμάτησε να εκδίδεται ως έντυπο πριν δύο χρόνια, διευρύνει ωστόσο την online παρουσία του με την πλατφόρμα Centerfold, στην οποία ιδρυτικό μέλος θα είναι και η Cardi B. Η πλατφόρμα θα λειτουργεί ως δίαυλος επικοινωνίας κορυφαίων δημιουργών με τους fans τους και παράλληλα θα τους επιτρέπει να επεκτείνουν τις εμπορικές τους δραστηριότητες.
Ιδωμένο από απόσταση, το νέο για την Cardi B έσκασε μετά από ένα ντόμινο παρόμοιων κινήσεων και σε άλλους τομείς, όπου μέχρι πρότινος ένα κορίτσι με την καταγωγή και τις καμπύλες της δεν είχε θέση, εκτός κι αν ήταν γονατιστή πίσω από κάποιο γραφείο. Η Samira Nasr έγινε η πρώτη μαύρη διευθύντρια σύνταξης στο Harper’s Bazaar στα 153 χρόνια ιστορίας του, και η Camille A. Brown έγινε η πρώτη μαύρη διευθύντρια και χορογράφος στο Broadway, μετά από 65 χρόνια. Το παιχνίδι έχει αλλάξει, μόνο που οι ρόλοι ισχύος δεν έχουν ακριβώς αντιστραφεί και, το βασικότερο, δεν είναι εκεί το ζητούμενο. Η γυναικεία ενδυνάμωση, δεν είναι μια νέα μορφή εξουσίας απέναντι στο «άλλο φύλλο», όπως ήταν -και δυστυχώς παραμένει- η πολιτισμική κατασκευή της αρσενικής κυριαρχίας. Αντιθέτως, πρόκειται για μια δράση ισοτιμίας, αναγνώρισης του εαυτού χωρίς φυλετικά κριτήρια, ώστε να φτάσουμε στην παραδοχή, αρχής γενομένης από πλευράς των ίδιων των γυναικών και ακολούθως από το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, ότι η θηλυκότητα δεν είναι παρακμιακή.
Κι εδώ έρχεται και κολλάει η Cardi B. Το αντισυμβατικό κορίτσι από το νότιο Μπρονξ που χόρευε ως στρίπερ πριν πιάσει το μικρόφωνο κι έκανε μόδα τις άφιλτρες φωτογραφίες της στο Instagram ως μια αντιηρωίδα του θεάματος, με τρελή δουλειά πραγματοποίησε το όνειρό της να γίνει ποπ σταρ, παίζοντας με τους δικούς της όρους τόσο το παιχνίδι της αναγνωρισιμότητας όσο και της μουσικής της. Βάζει με ακομπλεξάριστο τρόπο στο προσκήνιο τη γυναικεία ευχαρίστηση και τη λαχτάρα για έκφραση, που χαρακτηρίζουν πλέον το διεθνές γυναικείο rap. Αναδεικνύει όσα θεωρούνται ταμπού, αντιπροσωπεύει το σεξ, τις έγχρωμες γυναίκες και την κριτική στο σύστημα.
Για να κάνουμε ένα γρήγορο μοντάζ του τι εστί καλλιτεχνικά η Cardi B: Βγάζει το ντεμπούτο της το 2018, φτύνει ρίμες για τη ζωή, το μουνί και τα λεφτά της και ο κόσμος γυρίζει τούμπα. To “WAP” με την Megan Thee Stalion δημιουργήθηκε περισσότερο για διαμάχη παρά για ακρόαση, με ρεζουμέ το «κατέχοντας την σεξουαλική σου δύναμη αποκτάς δύναμη». Εμφανίζεται ημίγυμνη στον τέταρτομήνα της εγκυμοσύνης της στο βιντεοκλίπ του “Rumours” με την Lizzo ως χρυσή αρχαία Θεά, ενώ στο επίσης τιτανομέγιστης παραγωγής “Up”, όπως συνηθίζει, δείχνει το σεξ για να μιλήσει για κάτι άλλο πχ για τον χλευασμό και την κριτική που δέχεται επειδή είναι γυναίκα-“If I had a dick, you'd probably lick it like a lollipop”. Η γυναίκα είναι πανέξυπνη. Κι η αναρχική αισθητική της είναι ντανταϊσμός.
Το απολιτικό έχει πάψει καιρό τώρα να είναι η πρέπουσα στάση και η ουδετερότητα είναι ένδειξη συντηρητικής μικροπρέπειας και ασχετοσύνης, κι αυτό το Playboy το είδε. Ενσωματώνοντας την διάσημη rapper στην βασική του ομάδα, είναι προφανές ότι επιθυμεί να φέρει περισσότερη εκπροσώπηση, μέσω της ποικιλίας σωματότυπων, εθνοτήτων και φύλων. H Cardi B, με όλα όσα αντιπροσωπεύει, γίνεται για το μέσο ένα icon για την εξέλιξη της ποπ κουλτούρας και την ανανέωση του ίδιου του brand. Όσο για το τι θα γίνει το Playboy για την Cardi B, θα δείξει.
