Έχοντας στο μυαλό μια άκρως αγνή εποχή για μένα αλλά όχι και τόσο αγνή γενικότερα (μιλάμε για τα ένδοξα 90s της dance μουσικής παγκοσμίως) δεν θα μπορούσα να μην φέρω και πάλι στο μυαλό το λεωφορείο 111 που έπαιρνα πιτσιρικάς για να κατέβω σκαστός από το σχολείο απογευματινές ώρες και να χωθώ στον Δισκοβόλο, στην Ιπποκράτους. Τότε τα δισκάδικα που μου άρεσαν ήταν αυτού του τύπου, χαοτικά, με πολύ κόσμο πάνω από τις κούτες, mailorders τυπωμένα σε χαρτιά από fax και εκατοντάδες maxi single στους τοίχους. Θυμάμαι να τρέχω να προλάβω με τα μάτια μου να εστιάσω γρήγορα στα labels για να αρχίσω να ακούω στο πικάπ. Ξέραμε το 10% και πολύ ήταν και αυτό. Μας έκαναν προτάσεις οι δισκοπώλες και οι γνωστοί djs της εποχής. Αμέτρητα 12'' singles με τρύπα στην μέση και λίγες πληροφορίες -όσα δηλαδή χρειαζόταν να ξέρεις, τίποτα παραπάνω.
Αυτό το συναντάς πια στις μεγάλες πρωτεύουσες χωρών που προσπαθούν ακόμα και σήμερα μέσα από πληθώρα κυκλοφοριών να ξεχωρίσουν τα καλύτερα, αυτά που αξίζει να προτείνουν στους μουσικόφιλους και στους djs αφού μιλάμε για χιλιάδες κυκλοφορίες πια.
Πάμε, λοιπόν, να δούμε 15 καλές επιλογές δισκάδικων στην Ευρώπη, που κρατάνε το crate diggin' ζωντανό, ακόμα και στην ψηφιακή, ηλεκτρονική εποχή που διανύουμε.
Το Βερολίνο προφανώς και είναι από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με τα πιο ενδιαφέροντα δισκάδικα με ηλεκτρονικά releases, used αλλά και new. Ένα από αυτά, το ιστορικό και τεράστιο Space Hall που μπαίνεις με τον μεγάλο μπροστά χώρο να λειτουργεί ως βιτρίνα, μέχρι να ανακαλύψεις το πίσω, τεράστιο δωμάτιο και τα εκατομμύρια dance βινύλια. Και μια ζωή να σπαταλήσεις, δεν θα προλάβεις να τα δεις όλα. Άλλο ένα είναι το μικρό και αγαπημένο Audio-In που έχει πολλά σπάνια 90s jungle breakbeat και house - Ιδανικό για diggin σπάνιων και άγνωστων labels από την δεκαετία του 1990. Και φυσικά το φημισμένο Hard Wax που πάντα θα σε αφήσει με καλές εντυπώσεις από τις τιμές και την ποικιλία του, κυρίως στον ηλεκτρονικό ήχο.
Το Space Hall στο Βερολίνο
Η Ιταλία πάλι έχει το πολύ όμορφο Serendeepity του Μιλάνου, ηλιόλουστο, πλάι στις γραμμές του τραμ, 5 λεπτά από το Gran Canale -και εκεί θα βρεις ότι πάντα ποθούσες να ξεκαθαρίσεις από τα ατελείωτα γεμάτα σου καλάθια αγορών σε διαδικτυακά δισκάδικα. Κοινώς θα βρεις τα πάντα. Στη Ρώμη καλή πρόταση είναι το μικρό αλλά προσεγμένο Ultrasuoni με καλές επιλογές σε electro, house και techno.
Το Λονδίνο τώρα είναι άλλου παπά ευαγγέλιο αφού είναι και ήταν η "μάνα" όσον αφορά τον ηλεκτρονικό ήχο από τα 90s ως και σήμερα με raves και άπειρα δισκογραφικά labels που ton υπηρετούν ευλαβικά. Θα αναφέρω δύο και σας κάλυψα. Το εξαιρετικό και κλασσικό πια Phonica στην οδό Poland, με την αμέτρητη ποικιλία σε new, κυρίως dance βινύλια. Εκεί που άμα είσαι τυχερός, την ώρα που θα ψάχνεις μανιασμένος στα ράφια του για house και disco μπορεί να γνωρίσεις από κοντά αγαπημένους σου djs να παίζουν εκείνη την ώρα, απολαμβάνοντας το κρασί που σερβίρει το δισκάδικο (κάπως έτσι μια φορά ενώ αγόραζα 12άρια της Running Back άκουσα τον Moodymann live). Το δεύτερο είναι το νεοσύστατο Love Vinyl, με αδυναμία στην disco αλλά και τα περίφημα UK bass και τακτικό πελάτη τον Gilles Peterson. Ενώ λίγο πιο έξω στο Μάντσεστερ, το Piccadilly Records είναι άλλη μια καλή επιλογή για ηλεκτρονικά releases από όλο τον κόσμο.
Το Love Vinyl στο Λονδίνο
Το Παρίσι είναι άλλη μια μεγάλη πόλη που εκτός των δισκάδικων με world grooves όπως το Crok Jazz και το Superfly διαθέτει άλλες δύο καλές προτάσεις για used και new dance βινύλια και για πετυχημένο diggin' πάνω από όλα. Ο λόγος για τα Syncrophone και Techno Import, σκοτεινά και δυνατά, όπως και οι δίσκοι στα ράφια τους.
Στην Ολλανδία, στον Άμστερνταμ, ζει ένα από τα πιο γνωστά δισκάδικα του ηλεκτρονικού ήχου και ακούει στο όνομα Rush Hour. Ένας τεράστιος κόσμος φίσκα στα 12άρια από balearic, ambient, disco, techno, house μέχρι και dub και από τους μεγαλύτερους vinyl distributor στην Ευρώπη επίσης. Ενώ όταν ακούω Ρότερνταμ πάντα θα θυμάμαι την hardcore gabba και τα αμέτρητα bpm μαζί με το κοπάνημα. Το Clone είναι από τα πιο ενημερωμένα record stores του είδους με πολλές επιλογές και επίσης τα πιο ιστορικά δισκάδικα από τα 90s - ακόμη μια εξαιρετική επιλογή.
Το Rush Hour στο Άμστερνταμ.
Στην Μαδρίτη το Palma 39 καλά κρατεί τον χορό με μια πολύ καλή επιλογή σε used dance labels αλλά και τοπικά ηλεκτρονικά releases. Urban φάση για να πιάσεις τον παλμό και να βρεις καλούς dance δίσκους. Ενώ στη Λισαβόνα επισκέπτεσαι το κεντρικό Flur που είναι πολύ κοντά στο Lux, ένα από τα πιο γνωστά dance clubs της πόλης. Αmbient, house, techno, noise, electronica, drone, experimental, italo, dubstep, UK funky μεταξύ άλλων στα ενημερωμένα ράφια του.
Στη Βουδαπέστη το Aκt είναι η πιο clean cut επιλογή για ηλεκτρονικά dance βινύλια, ενώ η φάση του θυμίζει αρκετά το Γερμανικό HHV που μπλέκεται και με street fashion. Τέλος η Βιέννη θα είναι πάντα μια πολύ καλή επιλογή για diggin' αφού είχε και θα έχει μια πολύ υγιή σχέση με το clubbing και τα electronic dance releases μέσα στα χρόνια. Το Tongues συνδυάζει ντελικατέσεν γεύσεις και δίσκους και το Substance που είναι από τα μεγαλύτερα δισκάδικα στην Αυστρία -και όλο και κάποιο σπάνιο - classic electronica LP φάντης μπαστούνι θα βρεθεί μπροστά σου.
To Tongues στη Βιέννη
Καιρός για αλλαγές, clubbing, ταξίδια στον κόσμο και βόλτες σε δισκάδικα του εξωτερικού. Οι επιλογές πολλές και οι πιθανότητες για πετυχημένο diggin' ακόμη περισσότερες. Όλε.
