Αν εδώ και μήνες το #FreeBritney είναι ένα από τα πιο ισχυρά αιτήματα της ποπ κουλτούρας, μετά τη νέα δικαστική κατάθεση της ίδιας της Britney Spears έγινε επιτακτικό. Ένα αίτημα ετών από τους φανς της ποπ σταρ, που ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο όταν πίσω στο Φεβρουάριο κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ Framing Britney Spears, στο οποίο οι New York Times και το Hulu προσπάθησαν να ρίξουν λίγο παραπάνω φως στην καταχρηστική διαχείριση της περιουσίας της Britney Spears από τον πατέρα της, James, πλέον ξεγυμνώνεται για τα καλά με την κατάθεση της ίδιας της 39χρονης στη δικαστή Brenda Penny που είναι πιο τραγική από ό,τι αναμέναμε (ή έστω ελπίζαμε).
Διαβάζοντας (ή ακούγοντας) κανείς την 24λεπτη μαρτυρία είναι δύσκολο να μην κάνει συνειρμούς με ένα άτυπο, σύγχρονο Κωσταλέξι. Όχι, η Spears δεν ήταν κλεισμένη για 29 χρόνια σε ένα υπόγειο, όμως περνά τα τελευταία 13 χρόνια της ζωής της φυλακισμένη από τον τρόπο που ο πατέρας της αυτοβούλως και με όρους νταβατζή αποφάσισε πριν από αυτήν γι’ αυτήν πως θα ζει τη ζωή της.
Βάλτε σε παρενθεση το «ζει». Η καριέρα, το σώμα και η ζωή της δεν ανήκουν πραγματικά στην ίδια, μιας και το πολυειπωμένο “conservatorship” (μια «κηδεμονία» που σημειωτέον αφορά κυρίως άτομα τρίτης ηλικίας πρακτικά αδύναμα/ακατάλληλα να διαχειριστούν την περιουσία και τον εαυτό τους) έχει αρμέξει την αγελάδα που η ίδια η Spears έθρεψε με κόπο δουλεύοντας από την εφηβεία της και που ταΐζει κόσμο και κοσμάκη, αλλά είναι ένας εφιάλτης που έχει γυρίσει μπούμερανγκ στην ίδια.
Η Britney Spears δεν είναι ok. Κι ας αναγκάζεται να δείχνει έτσι στα social media της. Δεν ήθελε να βγει σε περιοδεία το 2018, πόσω μάλλον να στήνει μόνη της όλο το σόου και μετά να ακούει από τους μάνατζέρ της ότι δεν προσπαθεί αρκετά και δεν είναι συνεργάσιμη. Δεν ήθελε να της χορηγείται με το ζόρι λίθιο και να νιώθει σαν μεθυσμένη. Να δέχεται υπερβολικά πολλή ψυχολογική υποστήριξη με θεράποντες που δεν επέλεξε. Να βγαίνει κλαμένη από τις συνεδρίες της σε δημόσιο χώρο που καραδοκούσαν παπαράτσι -παρότι η ίδια ήθελε να βλέπει ψυχολόγο στο σπίτι της. Χώρος όχι όσο ιδιωτικός οφείλει να είναι, όταν σε αυτό υπήρχαν πολυάριθμοι νοσοκόμοι να παρακολουθούν κάθε της κίνηση, με πρόσχημα την ψυχική της υγεία. Η Britney Spears δεν είχε εδώ και 13 χρόνια ιδιωτικότητα, αλλά μια ζωή διάφανη που δεν της επέτρεπε ούτε να αλλάζει με κλειστή πόρτα σε σπίτι που την απομόνωσαν με το ζόρι για αποκατάσταση, με την ίδια να δουλεύει 10 ώρες τη μέρα, 7 μέρες την εβδομάδα. Που δεν της έδινε το δικαίωμα να βγάλει το σπιράλ ώστε να γίνει ξανά μητέρα όπως επιθυμούσε, αλλά και να μπορεί να βλέπει ελεύθερα τα παιδιά της και τον νυν σύντροφό της, Sam Asghari.
Η Britney Spears πρωταγωνιστεί σε ένα κακόγουστο καφκικό ανέκδοτο διαρκείας που όμως δεν είναι καθόλου αστείο. Που ξαφνικά κάνει όλα τα memes με την «Britney του 2007» να μην έχουν και τόση πλάκα. Είναι μια γυναίκα 39 ετών που από τα 26 της χρόνια έχει δει τη βιομηχανία που την ανέβασε κάποτε στο βάθρο του κόσμου να την κατασπαράζει μέσα από τα δόντια του ίδιου της του πατέρα (και με μια οικογένεια κατά τ’ άλλα άβουλη σε ό,τι συνέβαινε).
Βέβαια, αυτή είναι μια ιστορία που πάει πολύ πέρα από τη μουσική βιομηχανία και άπτεται πλέον των βασικών δικαιωμάτων ελευθερίας. Είναι μια μελανή στιγμή όχι μόνο της ποπ κουλτούρας αλλά μια υπενθύμιση πως η βία σε κάθε της μορφή κρύβεται συχνά δίπλα μας και όχι «στους άλλους, στους απέναντι» (τα ευκόλως εννοούμενα καθ’ ημάς παραδείγματα παραλείπονται). Για τη Britney Spears, ο δυνάστης της υπήρξε ο ίδιος της ο πατέρας και είναι τουλάχιστον τρομακτικό αναγωγικά, αν κανείς σκεφτεί τη δύναμη που έχει κάποια όπως αυτή.
Χωρίς πολλά λόγια, η Britney Spears δικαιούται τη ζωή της πίσω άμεσα. Ως γυναίκα και ως άνθρωπος. Κανένα brand name και καμία ορδή μηδενικών στους τραπεζικούς λογαριασμούς (που τελικά, ανήκουν στην ίδια) δεν μπορεί να της στερήσει τις μικρές ή μεγάλες χαρές της ζωής.
Για να δανειστούμε και έναν δικό της στίχο, δεν είναι “Slave 4 U”, James Spears.
.jpg)
