Στις 12 Ιουνίου και στις 17 Ιουλίου 2021 οι Record Store Days επιστρέφουν με μερικές ακόμη «σταγόνες» νέων δίσκων, επανεκδόσεων, συλλογών, picture discs και πολύχρωμων βινυλίων.
Ψάχνοντας για μέρες την επίσημη λίστα με τις κυκλοφορίες, μπορώ να πω πως η Record Store Day άρχισε να «κουράζεται». Όλο αυτό το κύμα επανεκδόσεων, επετειακών κυκλοφοριών και τυμβωρυχίας με «χαμένα» και «ξεχασμένα» άλμπουμ που τα τελευταία χρόνια έχει πάρει διαστάσεις τσουνάμι κι έχει γίνει κάτι σαν κυνήγι θησαυρού, έχει αρχίσει να εξαντλεί το υλικό της ποπ κουλτούρας που μπορεί να τροφοδοτεί τις Ημέρες Δισκοπωλείων.
Λίγα είναι πλέον τα άλμπουμ που είναι ξεχασμένα σε κάποιο συρτάρι, λίγοι είναι οι δίσκοι που δεν έχουν βγει σε επετειακές επανεκδόσεις, ελάχιστο είναι το αρχειακό υλικό μουσικών και συγκροτημάτων που δεν έχει δει το φως της δημοσιότητας κι έτσι τα περιθώρια όλο και στενεύουν.
Η φετινή λίστα, λοιπόν, με τις ειδικές κυκλοφορίες για τις δύο καλοκαιρινές Record Store Days περιλαμβάνει πολλά live, πολλές επετειακές επανακυκλοφορίες, αρκετές συλλογές, κάμποσα picture disc αλλά δεν συγκρίνονται με τίποτα με τις «ένδοξες εποχές» πριν από μερικά χρόνια, όταν απλώς τα ήθελες όλα.
Από τις -σχεδόν- 500 κυκλοφορίες που έχουν ανακοινωθεί ως τώρα, σταχυολογούμε κάποιες κυκλοφορίες που έχουν ενδιαφέρον:
May The Circle Remain Unbroken: A Tribute to Roky Erickson
Με ένα «χαμένο» τραγούδι του ίδιου του Roky Erickson και με τους Ty Segall, Neko Case, Margo Price, Jeff Tweedy, Mark Lanegan, Lucinda Williams, Gerry Clark Jr. και Billy F Gibbons να διασκευάζουν τραγούδια του.
-Η Mexican Summer συγκέντρωσε τις προ του 2013 διάσπαρτες κυκλοφορίες του Oneohtrix Point Never (του Daniel Lopatin δηλαδή) και θα τις κυκλοφορήσει ειδικά για τις επερχόμενες Record Store Days. Συγκεκριμένα, πρόκειται για την «τριλογία» Betrayed in the Octagon, Zones Without People και Russian Mind και τις συλλογές Drawn and Quartered και The Fall Into Time. Ευκαιρία για μία συγκεντρωτική ξενάγηση σε ένα ιδιαίτερο και ενδιαφέρον μουσικό σύμπαν.
-Μπορεί κάποτε αυτό το είδος της μαύρης μουσικής να γνώρισε μεγάλη απαξίωση στην Ελλάδα, αλλά από τότε τα δεδομένα έχουν αλλάξει και οι νεότερες γενιές κρίνουν τα πράγματα διαφορετικά και σωστά πράττουν. Ο (λεγόμενος) «Ήχος της Φιλαδέλφεια» είναι συνδεδεμένος με μια γλυκερή, μελοδραματική, απαλή και καθώς πρέπει εκδοχή της soul με orchestral χαρακτηριστικά, αλλά πίσω απ’ αυτή την πρώτη εικόνα κρύβονται τρομεροί μουσικοί, σπουδαίοι ερμηνευτές και εξαιρετική μουσική ατμόσφαιρα. Το 1973 στο Σαν Φρανσίσκο όλο το δυναμικό της εταιρίας R.I.P. (Philadelphia International Records) δίνει το παρόν σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συναυλία. Είναι εκεί οι Harold Melvin & the Blue Notes (με την φωνή του Teddy Pendergrass), The O’Jays, Billy Paul, The Three Degrees και φυσικά, η θρυλική MFSB Band που ήταν το in house συγκρότημα της εταιρίας και συνόδευε όλους τους καλλιτέχνες της στις ηχογραφήσεις τους. Το διπλό άλμπουμ Golden Gate Groove: The Sound of Philadelphia αποτυπώνει αυτή την μοναδική συναυλία και είναι πράγματι απολαυστικό να ακούει κανείς τους MFSB (Mother, Father, Sister, Brother) επί το έργον.
Επετειακές επανεκδόσεις
Η γκάμα είναι τεράστια… Υπάρχει ακόμα και επετειακή επανακυκλοφορία για τα 5 χρόνια, πόσο μάλλον για τα 10 ή τα 20 ή αν είστε πιο παλιός για τα 30, τα 40 και φυσικά, τα 50 που είναι κάτι σαν «αργυρό ιωβηλαίο».
Το ένδοξο παρελθόν γεννήθηκε σε βινύλιο, χάθηκε σε κάποια μετακόμιση μαζί με το πικάπ, ξαναγεννήθηκε ως CD (τι είναι το CD;) και τώρα γιορτάζει τα γενέθλια του και πάλι ως βινύλιο, επετειακό και deluxe, όμως, που σημαίνει «Γέρασες μπαγάσα αλλά καλά κρατιέσαι».
The Doors – Morrison Hotel Sessions
Οι εναλλακτικές ηχογραφήσεις των τραγουδιών του άλμπουμ και τα demos που έμειναν 50 χρόνια στο συρτάρι.
-Crosby, Stills, Nash & Young – Déjà vu alternates: Τα τραγούδια, ακόμη και το εξώφυλλο του θρυλικού δίσκου ελαφρώς αλλαγμένα.
-To Pearl κλείνει φέτος 50 χρόνια και είναι το τελευταίο άλμπουμ της Janis Joplin που κυκλοφόρησε μετά τον θάνατό της και τώρα ήρθε η ώρα του picture disc.
-Οι υπεραιωνόβιοι Rolling Stones μπορούν να έχουν μία επετειακή επανακυκλοφορία 50 χρόνων για κάθε χρονιά. Φέτος είναι η σειρά του Hot Rocks.
-Τα 50 του κλείνει φέτος και το The Sun, Moon & Herbs του Dr. John στο οποίο συμμετείχαν ο Eric Clapton και ο Mick Jagger και αρχικά προοριζόταν για τριπλό άλμπουμ αλλά τελικά κυκλοφόρησε σαν μονό άλμπουμ. Μέρος αυτού του επιπλέον υλικού θα περιλαμβάνεται στην επετειακή επανέκδοση.
-To άλιεν που πρωταγωνιστεί στο κόνσεπτ άλμπουμ των τραγουδιστή των Yes, συνεχίζει να περιπλανιέται 45 χρόνια μετά. Το πρώτο προσωπικό άλμπουμ του Jon Anderson, Olias of Sunhillow, επανακυκλοφορεί μετά από πολύ καιρό.
-Οι Motley Crue θα γιορτάσουν τα 40ά τους γενέθλια με μία κασετίνα πολύ Record Store Day. Θα περιλαμβάνει 5 κασέτες με original εξώφυλλα οι οποίες θα περιέχουν τα άλμπουμ: Too Fast for Love, Shout at the Devil, Theatre of Pain, Girls, Girls, Girls και Dr. Feelgood.
-Μετά από 20 άλμπουμ κι ένα πρόσφατο βιβλίο με απομνημονεύματα ήρθε και η ώρα των επανεκδόσεων για την Ani DiFranco. Άλλωστε, πέρασαν κιόλας 30 χρόνια από τον πρώτο της δίσκο με τίτλο το όνομα της.
-Είναι δύσκολο να βρεις κάποιον που δε συμπαθεί τον Jonathan Richman και η δροσερή του αύρα είναι ό,τι πρέπει για το καλοκαίρι. Επανακυκλοφορεί το χαρακτηριστικό του άλμπουμ Having a Party with Jonathan Richman αλλά και ένα άλμπουμ αφιέρωμα με διασκευές τραγουδιών του από την εποχή των Modern Lovers αλλά και από τη σόλο καριέρα του. Θα έχει τίτλο Songs from the Astral Plane, Vol.1: A Tribute to Jonathan Richman & the Modern Lovers.
Live να φάνε και οι κότες
Χωρίς υπερβολή, κάθε συναυλία δυνητικά είναι ηχογραφημένη. Από το ίδιο το γκρουπ, από τον ηχολήπτη του venue, επίσημα ή ανεπίσημα, από κάποιον καλωδιωμένο θεατή που έχει πάει από νωρίς κι έχει πιάσει θέση μπροστά στα ηχεία, από τον «μαέστρο» του συγκροτήματος που γράφει πρόχειρα σε ένα κασετοφωνάκι για να ακούει μετά τα λάθη, οι ηχογραφήσεις που υπάρχουν από συναυλίες είναι ατελείωτες. Περί τις 50 από αυτές θα κυκλοφορήσουν σε λίγες εβδομάδες και επισημαίνουμε κάποιες απ’ αυτές…
Οι Echo and the Bunnymen στο Λίβερπουλ, οι Selecter στο Κόβεντρι το 1979, οι Grateful Dead στο παρισινό Olympia το 1972, ο Rahsan Roland Kirk στο Ronnie Scott’s το 1963, οι Ramones στην Αυστραλία το 1980, οι Genesis αλλά και ο Robert Plant στο Νέμπγουορθ το 1990, οι Police σε Βοστώνη και Ατλάντα, οι Fontaines DC στο Kilmainham Goal, o Keith Richards που παρουσιάζει ζωντανά το προσωπικό του άλμπουμ Wicked As It Seems.
.jpg)
.jpg)
