Ένα μεγάλο ποσοστό από τις ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρείες που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια και κινούνται στους χώρους του «εναλλακτικού» hip hop, της σκεπτόμενης electronica και του λεγόμενου “freestyle” μοιράζονται ένα κοινό στοιχείο: στο ξεκίνημά τους, ήδη θαύμαζαν και θεωρούσαν ως μεγάλη τους επιρροή την Ninja Tune!
Η ιστορία ξεκινά 15 χρόνια πριν, και αν και έχει ειπωθεί πολλές φορές παραμένει το ίδιο συναρπαστική. Αυτός ο «οργανισμός» όπως τον αποκαλούν οι ίδιοι, είναι πλέον ένα από τα κλασικά ανεξάρτητα label, που δημιουργήθηκαν στις αρχές του 1990 και έφεραν στο φως ένα μεγάλο αριθμό μουσικών, παραγωγών, συγκροτημάτων και Djs όπως οι Herbaliser, Cinematic Orchestra, Dj Food, Mr Scruff, Roots Manuva, Kid Koala, Coldcut, Wagon Christ, Amon Tobin και πολλούς άλλους, ενώ κυριολεκτικά άνοιξαν το δρόμο για δεκάδες labels. Πίσω στο 1987, ο καθηγητής τέχνης (Jonathan More) και ο προγραμματιστής υπολογιστών (Μatt Black) γνωστότεροι σήμερα ως Coldcut, γνωρίζονται στο δισκάδικο που δουλεύει ο πρώτος.
Εκείνη την εποχή ο Μatt Black προσπαθούσε να χτίσει μια φήμη ως DJ στο Λονδίνο παίζοντας rare grooves και acid jazz, ενώ ο Jonathan More είχε τη δική του εκπομπή στον τότε πειρατικό Kiss fm. Στις αρχές του 1990, οι δυο τους έκαναν ένα ταξίδι στην Ιαπωνία και εκεί ήταν που άνθισε το μέχρι σήμερα μεγάλο ενδιαφέρον τους για την Ιαπωνική κουλτούρα. "Βρήκαμε ένα παλιό βιβλίο για τους Ninja και τον τρόπο ζωής τους. Μάθαμε πώς έχτιζαν σπίτια όπου υπήρχαν δίοδοι διαφυγής και υπόγεια τούνελ για να μπορούνε να εξαφανίζονται και να εμφανίζονται κάπου αλλού σε περίπτωση εισβολής. Όλα γύρω τους είχαν να κάνουν με το υπερφυσικό, τις τεχνικές και την ιδέα να διατηρείς μια κρυφή ταυτότητα", αναφέρουν. Κουρασμένοι από τον τρόπο marketing και τον λάθος χειρισμό των καλλιτεχνών από τις πολυεθνικές, αποφασίζουν να επιστρέψουν στην Αγγλία και να στήσουν τη δική τους αυτοκρατορία. Το βασικότερο ίσως χαρακτηριστικό της εταιρείας δεν αποτελεί μόνο το μεγάλο εύρος μουσικών κατευθύνσεων, αλλά η εξέλιξη αυτών μέσα στα χρόνια και το χάρισμά της να βρίσκεται σχεδόν πάντα ένα βήμα μπροστά.
Μέσα από μια συνεχή ανησυχία για τον ήχο και τις μεθόδους παραγωγής αυτήν τη στιγμή η Ninja Tune με τρία ακόμη sub-label (Ntone, Big Dada, Counter) διαθέτει ένα μεγάλο και συναρπαστικό κατάλογο από πραγματικά πρωτοπόρους στα είδη τους καλλιτέχνες. Abstract hip hop, dub, nu-jazz από τους 9 lazy 9, Up Bustle and Out, London Funk Allstars, Funky Porcini, Dj Vadim, Fink περισσότερος πειραματισμός από τους Hexstatic, Neotropic, Sixtoo, Fog, Amon Tobin, Clifford Gilberto, hip hop και ghettoteck από τους Roots Manuva, Lotek hi fi, Quannum, Ty, The Infesticons νέες jazz φόρμες από τους Flanger, Jagga Jazist, Scalpel, Cinematic Orchestra, ambient όπως The irresistible force, downtempo όπως Bonobo έως και τάσεις rock με το νέο της label Counter Records και την κυκλοφορία των Pop Levi. Η λίστα είναι πολύ μεγάλη και παράλληλα με τις κυκλοφορίες, όλα αυτά τα χρόνια μια σειρά από club events περιοδεύει ασταμάτητα σε όλο τον κόσμο, ενώ η ραδιοφωνική τους εκπομπή Solid Steel Sessions μέσω του BBC Radio 1 επηρεάζει εκατομμύρια ακροατές ανά τον πλανήτη. Τα περισσότερα label έρχονται στον κόσμο γεμάτα προσδοκίες, βρίσκουν μια συνταγή που πετυχαίνει και την ακολουθούν πιστά.
Ύστερα από μερικά χρόνια η μαγεία τελειώνει, η πετυχημένη συνταγή είναι πια βαρετή και έτσι χάνονται στο σκοτάδι, ενώ στην καλύτερη περίπτωση περνούν μια ζωή μαζεύοντας δικαιώματα από τις εύφορες μέρες τους. Η περίπτωση της Ninja είναι μοναδική και είναι γεγονός ότι αν και βετεράνοι του χώρου, με τεράστιο status στον παγκόσμιο μουσικό χάρτη, δεν ησυχάζουν με τίποτα, συνεχίζουν να εκπλήσσουν και να θέτουν μια συνεχώς ανανεωμένη άποψη για τη μουσική και τη ζωή σε κάθε νέο τους βήμα.
10 ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΙ ΔΙΣΚΟΙ
London Funk Allstars – Flesh Eating Zombies vs The Bionic Hookers From Mars
Δύσκολα πιστεύεις ότι ηχογραφήθηκε 11 χρόνια πριν. Παραμορφωμένη acid jazz, trip hop, old school hip hop, flip flop. Give it to me raw, Knee deep in the beats και για το κλείσιμο μάθημα how to be a Ninja! Μην το δοκιμάσετε σπίτι σας!
The irresistible Force – It’s Tomorrow Already
To project του guru της ambient και της acid house, Mixmaster Morris, μια τρύπια εισαγωγή στη νέα χιλιετία. Εδώ βγάζει όλο το acid και τα «κουμπιά» που έχει φάει. Και έχει φάει πολύ!
Flanger – Midnight sound
Jazz και Latin του 3000 από το ντουέτο των Burnt Friedman και Atom Heart (Senor Coconut) ως Flanger. Ηχογραφημένο στο Σαντιάγκο της Χιλής. Απίστευτη αντίληψη για τον ήχο και την παραγωγή. Αυτός είναι ο δεύτερος δίσκος των Flanger, κυκλοφορούν άλλοι τρεις εξίσου καλοί.
Amon Tobin – Supermodified
Από τους πιο αγαπητούς στο ελληνικό κοινό καλλιτέχνες της Ninja.Ύπουλο trip hop, σκοτεινή exotica, τόνοι από λάσπη στα beats, κινηματογραφικό σασπένς.
Coldcut – Let Us Play
Αναρχικό, πολιτικοποιημένο, θορυβώδεις, σατυρικό, τεχνικό αριστούργημα. Μεταξύ άλλων, συμμετέχουν οι Jello Biafra (Dead Kennedys), Steinski και o jazz ντράμερ Bernard Purdie. Υπάρχει και το Let Us Replay με remixes από όλο το Ninja υπόκοσμο για περισσότερο «κάψιμο»...
Dj Krush: Back Ιn Τhe Βase / Coldcut vs Dj Food Fight
Ο συγκεκριμένος δίσκος είναι απαραίτητος!
Roots Manuva – Run Come Save Me
Ο Rodney Smith έβαλε την Αγγλία στο χάρτη του hip hop. Παραγωγή από τον Wayne Lotek. Κυκλοφορεί και το Dub Come Save Me με dub mixes των κομματιών για τους… potheads.
The Herbaliser – Something Wicked Τhis Way Comes
Μάλλον η ποιο ώριμη δουλειά τους, O Olie Teeba στα beats και ο Jake Wherry στις συνθέσεις. Κινηματογραφικά κυνηγητά, κατασκοπία, 70’s soul, funk, hip hop. Τρομερές συνεργασίες με Mf Doom (Stones Throw), Mc Blade, Phi Life Chypher (Zebra), Wildflower και Rakaa Iriscience από τους Dilated Peoples.
Up Bustle & Out – Light’ em Up, Blow’ em Out
Abstract hip hop και dub, σοβαρό μπλέξιμο πολιτισμών, Βραζιλία, Ινδία, flamenco νέο χίπη, b-boy, kebab, acid jazz, τσιγγάνοι, ragga, Latin.. Ninja fusion!
DJ Food – Kaleidoscope
Αυτό ακριβώς που εννοεί και ο τίτλος, μια ψυχεδελική ματιά στην jazz, τα blaxploitaion soundtracks και το funk. Δημιουργικό sampling, ατμόσφαιρα θρίλερ, spoken words, jazz breaks, Dudley Moore και Ken Nordine.
