Η αρχή έγινε το καλοκαίρι του 1996, κατά το οποίο ο Glen Johnson ξεκινάει να πειραματίζεται με τον Dick Rance, στο διαμέρισμα του τελευταίου, στη δημιουργία instrumental μουσικής. Με την προσθήκη δύο συγκατοίκων του Rance φτιάχνονται οι πρώτες δύο συνθέσεις των Piano Magic (‘I have loved a suicide’, ‘Wrong French’).
Ο Johnson στέλνει, μερικές εβδομάδες πιο μετά, ένα demo τριών τραγουδιών στη δισκογραφική εταιρεία Che. Η τελευταία αναθέτει στην πρώτη σύνθεση της μπάντας την ηχογράφηση ενός 12” single, για το λογαριασμό του experimental sublabel της (i/Che). Η παρθενική δουλειά των Piano Magic είναι γεγονός και το “Wrong French” βλέπει τα ράφια των δισκοπωλείων, την ίδια στιγμή που χρίζεται από το περιοδικό Melody Maker ως «Single Of The Week».
 |
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την αρχή των ζωντανών εμφανίσεων, με ξεκίνημα μία support εμφάνιση στους Third Eye Foundation του μέγα Matt Elliott, το Δεκέμβριο του ’96 στο Soho του Λονδίνου.
Τον Ιανουάριο του ’97 ο Rance φεύγει από το συγκρότημα, και ανάμεσα σε ανακατατάξεις, αποχωρήσεις και αναχωρήσεις μελών οι Piano Magic κυκλοφορούν ένα 12” ακόμα, ένα 7” και τον Οκτώβριο το ντεμπούτο “Popular mechanics” (i/Che).
Το ’98 βρίσκει τη διαρκώς αλλαγμένη σύνθεση του συγκροτήματος να εκδίδει τρία split 7” με Matmos, Icebreaker και Transient Waves, όπου στο δεύτερο δισκάκι κάνει την εμφάνισή της η Caroline Potter στα φωνητικά… Τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς κυκλοφορεί ένας δίσκος που περιλαμβάνει δύο αποσπάσματα μεγάλης διάρκειας, είκοσι και δεκαεννέα λεπτών, με τίτλο “A trick of the sea” (Darla).
 |
Λίγο πριν μπει το καλοκαίρι του ’99 η Rocket Girl παρουσιάζει τη δεύτερη δουλειά του σχήματος, με τίτλο “Low birth weight” και τα μουσικά μέσα ενημέρωσης εκστασιάζονται. Το Allmusic γράφει χαρακτηριστικά στην αρχή της κριτικής του album: «Ο Glen Johnson είναι μάλλον η πιο σπουδαία φιγούρα που αναδύθηκε από τη Βρετανική ανεξάρτητη σκηνή από τη εποχή του Kevin Shields των My Bloody Valentine.». Υπερβολή ή όχι το μόνο που φαντάζει αναμφισβήτητο είναι πως το “Low birth weight” είναι ένας εξαιρετικός δίσκος, από ένα υπερβολικά ελπιδοφόρο συγκρότημα.
Εδώ θα βρει κάποιος μια ευρηματική διασκευή στο ‘Waking up’ των Disco Inferno, τραγούδια με αιθέρια φωνητικά (τα credits πρέπει να δοθούν στην Potter, που αναφέρθηκε και πιο πάνω, καθώς και στην Raechel Leigh) ή και έξυπνες ερμηνείες (σαν το ‘Crown estate’ από τον Simon Rivers), σπουδαίους στίχους και μια μουσική ατμόσφαιρα για σεμινάριο…
Θυμηθείτε όσοι έχετε ακούσει το συγκεκριμένο δίσκο το ‘Fun of the century’ και φέρτε για άλλη μια φορά στο μυαλό σας τις στιγμές που περάσετε επεξεργάζοντας το “Filigree & Shadow” ή το “Blood” των This Mortal Coil.
 |
Ο τρίτος δίσκος του συγκροτήματος ηχογραφείται και μιξάρεται σε πέντε μόλις μέρες, σε παραγωγή του πασίγνωστου John A Rivers (Swell Maps, Love & Rockets, Dead Can Dance, Felt μεταξύ άλλων) και βρίσκει τους Piano Magic στα καλύτερά τους, στο ανοδικότερο σημείο της καριέρας τους. Κι αυτό έχει να κάνει αφενός με το ότι το “Artists’ rifles” είναι ένα σπουδαίο album, στα σημεία καλύτερο του “Low birth weight”, και αφετέρου γιατί μέσω του John Peel και ενός session για το BBC η Αγγλία και κατεπέκταση η Ευρώπη υποκλίνεται στην παρέα του Glen Johnson.
Αυτό έχει σαν συνέπεια κάμποσα lives σε Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία και Ισπανία και συμπίπτει με την εποχή που προσχωρεί στο σχήμα ο Jerome Tcherneyan και φεύγει o John Cheves, ζωτικό μέλος εδώ και ένα χρόνο.
Το “Artists’ rifles” [Rocket Girl – May ‘00] περιέχει δέκα συνθέσεις, η μία καλύτερη από την άλλη, και βολτάρει μεταξύ post rock και μιας έκδηλης αγάπης για ονόματα σαν τους This Mortal Coil ή τους Cocteau Twins… ποια σύνθεση άραγε να πρωτοθυμηθώ; Το ‘No closure’ και τη φωνή της Caroline Potter στο ‘A return to the sea’ ή το συγκλονιστικό ‘You and John are birds’ και το ασύλληπτο ‘Password’;
Σημαντική και παραγωγική αποδεικνύεται για τους Piano Magic και η επόμενη χρονιά. Τον Ιανουάριο κυκλοφορεί από την Acuarela το ep “I came to your party dressed as a shadow” και τον ίδιο μήνα πραγματοποιείται ένα όνειρο ζωής για τον Johnson… ένα δισκογραφικό συμβόλαιο με την θρυλική 4AD!
 |
Τον Αύγουστο του ’01 κυκλοφορεί το soundtrack της ταινίας Son De Mar, του Ισπανού Bigas Luna, και το συγκρότημα παίζει μπροστά στο περισσότερο κόσμο που είχε ποτέ ως κοινό, στο Benicassim της Βαρκελώνης. Δύο μήνες αργότερα η Rocket Girl εκδίδει το “Seasonally affective”, ένα διπλό cd που περιλαμβάνει όλα τα non-album αποσπάσματα που ανά καιρούς ηχογράφησαν οι Piano Magic (από singles, eps, 7”, 12”, split releases)… στο σύνολο 25 συνθέσεις, διαφορετικών μουσικών μοτίβων.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου session για την ηχογράφηση του επόμενου βήματος, γύρω στην Άνοιξη του ’01, η μπάντα δεν τα βρίσκει με τον Rivers – που είχε συμφωνηθεί να είναι και πάλι στην παραγωγή – οπότε οι διεργασίες διακόπτονται προσωρινά και συνεχίζονται προς το τέλος της χρονιάς.
 |
Το Φεβρουάριο του ’02 ο Miguel Marin εγκαταλείπει τη μπάντα, για να ασχοληθεί με το προσωπικό του project (Arbol), και τη θέση του πίσω στα drums παίρνει ο Jerome Tcherneyan. Τον Μάιο της ίδιας χρονιάς κυκλοφορούν από την 4AD το 12” “Writers remixed”, με remixes των Dntel, Fortdax, Sybarite και ένα μήνα μετά έρχεται η σειρά του καινούργιου δίσκου, τέταρτου ολοκληρωμένου, “Writers without homes” (4AD).
Τα μουσικά μέσα υποδέχονται με αυστηρότητα τη συγκεκριμένη προσπάθεια, στάση που δεν δικαιολογείται στο βαθμό που εμφανίστηκε, δεδομένου ότι δεν μιλάμε σε καμία περίπτωση για ένα μέτριο δίσκο. Στις συνθέσεις βοηθάει ο Simon Raymonde (ex-Cocteau Twins/This Mortal Coil), στα φωνητικά η Vashti Bunyan, ο John Grant (Czars), o Paul Anderson (Tram), ενώ πρωτοεμφανίζεται η ταλαντούχα Angele David-Guillou, μετέπειτα μόνιμη στο πλευρό του Johnson.
 |
Ελάχιστους μήνες μετά λήγει η συνεργασία των Piano Magic με την 4AD και η ισπανική Green UFOs γίνεται η νέα δισκογραφική στέγη, στην οποία κυκλοφορούν τον Απρίλιο του ’03 το ep “Speed the road, rush the lights”, τριών τραγουδιών, εκ των οποίων δύο (συμπεριλαμβανομένου και του εκπληκτικού ομώνυμου) θα βρεθούν στο tracklist του πέμπτου δίσκου “The troubled sleep of Piano Magic” [Green UFOs – December ‘03].
Ανάμεσα στις δύο προαναφερθείσες «ισπανικές» κυκλοφορίες βγαίνει στην αγορά από τη γαλλική Monopsone ένα split 7” με τους Klima, το προσωπικό σχήμα της Angele David-Guillou, ονόματι “What does not destroy me” και η μπάντα πραγματοποιεί τρεις μόλις ζωντανές εμφανίσεις, δύο στην Γαλλία και μία στην Ισπανία.
Το 2004 οι συναυλίες, περιέργως, αυξάνονται σε αριθμό… ο δρόμος τους φέρνει και από τα μέρη μας για ένα live με τους Legendary Pink Dots, ένα μήνα μετά την 100η ζωντανή τους εμφάνιση (Οκτώβριο στη Λυών) και περίπου την ίδια περίοδο που έχουν ήδη ξεκινήσει οι προετοιμασίες του επόμενου κανονικού δίσκου.
Το πρώτο μήνα του ’05 κυκλοφορεί άλλο ένα ep (“Opencast heart” – Important Records), με τέσσερα αποσπάσματα που κινούνται στην minimal electronica…
 |
Οι Piano Magic επιστρέφουν με το “Disaffected” στην Darla, στην οποία είχαν κυκλοφορήσει – όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω – το πειραματικό “A trick of the sea”.
Το “Disaffected”, σε αντίθεση με το “Writers without homes”, κέρδισε τους κριτικούς αλλά και τους οπαδούς του συγκροτήματος γιατί πολύ απλά ήταν ένας ιδιαίτερα συγκροτημένος δίσκος… και μουσικά καθώς και στιχουργικά.
Δέκα συνθέσεις, οι περισσότερες ισάξιες μεταξύ τους, που δημιουργούν ένα conceptual album, το οποίο ξεκινά με το ορμητικό ‘You can hear the room’ και τελειώνει με τον ήρεμο αποχαιρετισμό του ‘You can never get lost (when you’ve nowhere to go)’. Ο John Grant των Czars αναλαμβάνει τα φωνητικά στο θαυμάσιο ‘Your ghost’, όπως είχε κάνει παλιότερα στο ‘The season is long’ από το “Writers…”, ενώ ο Johnson παραδίδει δύο θεσπέσια δείγματα γραφής, το ομώνυμο απόσπασμα και φυσικά το γκρίζο και κάπως καταθλιπτικό ‘I must leave London’.
 |
Το 2006 βρίσκει τους Piano Magic να περιοδεύουν και πάλι με σύνεση, χωρίς τους εξαντλητικούς ρυθμούς που ακολουθούν άλλες μπάντες, δίνοντας μερικές συναυλίες σε Ρωσία, Ιταλία και Βέλγιο. Ιδιαίτερης μνείας χρίζει το ep που κυκλοφόρησαν στην Important Records με τίτλο “Incurable’, εξαιτίας κυρίως του εναρκτήριου τραγουδιού – μιας άτυπης και ποιοτικότερης συνέχειας του ομώνυμου από το “Disaffected” – στο οποίο συμμετέχει και πάλι η Angele David-Guillou.
Τέλος από το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες για την ηχογράφηση του επικείμενου μέσα στο ’07 (συγκεκριμένα το Μάιο) έβδομου δίσκου των Piano Magic, σε παραγωγή του Guy Fixsen των Laika.
