“2” δυνατές νέες μπάντες, δημιουργικά και ηχητικά…
-> Scanners
 |
+ Κουαρτέτο από το Λονδίνο, δύο αγόρια και άλλα τόσα κορίτσια… ονόματι Scanners. Έχοντας κυκλοφορήσει, πέρυσι το καλοκαίρι, το παρθενικό τους έργο δείχνουν απίστευτα δεμένοι, αν και κάτι λιγότερο από τρία χρόνια μαζί, και βάζουν τα γυαλιά σε μπάντες που προσπαθούν κανά πεντάρι χρόνια, ανάμεσα σε support εμφανίσεις και πρόχειρα demos (βλέπε ελληνική σκηνή).
Το “Violence is golden” κυκλοφόρησε από την Dim Mak (Bloc Party, Pony Up! κ.α.) είναι κολλητικό, τόσο που δεν το περιμένεις στα πρώτα ακούσματα, διαθέτει τρία με τέσσερα super hits (με πρώτο και καλύτερο το single ‘Lowlife’) και μας καλοσωρίζει στο μικρόκοσμο άλλη μια εξαιρετικής νέας παρέας.
Σίγουρα θα σας φέρουν στο μυαλό μπάντες σαν τους Editors ή τις Organ, αλλά ακόμα-ακόμα και τους Hole στα καλά τους ίσως γιατί η τραγουδίστρια ερμηνευτικά φέρνει αρκετά στην ξανθιά σκύλα!
“I know you’re not ready to live/Are you ready to die?” τραγουδά η Sarah στο ‘Lowlife’… κάντε την αρχή από το συγκεκριμένο τραγούδι, είναι σίγουρα ένα από τα πλέον άρτια που γράφτηκαν την περασμένη χρονιά.
MP3: 'Violence is golden' (δεξί κλικ και 'Save link as')
-> Headlights
 |
+ Κατάφεραν για τα καλά να με κολλήσουν… Συγκρότημα του οποίου ο δίσκος έπαιξε υπερβολικά πολλές φορές το ’06, είτε βρισκόμουν στο σπίτι, είτε περπατούσα στην Αθήνα με το pod στα αυτιά. Ξέρω ότι κάτι τέτοιο λέει πολλά γι’ αυτό και οι Headlights κέρδισαν τη συγκεκριμένη παρουσίαση από άλλα νέα σχήματα που ενδεχομένως να είχαν πιο ποιοτικούς δίσκους.
Δύο μέλη των Absinthe Blind (Erin Fein, Brett Sanderson), με την προσθήκη άλλου ενός (Tristan Wraight, κιθάρα στις περιοδείες των Maserati), κατασκεύασαν τους Headlights κάποια στιγμή το ’04 και μετά την κυκλοφορία ενός ep (“The enemies”) και ενός split 7” με τους Καναδούς Most Serene Republic ήρθε το “Kill them with kindness” (Polyvinyl) δεκατεσσάρων αποσπασμάτων, διάρκειας κάτι λιγότερο από τρία τέταρτα.
Καθαρός indie ήχος, που άλλοτε θυμίζει Stereolab (‘TV’) και άλλοτε Essex Green (‘Put us back together right’)…
Θα εκπλαγείτε ευχάριστα ακούγοντάς τους…
MP3: 'TV' (δεξί κλικ και 'Save link as')
-------------------------------------------------------------------------------------------
“2” δίσκοι των zeros που αξίζει να βρείτε…
-> Cyann & Ben – “Spring” [Gooom – July 2003]
 |
+ Παρίσι αρχές της τρέχουσας δεκαετίας… Τέσσερις μουσικοί ενώνονται κάτω από το όνομα Cyann & Ben, υπογράφουν στα γρήγορα δισκογραφικό συμβόλαιο με την Gooom (τη στέγη δηλαδή των ομοεθνών M83) και μέσα σε πέντε εβδομάδες ηχογραφούν το εν λόγω ντεμπούτο τους.
Ατμοσφαιρική μουσική που μια θυμίζει Notwist και μια φλερτάρει με τις καλύτερες στιγμές των M83.
Το εξαίσιο ‘I can’t pretend anymore’ είναι δίχως αμφιβολία το απόλυτο soundtrack για ταξίδια μυαλού και σώματος, ένα απόσπασμα που σε καθηλώνει με την τελειότητά του. Κάτι ανάλογο κατορθώνει και το ‘Siren song’, γι’ αυτό και φαντάζει απαραίτητη η ακρόασή τους από τον οποιοδήποτε!
Για την ιστορία οι Cyann & Ben κυκλοφόρησαν άλλους δύο δίσκους μέχρι σήμερα, με πιο πρόσφατο το “Sweet beliefs” (Ever Records – Sept’ ‘06)…
-> Lady & Bird – “Lady & Bird” [Capitol/EMI – October 2003]
 |
+ Μετακλασικός γοτθισμός ή απλά easy-listening για νεράιδες και ξωτικά; O ήχος των Lady & Bird σε τούτο εδώ το δίσκο μέσα από δέκα καλειδοσκοπικά πρίσματα συγκινησιακής δύναμης…
Ο ανθός της συνθετικής ικανότητας του Ισλανδού αλχημιστή Bardi Johannsson (βασικός συνθέτης των σπουδαίων Bang Gang μεταξύ άλλων) με την γλυκύτατη τραγουδοποιό Keren Ann μας χαρίζει έναν ανατρεπτικά ευφυή και εκκεντρικά ευπρόσδεκτο δίσκο, με καταραμένες μελωδίες που σε κινητοποιούν συναισθηματικά χωρίς να θέλεις να επιστρατεύσεις τις άμυνες σου για να αντισταθείς. Με τη φωνή της Keren Ann επαρκώς κοριτσίστικη αλλά και σαφώς γυναικεία, μια τομή Astrud Gilberto με Beth Orton (μια μίξη που από μόνη της μπορεί να προκαλέσει κύματα μαγείας) και την διαβολεμένη πένα του Johannsson που γράφει τόσο λατρεμένα όμορφα, αρμονικά, νοσταλγικά και γνησιότατα δραματικά pop κομμάτια, που κυλάνε σαν χρυσαφένια αυλάκια στα αυτιά, ο δίσκος χτίζεται και κλιμακώνεται από τραγούδι σε τραγούδι.
Από το εξώκοσμο ‘Do what I do’ της αρχής, την απίστευτη, αγνώριστη διασκευή στο ‘Suicide is painless’ (‘Theme from Μ*A*S*H*’), που το μεταμορφώνει λιτά σε ένα υπέρκομψο μελωδικό παιχνίδι, μέχρι το ομότιτλο δραματικό αποκορύφωμα του ‘La ballade of Lady & Bird’ (ο καθηλωτικός επίλογος, ένα παραμύθι σκηνοθετημενό μαεστρικά από τον Tim Burton), το album συνιστά ένα σύνολο δουλειάς που γοητεύει με τις σωστές αναλογίες του και την αξεπέραστη αισθητική και προσωπικότητά του. O ήχος τους γήινα ηλεκτρικός και σε στιγμές μόνο ηλεκτρονικός, όταν η σύνθεση το απαιτεί, δεν μπορεί να πέσει στο τέλμα του τετριμμένου ή του μονότονου, γιατί κουβαλάει μέσα την κλασικότητα του φλάουτου, την υπεροχή της ακουστικής κιθάρας, την πάντα σαγηνευτική αίσθηση του βιολιού, ακόμα και την συνθέτη ομορφιά του πιάνου... Ένας διακριτικά εμπνευσμένος conceptual δίσκος (υποτιτλισμένος ως “A children’s story for adults”) με γεύσεις φθινοπωρινές, ελαφρός σα βαμβάκι και βαθύς σαν άβυσσος.
-------------------------------------------------------------------------------------------
“2” μπάντες που «ψαρεύτηκαν» από το MySpace…
-> Je Suis Animal
 |
+ Κουαρτέτο από το Όσλο, την πρωτεύουσα δηλαδή της Νορβηγίας, με κιθαριστικές καταβολές και αγάπη στον pop ήχο. Έχοντας έξυπνες ιδέες σε ό,τι δείγμα γραφής έχει πέσει στην αντίληψή μου (και μιλάω για τα αποσπάσματα που ανά καιρούς έχουν ανεβάσει στο profile τους – αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρία) και δείχνουν ότι μπορούμε να περιμένουμε πολλά…
Χωρίς δισκογραφική στέγη, δίχως πλήρως εξοπλισμένο studio για τις ηχογραφήσεις του πρώτου τους (επικείμενου μέσα στο ’07) album, κεντούν τις νότες που κατεβάζουν τα μυαλά τους σε ένα ξύλινο σπίτι σε δάσος…
Ακούστε ξανά και ξανά το ‘Fortune map’…
links: MySpace || Official site
-> Paperplane
 |
+ Τριάδα από τη Σουηδία που παίζει power pop και το ευχαριστιέται! Οι Paperplane είναι υπεύθυνοι για ένα single με εκτόπισμα (‘Grow young’), το οποίο είχε κυκλοφορήσει σε 7” από την Imperial (Jose Gonzalez), ενώ βρίσκονται στο τελικό στάδιο των ηχογραφήσεων του πρώτου τους δίσκου.
Σε αντίθεση με τους γείτονες Je Suis Animal, οι Σουηδοί έχουν ήδη στο τσεπάκι συμβόλαιο με μια μικρή ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία της χώρας τους, στην οποία πρόκειται να κυκλοφορήσουν το ντεμπούτο τους (“How to get to the sky”).
Στο profile τους μπορείτε να ακούσετε τέσσερα δείγματα της δουλειάς τους – βέβαια δεν γνωρίζω αν θα είναι όλα στο tracklist του “How to get to the sky”. Δεν έχει και τόσο πολύ σημασία βέβαια, εκείνο που προέχει είναι να δυναμώσετε την ένταση των ηχείων και να απολαύσετε τη δύναμη του ‘Grow young’… power pop είπαμε!
links: MySpace || Official Site
MP3: 'Grow young' (δεξί κλικ και 'Save link as')-------------------------------------------------------------------------------------------Previous:vol. 1:Beirut - GuillemotsRadio Dept. - Peter Bjorn And JohnArcade Fire - Rufus Wainwright
