Κατασκευάστηκε από τους Γερμανούς στο τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου. Ο Ralf Hόtter και ο Florian Schneider-Esleben είναι οι δύο πιο cool άνθρωποι που έχουν υπάρξει ποτέ στην ποπ μουσική, καθώς επαναπροσδιόρισαν την ηλεκτρονική μουσική ως Kraftwerk για τα τελευταία 30 χρόνια σ’ εκείνο που χορεύουμε αυτές τις μέρες.
Γυρνώντας πίσω στα τέλη των ‘60ς η Γερμανία αποτελούσε ένα ολόκληρο κύμα ανθρώπων με μακριά μαλλιά καθώς πειραματίζονταν με τις νέες μουσικές φόρμες που είχε ρίξει η άφιξη των synthesizer.
Νωθροί βρετανοί δημοσιογράφοι το αποκάλεσαν Kraut Rock, μία ετικέτα που δεν έχει μονάχα ξενοφοβικό χαρακτήρα αλλά είναι λανθασμένη επίσης όταν λάβεις υπόψη ότι η μουσική όφειλε περισσότερα στην ευρωπαϊκή σκηνή της avant-garde και τους μετρονομικούς ρυθμούς από τους Beatles και τους Stones. Εν πάση περιπτώσει ήταν κατά την διάρκεια εκείνης της περιόδου όπου σχημάτισαν ο Hόtter και ο Schneider το πρώτο τους γκρουπ Organisation, κυκλοφορώντας μονάχα ένα άλμπουμ που λεγόταν "Tone Float" ενώ μπορεί να συγκριθεί μ’ εκείνο που κυκλοφόρησαν οι Tangerine Dream και οι Can εκείνο το διάστημα, αλλά δεν μπορεί σήμερα να αναφερθεί πολύ καλά ως κάποιο παράδειγμα.
Το 1970 αλλάζοντας το όνομά τους σε Kraftwerk (Γερμανικά σημαίνει σταθμός ενέργειας), το ντουέτο μας έκανε το πρώτο βήμα τους σ’ εκείνο που κάνουν σήμερα. Οποιοσδήποτε μπορεί να έχει οποιοδήποτε Live των Kraftwerk εκείνη την εποχή θα είχε δει τότε δύο ατημέλητους μακρυμάλληδες - τον Hόtter (keyboards, γυαλιά, λευκές μπότες) και τον Schneider (φλάουτο, κιθάρα, άσχημα cardigan) καθισμένοι απέναντι ο ένας με τον άλλον παίζοντας σχεδόν εντελώς αυτοσχεδιαζόμενη instrumental. Χρησιμοποιώντας τα κέρδη από το άλμπουμ “Organisation” εκίνησαν να φτιάχνουν το δικό τους στούντιο Klingklang στο κέντρο του Dόsseldorf.
Ηταν εκει πέρα όπου ηχογράφησαν εν μέρει το πρώτο τους άλμπουμ με τον ευφάνταστο τίτλο "Kraftwerk", το οποίο περιλάμβανε όπως και το επόμενο τους άλμπουμ "Kraftwerk 2" έναν κώνο κυκλοφορίας (που εμφανίστηκε επίσης στο πίσω μέρος του άλμπουμ "Tone Float") στο εξώφυλλο. Ο κώνος κυκλοφορίας έκανε την τελευταία του εμφάνιση στο άλμπουμ "Ralf And Florian" το 1973 - το πιο ενδιαφέρον από τα πρώτα άλμπουμ των Kraftwerk.
Από το εξώφυλλο θα μπορούσες να δεις ότι τα πράγματα άλλαζαν . για αρχή ο Florian τώρα είχε περιποιημένο κούρεμα μ’ ένα κοστούμι, ενώ αντίθετα ο Ralf ακόμη παρέμενε ειλικρινής με την εμφάνιση του λαδωμένου, αδύνατου μαλλιού. Στο πίσω μέρος του άλμπουμ φαίνονται να κάθονται αντίθετα (Klingklang), καθώς περιβάλλονται από τον εξοπλισμό τους.
Στα πόδια τους υπάρχουν δύο επιγραφές νέον, φωτισμένες με τα ονόματα RALF and FLORIAN.
Εκεί πέρα ακούμε για πρώτη φορά τα ηλεκτρονικά drum patterns και την ηλεκτρονική επεξεργασία φωνητικών σε μία ηχογράφηση των Κraftwerk.
Κανένα από εκείνα τα τέσσερα άλμπουμ δεν έχει γίνει διαθέσιμο σε επίσημη κυκλοφορία CD, αλλά υπάρχουν ορισμένα μάλλον καλά bootlegs, η καλύτερη ποιότητα τους στην εταιρεία Germanofon.
Το "Autobahn" που κυκλοφόρησε το 1974 ήταν ένα μεγάλο βήμα μπροστά για τους Kraftwerk, που βοηθήθηκε μερικά από την χρησιμοποίηση drum machine δικής τους κατασκευής.
Ολόκληρη η πρώτη πλευρά καταλαμβάνεται με το 23-λπετο ομώνυμο κομμάτι. Οι στίχοι "wir fahr'n fahr'n fahr'n auf der autobahn" θυμίζουν το single των Beach Boys "Fun Fun Fun" (ένα αγαπημένο κομμάτι των Kraftwerk). Το "Kometenmelodie 1 & 2» κατέλαβε σχεδόν όλη την δεύτερη πλευρά, και είχε κυκλοφορήσει αρχικά σε μία διαφορετική φόρμα ως το πρώτο τους single έναν χρόνο πριν. Η σύνθεση του γκρουπ είχε διευρυνθεί περιλαμβάνοντας τον Wolfgang Flur και τον Klaus Roeder (που αντικαταστάθηκε ύστερα από την ηχογράφηση του άλμπουμ από τον Karl Bartos) στα κρουστά. Η κλασσική σύνθεση των Kraftwerk και η εμφάνισή τους βρισκόταν τώρα στην σωστή θέση. Το 'Autobahn" κυκλοφόρησε ως single σε μία μορφή edit, και ήταν μία τεράστια επιτυχία στην Αμερική (#25, το πρώτο γερμανικό single που κατάφερε να φτάσει στα chart) και στην Βρετανία (#11), όπου σύμφωνα με την αληθινή μόδα των Kraftwerk δεν έπαιξαν στο Top Of The Pops αλλά στο Tomorrow’s World!
Πιθανόν το πιο υποτιμημένο άλμπουμ των Kraftwerk είναι το "Radio-Activity", το πρώτο τους δίγλωσσο album (γερμανική και αγγλική version) που ηχογραφήθηκε στο Κlingklang. Ο τίτλος του τραγουδιού ήταν ένα δυνατό καλοκαιρινό single της Γαλλίας, όπου υπήρξαν μεγάλοι από τις πρώτες τους μέρες (έπαιξαν το πρώτο τους μη-γερμανικό live στο Παρίσι)
Σε άλλα μέρη (Αμερική και Βρετανία) δεν πούλησαν τόσο καλά -και ήταν κρίμα. Ανάμεσα στο 1977 και το 1981 οι Kraftwerk κυκλοφόρησαν τρία από τα άλμπουμ που είχαν την πιο δυνατή (και την πιο σαμπλαρισμένη) επίδραση: "Trans-Europe Express" [1977] , "The Man Machine" [1978] και "Computer World". Κάθε διαδοχικό άλμπουμ τους αποκάλυπτε μία περισσότερο μοντέρνα λήψη για τον ήχο των Kraftwerk.
Το άλμπουμ "Trans-Europe Express" περιέχει τρία από τα σπουδαιότερα τραγούδια των Kraftwerk, το ομώνυμο κομμάτι (που μπορεί να ειδωθεί ως η γέννηση της industrial μουσικής) έχει τους θαυμάσιους στίχους "απ’ τον έναν σταθμό στον άλλον , επιστρέφοντας στην πόλη του Dόsseldorf , συναντώντας τον Iggy Pop και τον David Bowie".
Το "Europe Endless", ένας ύμνος για μία ενωμένη Ευρώπη, και το "Showroom Dummies" που ηχογραφήθηκε στα Γερμανικά ("Schaufensterpuppen"), Γαλλικά ("Les Mannequins") και Αγγλικά.
Ένα τραγούδι για τις κούκλες της βιτρίνας που δραπετεύουν από το κατάστημα πηγαίνοντας για clubbing, λεει περισσότερα για την μοντέρνα βρετανική νεολαία απ’ ότι έχει ποτέ καταφέρει οποιοσδήποτε.
Οι Kraftwerk πληροφορούνταν όλο και περισσότερο ότι εκτιμούνταν σε υψηλό βαθμό, και άρχισαν να περιφρουρούν το image τους με προσεκτικότητα. Οι συνεντεύξεις γίνονταν σπάνια όπως και οι ζωντανές εμφανίσεις. Απέρριψαν μία θέση support για την περιοδεία του David Bowie "Station To Station", που θα τους είχε δώσει την ευκαιρία να παίξουν μπροστά σε χιλιάδες ανθρώπους. Τελικά ο Bowie δεν είχε κάποιο support γκρουπ και έπαιξε αντίθετα μαγνητοταινίες των Kraftwerk. Κάτι πρωτότυπο και αρκετά cool, ύστερα όμως δανείστηκε την ιδέα των πολλαπλών γλωσσών για το δικό του single "Heroes", με τις Γερμανικές, Γαλλικές και Αγγλικές versions - όπως το μαντέψατε.
Για εκείνους τους ανθρώπους που μπορεί να διαθέτουν μονάχα ένα άλμπουμ των Kraftwerk θα είναι πιθανόν το "The Man Machine". Ο λόγος γι’ αυτό μπορεί να είναι το τραγούδι "The Model", που ήταν στην Βρετανία number one single τρία χρόνια αφού εμφανίστηκε εκεί πέρα. Η ιδέα να παρουσιάζουν τον εαυτό τους ως robot εξετάστηκε με το κομμάτι "Showroom Dummies", αλλά ήταν πραγματικά όταν εμφανίστηκε το "The Robots" και το είπε (με μία φωνή vocoder) - "we are the robots". Εκείνα τα ρομπότ δεν έκαναν τίποτε παρ’ όλα αυτά - στέκονταν πίσω από τα keyboards δείχνοντας πολύ αδιάφορα.
Τώρα πια οι Kraftwerk ήταν τελείως ανεξάρτητοι - οικονομικά και μουσικά. Δεν υπήρχε καμία ανάγκη να δίνουν συνεντεύξεις ή να περιοδεύουν για να υποστηρίζουν τις κυκλοφορίες τους εκτός και αν το ήθελαν. Δεν είχαν manager, και το πιο σημαντικό δεν είχαν καμία πίεση να κυκλοφορήσουν οτιδήποτε μέχρι που να είναι ευτυχισμένοι με το τελικό αποτέλεσμα.
Εάν δεν δώσεις deadline σ’ έναν περφεξιονιστή, μπορεί να περιμένεις και αιώνες. Υπήρξε ένα χάσμα τριών χρόνων ανάμεσα στο "The Man Machine" και το "Computer World". Στο μεταξύ το Klingklang να γίνεται φορητό και οι ίδιοι έπαιζαν live πλέον, κατά την διάρκεια του 1981. Το "Pocket Calculator", δε, κυκλοφόρησε στα Γερμανικά ("Taschenrechner"), Γαλλικά ("Mini Calculateur"), Ιαπωνικά ("Dentaku") και τα συνηθισμένα Αγγλικά , κι έγινε το highlight της περιοδείας . Οι Kraftwerk μετακινήθηκαν στην άκρη της σκηνής καθώς βρίσκονταν μέχρι τώρα πίσω από τον εξοπλισμό τους, και χόρευαν καθώς έπαιζαν το τραγούδι σε μικροσκοπικά keyboard χειρός.
Το "Computer World" με τα φωνητικά ομιλίας – συλλαβισμού και την πειθαρχημένη μουσική αποτέλεσε μία τεράστια επίδραση πάνω σε ήρωες τέτοιους όπως Derrick May, Juan Atkins και Afrika Bambaata που έκανε την μίξη του "Numbers" και του "Trans-Europe Express" για να δημιουργήσει το "Planet Rock", ένα από τα θεμελιώδη single του hip hop.
Ανάμεσα στο 1981 - 86, η πορεία των Kraftwerk φαινόταν ν’ ανέρχεται σχεδόν μία ακινησία. Κάτι τέτοιο δεν ίσχυε όμως ; το γκρουπ συναντιόταν ακόμη καθημερινά στο Klingklang για να πιουν καφέ, να ηχογραφήσουν, ν’ ακούσουν την δουλειά των προηγουμένων ημερών και να κάνουν οποιεσδήποτε απαραίτητες μεταβολές. Ένα άλμπουμ ("Techno Pop") ηχογραφήθηκε και ύστερα πετάχτηκε, ίσως λόγω του γεγονότος ότι τα φτηνά keyboards και τα drum machines επέτρεψαν σε μία ολόκληρη γενιά ανθρώπων να συναγωνίζονται τον ήχο των Kraftwerk.
Αυτή είναι η μοναδική φορά όπου είχε μία άμεση επιρροή κάποια μουσική τάση πάνω στους Kraftwerk, που ανταποκρίθηκαν με το μεγαλύτερό τους single. Το "Tour De France" είναι ακόμη εκπληκτικό - ψυχρά φωνητικά, ο ήχος διαφόρων μερών του ποδηλάτου και ένα απότομο μπάσο.
Το "Electric Cafe" αποτελεί βασικά μία επανα- ηχογραφημένη version του "Techno Pop" album που κυκλοφόρησε το 1986, και είναι ακόμη το τελευταίο άλμπουμ των Kraftwerk με αυθεντικό υλικό. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι είναι καλό , αλλά για κάποιους λόγους δεν είχε καλή αποδοχή - τουλάχιστον από το κοινό. Το κομμάτι "The Telephone Call" είναι η μοναδική φορά που δεν έχει τραγουδήσει ο Ralf Hόtter (είναι τα φωνητικά του Bartos), και είναι πιθανόν το καλύτερο ερωτικό τραγούδι για έναν ηλεκτρονικό τηλεφωνητή που έχει υπάρξει ποτέ.
Αντί να ηχογραφήσουν οποιοδήποτε καινούργιο υλικό, οι Kraftwerk αποφάσισαν να εκσυγχρονίσουν το Klingklang με την πιο πρόσφατη ψηφιακή τεχνολογία. Αυτή η διαδικασία κράτησε πέντε χρόνια, κατά την διάρκεια της οποίας έφυγε ο Wolfgang Flur, και σύντομα ακολούθησε ο Karl Bartos.
Ο Bartos ξεκίνησε ύστερα το δικό του γκρουπ Elektric Music, ενώ ο Flur έστησε μία εταιρεία εσωτερικού design με τον πρώην διευθυντή οπτικού υλικού Emil Schult.
‘Όταν τελικά έφτασε το "The Mix" άφησε τους περισσότερους ανθρώπους λιγάκι μπερδεμένους. Δεν ήταν ακριβώς ένα "Best Of" εφόσον παρέλειπε ουσιαστικά singles όπως "The Model" και "Tour De France", και δεν ήταν ένα κατάλληλο remix album εφόσον κανένας δεν είχε κάνει remix επάνω τους. Εν τούτοις, δεν πειράζει επειδή ακούγεται υπέροχο. Μία παγκόσμια περιοδεία με τον Wolfgang και τον Karl που αντικαταστάθηκε επάνω στην σκηνή από τους τεχνικούς του στούντιο Klingklang, δεν πήγε πιο μακριά από την Ευρώπη (η παράσταση των Kraftwerk στο Tribal Gathering που έγινε στο Luton Hoo στις 24 Μαίου 1997). Τα ρομπότ στην περιοδεία είχαν το δικό τους απόσπασμα όπου κατά την διάρκεια του " Robots" θα έβγαιναν και θα χόρευαν.
Γενικά τα singles των Kraftwerk δεν αξίζει να εντοπιστούν, αλλά η επανακυκλοφορία του "Radio-Activity" έχει κάποιο ενδιαφέρον, ή το δωδεκάϊντσο remix του William Orbit.
Ύστερα τον πρώτο μήνα της νέας χιλιετίας κυκλοφόρησε το "Expo 2000" , ένα single που βασίστηκε γύρω από ένα jingle που ηχογραφήθηκε για την έκθεση Expo 2000 στο Ανόβερο.
