Prodigy

Οι Prodigy αποτελούν πια ένα από τα supergroups της εποχής μας... Τί είπατε; Δεν υπάρχουν πια super groups; Και όμως υπάρχουν. Μόνο που ποτέ δεν διεκδίκησαν αυτό τον τίτλο με τις γνωστές μεθόδους της μουσικής βιομηχανίας, αλλά τον κατεκτησαν επάξια, έχοντας έρθει μάλιστα, εκούσια ή ακούσια σε άμεση αντίθεση μ'αυτήν...

Και αυτό το κατάφεραν, όχι μόνο από την παγκόσμια παρουσία τους στις πρώτες θέσεις των charts, αλλά κυρίως από το γεγονός ότι κατάφεραν να ενώσουν πολλά είδη μουσικής, πολλά είδη κοινού, κάτω από τον δικό τους, ξεχωριστό ήχο.

Πίσω στο 1991, ακουγόταν το πρωτο "μπαμ" από ένα συγκρότημα άγνωστο μέχρι τότε, τουλάχιστον στο ευρύ κοινό. Το U.K. hit "Charly", είναι πια ένα dance classic. Αρχηγός και "μυαλό" του συγκροτήματος ήταν (και παραμένει) ο Liam Howlett, ο οποίος είχε αποκτήσει γνώσεις κλασικού πιάνου, στα παιδικά του χρόνια, στο Essex. Τα πρώτα ακούσματά του, ήταν η rap της εποχής, και πριν μετακινηθεί προς την acid-house πλευρά (στο τέλος της δεκαετίας του '80), πρόλαβε να συμμετάσχει ως DJ, στο hip-hop σχήμα των Cut to Kill. Η πρωτη του παραγωγή, το EP "What Evil Lurks", έγινε μεγάλο hit, στην rave σκηνή της εποχής.

Ο σχηματισμός όμως των Prodigy ήρθε λίγο αργότερα: Η γνωριμία του Howlett, με τους χορευτές Keith Flint και Leeroy Thornhill (και οι 2 από το Essex), είχε ως αποτέλεσμα την δημιουργία των Prodigy, στο τέλος του 1990. Το συγκρότημα δεν άργησε να βρει πρόθυμο label. H XL Records ήταν αυτή που ανέλαβε την κυκλοφορία των δίσκων τους, και μάλιστα άρχισε με την επανακυκλοφορία του "What Evil Lurks", τον Φεβρουάριο του 1991. Εξι μήνες αργότερα, ακολούθησε το εκπληκτικό "Charly", το οποίο τους έφερε στο προσκήνιο της βρετανικής χορευτικής μουσικής. Νο.1 στα βρετανικά χορευτικά charts, νο.3 στο συνολικό chart, άνοιξε το δρόμο για την επιτυχία και των επόμενων singles, "Everybody in the Place" και "Fire/Jericho".

Το Σεπτέμβριο του 1992, ήταν πια έτοιμο και το άλμπουμ που περιείχε, εκτός από τα προαναφερόμενα, και τα μελλοντικά super singles "Out of Space" και "Wind It Up". Ο Howlett, όμως δεν ήταν ικανοποιημένος με την σύνθεση του group, και πίστευε ότι ένας καλός ragga/hip-hop MC, θα βοηθούσε πολύ περισσότερο τόσο στις ζωντανές εμφανίσεις, όσο και στις επερχόμες κυκλοφορίες των Prodigy. Τις ικανότητες αυτές βρήκε γρηγορα (1993) στο πρόσωπο του Maxim Reality (Keeti Palmer). Αλλά δεν σταμάτησε εκεί: Την ίδια χρονιά, αντικρούοντας τα επιχειρήματα κάποιων "στενόμυαλων" DJs , οι οποίοι περιφρονούσαν κάθετι που προερχόταν από τους Prodigy ως καθαρά εμπορικό, κυκλοφόρησε 2 white-label singles ("Earthbound,1 & 2"), τα οποία παίζονταν συνεχώς από αυτούς που τους περιφρονούσαν! Το τέλος της χρονιάς εκείνης, συνοδεύτηκε με την κυκλοφορία του "One Love", αλλά και του "No Good (Start the Dance)" , λίγο αργότερα...

Το πολυαναμενόμενο "Music for the Jilted Generation" , κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1994, και αποτέλεσε τη φωνή του συγκροτήματος, ενάντια στην βρετανική δικαιοσύνη, η οποία έδωσε στην αστυνομία μεγαλύτερη δύναμη για την καταπολέμηση "μάστιγας που λεγόταν rave parties!". Το album αυτό, έδειξε την αγάπη και επιμονή του Howlett προς το breakbeat, το οποίο είχε υιοθετήσει από την πρώτη του κυκλοφορία.

Το 1996, αρκετό διάστημα δηλαδή μετά, κυκλοφορησε ένα κομμάτι που δεν βρισκόταν στο προηγούμενο album τους. Το "Firestarter", έγινε το μεγαλύτερο τους hit στις Ηνωμένες Πολιτείες, και ακολουθήθηκε από το "Breathe", που έφτασε στην κορυφή 6 τουλάχιστον ευρωπαϊκών χωρών.