Στο πικάπ παίζει ο δίσκος του Λουκιανού Κηλαηδόνη με τη Βίκυ Μοσχολιού, Το Τραμ το Τελευταίο Και Άλλα Αρχοντορεμπέτικα από το 1980. Βρισκόμαστε στη δεύτερη πλευρά, στο κομμάτι των Σουγιούλ, Μωράκη, Γιαννακόπουλου.
«Το ουίσκι πίνεται σε χαμηλό ποτήρι, με πολύ πάγο, όχι τριμμένο. Εκτός από το μπουκάλι του ουίσκι και το δοχείο για τα παγάκια, ζητάμε πάντα και ένα μεγάλο άδειο ποτήρι. Επίσης, τοποθετούμε χαρτοπετσέτα κάτω από το ποτήρι, ούτως ώστε να μην κολλάει πάνω στο τραπέζι. Όταν το χρώμα του ποτού αρχίζει να αραιώνει και από το πορτοκαλί γίνεται υποκίτρινο, αδειάζουμε το ζουμί στο άδειο ποτήρι. Βάζουμε καινούργια παγάκια και καινούργιο ουίσκι. Πίνουμε πάντα με το ίδιο ποτήρι όλο το βράδυ».
Με την παραδοχή πως έχουμε ακολουθήσει πιστά τις οδηγίες του, ενόσω ο καιρός πλησιάζει προς το τέλος του Σεπτέμβρη – εκεί κοντά, στις 22/9 ήταν κι ημέρα που ο Γιάννης Νεγρεπόντης έφυγε από τη ζωή- πλησιάζουμε προς την αφιερωματική συναυλία, όπου τα τραγούδια τού Λουκιανού Κηλαηδόνη θα ξανακουστούν στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού, τη Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2023.
Και τι δε συνέβη στις συναυλίες που έκανε στο θέατρο του Λυκαβηττού! Από την πρώτη του συναυλία εκεί, την Τετάρτη 28 Ιουλίου του 1982, που γέμισε στην ουσία τρις το θέατρο, από το πλήθος που μπήκε σε δεύτερο χρόνο-εκτός του τυπικού sold out («και περνούσε η ώρα και κάθησαν κοντά, πιο κοντά, πιο κοντά, πιο κοντά»), μέχρι τις Mardi gras πομπές και το cocktail party, ο Λουκιανός, το δίχως άλλο, λάτρεψε το Λυκαβηττό. «Ο Λυκαβηττός είναι σαν να τραγουδάς σ’ ένα λόφο. (…)Το Ηρώδειο είναι κλειστό, είναι σαν το λάκκο με τα φίδια, ας πούμε. Πάντως επειδή είχα την ΚΟΕΜ που είναι μια εξαιρετική ορχήστρα κι επειδή είχαν προηγηθεί περίπου δέκα-δώδεκα συναυλίες με το ίδιο πρόγραμμα ανά την Ελλάδα, το πρόγραμμα πια είχε λιώσει, δεν υπήρχε κανένα τρακ, καμία αγωνία, κανένα τεχνικό πρόβλημα. Κύλησε μια βραδιά πάρα πολύ καλά. Ωραία εμπειρία. Εάν με βάλεις όμως να ξαναδιαλέξω, πάλι στο Λυκαβηττό θα πάω» (περιοδικό Μετρονόμος, Ιουλ.-Σεπτ. 2015)
Κάπως έτσι, σε συνδυασμό και με την προ μερικών μηνών κυκλοφορία του δίσκου «Σ’ ευχαριστώ Λουκιανέ», οι συντελεστές αυτού αλλά και μερικοί ακόμη, συγκεκριμένα και αλφαβητικά, οι Θέμης Ανδρεάδης, Σπύρος Γραμμένος, Δώρος Δημοσθένους, Φοίβος Δεληβοριάς, Μαρία Κηλαηδόνη, Πάνος Μουζουράκης, Πέννυ Μπαλτατζή, Χρήστος Παπαδόπουλος, Μανώλης Φάμελλος, οι ηθοποιοί Γιασεμί Κηλαηδόνη, Νάντια Κοντογεώργη, Αλέξανδρος Μπουρδούμης και οι μουσικοί Στέφανος Δανιηλίδης (πιάνο, ακορντεόν), Βαγγέλης Κατσαρέλης (τρομπέτα), Μάνος Λούτας (μπάσο), Βαγγέλης Τσιμπλάκης (ντραμς), θα τιμήσουν τα τραγούδια του Κηλαηδόνη.
Στα καθ’ημάς, ανάμεσα σε θέματα όπως το «Αφιέρωμα Στη Ζωή της Πόλης» που κλείνει το LP του «Η Πόλη Μας» του ’70 με Μητσιά και Μοσχολιού, μέχρις την επαναλαμβανόμενη ακρόαση ολάκερης της «Media Luz» με «τα κάτι αμερικάνικα» (διαβάζοντας παράλληλα το «Η Media Luz του Λουκιανού Κηλαηδόνη ή Σκέψεις για ένα φιλμ νουάρ που δεν υπήρξε ποτέ» του Δημήτρη Κοτσέλη από το τεύχος 6 του πολάρ – Ιούλιος, 2020), μπήκαμε στον πειρασμό να βάλουμε σε μια σειρά 10 -ας το τονίσουμε προς αποφυγή παρεξηγήσεων- αγαπημένα μας τραγούδια του Λουκιανού Κηλαηδόνη. 10 τραγούδια που μπορεί και να ακούσετε στην επικείμενη συναυλία, μπορεί και όχι.
Δεν ακολουθεί μια αποτίμηση των 10 «καλύτερων» κομματιών του, αλλά μια δεκάδα που αξίζει να έχετε ακούσει στη ζωή σας, έχοντας περιδιαβεί το κηλαηδονικό σύμπαν. Καθώς παίζει ο Μικέλης και η Big Band του, το "Moonlight Serenade", πάμε με χρονολογική σειρά, λίγα λόγια και σωστά στιχάκια.
- Εργένης – Μικροαστικά, 1973
«Ναι, το κόκκινο βινύλιο, το οποίο το έψαχνα πριν από καιρό κι έχει γίνει πια μαύρο, σκούρο βυσσινί δηλαδή. Στο φως καταλαβαίνεις ότι δεν είναι μαύρο αλλά μετά από τριανταπέντε χρόνια…». Κι είτε κι η δική σας κόπια παραμένει κόκκινη είτε όχι, τα λόγια του Νεγρεπόντη πάντα επίκαιρα, κι ένας δίσκος πραγματικά σπουδαίος.
- Ντροπή Τέτοιο Παιδί – Μικροαστικά, 1973
Ο Κύκλος (το δισκοπωλείο) ήταν στην Καραγιώργη Σερβίας(…) Παραμονή Χριστουγέννων. Γινόταν πάντα οι μεγαλύτερες πωλήσεις δίσκων του χρόνου. (…) Εκείνη την ημέρα, μου είπε η Μιράντα (η πωλήτρια), πούλησε 1000 κομμάτια ο δίσκος.
- Τα Λόγια και η Πράξη – Απλά Μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας, 1975
Στα λόγια τι πεζός, τι πεζός τι καβαλάρης, μα όμοιος είναι ο κίνδυνος,
σαν έρθει ο μακελάρης;
- Στη Βουλιαγμένη – Είμαι Ένας Είμαι Ένας Φτωχός και Μόνος Κάου Μπόυ, 1978
Το ζήτημα είναι απλό και σαφές.
Όσοι πηγαίνουν στη Βουλιαγμένη
Λέει ένας νόμος παλιός
Νύχτα με φεγγάρι, Κι είναι λίγο φτιαγμένοι, Πάντα την βρίσκουν αλλιώς
- 17 Amaryllidos Str. Blues – Ψυχραιμία Παιδιά!, 1979
Ένα τραγούδι για τον αδερφό του, ένα τραγούδι βασισμένο σε έναν πίνακα του Paul Klee, γραμμένο στο Ψυχικό, Αμαρυλλίδος 17.
- Νύχτα Καταστροφής – Χαμηλή Πτήση, 1982
Ετούτη τη νύχτα δεν ξέρω τι κάνω
Ετούτη τη νύχτα σε θέλω πολύ
Ετούτη τη νύχτα μπορεί να πεθάνω
και για ότι γίνει θα φταις εσύ
- Το Πάρτυ – Πάρτυ Στη Βουλιαγμένη, 1983
Μια ιδεατή παρέα, ένα σπουδαίο ονειρικό πάρτυ, σ’ένα βαθύ μπουντρούμι, μ’ ένα μπουκάλι ρούμι. Γιο χο χο! Γιο χο χο!
- Ο Ύμνος Των Μαύρων Σκυλιών - Τραγούδια για Κακά Παιδιά, 1986
https://www.youtube.com/watch?v=8vi8FqnN5aE
Δεν υπάρχει λόγος να μην αναφέρουμε τα προφανή, μιας και το «κηλαηδονικό» ιδίωμα είχε τον σπουδαίο ύμνο του.
- The Fucking Fifties – Τραγούδια για Κακά Παιδιά, 1986
Την ίδια στιγμή, σπάζοντας εκ νέου τους κανόνες των λιστών, πέραν του Ύμνου, επιλέγουμε και δεύτερο κομμάτι από τον ίδιο δίσκο, εκείνο που αφηγείται τη γεωγραφία των ανθρώπων σαν τον Κηλαηδόνη, σαν τον Νικολαΐδη κ.ο.κ.
- E La Nave Va – Νέα Κυψέλη, Νέα Ορλεάνη, 1998
Είναι ένα τραγούδι που είναι το πιο αγαπημένο στη Νέα Ορλεάνη μετά το When The Saints Go Marching In που θα παίξουμε κάπου στο φινάλε, που λέγεται Just A Closer Walk With Thee(…) το παίζουνε στα περάσματα (γελάει) στις κηδείες. Το παίζουν αλλιώς πηγαίνοντας κι αλλιώς γυρίζοντας (γέλια). Στη δική μου εκδοχή έχει τίτλο E La Nave Va. Είναι πολύ όμορφο κομμάτι. Είναι από αυτά που θα ήθελα να έχω γράψει. Πως είναι το «Όταν Σημάνει Η Ώρα» του Άκη Πάνου, ας πούμε, που θα ήθελα να το έχω γράψει, κάπως έτσι είναι και αυτό…
*Bonus track
Apurimac feat. Λ. Κηλαηδόνης – Αν Ήταν Μαύρος Ο Θεός (Εκεί στις Μπραχάμες, 1989)
«Σ'ευχαριστώ Λουκιανέ»: Οι μουσικές του Λουκιανού Κηλαηδόνη επιστρέφουν στο αναβαθμισμένο από τον Δήμο Αθηναίων Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού τη Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου μέσα από μια μεγάλη συναυλία-αφιέρωμα με τη συμμετοχή αγαπημένων τραγουδιστών και ηθοποιών, σε παραγωγή τηςΤεχνόπολης. Περισσότερα εδώ.
Προπώληση εισιτηρίων:
