Γιάννης Βαγενάς
Pink Floyd: Meddle [1971]
Θα ήταν πιο προφανές να πω το Dark Side Of The Moon (1973), μιας και είναι το αναγνωρισμένο αριστούργημα της μπάντας, αλλά θα πω το Meddle, γιατί είναι αυτό που έδειξε τον δρόμο που θα έπαιρναν οι Pink Floyd στη συνέχεια, κάνοντας ξεκάθαρες τις μουσικές τους ικανότητες.
The Beatles: Magical Mystery Tour [1967]
Το πιο «τρύπιο» άλμπουμ των Beatles, η έμπνευση ρέει από παντού. Το καλύτερο, για μένα, της ψυχεδελικής τους περιόδου.
Camel: The Snow Goose [1975]
Δύσκολο να περιγράψω αυτό το άλμπουμ, πρέπει κάποιος να το ακούσει για να νιώσει τη μαγεία του. Είναι ένα μουσικό έργο που κυλάει τόσο αβίαστα· οι ιδέες του μοιάζουν σαν ήταν εκεί, στο σύμπαν, έτοιμες να τις αδράξει κάποιος. Και οι Camel το κάνανε να μοιάζει τόσο απλό. Είναι ένα πανέμορφο, πολυεπίπεδο έργο τέχνης.
Shpongle: Tales Οf Τhe Inexpressible [2001]
Ένα άλμπουμ που ξεφεύγει από κάθε περιθώριο: η ιδιοφυής και ταυτόχρονα διασκεδαστική όσο δεν πάει μουσική τους, με τα τρελά synthesizer, τα κλασικά έγχορδα, τα ethnic φωνητικά, τις κατασκευασμένες γλώσσες, τα glitches και το ακραία ψυχοτρόπο sound design, αποδίδονται εδώ στην πλήρη τους ισχύ. Το αποτέλεσμα μόνο με μια λέξη μπορεί να περιγραφεί. Shpongle.
Γιάννης Κωνσταντέλιας
Steely Dan: Can’t Buy Α Thrill [1972]
Φοβερή παραγωγή και πάντρεμα του ροκ με jazz, latin και funk/soul στοιχεία.
Nektar: Remember Τhe Future [1973]
Επιτομή του prog rock, με απίστευτες συνθέσεις και ρυθμικά μοτίβα.
Funkadelic: Funkadelic [1970]
Η πιο groovy μπάντα που πέρασε από τον πλανήτη. Το πρώτο τους άλμπουμ συμπυκνώνει την ουσία της μουσικής τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Κώστας Χαριζάνης
Tool: 10,000 Days [2006]
Θα αναφερθώ για ακόμη μία φορά σε αυτή τη μπαντάρα που ακούει στο όνομα Tool, και θα πω για αγαπημένο άλμπουμ το 10,000 Days –αν και όλα είναι αγαπημένα. Είναι ένα άλμπουμ που έδωσε ξεχωριστό χρώμα στη μουσική σκηνή και μεγάλη επιρροή πιστεύω για όλους.
Night Verses: From The Gallery Of Sleep [2018]
Θα πω το καινούριο άλμπουμ από τους Night Verses, μια νέα μπάντα, η οποία για μένα έρχεται για να αφήσει ιστορία για μένα. Από τον φοβερό ντράμερ, ο οποίος εισάγει στοιχεία ηλεκτρονικής μουσικής (ίσως ο καλύτερος αυτή τη στιγμή που χρησιμοποιεί samples μαζί με φυσικούς ήχους), μέχρι το μπάσο και την κιθάρα, που παίζουν εξίσου απίθανα και συνδυάζουν ήχους από post-rock, progressive rock, hardcore, μέχρι και mathcore.
My Sleeping Karma: My Sleeping Karma [2006]
Κορυφαία μπάντα για τo σύγχρονo ψυχεδελικό ροκ. Το live τους που είχαμε παρακολουθήσει στη Θεσσαλονίκη πριν κάποια χρόνια, ήταν πραγματικά σεμινάριο.
{youtube}Ay6JDvC8eC4{/youtube}
