Alex C
Το σώμα μου είναι μια μηχανή από άνθρακα και το design του γένους μου είναι «Αγόρι». Τούτου λεχθέντος, όπως και κατά την performance των μουσικών μου προπαγανδιστικών προσπαθειών προσπαθώ να επανα-νοηματοδοτήσω κομμάτια της μηχανής αυτής, έτσι και στην καθημερινότητά μου προσπαθώ να «λικνίζομαι», αποφεύγοντας την παγίωση ενός ορισμένου φύλου.
{youtube}vjr1d-OOq3o{/youtube}
Ομολογώ ότι, κατά τα γούστα μου, αρέσκομαι στο να στολίζω το σώμα-μηχανή μου με στοιχεία που η κοινωνία νοηματοδοτεί ως «θηλυκά», πρωτίστως διότι έτσι νιώθω ελεύθερος και ηδονίζομαι. Δεν με χαλάει, μολαταύτα, ότι –πολύ βολικά για την πολιτικότητά μου– ο στολισμός αυτός με στέλνει στη σφαίρα του αντικανονικού όσον αφορά στην ύπαρξή μου μέσα στα πλαίσια της ετεροκανονικότητας.
{youtube}8Wp0vT_sOjQ{/youtube}
{youtube}gJLIiF15wjQ{/youtube}
Με κίνδυνο να μυστικοποιήσω τη μουσική και τον αντίκτυπό της στην κοινωνία, νιώθω ότι η φόδρα και η φύση της είναι θηλυκή, καθότι προσφέρει στην κοινωνία τον σαμάνο-ιατρό που χρειάζεται. Και τον χρειάζεται καθημερινά και αιώνια, διότι έχει τμήσει και αφήσει σε «ειδικούς» την πιθανότητα θεραπείας της. Σε ειδικούς και πτυχιούχους τεχνών και επιστημών, που το μόνο το οποίο κάνουν είναι να αναπαράγουν τη συνεχή ομφαλοσκόπηση μιας κοινωνίας που τολμά να χορέψει μόνο στον ρυθμό του συνειρμού της λογικής. Οτιδήποτε έξω από αυτό, εξοστρακίζεται σε σφαίρες όπως «αδιανόητο», «ανύπαρκτο», «απαράδεκτο». Κάπου εκεί θα με βρείτε.
{youtube}1gZhmknVREw{/youtube}
Πρόκνη & Φιλομήλα
Η μουσική έχει φύλο όσο έχουν όλα τα πράγματα στον κόσμο αυτό. Όπως έχει φύλο το μπλε και το ροζ. Οι συμβάσεις μέσα στις οποίες ζούμε και δημιουργούμε. Η συνήθεια είναι τα αντρικά πράγματα να θεωρείται ότι αφορούν τους πάντες και τα γυναικεία τις γυναίκες. Αυτό είναι το θλιβερό κομμάτι της ιστορίας.
Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι να «καταφέρουν» οι γυναίκες να κάνουν κι εκείνες αυτό που κάνουν οι άντρες. Και οι γυναίκες μπορούν να κάνουν noise, και οι γυναίκες μπορούν να κάνουν πειραματική μουσική, και οι γυναίκες μπορούν να παίζουν με τους υπολογιστές και τους παραμορφωτές. Όχι. Το ζήτημα είναι η διαφορετική παραγωγή ήχου που κάνουν γυναίκες (διαφορετική γιατί έχουν ζήσει και δημιουργήσει μέσα σε έναν κόσμο οι συμβάσεις του οποίου τις επισκέπτονται από συγκεκριμένη κατεύθυνση) να αφορά τους πάντες.
Οι Π και Φ εμπνέονται από τις παρακάτω συλλογικότητες:
{youtube}KxHBWmVRB8A{/youtube}
H Flo6x8 είναι μια ομάδα που μέσα από τη μουσική και τους στίχους παρεμβαίνει σε τράπεζες αλλά και στη Βουλή με όπλο το φλαμένκο, θέμα του η οικονομική κρίση. That’s not Crisis It’s called capitalism! τραγουδούν, εξισώνοντας τις καλλιτεχνικές παρεμβάσεις με οποιαδήποτε άλλη μορφή πολιτικής διαμαρτυρίας.
{youtube}oLbqhnb0FgE{/youtube}
Το megafonchor είναι ένα ακόμη εγχείρημα που επιχειρεί παρεμβάσεις μέσω του ήχου και της δράσης στον δημόσιο χώρο, το συγκεκριμένο βίντεο είναι μία διαμαρτυρία ενάντια στο gentrification και την κερδοσκοπία που απειλεί τον κοινωνικό ιστό της πόλης του Aμβούργου διαμέσω των εξώσεων.
θεωρούμε οικογένεια τις Laurie Anderson και Delia Derbyshire
{youtube}mPixa6CgBeM{/youtube}
{youtube}jpdiMcEeTJA{/youtube}
ακολουθούμε επίσης και υποστηρίζουμε οποιοδήποτε ήχο είτε τεχνολογία βγει από τις pechblenda lab
http://pechblenda.hotglue.me/?transhackfeminism_en
ένα τρανσφεμινιστικό εργαστήρι, κομμάτι της οικοβιομηχανικής μετακαπιταλιστικής αποικίας Καλαφου
Nanah Palm
H Nanah Palm προσεγγίζει την έννοια του φύλου μέσα από τον πειραματισμό με τον ήχο και το spoken word, όχι τόσο με γνώμονα την χειραφέτηση της έκφρασης, αλλά την αλλοίωση διαχωρισμών και κατηγοριών.
Ο γυναικείος ψυχισμός ξεφεύγει από τα στεγανά της αγνότητας, της «κλασικής» ομορφιάς και της αθωότητας και βυθίζεται απροκάλυπτα σε πειραματισμούς με αταίριαστα παντρέματα αποήχων τηλεοπτικών σειρών σε αποσύνθεση, ντίβων του λαϊκού πενταγράμμου και σκοτεινών συνθετριών και κολεκτίβων από τα βάθη της πειραματικής μουσικής.
Μουσική τίτλων από τους Aυθαίρετους (Άκης Πετρινιώτης)
{youtube}BJhC6scykwc{/youtube}
Έφη Σαρρή - Πετάω
{youtube}xKzHeoikZxk{/youtube}
Ταυτόχρονα η Nanah Palm παίζει με τις προσδοκίες ενός εναλλακτικού κοινού, το οποίο διψάει για σκοτεινές και μυστικοπαθείς περσόνες, χτίζοντας μία αφήγηση που ενσωματώνει στερεοτυπικές αναπαραστάσεις της «γυναικείας» εναλλακτικής έκφρασης.
Pauline Oliveros - Silence
{youtube}sEJzAM04k5o{/youtube}
