Θέλω να εκφράσω τη βαθύτατη θλίψη μου για τον θάνατο του Παύλου Φύσσα, του Killah P. Με γεμίζει οργή το γεγονός ότι θα μπορούσε ο καθένας από εμάς να βρίσκεται στη θέση του. Και το τέρας έδειξε πλέον απροκάλυπτα τα δόντια του, σε ένα γεγονός που μοιάζει με προαναγγελία θανάτου.
Ο Παύλος δολοφονήθηκε. Ο Παύλος όμως ήταν ένας από εμάς. Ένας νέος άνθρωπος ο οποίος καταπιάστηκε με τη χιπ χοπ μουσική, είδος που όσοι το γνωρίζουμε, το ακούμε και το μοιραζόμαστε, οφείλουμε να λάβουμε θέση απέναντι στο γεγονός. Ξεκάθαρα, όχι με υπεκφυγές. Γιατί ο πυρήνας της πράξης της δολοφονίας του Killah εμπεριέχει μια διαλεκτική που έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με το μήνυμα της χιπ χοπ μουσικής: το μίσος.
Η μνήμη του ανθρώπου και του καλλιτέχνη, στη περίπτωση του Παύλου Φύσσα και του Killah P, πρέπει λοιπόν να μείνει ζωντανή. Ζωντανή όχι για να γεννήσει ακόμη έναν μύθο, όχι για να καταστεί εκμεταλλεύσιμο προϊόν, όχι για καλλιτεχνικές συνεργασίες και rest-in-peace. Ζωντανή για να υπενθυμίζει ότι η ελληνική χιπ χοπ κοινότητα έχασε ένα μέλος της από δολοφονία. Και πως αυτή η απώλεια εδράζεται στο φαινόμενο του ρατσισμού, στη μισαλλοδοξία, στη ρητορική του μίσους και στην ξενοφοβία. Είναι αποτέλεσμα όλων αυτών, απόρροια της γνωσιακής και ψυχολογικής κατάστασης της ημιμάθειας, της διαστρέβλωσης, του εκφασισμού. Του φόβου.
Το χιπ χοπ αποτελεί καλλιτεχνική έκφραση. Πεδίο «μεγάλων εγώ», συμφερόντων, συμπαθειών ή εμπάθειας. Είναι κάτι όμως που πρέπει πρωτίστως να το αντιλαμβάνεσαι βιωματικά και στη συνέχεια, πάντα, να το αποτιμάς αισθητικά. Στην παρούσα φάση ήρθε η ώρα να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του. Να λάβουμε υπ' όψιν την ιστορία της ελληνικής εκδοχής του, να αναλογιστούμε τα λάθη μας, τα παθήματά μας και να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Άπαντες: καλλιτέχνες και κοινό. Να ξανακοιταχτούμε στα μάτια και, μέσω αυτής της ματιάς, να δούμε στο μέλλον. Φιλίες χάλασαν, τόνοι μελανιού και στίχων γράφτηκαν, παρέες αντάλλαξαν βαριές κουβέντες, βίαια σκηνικά συνέβησαν. Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν, υπό το βάρος της απώλειας ενός δικού μας: ο καθένας –ανεξαρτήτως εμπειριών, τοποθετήσεων, προσωπικής ή καλλιτεχνικής απογοήτευσης, ιδιοσυγκρασίας, πορείας και αντίληψης– οφείλει να μην ξανακοιτάξει πίσω.
Ο Killah δολοφονήθηκε. Η απάντηση της χιπ χοπ κοινότητας σε αυτό δεν πρέπει να προέλθει από μειωμένα αντανακλαστικά: η βία δεν αποτελεί απάντηση. Η περισυλλογή, η συσπείρωση και η γνώση πρέπει να είναι οι απαντήσεις. Για να σεβαστούμε όχι μόνο τη μνήμη του εκλιπόντος, μα και για να ξαναδώσουμε λόγο ύπαρξης σ' αυτήν την κοινή μουσική έκφραση. Πρέπει δηλαδή να αντιληφθούμε το ραπ σαν κάτι που διαχέεται στη δημόσια σφαίρα• σήμερα, περισσότερο από ποτέ. Η μνήμη του Παύλου οφείλει να κρατηθεί ζωντανή μέσα από ένα ελληνικό χιπ χοπ στο οποίο όλες οι περιοχές –από τον Βύρωνα ως το Πέραμα και από τη Νέα Ιωνία ως το Γαλάτσι, τη Θεσσαλονίκη και την επαρχία, οπουδήποτε υπάρχει και αναπνέει ένας νέος άνθρωπος που ασχολείται με τη συγκεκριμένη μουσική– θα δρούνε με αυτοσεβασμό και αλληλοκατανόηση. Ο Παύλος πρέπει να αποτελέσει το παράδειγμα για να κατανοήσουν όλοι πως τα πράγματα σε αυτήν τη χώρα θα καλυτερέψουν όταν αντιληφθούμε (σαν χιπ χοπ κοινότητα) ότι απέναντι στο μίσος, στον ρατσισμό και στις σβάστικες πρέπει να προτάξουμε ήθος, συνέπεια, καλλιτεχνική και ακαδημαϊκή παιδεία. Γνώση. Το χιπ χοπ είναι γνώση.
Με τον Παύλο ανήκουμε στην ίδια γενιά. Ακούγαμε χιπ χοπ εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες. Γνωριζόμασταν προσωπικά. Είχαμε αλληλοσεβασμό μα και διαφωνίες. Θρηνώ όχι μόνο γιατί χάθηκε ένας νεαρός συνάνθρωπός μου, αλλά γιατί θα μπορούσα να βρίσκομαι κι εγώ στη θέση του: όσοι με γνωρίζουν στη χιπ χοπ κοινότητα ξέρουν καλά ποιος είμαι, ποιες είναι οι ιδέες μου. Αν έχω λοιπόν θίξει ή προσβάλλει κάποιον, ήρθε η στιγμή να ζητήσω πρώτος ειλικρινή συγχώρεση. Οφείλω να ζητήσω συγνώμη και από τον Killah P. Η απόσταση από την Ελλάδα εδώ και σχεδόν μια τριετία με κάνει να αισθάνομαι ασφάλεια και ταυτόχρονα μου δίνει τη διακριτική ευχέρεια να βλέπω τα πράγματα πιο νηφάλια. Και σε τέτοιες περιστάσεις μόνο στη νηφαλιότητα πρέπει να καταφεύγει κανείς.
Η ελληνική χιπ χοπ κοινότητα οφείλει αυτή τη στιγμή να αναλάβει τις ευθύνες της, με γνώμονα τον σεβασμό της μνήμης του Παύλου και της τιμής στην καλλιτεχνική παρακαταθήκη του Killah P. Με γνώμονα την ψυχραιμία, τον αυτοσεβασμό αλλά και την πλήρη συνειδητοποίηση της φύσης του τέρατος που ονομάζεται ρατσισμός, μισαλλοδοξία, ρητορική του μίσους και ξενοφοβία. Και για να μην υπάρξει άλλη δολοφονία. Πρωτίστως όμως για να αποκατασταθεί στην πράξη ο πρωτόλειος λόγος ύπαρξης της χιπ χοπ μουσικής στην Ελλάδα, λόγος που στην πορεία χάσαμε: η παρέα.
Λευκωσία 20/09/13
Γιάννης "John Pikpas" Ιωάννου
Δημοσιογράφος
(εφημερίδα Πολίτης, Cyprus News, MyCyradio, Al Jazeera, Avopolis/Sonik, www.viberated.com)
