Για να διαβάζετε αυτές εδώ τις λέξεις, που σας γράφω τακτικά, σας θεωρώ ανθρώπους του πολιτισμού. Άρα υπάρχει μια σημαντική πιθανότητα αυτές εδώ τις γραμμές να τις αναγνώσκει και η ανώτατη βαθμίδα της διαχείρισης των πολιτιστικών στην χώρα μας. Το έχω δει σε ελληνικές ταινίες, να μπαίνει βιαστικά ο υπουργός στο γραφείο του, το πρωί και να λέει στην γραμματέα «Σούλα, φέρε μου τις ημερήσιες εφημερίδες…». Σε μια σύγχρονη αντιστοιχία, η κυρία Μενδώνη, κάθε πρωινό Δευτέρας σερφάρει στις ιστοσελίδες που ασχολούνται με το θέατρο, τον χορό, την μουσική και μοιραία πέφτει πάνω στο Παρατηρητήριο. Γι’ αυτό κυρία Μενδώνη μου, αφού με διαβάζετε εγώ θα δαπανήσω αυτό τον πολύτιμο χώρο και χρόνο σας για να σας πω κάποια πράγματα που με προβληματίζουν και να σας προτείνω και κάνα δυο αλμπουμάκια που άκουσα αυτή την βδομάδα.
Λοιπόν κυρία Μενδώνη μου, εγώ τα άκουσα με προσοχή μεγάλη, αυτά που εξαγγείλατε για τον πολιτισμό γενικά και για τις συναυλίες ειδικά, που μας αφορούν ως Επιτροπή. Ομολογώ ότι χαρήκαμε που μας δώσατε την ευκαιρία, κοινό και διοργανωτές, να πειραματιστούμε σε συνθήκες πανδημίας. Αυτό θα μας βοηθήσει να γνωριστούμε μεταξύ μας και να γνωρίσουμε και τους εαυτούς μας καλύτερα. Πάρτε παράδειγμα τον Μπίλαρο τον Angelreaper από το Κερατσίνι. Εδώ και 20 χρόνια σε κάθε θρας συναυλία σπρώχνει-αγκαλιάζει-κουτουλάει τους γύρω του κάνοντας moshing (εάν δεν ξέρετε τι είναι το moshing κυρία Μενδώνη μου, είναι σαν να χορεύουν ταυτόχρονα ζεϊμπέκικο πολλοί μεθυσμένοι σε μικρό χώρο), κάθε 5 λεπτά ανεβαίνει στην σκηνή για stagediving (αυτό το ξέρεις, πονηρούλα), ενώ οι από κάτω γευόμαστε τα υγρά της πλάτης και των μασχαλών του ενώ τα υποδήματα του περνάνε ξυστά πάνω από το κεφάλι μας. Αυτό το γραφικό παλικαράκι από τα λίγα, πλέον στις 15 Ιουλίου θα πρέπει να είναι ο ζεν μάστερ. Και θα είναι κυρία Μενδώνη μου. Γιατί πάνω από όλα είναι η προσωπική μας ασφάλεια και η ατομική υπευθυνότητα. Το ακούς μλκ Μπιλ; Ενάμιση μέτρο μακριά μου θα είσαι γμμν. Κούρασες αρρωστάκι.
Επίσης μου άρεσε πολύ και το μέτρο με την πληρότητα του 40%. Και γιατί μου άρεσε; Επειδή εμείς εδώ στην Επιτροπή, δεν ξέρω αν το ξέρετε αλλά επειδή ειδικευόμαστε στο ροκ και κυρίως στο μεταλ, βρίσκουμε αυτό το μέτρο ως μια τρομερή ευκαιρία να μετασχηματιστεί ο χεβιμέταλ κλάδος σε μπουζούκια. Εξηγούμαι. Ας πάρουμε παράδειγμα τους VIC. Εντελώς τυχαία τους επιλέγω, λόγω δυναμικής και μόνο. Μαζεύουν στο χαλαρό 10.000 άτομα. Με πληρότητα 40% θα τους δουν περίπου το 1/3 από τους φασαίους που συνήθως μαζεύουν. Άρα θα χρειαστούν τρεις συναυλίες για να ικανοποιήσουν την ζήτηση σε κάθε πόλη που πάνε και ταλαιπωρούν τον κοσμάκη. Περνάει το καλοκαίρι. Έρχεται ο χειμώνας. Σε κλειστό χώρο έκαναν 2 συναυλίες για να πάνε όλα τα κωλόγιδα να ακούσουν δημοτικά με feedback. Τώρα θα απαιτηθούν 8 συναυλίες. Βάλε και άλλες τέσσερις εμφανίσεις Θεσσαλονίκη-Γιάννενα με δυο παπούτσια πάνινα. Η υποθετική φασούλα που μόλις περιέγραψα δεν απέχει καθόλου από το σχήμα Πάολα-Χολίδης και σε μένα προσωπικά, όλο αυτό το πράγμα βγάζει υγεία.
Αρκετά σε κούρασα κυρία Μενδώνη μου και δεν θέλω να μακρηγορώ. Πώς τους πετσόκοψες έτσι, κυρία Μενδώνη μου; Είστε πλέον επίτιμο μέλος της Επιτροπής, να περάσετε από τα κεντρικά να σας δώσω το χρυσό φτυάρι. Είστε και αρχαιολόγα, όλο και κάπου θα σας χρειαστεί. Τους θάψατε κυρία Μενδώνη μου. Επειδή όμως εμείς είμαστε εδώ για την μουσική που τόσο αγαπάτε, θέλω να ακούσετε αυτό το αλμπουμ όταν βρείτε λίγο ηρεμία. Είναι από τους Noise Figures, ντόπιους art workers, που θεώρησαν καλή ιδέα να συνδυάσουν την απλότητα των White Stripes και το groove των Black Keys με την jazz αισθητική των Black Sabbath.
Επίσης μια ακόμη περιπτωσούλα τίμιων art workers, που δεν θα χρειαστείτε να συνδράμετε γιατί είναι από την Καλιφόρνια, είναι οι κροσοβεράδες Drain. Όσοι γουστάρετε Power Trip και το thrash metal τους να είναι βερμουδάτο και καλοκαιρινό, εδώ είστε:
Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε και αυτή την Δευτέρα κυρία Υπουργέ μου και λοιπή πλέμπα. Τα λέμε next week.
