Όσες φορές έχει επιχειρήσει ο «πατριάρχης» Eno να εξερευνήσει την πνευματικότητα και τις δυνατότητες της ambient, πάντα έχει κάτι καινούριο να φέρει στο τραπέζι. Από την εποχή του Discreet Music (1975) και ειδικότερα από το Ambient 1: Music For Airports (1978) και μετά, ο Eno ψάχνει να αποτυπώσει στο στούντιο την ατμόσφαιρα που τυλίγεται σαν πέπλο γύρω από μια μουσική κατεύθυνση, η οποία με τη σειρά της «κάθεται» στις αισθήσεις του ακροατή και του ξεκλειδώνει τη φαντασία. Τα 45 χρόνια εξερεύνησης των αχαρτογράφητων «ηχοτοπίων» φαίνονται πολλά, αλλά ο Eno είναι ο πρώτος που θα πει με βεβαιότητα πως μόλις που έχει ξύσει την επιφάνεια. Γι’ αυτό δεν το βάζει κάτω και δεν επαναπαύεται.
Σαν αμετανόητος κονκισταντόρ του ήχου λοιπόν, ο Brian μαζί με τον αδερφό του Roger, δουλεύουν μαζί στο φετινό Mixing Colours. Ο δρόμοι τους είχαν ξανασυναντηθεί το 1983 στο Apollo: Atmospheres and Soundtracks, όταν μαζί με τον Daniel Lanois είχαν υπογράψει ένα σπουδαίο ambient δίσκο.
Η επιβλητική φύση των 18 κομματιών εδώ, σε υποχρεώνει να τα ακούσεις προσεκτικά και να ταξιδέψεις νοερά στο αστρικό πεπρωμένο του μινιμαλισμού. Ασκήσεις ήχου όπως το "Burnt Umber", το "Celeste" και το"Obsidian" προσθέτουν κάτι «οργανικό» στην ψηφιακή «φωτοσοπαρισμένη» φαντασία που μας κατακλύζει και ακούγονται σαν το ιδανικό soundtrack για να ατενίζεις τα αχανή τοπία όταν ταξιδεύεις με τρένο.
Τα πλήκτρα δημιουργούν ένα φιλόξενο χαλί για να πατήσεις με σιγουριά και να βρεις τις δικές σου απαντήσεις, είτε με διαλογισμό στον ήλιο, είτε σε ιδιωτική ακρόαση στο ημίφως, είτε τις στιγμές που εργάζεσαι και χρειάζεσαι μια ήπια μουσική στα ακουστικά για να σε κρατάει γειωμένο για να μην αλλοτριωθείς με την ρουτίνα του γραφείου.
Τα αδέρφια Eno δημιουργούν έναν ελεύθερο διάλογο ανάμεσα στα πλήκτρα του soft piano, του synthesizer και του εκκλησιαστικού οργάνου. Αφήνουν τις νότες να συνομιλήσουν. Τις κοιτάζουν σαν τα ψυχεδελικά σχήματα που παίρνει η μπογιά όταν πέφτει στο νερό. Θα έβαζα μεγαλύτερο βαθμό στον δίσκο, αλλά συγκρατούμαι, γιατί σκέφτομαι πόσο πιο ενδιαφέροντα πράγματα θα μπορούσε να κάνει, πάνω στις ίδιες ιδέες, ο Brian με τον παλιό του φίλο, τον Harold Budd.
{youtube}5LqxN3bRkRw{/youtube}
Ακούτε ολόκληρο το δίσκο εδώ.
