Την καλοκαιρινή πανσέληνο γιόρτασε η Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων το βράδυ της Τετάρτης, με καλεσμένους την Κατερίνα Ντούσκα, τους Minor Project και τη Matina Sous Peau. Σε μια μάλλον ετερόκλητη συναυλία, που μπορεί να μην είχε τον φαντασμαγορικό χαρακτήρα μιας «φιέστας», ωστόσο διασκέδασε το κοινό κάθε ηλικίας, το οποίο παρέμεινε στον προαύλιο χώρο μέχρι σχεδόν τα μεσάνυχτα.
Την είσοδο του κόσμου στην Τεχνόπολη υποδεχόταν ένα μείγμα από σιτάρ, πενιές, breakbeats, reggae, dub και R'n'B. Υπεύθυνη για αυτό το πολυσυλλεκτικό, μα και ευχάριστα ρυθμικό καλωσόρισμα, ήταν η DJ και παραγωγός Matina Sous Peau, γνωστή και ως η Ελληνίδα «ιέρεια των mash-ups»· την τέχνη των οποίων κατέχει πολύ καλά και το έχει αποδείξει με ουκ ολίγες ραδιοφωνικές και διαδικτυακές επιτυχίες.
Μία από αυτές είναι και η δροσιστική μίξη του “Pepper” των Ikebe Shakedown, του “Μπαρ Tο Ναυάγιο” της Αρλέτας και του “Chase Τhe Devil” του Max Romeo, την οποία φύλαξε για λίγο πριν το κλείσιμο του DJ set της. Ακόμα κι αν ο κόσμος δεν της έκανε το χατίρι να το «κουνήσει», έχοντας καταλάβει κάθε δυνατή καθιστική θέση στην Τεχνόπολη, η Matina Sous Peau έπαιξε ώσπου να πέσει εντελώς το φως του ήλιου, διαλέγοντας γνωστά pop κομμάτια προηγούμενων δεκαετιών, που ομολογουμένως μας πήγαν αρκετά πίσω –σε εποχές όπου ακόμα μεσουρανούσαν περσόνες όπως η Jennifer Lopez και ο Justin Timberlake.
Αλλάζοντας εντελώς κλίμα, στη σκηνή εμφανίστηκαν λίγο μετά τις 21:00 οι Minor Project: η μπάντα που γνωρίσαμε το 2011 με τη ραδιοφωνική επιτυχία “In Colors” και που κατά καιρούς ξαναβρίσκουμε έκτοτε στο προσκήνιο, μέσα από ενδιαφέρουσες συνεργασίες και σποραδικές live εμφανίσεις. Ξεκινώντας με το δικό τους “Great” και περνώντας από την “Οδό Ονείρων” του Μάνου Χατζιδάκι, το πενταμελές συγκρότημα παρουσίασε με ιδιαίτερη ευαισθησία και ενθουσιασμό αρκετά πρωτότυπα τραγούδια του, όπως το “Silver”, το “June”, και το πιο πρόσφατο “Από Tη Φολέγανδρο Ως Την Κω” –το πρώτο κομμάτι τους με ελληνικό στίχο, που κυκλοφόρησε το 2018.
Μαζί τους έφεραν και μια ευρεία γκάμα διασκευών σε αγαπημένα τους τραγούδια, όπως το “Chinatown”, που ακούστηκε πρώτη φορά από τον Βασιλικό, το “Τυχερό Αστέρι” του Κ. ΒΗΤΑ και το “Αερικό” του Παύλου Παυλίδη. Από τις ευχάριστες εκπλήξεις στις οποίες στάθηκα ήταν ωστόσο οι “Ευτυχισμένοι Άνθρωποι”: ένα πολύ όμορφο κομμάτι-ύμνος στο από καταβολής κόσμου θέμα της μοναξιάς και του ανεκπλήρωτου, το οποίο τραγούδησε πρώτη η Δήμητρα Γαλάνη στον δίσκο Το Βαλς Των Χαμένων Μετά (2016), σε μουσική Στάθη Δράκου και στίχους Νίκου Μωραΐτη.
Με τον Στάθη Δράκο στα πλήκτρα και στο τραγούδι, τη Μαρία Καρέτσου στα φωνητικά, τον Βίκτωρα Φορλίδα στην κιθάρα, τον Γιώργο Κολοκυθά στο μπάσο και τον Αλέξανδρο Μπαλτά στα τύμπανα, οι Minor Project παρουσίασαν λοιπόν αγαπημένα παλιά, έπαιξαν όμως και μερικά καινούρια κομμάτια, μέχρι στιγμής ακυκλοφόρητα. Κι ελπίζουμε να μπουν σύντομα στο στούντιο και σε διαδικασία ηχογράφησης για τον δεύτερο δίσκο τους.
Εξάλλου, από το 2011 και το "In Colors", μέχρι σήμερα, φαίνεται να έχουν αλλάξει πολλά για το πενταμελές σχήμα, το οποίο πειραματίζεται τόσο με τον στίχο του, όσο και με πληθώρα μουσικών στυλ και ηχοχρωμάτων –από τις ανατολίτικες αποχρώσεις της συνεργασίας τους με τους Nouveau Sextet στο “Silver”, μέχρι τις πιο ροκ επιρροές με τις οποίες φλερτάρουν οι κιθάρες και τα τύμπανά τους. Σε κάθε περίπτωση, μια ολοκληρωμένη δισκογραφική τους επιστροφή αναμένεται ενδιαφέρουσα.
Έπειτα από 20άλεπτο διάλειμμα, το οποίο οδήγησε αρκετό κόσμο και πάλι πίσω σε «καθιστική» θέση, η Kατερίνα Ντούσκα εμφανίστηκε στις 22:30, εντυπωσιακή και απαστράπτουσα μες το εκκεντρικό της στυλ, όπως μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Με λουλούδια να τυλίγουν το μικρόφωνό της και την εισαγωγή του “Somebody” από τον πρώτο της δίσκο Embodiment (2015), η Ελληνοκαναδή τραγουδίστρια παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο αθηναϊκό κοινό μετά την εκπροσώπηση της χώρας μας στον φετινό διαγωνισμό της Eurovision.
Συνεχίζοντας με το “Won’t Leave” και με δυναμική διάθεση, η οποία έμελλε στη συνέχεια να γνωρίσει πολλές –και ενίοτε απότομες– αλλαγές και μεταπτώσεις, η Κατερίνα Ντούσκα παρουσίασε ένα «θολών» ορίων και χαρακτήρα πρόγραμμα. Μαρτυρώντας δίψα για πειραματισμό με νέα και διαφορετικά μουσικά συστατικά, στα πλαίσια μιας διαδικασίας γενικότερου επαναπροσδιορισμού, θα έλεγε κανείς.
Από τα αργά, ατμοσφαιρικά breaks της διασκευής του “Girls Just Wanna Have Fun” ως το μελαγχολικό πορτραίτο της καθισμένης φιγούρας που ερμηνεύει νωχελικά το “Θα Περάσουν Οι Μέρες” του Στάθη Δρογώση, και από τα φωνητικά ξεσπάσματα του “Toxic” της Britney Spears ως τον παραληρηματικό χορό του “I Want You (She's So Heavy)” των Beatles, οι έντονες και διαδοχικές εναλλαγές πρόζας, μουσικών στυλ και παραστατικής δυναμικής ήταν από τα κύρια γνωρίσματα της εμφάνισής της στην Τεχνόπολη. Η οποία απαρτίστηκε σε μεγάλο βαθμό από διασκευές γνωστών κομματιών –ανάμεσα τους τα “Killing Me Softly” της Lori Lieberman και “ (You Make Me Feel Like) A Natural Woman” της Aretha Franklin, τα οποία τραγούδησε μαζί της και το κοινό.
Προσωπικά, δεν μπόρεσα να διακρίνω κάποια αισθητική συνοχή ή υφολογική συνέπεια στο πρόγραμμα, όμως δεν καταδικάζω το ενδεχόμενο επίτευξής τους μεσοπρόθεσμα. Παρατήρησα δε ότι, έχοντας ως σπάνιο εφόδιο μια χαρακτηριστική και ιδιαίτερα εκφραστική φωνή, η Ντούσκα φάνηκε να βρίσκεται εν μέσω μιας διαπραγμάτευσης: μιας αναμέτρησης της προσωπικής της ταυτότητας με τον θυμό της εφηβείας, τον ρομαντισμό των πρώτων της μουσικών βημάτων, και μιας πληθώρας εξωστρεφών χαρακτηριστικών, τα οποία προέρχονται από τη σύγχρονη pop κουλτούρα. Παράλληλα, υπάρχει και η κατάθεση μιας εναλλακτικής εικαστικής πρότασης, όπως εκφράζεται μέσα από τις εκκεντρικές ενδυματολογικές και σκηνικές επιλογές.
Με τον Ορέστη Μπενέκα στα πλήκτρα, τον Γιώργο Μπουλντή στο μπάσο, τον Μανώλη Γιαννίκιο στα τύμπανα και τον Αλέξανδρο Δερμάνη στην κιθάρα, η Κατερίνα Ντούσκα έκλεισε την εμφάνισή της λίγο πριν τα μεσάνυχτα με το “Από Μέσα Πεθαμένος” του Αττίκ, την προσωπική της επιτυχία “One In A Million”, αλλά και το “Better Love”, το οποίο είχαμε ακούσει ήδη νωρίτερα σε μια λιτή εκτέλεση συνοδεία μόνο πλήκτρων. Με εκδηλώσεις αγάπης και θαυμασμού από τον κόσμο που, όπως φάνηκε, το περίμενε πώς και πώς.
{youtube}SqKfpPKgRJE{/youtube}
