Οι ανταποκριτές μας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη τα συμφωνούν: ήταν καταιγιστικοί οι Βρετανοί, τιμώντας επί σκηνής τα καλύτερα τραγούδια του καταλόγου τους. Ενώ όμως ο Αλέξανδρος Τοπιντζής γράφει από το κατάμεστο An Club πως λίγες φορές έχει διασκεδάσει τόσο «ποιοτικά» με ένα γκρουπ που έχει μόλις 2-3 δίσκους στο ενεργητικό του, ο Πάνος Παπαπανάγου από το μισοάδειο Eightball εκφράζει αρκετά παράπονα για την αφ' υψηλού νοοτροπία τους...

Αθήνα, Παρασκευή 11/4

του Αλέξανδρου Τοπιντζή

Η άφιξη της καγκελαρίου Μέρκελ στη χώρα μας για την καθιερωμένη επιθεώρηση προξένησε αξεπέραστα εμπόδια μετακίνησης σε όλο το λεκανοπέδιο, με φυσικό επακόλουθο τη μετατόπιση της έναρξης του live των Uncle Acid κατά δυόμιση ώρες. Εξέλιξη που θεωρείται βέβαια πιο θετική σε σχέση με την ακύρωση της ζωντανής εμφάνισης του Omar Souleyman, την ίδια μέρα, λόγω της απαγόρευσης πρόσβασης σε διάφορους σταθμούς του Μετρό.

Ως support group της βραδιάς, οι This Is Nowhere ανέλαβαν δύσκολο έργο, μιας και το κοινό είχε κουραστεί από την αναμονή. H σκληρή αλήθεια είναι ότι το psychedelic heavy rock που παίζουν δεν βοήθησε την κατάσταση, μιας και εμφανώς στερείται πρωτοτυπίας. Ενώ διαθέτουν κάποιες έξυπνες ιδέες και το φετινό Turn On, Tune Down, Drop D άλμπουμ είναι μια καλή προσπάθεια, δεν με ενθουσίασε η παρθενική μου επαφή με τη ζωντανή υπόσταση της μουσικής τους.

Oι Uncle Acid & the Deadbeats ανεβαίνουν κατόπιν στη σκηνή, κάνουν ένα πρόχειρο soundcheck και ξεκινούν τη σύντομη εμφάνισή τους με το "Mt. Abraxas". Για την υπόλοιπη ώρα, το γκρουπ απέδειξε με άνεση για ποιον λόγο θεωρείται ως μία από τις καλύτερες περιπτώσεις του vintage rock/metal hype. Με τρομερό κέφι, με στήσιμο που παρέπεμπε στο μακρινό παρελθόν της ροκ μουσικής και με την ηχητική του An στα καλύτερα επίπεδα, ο Θείος με την παρέα του χώρεσαν στις πρώτες έξι θέσεις της setlist τα καλύτερα κομμάτια που έχουν γράψει: "Mind Crawler", "Crystal Spiders", "I'll Cut You Down", "Death's Door" και "Poison Apple" ξεσήκωσαν το κοινό, που είχε γεμίσει κάθε σπιθαμή του εξαρχειώτικου club, χτίζοντας ένα καταπληκτικό πρώτο μέρος που μοιραία με γέμισε αμφιβολίες για τον τρόπο με τον οποίον θα ολοκλήρωναν το υπόλοιπο σετ τους.

Αναμενόμενα η παύση (ας μην το αναφέρουμε ως κοιλιά) του παροξυσμού επήλθε με το doom κατευθύνσεων “Valley Of The Dolls”, η συνέχεια πάντως επιφύλασσε τα αξιόλογα “Over And Over Again” και “13 Candles”, από το εκπληκτικό Blood Lust άλμπουμ του 2011. Οι γκρίνιες για τη μικρή διάρκεια της εμφάνισης κρίνονται μεν δικαιολογημένες, αλλά ελάχιστες φορές έχω διασκεδάσει τόσο «ποιοτικά» με ένα γκρουπ που έχει μόλις 2-3 δίσκους (με το περσινό Mind Control να παρουσιάζει μάλιστα σημαντικές διακυμάνσεις στην ποιότητά του). Έτσι, το μόνον μεμπτόν κρίνω ότι έγκειται στην έλλειψη ενός δυνατού encore, που θα άφηνε μια τελευταία έντονη ανάμνηση. Το "I'll Cut You Down" θα ταίριαζε με διαφορά στη θέση αυτή...

Θεσσαλονίκη, Σάββατο 12/

του Πάνου Παπαπανάγου

Η πρώτη εμφάνιση των Uncle Acid & the Deadbeats στη Θεσσαλονίκη ήταν ένα γεγονός που περίμενα πως θα συγκινούσε σε μεγαλύτερο βαθμό το psychedelic/stoner/doom κοινό της πόλης, σε συνδυασμό με το Σαββατόβραδο και με τη χαμηλή τιμή του εισιτηρίου. Δυστυχώς το Eightball έμεινε μισοάδειο, ιδιαίτερα αν σύγκρινες την προσέλευση με εκείνη στους Dark Tranquility μια εβδομάδα νωρίτερα. Πάντως όσοι και όσες αποφασίσαμε να τιμήσουμε το αγγλικό γκρουπ με την παρουσία μας, σίγουρα αποζημιωθήκαμε με μια πολύ ευχάριστη βραδιά, γεμάτη ψυχεδελικές μελωδίες, ποιοτικό stoner και τίγκα παραμόρφωση· η οποία μας άφησε όμως εν τέλει μια γλυκόπικρη γεύση.

Αλλά ας κάνουμε την αρχή από τους δικούς μας This is Nowhere, που άνοιξαν τη βραδιά. Έχοντας έναν πολύ καλό δίσκο στο ενεργητικό τους, εμφανίστηκαν παθιασμένοι: οι ψυχεδελικές τους μελωδίες, ο παραμορφωμένος ήχος, τα ξεσπάσματά τους, αλλά και ο χαρισματικός τραγουδιστής, τούς χάρισαν λίγους φίλους ακόμα. Είναι σίγουρα πολύ ανερχόμενοι και ταλαντούχοι και αξίζουν της προσοχής σας.

Η εμφάνιση των Uncle Acid & the Deadbeats ξεκίνησε –με αρκετή καθυστέρηση, είναι η αλήθεια– υπό τους ήχους του "Mt. Abraxas", από την πιο πρόσφατη δουλειά τους, Mind Control.  Και από την πρώτη κιόλας νότα έγινε φανερό πως είχαμε να κάνουμε με ένα σφιχτοδεμένο συγκρότημα, που βγάζει απίστευτα ποσά ενέργειας και πάθους στο σανίδι. Κι αυτή η αίσθηση έμεινε αναλλοίωτη μέχρι και το τέλος της εμφάνισής τους, η οποία, εάν κριθεί με καθαρά μουσικά κριτήρια, ήταν σίγουρα εξαιρετική.

Παρ' όλα αυτά, από ένα συγκρότημα που βρίσκεται πάνω στην ηλικιακή και συνθετική του ακμή περιμένω προσωπικά περισσότερα πράγματα από μια εμφάνιση που μετά βίας έφτασε τη 1 ώρα + 10 λεπτά, όσο ικανοποιητική και αν ήταν. Περιμένω επίσης περισσότερη επικοινωνία με το κοινό που επέλεξε να τους τιμήσει, αντί για τις τρεις μόνο ατάκες (καλησπέρα-ευχαριστώ-καληνύχταα) που ακούστηκαν σε όλη τη διάρκεια τους σόου. Και σίγουρα περιμένω να επιστρέψουνε στη σκηνή για encore! Όλα αυτά είναι ίσως αρκετά όταν ανοίγεις μια συναυλία των Black Sabbath, αλλά σε μια δικιά σου εμφάνιση δείχνει μια διεκπεραιωτική και αφ’ υψηλού νοοτροπία, που σίγουρα δεν σε τιμάει.

Περνώντας τώρα στο καθαρά μουσικό κομμάτι, η εξαιρετική εμφάνιση των Άγγλων βασίστηκε κατά κύριο λόγο στο Mind Control και στο εξαιρετικό Blood Lust, τα οποία τιμήθηκαν με πέντε κομμάτια έκαστο, ενώ συμπληρώθηκαν και με δύο επιλογές από το ντεμπούτο τους, Vol. 1. Φυσικά, η μεγαλύτερη ανταπόκριση και συμμετοχή από πλευράς κοινού σημειώθηκε στα τραγούδια του Blood Lust, ιδιαίτερα στα “I’ll Cut You Down” και “Over And Over Again”. Ο σκοτεινός, ψυχεδελικός, βαρύς, βρώμικος και πολύ ιδιαίτερος ήχος τους αποδόθηκε με καταιγιστικό ρυθμό –ιδιαίτερα από τον ντράμερ Itamar Rubinger– με ζωντάνια και ενέργεια, χαρίζοντάς μας το λιγότερο όμορφες στιγμές, ενώ το εξαιρετικό “Withered Hand Of Evil” αποδόθηκε ιδανικά πάνω στη σκηνή.

Δυστυχώς, ενώ θα μπορούσαμε να μιλάμε για μια εξαιρετική και παθιασμένη εμφάνιση, εν τέλει αυτό που εγώ αποκόμισα είναι ένα συγκρότημα το οποίο έχει όλα τα φόντα για να πετύχει πολλά –μέχρι και να αφήσει ιστορία– μα σε αυτήν τη φάση δεν δείχνει να έχει ωριμάσει τόσο, ώστε να το προσπαθήσει όσο σκληρά απαιτείται.

Setlist

1. Mt. Abraxas

2. Mind Crawler

3. Crystal Spiders

4. I'll Cut You Down

5. Death's Door

6. Poison Apple

7. Valley Of The Dolls

8. Over And Over Again

9. Vampire Circus

10. 13 Candles

11. Withered Hand Of Evil

12. Desert Ceremony

{youtube}JXXwbmZU550{/youtube}