Πέρασαν 2 χρόνια περίπου από την τελευταία black/thrash επίθεση των λύκων εκ Αυστραλίας στα μέρη μας, ένα γεγονός που σε πολλούς είχε αφήσει την επιθυμία να δουν τους DESTROYER 666 μεμονωμένα. Έτσι φτάνουμε στις 26 Μάιου, ώρα 8 έξω από το ΑΝ περιμένοντας το φυλακισμένο λύκο να πάρει κεφάλια για μια φορά ακόμη. Λόγο κάποιου προβλήματος που είχε τύχει σε κάποια από τα support συγκροτήματα η ώρα έναρξης είχε αλλάξει με αποτέλεσμα οι πόρτες να ανοίξουν τελικά στις 8:45.
Τη συναυλία άνοιξαν οι death-άδες CARNAL REDEMPTION. Πολύ καλοί στο είδος τους, ενδιαφέρουσες συνθέσεις στα μέτρα του παλιού κλασσικού death metal, με αξιοπρόσεχτους βαριούς βρυχηθμούς από τον τραγουδιστή και υπερηχητικές ταχύτητες από τον drummer σε στυλ Suffocation. Δεμένοι, ορεξάτοι και με καθαρό ήχο έπαιξαν αρκετά δικά τους κομμάτια, παλιά και νεότερα και τελειώνοντας με μια διασκευή από Terrorizer, έδωσαν μια άριστη εμφάνιση κάνοντας αρκετά κεφάλια να κινούνται στους ρυθμούς τους. Ας τους ευχηθούμε καλό ξεμπέρδεμα σε ότι τους κρατάει από το να βγάλουν το full δίσκο τους για να μπορούμε να ακούμε το “Under Depression” στα cd player μας.
Συνέχεια είχαν οι “παλιές καραβάνες” του ελληνικού νεκρόκοσμου εν ονόματι OBSECRATION. Για πρώτη φορά, από όσες φορές τους έχω δει, εμφανίστηκαν ως τετράδα χωρίς τον lead κιθαρίστα τους, πράγμα που σήμαινε, όπως είπαν και οι ίδιοι, ότι δεν ήταν δυνατόν να παιχτεί οποιοδήποτε solo από τα κομμάτια τους. Παρόλα αυτά μπόρεσαν και απέδωσαν τα κομμάτια τους πολύ καλά, χωρίς να φαίνεται η απουσία της δεύτερης κιθάρας. Το μεγαλούτσικο playlist τους εμπεριείχε τραγούδια τους από κυκλοφορίες του 1993 μέχρι και το πρόσφατο καιρό. Κι αυτοί με την σειρά τους έπαιξαν καλό, καθαρό death metal, στα αχνάρια της αμερικάνικης και σουηδικής παλαιάς σκηνής, για το οποίο είναι και φημισμένοι. Δυστυχώς ο ήχος τους φάνηκε κάπως “μπουκωμένος” ενώ τα φωνητικά ήταν αρκετά χαμηλά με αποτέλεσμα το σύνολο να μην έχει την ένταση που του ταιριάζει. Ο κόσμος που είχε μαζευτεί συμμετείχε περίπου στα ίδια πλαίσια με τους CARNAL REDEMPTION, αυτό μου έκανε λίγο εντύπωση γιατί σε παλαιότερα live τους ο ενθουσιασμός του κοινού ήταν σε υψηλότερα επίπεδα. Ίσως αν έκαναν support σε μία καθαρά death metal μπάντα να είχαν την κατάλληλη αντιμετώπιση.
Κατά τις 11 ήρθε η στιγμή να λυθούν τα θηρία από τις αλυσίδες τους και να καταστρέψουν το club. Δεν θα μπορούσα να τα λέω περισσότερο ακριβή τα πράγματα. Από τις πρώτες κιόλας νότες του “A Breed Apart” οι DESTROYER 666 μας συνεπήραν όλους ώστε λάβουμε μέρος στην επική μάχη τους, μια αξιόλογη προετοιμασία για αυτό που θα ακολουθήσει. Με συνοπτικές διαδικασίες μπαίνει το “Raped” όπου γίνεται για τα καλά πανικός από τους παρευρισκόμενους. Μαλλιά να πηγαίνουν πάνω κάτω από το headbanging, ιδρώτας, πώρωση και φωνές που ακολουθούσαν πιστά τα lyrics του κομματιού. Οι Αυστραλοί, πραγματικά κτήνη όσο αφορά την απόδοση αλλά και το παρουσιαστικό τους, φάνηκε να εκτιμούν τον ενθουσιασμό του κοινού και να το διασκεδάζουν κι αυτοί το ίδιο όσο κι εμείς.
Συνέχεια δίνεται με το “Damnation’s Pride” από το ντεμπούτο album τους ενώ ψυχρό ατσάλι σαρώνει και πάλι το κοινό με το λυσσαλέο “Savage Pitch”! Χαμός! Χωρίς να πάρουμε ανάσα έρχονται τα “Blood for Blood”και “I am not Deceived” από το τελευταίο full length του συγκροτήματος και το επικότατο “I am the Wargod” που ικανοποίησε τις προσδοκίες όλων των fan.
Ο ήχος τους ήταν πάρα πολύ καλός, τουλάχιστον για τα δικά μου τα αυτιά, πραγματικά δεν υπήρχε σημείο όπου να προσπαθώ να μαντέψω τι παίζεται. Παρόλα αυτά, λες και κάτι ήθελε να με βγάλει λάθος, στο encore της μπάντας έπεσε τόσο θόρυβος στις κιθάρες που μετά βίας ξεχώριζα στην αρχή το “Satanic Speed Metal”. Επίσης τα backing vocals του drummer ίσα που ακούγονταν καθ’ όλη την διάρκεια, αλλά δεν πειράζει τα τραγουδούσε το κοινό!
Γενικά τιμήθηκαν τραγούδια από όλη την δισκογραφική πορεία της μπάντας, ιδιαίτερα από το “Cold Steel…”, πράγμα που με χαροποίησε ιδιαίτερα καθώς θεωρώ ότι είναι ότι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει, ενώ υπήρξαν κάποια “παράπονα” για την ελλείπει παρουσία του “Unchain the Wolves”.
Ένα πράγμα που με παραξένεψε ήταν ότι το κοινό, αν και θερμό, ήταν σχετικά λιγοστό (το πολύ 80 άτομα) για ένα όνομα όπως οι DESTROYER 666. Που εγώ τουλάχιστον, όποιον έχω ρωτήσει με extreme metal ακούσματα γνωρίζει την μπάντα και την εκτιμά δεόντως. Πραγματικά περίμενα πολύ παραπάνω ανταπόκριση την στιγμή κιόλας που τα 15 Ευρώ της τιμής του εισιτηρίου ήταν πολύ καλά. Κρίμα πάντως σε όσους δεν ήρθαν, πραγματικά έχασαν.
Η μπάντα ήταν οδοστρωτήρας πραγματικά, παίζοντας συνολικά 1 ώρα και ένα τέταρτο περίπου και τιμώντας μας με ένα καλό encore, καλύτεροι από την προηγούμενη εμφάνιση τους με τη στάση και επίδοση τους γενικά ιδανικές. Ταχύτητα, καρφιά, metal και καφρίλα. Ότι ακριβώς χρειαζόταν! One word - ATTACK! ATTACK! ATTACK!
DESTROYER 666 Playlist:
A Breed Apart
Raped
Damnation’s Pride
Savage Pitch
Blood for Blood
I am not Deceived
I am the Wargod
Sons of Perdition
Black City - Black Fire
Trialed By Fire
Encore:
Satanic Speed Metal
Australian and Anitchrist
Lone Wolf Winter
