Η τοποθέτηση των SLAYER ως headliners της δεύτερης μέρας του Loud fest σε συνδυασμό με το τριήμερο αποτέλεσαν μια καλή αφορμή για ένα ταξίδι αστραπή στη γειτονική Βουλγαρία. Το διήμερο Loud festival διοργανώθηκε για πρώτη φορά φέτος και ευελπιστεί σύμφωνα με τα λεγόμενα των διοργανωτών να αποτελέσει ένα πάγιο συναυλιακό γεγονός κάθε καλοκαίρι. Η πρώτη μέρα περιελάμβανε τους WASP , SYMPHONY X, BEHEMOTH, LACUNA COIL και TRISTANIA αλλά κανένα από τα προαναφερθέντα ονόματα δεν μας έκανε το κλικ να επισκεφθούμε τη Σόφια από το Σάββατο. Ξεκίνημα λοιπόν Κυριακή πρωί και μετά από ένα ταξίδι περίπου 4 ωρών φτάνουμε στο χώρο διεξαγωγής που βρίσκεται δίπλα στο αεροδρόμιο της πόλης. Κατά βάση είναι ένα ανοιχτό πάρκο με πράσινο και καλή διάταξη .Οι διοργανωτές επίσης έχουν μεριμνήσει για ότι κάνει ένα metalhead χαρούμενο όπως karaoke tent, metal market και φυσικά το επίσημο merchandise των groups και του festival.
Μεσημεριανό φαγητό και λίγες μπύρες και η ώρα σιγά σιγά πάει 17:00 οπότε στη σκηνή ανεβαίνουν οι φοβεροί και τρομεροί ASPHYX.
Το “Into The Timewastes” ξεκινάει το set τους και για τα επόμενα 45 λεπτά μας σφυροκοπούν ευχάριστα με το old school death metal τους. Με σκηνική παρουσία βγαλμένη από τις παλιές ένδοξες μέρες και τον Van Drunen αεικίνητο και με τη φωνάρα του σε εξαιρετική κατάσταση επικεντρώνονται λίγο περισσότερο στο εξαιρετικό “Deathhammer” και έχουν τρομερή απόδοση άσχετα αν ο ήλιος και η ζέστη εκείνη την ώρα αποτελούν ισχυρό ανασταλτικό παράγοντα κάτι που αναφέρει επανειλημμένα και ο ίδιος ο Van Drunen . “Deathhammer”, “Scorbutics”, “We doom you to death”, “The rack” μερικά από τα κομμάτια που έπαιξαν και στις 17:45 μας αποχαιρετούν και μείς ψάχνουμε να βρούμε καμιά σκιά για το μισάωρο διάλλειμα. Το οποίο περνάει αρκετά γρήγορα και στη σκηνή ανεβαίνουν οι Σουηδοί MESHUGGAH.
Από την αρχή του set τους τα μάτια μας καρφώνονται στο «τέρας» πίσω από το drum kit προσπαθώντας να εξακριβώσουμε από κοντά αν αυτά που ακούμε τους δίσκους τους μπορούν να αποδοθούν και επί σκηνής .Και αρκούν λίγα λεπτά για να διαπιστώσουμε ότι πραγματικά είναι εξαιρετικοί και πραγματικά τρέμω στη σκέψη του πόσες ώρες έχουν αφιερώσει στο προβάδικο για να παρουσιάζουν αυτό το εκθαμβωτικό αποτέλεσμα. Στο “Bleed” δυστυχώς αρχίζει και η γνωστή ,δυνατή εκνευριστική απογευματινή βροχή που μετατρέπει το χώρο σε βάλτο και εμάς σε «παπιά». Αυτό δεν φαίνεται πάντως να πτοεί τον κόσμο από κάτω που τα δίνει όλα σε κομμάτια όπως “The Hurt That Finds You First” και “Rational Gaze” και αναγκάζει ακόμα και τον τραγουδιστή τους να κατέβει και να κάνει crowdsurfing. Ευτυχώς η βροχή σταματάει και έτσι μετά από άλλο ένα μισάωρο διάλλειμα είναι η ώρα για τους SOULFLY.
Εξαρχής ο ήχος τους δεν είναι τόσο καλός καθώς προσωπικά δεν ακούω κιθάρες ενώ και τα drums θυμίζουν λίγο από “St Anger” .Και τα πράγματα δεν διορθώνονται δυστυχώς ούτε και πιο μετά. Η εμφάνισή τους πάντως είναι δυναμικότατη όπως και η ανταπόκριση του κόσμου. Κομμάτια φυσικά από τους SEPULTURA δεν είναι δυνατόν να λείπουν και λογικό και αναμενόμενο ήταν ότι στα “Refuse/Resist”, “Arise/Dead embryonic cells” και “Troops of Doom” έγινε ο μεγαλύτερος χαμός. Εντύπωση προκαλεί το ότι ο Max Cavalera έχει γίνει διπλός από ότι τον θυμόμουνα. Μια ώρα μετά οι SOULFY αποχωρούν και το crew αρχίζει να ετοιμάζει τη σκηνή για τους ANNIHILATOR.
Η επιλογή των οποίων και η τοποθέτησή τους σε τόσο υψηλή θέση στο billing αποτελούσε αίνιγμα καθώς και έχουν δύο χρόνια να κυκλοφορήσουν νέο album αλλά και είναι γεγονός ότι δεν βρίσκονται στα φόρτε τους. Τα επόμενα 70 λεπτά περίπου πάντως είναι δικά τους και προσπαθούν φιλότιμα να κερδίσουν τις εντυπώσεις αλλά το κοινό δείχνει λίγο υποτονικό ίσως και γιατί περιμένει την καταιγίδα των SLAYER αμέσως μετά. Τα φωνητικά μοιράζονται οι Jeff waters και κατά κύριο λόγο ο έτερος κιθαρίστας της μπάντας που τα καταφέρνει αρκετά καλά. Ο Jeff Waters αποδίδει τιμές στους AC/DC από τη μία με το περπάτημά του επί σκηνής που θυμίζει Angus Young και από την άλλη παίζοντας το αρχικό riff του “Hell’s Bells” πριν το δικό τους “Shallow grave”. Για μένα πάντως που άφησα τους Καναδούς μετά το τρίτο δίσκο τους τα “Phantasmagoria”, “Stonewall”, “Set the world on fire” και “Alison hell” είναι οι κορυφαίες στιγμές της εμφάνισής τους.
Όλοι πλέον στο χώρο του festival (περίπου 6-7 χιλιάδες) αναμένουν την εμφάνιση των SLAYER και η 1 ώρα που μεσολαβεί μέχρι να ετοιμαστεί η σκηνή περνάει μαρτυρικά. Επιτέλους όμως το intro του “World painted blood” αρχίζει να παίζει από τα ηχεία και στη σκηνή στην οποία δεσπόζει το banner με το τεράστιο λογότυπο τους εμφανίζονται οι 4 Αμερικάνοι. “Psychopathy red” αμέσως μετά και το Loud fest αρχίζει να κινείται μανιωδώς. Kerry King και Gary Holt τοποθετημένοι στα δύο άκρα συνεργάζονται πλέον πολύ καλά, ο Lombardo αποτελεί εγγύηση και δύναμη ενώ ο Araya είναι υποτονικός και ελαφρώς κουρασμένος .Όχι ότι ήταν ποτέ ομιλητικός επί σκηνής αλλά εκείνη τη μέρα πραγματικά στα κενά ανάμεσα στα κομμάτια φαινόταν σαν να μην αισθανόταν καλά. Ευτυχώς όμως όταν ερχόταν η ώρα για τα φωνητικά δεν υπήρχε θέμα αφού και το “Waaaaaaaarrrrrrrrrrr” του “War Ensemble” έβγαλε αξιοπρεπώς αλλά και την κραυγή του “Angel Of Death”. Ευχάριστη έκπληξη για μένα η επιλογή του “Spirit in Black” ενώ για άλλη μια φορά έμεινα με την προσμονή της live ακρόασης του “Black magic”. Ίσως την επόμενη φορά.
Πάντως η εμφάνιση των SLAYER αν και δεν ήταν η καλύτερη που τους έχω δει εντούτοις ήταν μια εμφάνιση που συντηρεί το μύθο τους ως μία από τις καλύτερες live metal μπάντες. Το τελείωμα με το “Raining blood” και το “til we meet each other again” του Araya μας οδηγούν στο αμάξι και το δρόμο της επιστροφής.
Highlights του Loud Festival 2012 ο 3χρονος-4χρονος πιτσιρίκος που ανεβασμένος στους ώμους του πατέρα του έκανε headbanging και devil horns ,το 40 WATT SUN t-shirt που είδα ενώ ατελείωτο γέλιο και υπονοούμενα προκάλεσε ο Βούλγαρος metalhead που κυκλοφορούσε με φανέλα του Παναθηναϊκού!
SLAYER Setlist
1. World Painted Blood
2. Psychopathy Red
3. War Ensemble
4. Die by the Sword
5. Chemical Warfare
6. Hate Worldwide
7. Postmortem
8. Spirit in Black
9. Mandatory Suicide
10. Altar of Sacrifice
11. Jesus Saves
12. Dead Skin Mask
13. Snuff
14. Angel of Death
Encore:
15. South of Heaven
16. Raining Blood
