H Róisín Murphy, ένα από τα κορυφαία ονόματα της electronic / dance / art pop σκηνής και αδιαμφισβήτητo fashion & style icon, επιστρέφει στην Αθήνα μετά από πολλά χρόνια!
Η Ιρλανδή καλλιτέχνις, που έγινε γνωστή ως το ½ των Moloko, θα παρουσιάσει ένα εντυπωσιακό show, μαζί με τη μπάντα της, το Σάββατο 25 Μαρτίου στο Gazi Music Hall!
Γεννήθηκε ως Róisín Marie Murphy, το καλοκαίρι του 1973, σε μια μικρή πόλη της Ιρλανδίας. Όταν έγινε 12 ετών, η οικογένειά της μετακόμισε στο Manchester. Η μητέρα της εμπορευόταν αντίκες και εκεί η μικρή Róisín “κόλλησε” την αγάπη της για τη μόδα των 60s, ενώ ξεκίνησε να επισκέπτεται συνεχώς υπαίθρια παζάρια ρούχων.
Στα 16 της, οι γονείς της χωρίζουν, επιστρέφουν στην Ιρλανδία, αλλά αυτή επιμένει να μείνει στην Αγγλία. Ακούει Sonic Youth και Pixies, πέφτει θύμα bullying στο σχολείο και γίνεται φίλη με ένα γκρουπ παράξενων αγοριών που φορούν μαύρα και ακούνε Jesus and Mary Chain! Γίνεται μέλος σε post-punk μπάντα (!) για πολύ λίγο, πάει κολέγιο, μετακομίζει στο Sheffield και ξεκινά να πηγαίνει σε πάρτι. Σε ένα από αυτά, το 1994, πλησιάζει έναν τύπο και του λέει: “Σου αρέσει η στενή μου μπλούζα; Δείχνει ιδανική με το σώμα μου.” Αυτός ονομάζεται Mark Brydon. Καλά καταλάβατε, είναι το ½ των Moloko.
Σύντομα, οι δυο τους έγιναν ζευγάρι και ξεκίνησαν μια επιτυχημένη πορεία. Το ντεμπούτο του 1995 ονομάστηκε – πανέξυπνα – “Do You Like My Tight Sweater?” και άπαντες αποθέωσαν την ηλεκτρονική pop τους, που ήταν εμπλουτισμένη με στοιχεία από trip hop και funk. H συνέχεια το 1998, με το “I Am Not a Doctor”, φέρνει και την παγκόσμια επιτυχία χάρη στο περίφημο “Sing It Back”! Tο remix του Boris Dlugosch μπήκε σε 110 δίσκους / συλλογές και χορεύτηκε παντού!
Το 2000, στο τρίτο album τους, “Things to Make and Do”, δοκιμάζουν για πρώτη φορά να παίξουν με μουσικούς. Ο δίσκος έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία τους και το κλασικό “The Time Is Now” το πιο πετυχημένο single τους στα Βρετανικά charts.
O επίλογος γράφεται το 2003 με το “Statues”, ενώ το ζευγάρι έχει πλέον χωρίσει. Ηλεκτρονική και “ανεβαστική” pop, με θέμα, ωστόσο, τους χαμένους έρωτες. Διαλύονται επίσημα το 2005, αφού το 2004 ειχαν περιοδεύσει παντού, όπως συνήθιζαν, με την Róisín να εντυπωσιάζει με την σκηνική της παρουσία και τις ενδυματολογικές επιλογές της. Δεν έμοιαζε με καμία και καμία δεν μοιάζει – από τότε - με αυτήν!
Η Murphy είχε ήδη ξεκινήσει να δουλεύει solo ενώ ήταν ακόμα με τους Moloko, κάνοντας guest φωνητικά στους Handsome Boy Modeling School, αλλά και στο “Never Enough” του Boris Dlugosch, ακόμα μια επιτυχία στο US Hot Dance Club Playchart το 2001.
Το 2004, ηχογραφεί και γράφει με τον παραγωγό και μουσικό, Matthew Herbert, το πρώτο της σόλο δίσκο. Οι κριτικοί γράφουν τα καλύτερα, με τον Guardian να σημειώνει “πως είναι το είδος του φιλόδοξου avant-pop υβδρίδιου που έκανε μαζικά αποδεκτή και την Bjork” και το Pitchfork “απλά τέλειο, η απόλυτη σύμπραξη ανθρώπινης ζεστασιάς και ελέγχου της τεχνολογίας.
Εlectronica, με jazz και pop ‘καρδιά’ την ίδια στιγμή, με ήχους από αντικείμενα της καθημερινότητας!”
To 2007, υπογράφει στην ΕΜΙ, και διαθέτοντας μεγαλύτερο budget επιστρέφει με το “Overpowered”, με νέους συνεργάτες και ένα “ονειρικό συναίσθημα από synthesizers”, όπως λέει η ίδια. “Εντεκα τραγούδια, που το κάθε ένα σκοτώνει, η electro-disco στα καλύτερά της”, έγραψε η Observer, ενώ οι Sunday Times εκθείασαν “το γρήγορο και αποτελεσματικό στιλ της, την υποβάθμιση της εκκεντρικής πλευράς της για κάτι πιο disco.”
Τα singles “You Know Me Better” και “Let Me Know” γίνονται επιτυχίες και όλοι περιμένουν το επόμενο βήμα της. Αυτό τελικά θα αργήσει οκτώ χρόνια! Ενδιάμεσα, δεν έμεινε ποτέ στάσιμη. Κυκλοφόρησε singles, διασκεύασε το “Slave To Love” του Bryan Ferry για καμπάνια της Gucci, τραγούδησε στα Ιταλικά, συνεργάστηκε – μεταξύ πολλών ακόμα –με τους David Byrne και Fatboy Slim στο τραγούδι “Don't You Agree?”, ενώ το 2009 γέννησε το πρώτο της παιδί, με το δεύτερο να ακολουθεί το 2012.
Τελικά, το 2015 επέστρεψε, σε πείσμα πολλών που θεωρούσαν πως δεν είχε κάτι ακόμα να δώσει. Κι όμως. Ο τρίτος σόλο δίσκος της, “Hairless Toys”, προτάθηκε για το βραβείο Mercury Music Prize ως καλύτερος δίσκος της χρονιάς στη Μ. Βρετανία. Πλέον, το στούντιο, η σκηνή και ο κόσμος της μόδας, που πάντα θεωρούσε ως “το σπίτι της”, είχαν τον πλήρη καλλιτεχνικό της έλεγχο, όπως πλέον δηλώνει, μια καλλιτέχνις που ούτε μια στιγμή δεν σταμάτησε να προχωρά μπροστά.
To Uncut γράφει χαρακτηριστικά για “για χαλαρό cappuccino funk, τόσο άμεσο και προκλητικό, όσο δεν έχει ξανακάνει η Murphy”, “ένα δίσκος γεμάτος πυρομαχικά, το ζενίθ της Róisín ” αποθεώνει το, επίσης rock προτιμήσεων, Mojo.
To νέο κεφάλαιο στην καριέρα της ήρθε πολύ συντομότερα από ότι περίμενε κανείς. Το “Take Her Up to Monto” κυκλοφορεί μόλις ένα χρόνo μετά, τον Ιούλιο του 2016, γραμμένο και αυτό κατά τη διάρκεια των sessions του προηγούμενου δίσκου. Oι κριτικές είναι, εκ νέου, σαρωτικές. Οι ήχοι της disco, house, electronica και pop είναι ξανά εδώ, αλλά παίρνουν πλέον νέα και απρόβεπτα σχήματα.
Ο τίτλος ανήκει σε παραδοσιακό Ιρλανδικό τραγούδι, το οποίο ο πατέρας της πάντα τραγουδούσε όσο ήταν μικρή. “Ακόμα το κάνει”, εξομολογείται η ίδια…
“Το βασικό συστατικό σε αυτούς τους δύο δίσκους είναι η δημιουργική ελευθερία. Πρέπει να αφήνεις τη μουσική να σε πηγαίνει εκεί που θέλει αυτή” δηλώνει η Róisín, περιγράφοντας την καλύτερη περίοδο μιας σπουδαίας καριέρας.
ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ
Gazi Music Hall
Ιερά Οδός 7-13, Γκάζι (πλησίον μετρό Κεραμεικός)
πόρτες: 20.00
Η προπώληση συνεχίζεται στα 36 ευρώ (το ένα) και τα 66 ευρώ (τα δύο).
Στο ταμείο, η τιμή θα είναι 39 ευρώ.
Επίσης, διατίθεται πολύ περιορισμένος αριθμός VIP εισιτηρίων, προς 45 ευρώ.
Διάθεση: τηλεφωνικά στο 11 876, στα καταστήματα Public, Seven Spots, Reload, Media Markt και το www.viva.gr
{youtube}soXZCXFz9x8{/youtube}
