Όταν πηγαίνω σε μια πόλη στο εξωτερικό, αφού ξεμπερδέψω με αεροπορικά εισιτήρια και ξενοδοχείο, αμέσως κοιτάζω τις συναυλίες που παίζουν εκεί. Και οι επιλογές στο Ελσίνκι ήταν πολλές εκείνη τη βδομάδα: Ghost, Sepultura, Whitesnake, Nightwish κ.ά. Θα ήθελα να δω τους Ghost, ειδικά μετά το τελευταίο τους άλμπουμ (δες εδώ), αλλά τα 1500 εισιτήρια είχαν πουληθεί εδώ και μέρες!
Τους Sepultura, πάλι, δεν είχε περάσει ούτε χρόνος από τότε που τους είδα –για πολλοστή φορά– στην Αθήνα (δες εδώ). Η διαφορά με την τότε εμφάνισή τους είναι ότι τώρα κάνουν περιοδεία στα πλαίσια των 30 χρόνων από την ίδρυσή τους, παίζοντας μια «επετειακή» setlist. Πριν όμως τους Βραζιλιάνους ακούσαμε δύο φινλανδικά support σχήματα: οι μεν Nuclear Omnicide παίζουν crossover thrash, οι δε Mors Subita ένα μείγμα At The Gates και Carcass, με κάποια μοντέρνα στοιχεία. Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα και δεν είναι τυχαίο που στο ενδιάμεσο των δύο συγκροτημάτων αρκετοί οπαδοί είχαν βγει έξω από το club για να καπνίσουν, καθώς (όπως είναι γνωστό) στις πολιτισμένες χώρες, όταν λένε ότι απαγορεύεται το κάπνισμα, το εννοούν...
Στο Facebook event της βραδιάς είχαν δηλώσει ότι θα πάνε 300 άτομα, και μάλλον τόσοι πήγαν. Όσο για τους Sepultura, είναι πια αυτοί που είναι: θα κάνουν λοιπόν περιοδεία σε όλον τον κόσμο και θα παίξουν για όσους έρθουν. Εάν είναι αρκετοί, μια χαρά· εάν είναι λίγοι, στα @@ τους –θα παίξουν για να τιμήσουν τον κόσμο που πλήρωσε για να τους δει. Στο Ελσίνκι ξεκίνησαν με το “Troops Of Doom” από το πρώτο τους αλμπουμ Morbid Visions (1986), σημάδι ότι όντως θα ακούγαμε και τραγούδια που είχαν καιρό να παίξουν. Για τη συνέχεια, παρουσίασαν μια μείξη από πιο καινούρια τραγούδια (όπως το “Kairos”, από το ομώνυμο άλμπουμ του 2011), ενώ έπαιξαν και το “Sepultura Under My Skin", το οποίο βρίσκεται στο limited 7 EP που γράφτηκε ειδικά για την περιοδεία.
Η εμφάνισή τους κυμάνθηκε στα γνωστά τους πια επίπεδα. Ο πιτσιρικάς Eloy Casagrande στα ντραμς,δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από τον Igor Cavalera, ενώ ο Derrick Green –που κοντεύει σχεδόν 18 χρόνια στη μπάντα– αναλάμβανε και δεύτερος ντράμερ σε μερικά κομμάτια, πέρα από τα φωνητικά (υπήρχε ένα floor tom στη μέση της σκηνής). Το πρώτο τραγούδι που έγραψε ο Andreas Kisser ως μέλος των Sepultura ήταν το "From The Past Comes The Storms" (στο Schizophrenia του 1987) και δεν ήταν δυνατόν βέβαια να μην το παίζανε σε μια τόσο επετειακή setlist. Και στη συνέχεια, δεν μας άφησαν να πάρουμε ανάσα: “Territory”, “Policia”, “Orgasmatron”, “Arise”, “Refuse/Resist” με το φινλανδικό κοινό, που είχε να τους δει αρκετά χρόνια, να συμμετέχει αναλόγως με headbanging, moshing και γενικά με ό,τι συμβαίνει σε thrash συναυλίες.
Για το encore, οι Sepultura μας πήγαν ακόμα πιο πίσω, στις εποχές του EP Bestial Devastation (1985), απ' όπου κι ακούσαμε το ομώνυμο τραγούδι, ενώ τελείωσαν –όπως και στην Αθήνα– με τα “ Ratamahatta” και “Roots Bloody Roots”, από το θρυλικό Roots του 1996. 30 χρόνια ιστορίας γιορτάστηκαν λοιπόν με 90 λεπτά και 20 τραγούδια, σε μια συναυλία που κινήθηκε στη λεπτή γραμμή μεταξύ επαγγελματισμού και οπαδισμού.
Η συνέχεια για τους Βραζιλιάνους είχε συναυλίες σε Εσθονία, Γεωργία, Αρμενία, ανάμεσα σε άλλες χώρες. Είπαμε, θα παίξουν όπου τους καλέσουν και για όσους πάνε…
Setlist
Troops of Doom
Kairos
Propaganda
Breed Apart
Inner Self
Dead Embryonic Cells
Convicted in Life
Choke
Cut-Throat
Sepultura Under My Skin
From the Past Comes the Storms
Territory
Play Video
Polícia ((Titãs cover)
Orgasmatron (Motörhead cover)
Arise
Refuse/Resist
encore:
The Curse
Bestial Devastation
The Vatican
Ratamahatta
Roots Bloody Roots
{youtube}GtziKXmJ_eg{/youtube}
