O Θωμάς Βρούσγος γεννήθηκε στις 12 Αυγούστου του 1954 και θα γιόρταζε τα εβδομηντακοστά του γενέθλια. Απεβίωσε την 1η Αυγούστου 2024 την ημέρα της επετείου του γάμου του με την σύζυγο του Βασιλική.
Σε μία εποχή οπου η ροκ μουσική άνθιζε στην Ελλάδα, όπως αναφέρει και ο Γιάννης Αλεξίου στο βιβλίο του "Πρωτοπόροι του Ελληνικού Ροκ" για τις δεκατίες κυρίως του '60 και του '70, ο Θωμάς επηρεάστηκε από τους Beatles, Rolling Stones, Bob Dylan, Johnny Cash, Creme (Eric Clapton), Jimmy Hendrix και από πολλούς άλλους ξένους καλλιτέχνες που θαύμαζε και αγαπούσε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Την ίδια στιγμή που η Αθήνα έγραφε ιστορία με τους Socrates, Πελόμα Μποκιού, Φατμέ, διάφορες ενώσεις του Σταύρου Λογαρίδη κ.ο.κ, η Θεσσαλονίκη σχημάτησε τους The Colour Makers το πρώτο (και φτωχό σε εξοπλισμό), συγκρότημα του εφήβου ακόμη, τότε, Θωμά Βρούσγου.
Στην συνέχεια σχηματίστηκαν επίσημα Οι Διαβάτες στις αρχές του 1970.
Το σχήμα απαρτιζόταν από τους:
Κώστας & Παύλος Πρατσινάκης
Δημήτρης Έξαρχος
Λάζαρος Κουταλίδης
Δημήτρης Αργύρας
Διονύσης Βενετάτος
Θωμάς Βρούσγος
Διασκευάζοντας για πρώτη ίσως φορά παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια σε ροκ εκδοχές, το συγκρότημα από την Θεσσαλονίκη έγινε γνωστό και έβαλε το δικό της ληθαράκι στην εξέλιξη της ελληνικής ροκ μουσικής, παίζοντας σε μπουάτ της εποχής, όπως η Panopticum αλλά και στα ΧΑΝΘ, Παλαί ντε Σπορ, Λευκό Πύργο και άλλα μέρη, πολλές φορές ανοίγοντας για τους Πελόμα Μποκιού, Φατμέ και άλλες δημοφιλείς μπάντες της εποχής.
Ο Θωμάς Βρούσγος στην κιθάρα (2η μεγαλύτερη του αγάπη μετά την Βασιλική), συμμετείχε σε φωνή, ενορχήστρωση, διασκευή και δημιουργία, ενεργά με ταλέντο, όρεξη και πολύ αγάπη για την μουσική.
Δυστυχώς σήμερα δεν σώζονται ηχογραφήσεις των Διαβατών παρά μόνο κάποιες φωτογραφίες και άρθρα εφημερίδων της εποχής.
Πολλές φορές οι μεγαλύτεροι επαναστάτες κυκλοφορούν αναμεσά μας.
Κατέχουν εκτίμηση και σεβασμό για την τέχνη και την μουσική και καταφέρνουν να διατηρούν μία εσωτερική ελευθερία και περιέργια, ανεξαρτήτως των εμποδίων που μπορεί να παρουσιάζονται στον δρόμο τους.
Ο Θωμάς ήταν αναμφίβολα μία ελεύθερη ψυχή. Ένας πράος και σοφός άνθρωπος. Θα τον θυμόμαστε πάντα με αγάπη, θαυμασμό και με μία κιθάρα στο χέρι.
Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν στο Avopolis από την κόρη του θανόντα.
