Pet Shop Boys - Ultimate

Δύσκολο το επιχείρημα, ειδικά όταν το συγκεκριμένο compilation είναι το έβδομο κατά σειρά (και τρίτο στη λογική Greatest Hits). Η αφορμή, αυτή τη φορά, ήταν η συμπλήρωση 25 χρόνων από την κυκλοφορία του πρώτου τους single, “West End Girls”.

Παρότι, ο χώρος του ίντερνετ είναι άπειρος, ας μην τολμήσω άλλη μια μακρά αποτίμηση της πορείας των εμβληματικών electropopsters. Διαβάσαμε τόσες και τόσες με αφορμή την επίσκεψη τους τον Νοέμβριο του 2009, ώστε λίγα έχω να προσθέσω στην επιστήμη τους. Ένα ντουέτο που κατείχε όσο λίγα σε αυτά τα 30 χρόνια την ικανότητα κατασκευής υπέροχων pop anthems, χωρίς ποτέ καμία ιδιαίτερη διάθεση πειραματισμού. Γι’ αυτό και το electro στην πραγματικότητα ποτέ δεν έπαιζε τον κύριο ρόλο, ήταν απλά το μέσο για τη μετάδοση του pop μηνύματος. Με το βρετανικό φλέγμα του Neil Tennant να αποτυπώνεται σε σαρδόνιους συνθηματικούς στίχους και τη gay ταυτότητά τους να αποτελεί αντικείμενο τόσο εύστοχου χειρισμού, ώστε τους επέτρεπε πάντοτε να απολαμβάνουν ένα πρωτόγνωρο crossover. Είτε ως gay icons, είτε ως (not so) guilty pleasure ανθρώπων οι οποίοι μπορεί να ακούνε π.χ. metal.

Θα εκπλαγείς αν δεις τη «μουσικοδημογραφική» ανάλυση των fans τους, ας πούμε στην Ελλάδα. Ίσως γιατί πολλοί, σαν τον υπογράφοντα για παράδειγμα, υποχρεώθηκαν μόλις ωρίμασαν μουσικά να τους αποδεχθούν, ακόμα κι αν δεν έκαναν ποτέ πολύ φασαρία, δεν ξερίζωναν πετάλια, ούτε μπόλιαζαν τον ήχο με ανελέητα breakbeats. Αυτό που έκαναν ήταν να γράφουν σπουδαία τραγούδια. Στρογγυλά, μελωδικά, γυαλισμένα, πότε καθημερινά για να σιγοτραγουδάς όταν πηγαίνεις στα πλυντήρια της (υποτιθέμενης βρετανικής) γειτονιάς, πότε λαμπερά για την κορύφωση του πάρτι (όπου επιτρέπεται και κανένα φτερό παραπάνω).

Αλλά ας δούμε το Ultimate, μέσα από τα κλασικά αμείλικτα ερωτήματα που συνοδεύουν τις συλλογές:

Είναι αντιπροσωπευτικό; Εν πολλοίς ναι, αν και όταν διαλέγεις το 1/10 περίπου της παραγωγής, μοιραία κάποια θα μείνουν απ’ έξω. Εγώ θα ήθελα το “Opportunities (Let’s Make Lots Of Money)” ή το “Rent” κι ο Τσάβαλος σίγουρα το “Paninaro”. Αλλά γι’ αυτά υπάρχει το DVD (βλ. παρακάτω). Οι επιλογές είναι σίγουρες (“Suburbia”, “Heart”, “Domino Dancing”, “Being Boring” μέχρι “New York City Boy” και “Love Etc.”): singlewise και στον εντελώς αδαή, δίνουν μια σαφέστατη εντύπωση για το τι είδους μπάντα είναι οι Λονδρέζοι.

Έχει νέο υλικό-τυράκι για φανατικούς; Ένα τραγούδι, το “Together”. Εντάξει, θα ζούσες ακόμα κι αν το αποθήκευες ψηφιακά στον σκληρό σου με (ή χωρίς) αντίτιμο 1 δολάριο...

Έχει κάποιο φοβερό ανέκδοτο υλικό στο booklet; Κάποια εντυπωσιακή αφίσα για το δωμάτιο του Τσάβαλου; Μπα... Οπότε οι progressive μπάντες και όσα άκουγε τα ρομαντικά βράδια που σπούδαζε στα Γιάννενα, θα μείνουν σταθερά κρεμασμένα (σημ. αρχισυντάκτη: θέλεις να μου πεις ότι βρήκε τελικά αφίσα Alan Parsons Project;;;).

Υπάρχει έξτρα υλικό που να δικαιολογεί την αγορά; Εδώ κάτι γίνεται. Γιατί στο συνοδευτικό DVD υπάρχουν: η εμφάνισή τους στο περσινό Glastonbury (δείχνει καλύτερη από τη σχεδόν αδιάφορη παρουσία τους σε Αθήνα και Βαρκελώνη, όπου ήμουν παρών) και μια συλλογή 27 τηλεοπτικών εμφανίσεων στο BBC (23 για το Top Of The Pops συν τη συνύπαρξή τους στη σκηνή των British Awards με τη Dusty Springfield τo 1988 για το “What Have I Done To Deserve This?”). Εδώ θα δεις να ξεδιπλώνεται κι η παλέτα των κουρεμάτων του Tennant: κοντό στα mid-1980s, λίγο πιο αλέγκρο μακρύ πλησιάζοντας στα 1990s, αυστηρό ημικαραφλέ μεσήλικο στις ημέρες των γκρίζων κροτάφων των ’00s με highlight ένα πάνκικο χάλκινο-πλατινέ προς το τέλος του 1990. Θα δεις επίσης και το όχι σπουδαίο γούστο του στο ντύσιμο –εκτός από κάτι camp πειραματισμούς με διάφορες στολές, ρούχα από βινύλιο και look αλουμίνιο.

Επειδή μπορεί να χάθηκες, αξίζει τα ευρώ σου το Ultimate των Pet Shop Boys; Σίγουρα, αν δεν είσαι μεγάλος fan τους. Αν δηλαδή δεν έχεις όλα τα άλμπουμ και θέλεις να τα σουμάρεις σε μια έκδοση –αν και το διπλό PopArt του 2003 ήταν πιο πλήρες. Έτσι κι έτσι, αν είσαι σχετικά συστηματικός οπαδός τους και, υποθέτω, ναι αν θες να έχεις τα άπαντά τους στη σοφίτα του εξοχικού όπου μαζεύεις όλα τα Pet Shop Boys memorabilia τα οποία συλλέγεις εδώ και δεκαετίες…