Ας ξεκινήσουμε από την εξής παραδοχή: Πόσο σπουδαίο είναι να φτιάχνεις μια «σχεδόν μυθοπλαστική» ταινία για την ιστορία ενός hip hop σχήματος που τραγουδά στα ιρλανδικά -με πρωταγωνιστές, μάλιστα, όχι έμπειρους ηθοποιούς αλλά τα ίδια τα μέλη του γκρουπ- και με κάποιο τρόπο όλο αυτό να αφορά όχι μόνο τους fans της μπάντας, ούτε μόνο τους Ιρλανδούς, ούτε μόνο όσους ακούνε hip hop, αλλά δυνητικά κυριολεκτικά τους πάντες. Δηλαδή μπράβο.
Η ταινία του Rich Peppiatt (Βρετανού ρεπόρτερ της Daily Star που έγινε θεατρικός συγγραφέας, ντοκιμαντερίστας, βιντεοκλιπάς και τελικά σκηνοθέτης) μπλέκοντας πραγματικά γεγονότα και φαντασία εξιστορεί, με «σπιντάτη» κινηματογράφιση α λα Guy Richie, τη σειρά απίθανων γεγονότων που οδήγησαν στη γέννηση των Kneecap αλλά και τις βαθύτερες ιστορικές και κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που λειτούργησαν ως έμπνευση και οδήγησαν τρία νεαρά «ταραχοποιά στοιχεία» στη δημιουργία ενός μοχλού αντίστασης, μέσα από τη μουσική.
Μα δεν ακούω hip hop, τι με νοιάζει;
Οι Naoise (Móglaí Bap), Liam (Mo Chara) και JJ (DJ Próvaí) γνωρίζονται και γίνονται σχήμα, χάρη σε αυτούς που σιχαίνονται περισσότερο: τους Άγγλους μπάτσους. Ο τελευταίος, καθηγητής μουσικής στο επάγγελμα, καλείται την ώρα που ο Mo Chara ανακρίνεται στο τμήμα για κατοχή και πώληση ναρκωτικών για να λειτουργήσει ως διερμηνέας, καθώς ο 20κάτι ταραξίας αρνείται να μιλήσει στα αγγλικά και επιμένει να απαντάει στα ιρλανδικά. Από εκεί και έπειτα αρχίζει να ξετυλίγεται το νήμα μιας ιστορίας που έχει την πηγή της στη δεκαετία του 70 και την περίοδο των Ταραχών (The Troubles) στη Βόρεια Ιρλανδία, όποτε και κορυφώθηκαν οι συγκρούσεις μεταξύ Καθολικών και Προτεσταντών, και φτάνει μέχρι τη σύγχρονη εποχή και τις επίμονες -και τελικά αποτελεσματικές- διεκδικήσεις να αναγνωριστεί η ιρλανδική (Gaielge) ως επίσημη γλώσσα από τους Βρετανούς.
ΟΚ για τους Ιρλανδούς, εμείς οι υπόλοιποι τι ταύτιση να βρούμε σε στίχους γραμμένους στα ιρλανδικά;
Ο Peppiatt έχει προνοήσει τα μάλα σε ό,τι αφορά τη γλώσσα. Πέραν του ότι η ταινία προβάλλεται με υπότιτλους στα ελληνικά όσο και στα αγγλικά, τα μουσικά σημεία του φιλμ εκμεταλλεύονται την τέχνη του video clip, και η οθόνη γεμίζει σκίτσα, σχέδια, κινούμενα γράμματα και αναπαραστάσεις που βοηθούν στην κατανόηση. Επιπλέον, παρά το κοινωνικοπολιτικό υπόβαθρο των Kneecap και το ίδιο το «καθόλου αστείο» όνομά τους (“kneecap” λεγόταν ο πυροβολισμός στο γόνατο που επεφύλασσαν την περίοδο των Ταραχών οι Ρεπουμπλικάνοι στους συνεργάτες των Βρετανών, ο οποίος άφηνε μόνιμη αναπηρία στα θύματα, με αποτέλεσμα να είναι εμφανής ο λόγος για τον οποίο κουτσαίνουν) η μουσική του hip hop trio είναι ο ορισμός του χαβαλέ: Όλα τα είδη ναρκωτικών παρελαύνουν στα ρεφρέν των Kneecap και το βασικό τους μάντρα δεν είναι η εξέγερση, αλλά η αντίσταση και η πολιτική έκφραση μέσα από τη μουσική και την χωρίς όρια καλοπέραση.
Εξακολουθώ να πιστεύω πως η ιστορία τους δεν με αφορά…
Κι όμως. Ας τονίσουμε άλλη μια φορά πως αυτό δεν είναι ένα ντοκιμαντέρ για τους Kneecap, αλλά μια ταινία εμπνευσμένη από την ιστορία τους, για την ταυτότητα, τη γλώσσα, την παράδοση, την ένωση μέσα από την τέχνη, το δικαίωμα στο partying, την μητρική αγάπη, την ανδρική φιλία, ακόμα τον έρωτα. Και κάπως, ανάμεσα σε όλα αυτά χωρά και... το ψαρωτικό ψυχρό βλέμμα του Michael Fassbender (που ενσαρκώνει τον πατέρα του Naoise και μέλος παραστρατιωτικής οργάνωσης που προσπαθεί να διαφύγει από τις βρετανικές αρχές), μια instantly iconic πράσινη αθλητική φόρμα που «διαφημίζει» ιδανικά ο ιδιαίτερα φωτογενής Mo Chara, μία απολαυστική σκηνή ανθρωποκυνηγητού, με soundtrack το "Smack My Bitch Up" των Prodigy, κομμάτια των επίσης Ιρλανδών Fontaines D.C. και Bicep, ξεκαρδιστικά στιγμιότυπα από κραιπάλες και παραισθησιογόνα trips με ψυχότροπες ουσίες, μια ερωτική σκηνή που φτάνει σε οργασμό με μια... προσβολή για τους Celtics, τρεις πολύ προσεγμένους γυναικείους ρόλους -η σύντροφος του JJ (Fionnuala Flaherty) που αγνοεί την ανάμειξή του με το γκρουπ, η σκληροτράχηλη αστυνομικός (Josie Walker) που θέλει να βγάλει τους ταραξίες από τη μέση, η μαμά του Naoise (Simone Kirby) που παθαίνει κατάθλιψη όταν ο άντρας της τρέπεται σε φυγή- και τρεις άκρως εντυπωσιακά ικανές κωμικές ερμηνείες από τα μέλη των Kneecap. Sláinte!
Η ταινία του Rich Peppiatt Kneecap προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από το Cinobo.
Διαβάστε επίσης:
Kneecap - Fine Art
