Γράφαμε πέρσι το καλοκαίρι: Το "Τυχερό Αστέρι" που πρωτοακούστηκε κάπου εκεί στις αρχές του millennium, με τη φωνή του Γιάννη Παλαμίδα, γραμμένο για τις ανάγκες της θεατρικής παράστασης του Αντώνη Καλογρίδη “Angel Baby” -θεατρική μεταφορά της ομώνυμης ταινίας του Michael Rymer- και έγινε ένα μεγάλο highlight της μετά Στέρεο Νόβα εποχής βρήκε τη δικιά του χρυσή νέα ζωή είκοσι και πλέον χρόνια μετά, ένα βράδυ Δευτέρας, στον απόηχο ενός επεισοδίου της νέας τηλεοπτικής σειράς του Χριστόφορου Παπακαλιάτη.
Το story εξαιρετικά απλό και παπακαλιατικό: ο Αντώνης (Ορέστης Χαλκιάς) από τους Παξούς αφιερώνει στον Σπύρο (Γιώργο Μπένο) επίσης από τους Παξούς και όσο παίζει η σειρά οι αφηνιασμένοι fans του Παπακαλιάτη ψάχνουν στο Ιnternet ποιο είναι αυτό το μαγικό τραγούδι που έχει κλέψει την καρδιά τους και το repeat mode των αμέσως επόμενων ημερών.
Το παραπάνω μουσικό στιγμιότυπο, όπως το περιγράφει η Τάνια Σκραπαλιώρη, ήταν όντως ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα highlights της προηγούμενης τηλεοπτικής σεζόν, ένα από αυτά τα τραγούδια που «αναστήθηκαν» επειδή έντυσαν μια μυθοπλαστική στιγμή. Είναι τάση των ημερών άλλωστε οι σειρές και οι ταινίες (και σε μεγάλο βαθμό και το Tik Tok) να μην μας συστήνουν νέους καλλιτέχνες αλλά να επανασυστήνουν στις νέες γεννιές παλιότερα τραγούδια: Το "Running Up That Hill" της Kate Bush (1985) ξανάνιωσε χάρη στο Stranger Things, το "Murder On The Dancefloor" της Sophie Ellis-Bextor (2001) έγινε viral μέσω του Saltburn, ακόμα και στο trailer της νέας ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου, Ιστορίες Καλοσύνης, ακούγεται το "Sweet Dreams (Are Made Of This)" των Eurythmics (1983).
Ο Παπακαλιάτης και στη 2η σεζόν του Maestro παίζει αρκετά με αυτό το trend, αλλά δεν μένει σε αυτό, αφού (εχμ, Μαέστρος, άλλωστε) μπλέκει στην υπόθεση αρκετή κλασσική μουσική, το πρωτότυπο ορχηστρικό score του Κώστα Χρηστίδη που ακούστηκε και στην πρώτη σεζόν, παλιά ελληνικά ελαφρολαϊκά τραγούδια, ένα-δυο γαλλικά tracks, μα και το μεγαλύτερο ελληνόφωνο hit των τελευταίων ετών.
Παρακάτω, πιο αναλυτικά, όλα τα τραγούδια που ακούγονται στα 6 επεισόδια της 2ης σεζόν του Maestro.
***Ακολουθούν spoilers***
Επεισόδιο 1: Mother
Το επεισόδιο ανοίγει και κλείνει εισάγοντας τον θεατή στον νέο χαρακτήρα της σειράς, τον Δημοσθένη Κουβά (απίθανη σε όλη τη σεζόν η ερμηνεία του Κώστα Μπερικόπουλου), έναν αστυνομικό που βρίσκεται σε άρνηση και δεν θέλει παρά το προχωρημένο της ηλικίας του να βγει στη σύνταξη. Στο πάρτυ συνταξιοδότησης (και στους τίτλους τέλους του επεισοδίου) πολύ ταιριαστά ακούγεται το "Brother Louie" των Γερμανών Modern Talking, οι οποίοι βρίσκονται και πίσω από τα επίσης τεράστια 80s hit "You're My Heart, You're My Soul", "You Can Win If You Want" και "Cheri, Cheri Lady" (διάβασα όλη αυτή την τελευταία πρόταση τραγουδιστά).
Άλλα μουσικά highlights του επεισοδίου είναι το «Και Μόνο Που Με Κοιτάς Λιώνω» του Γιώργου Σαρρή σε μία instant classic σκηνή όπου η Χάρις (Χάρις Αλεξίου) ακούει σε μεγάλα ακουστικά το τραγούδι του αδερφού της, ενώ ψήνει κουλουράκια με... χόρτο και, φυσικά, το υπέροχο "Run From Me" των Καναδών Timber Timbre (αισθητικά συνδέονται με τους Tindersticks) που ντύνει μία συναισθηματικά φορτισμένη σκηνή, κατά την οποία η Σοφία (Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου) βάζει φωτιά στο μαύρο χρήμα, ενώ ο Σπύρος (Γιώργος Μπένος) τρέχει προς το λιμάνι να αποχαιρετήσει σιωπηλά το καράβι και τον Αντώνη (Ορέστης Χαλκιάς) που φεύγει για Αθήνα. Θα υποθέσουμε πως ο Χριστόφορος ακούει πολύ ραδιόφωνο (ο En Lefko 87.7 ένα φεγγάρι έπαιζε συχνά κομμάτια από το Hot Dreams του 2014).
Επεισόδιο 2: Ζούγκλα
Στο δεύτερο επεισόδιο η κυρίως δράση μεταφέρεται στην Αθήνα. Αναπόφευκτα, είναι το επεισόδιο στο οποίο ακούγονται τα περισσότερα κομμάτια, καθώς η Κλέλια (Κλέλια Ανδριολάτου) και ο Αντώνης έχουν μετακομίσει εκεί για σπουδές και ξενύχτια. Η Κλέλια ανακαλύπτει την «ζούγκλα» της μεγαλούπολης στον ρυθμό του "Blue Monday" των New Order, πιάνει δουλειά σε restaurant-bar υπό τους ήχους του "The Princess" του Parov Stelar, κάνει kinky sex με τον Θάνο (Δημήτρης Κίτσος) -και τον αδερφό της στο δίπλα δωμάτιο- με soundtrack το "Je Veux" του Alan Paul Ett, δένεται με μια συμφοιτήτριά της, τη Ζωή, στο Πραξιτέλους bar και τα πέριξ ενώ ακούγεται το γαλλόφωνο "Stars de la pub" των Movie Music και την βλέπει για τελευταία φορά, καβάλα στη βέσπα της ενώ «στα ηχεία της πόλης» (και του μυαλού) παίζει το case study που ακούει στο όνομα Pan Pan και το massive crossover hit του «Ανισόπεδη Ντίσκο», με την Καλλιόπη Μητροπούλου στα φωνητικά.
Ενδιαφέρον και το τραγούδι που επιλέγεται για το φινάλε του επεισοδίου αυτού, καθώς ο αστυνομικός Κουβάς εξιχνιάζει την υπόθεση Χαράλαμπου (Γιάννης Τσορτέκης), που δεν είναι άλλο από το "Oh Yeah" των Ελβετών Yello, το οποίο έχει σημαδέψει με τον δικό του τρόπο την σύγχρονη ποπ κουλτούρα καθώς έχει χρησιμοποιηθεί πολλάκις σε ταινίες, σειρές, διαφημίσεις και video games.
Επεισόδιο 3: Metatravma
Το τραύμα του τρίτου επεισοδίου (μεταξύ όλων των άλλων τραυμάτων που κουβαλούν όλοι οι ήρωες της σειράς) είναι μια άκρως δυσάρεστη σκηνή bullying προς τον Αντώνη, που ξυλοκοπιέται βάναυσα από μια ομάδα τραμπούκων υπό τους ήχους του "Addicted To Love" του Robert Palmer. Απροσδόκητη επιλογή, μα πιθανώς ένα σχόλιο για τον κόσμο του online flirting με σκοπό το κυνήγι του εύκολου σεξ, και τους κινδύνους που όλο αυτό εγκυμονεί. Σε αυτό το επεισόδιο, ο Ορέστης Χαλκιάς ξαναπιάνει το μικρόφωνο (σε ένα μπαράκι / λαϊβάδικο) για να διασκευάσει το "No Surprises" των Radiohead (εντελώς ανεπιτυχώς και με έντονη ελληνική προφορά στα αγγλικά θα πει εδώ η «εναλλακτική» αρθρογράφος και fan των Βρετανών). Θέλω την ημέρα που θα προβληθεί το επεισόδιο στο MEGA να συντονιστώ στο Twitter μόνο και μόνο για να αντιληφθώ αν τα mainstream κοινά γνωρίζουν αυτό το κομμάτι ή όχι -ενδέχεται να εκπλαγώ.
Το απολύτως καλοδεχούμενο και αξιέπαινο multi-culti ποτ πουρί επιτυχιών ολοκληρώνεται με το «Για Μας Κελαηδούν τα Πουλιά» του Νίκου Γούναρη από το μακρινό 1939, με πρωταγωνιστή ξανά τον Δημοσθένη Κουβά που ετοιμάζει την βαλίτσα του στην Κέρκυρα και φύγει για Παξούς. Το βαλς του Μιχάλη Σουγιούλ (βλ. "Άστα τα Μαλλάκια Σου", "Ας Ερχόσουν Για Λίγο", "Το Τραμ το Τελευταίο" κτλ) προσδίδει στη σειρά αίσθηση παλιάς ελληνικής ταινίας, πράγμα που συνεχίζεται στο επόμενο επεισόδιο σε όλες τις απολαυστικές σκηνές συναντήσεων του Δημοσθένη με την Χάρις.
Επεισόδιο 4: Toxic
Ο Αντώνης ξαναπιάνει το μικρόφωνο, αυτή τη φορά για να πει ένα τραγούδι που στην αυθεντική του εκτέλεση έχει γυναικεία φωνητικά, Πρόκειται για το "Drew" των Βρετανών Goldfrapp από το Tale Of Us του 2013. Στις ψηλές νότες ο Χαλκιάς εντυπωσιάζει με την απόδοση του (και εδώ πάω στοίχημα πως ο κόσμος θα ψάχνεται ποιο κομμάτι είναι αυτό).
Το τέταρτο αυτό επεισόδιο κλείνει με τον αστυνομικό Κουβά να αποβιβάζεται στους Παξούς (έχοντας ενημερώσει τον Δήμαρχο -Φάνη Μουρατίδη- πως το πτώμα του Χαράλαμπου -δυστυχώς για όλους- εντοπίστηκε) ενώ ακούγεται το μοναδικό και αξεπέραστο "Psycho Killer" των Talking Heads (1977), οι οποίοι φέτος βρίσκονται συνεχώς στην επικαιρότητα, αφενός λόγω του άλμπουμ διασκευών που κυκλοφόρησε φέτος, με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την ταινία Stop Making Sense (γνωστό και ως «το καλύτερο concert film όλων των εποχών) και αφετέρου και λόγω της επιστροφής του ίδιου Stop Making Sense στις αίθουσες (διαβάστε τα σχετικά αφιερώματα της Ναταλίας Πετρίτη και του Βασίλη Σπανού).
Επεισόδιο 5: Therapia
Γυρίζει το γρανάζι
χωρίς να λογαριάζει
γυρίζει κι η ζωή σου
κι εγώ μαζί σου ακολουθώ
Η φωνή της Δήμητρας Γαλάνη γεμίζει τα πάντα, η Μαρία (Μαρία Καβογιάννη σε ρεσιτάλ ερμηνείας σε όλη τη σεζόν) ψεκάζει τα μαλλιά της με φτηνή λακ για να στηθεί μπροστά στο laptop για μια συνεδρία ψυχοθεραπείας και το κομμάτι του Χατζηνάσιου ξυπνάει αναμνήσεις στους μεγαλύτερους σε ηλικία και εξηγεί, ενδεχομένως, γιατί σε ένα βαθμό μας συγκινούν τόσο οι σειρές του Παπακαλιάτη (στον δικό μου μικρόκοσμο, τότε, παλιά, δεν τσακωνόμασταν για μουσική, στα σπίτια και στα αμάξια τα δικά μας και των φίλων μας έπαιζε πολύ συχνά Γαλάνη κι όλοι -οικογενειακώς- τραγουδούσαμε ασυναίσθητα στο σκοπό).
Το ειδύλλιο Δημοσθένης-Χάρις που ξεκίνησε στην Κέρκυρα παίρνει άλλη τροπή στους Παξούς, η Αλεξίου αποδεικνύει για άλλη μια φορά την κωμική φλέβα της και αναστατωμένη από την άφιξη του αστυνομικού στο νησί, τον παίρνει από πίσω, ενώ το soundtrack, όπως αρμόζει, έχει πάρει light jazz τροπή με το "Bright Shiny Day". Στη στροφή σε ένα κομμωτήριο, μπουκάρει μέσα: «Κορίτσια επείγον! Ρίζα!»
Highlight του επεισοδίου -και μουσικό highlight όλης της σεζόν είναι βέβαια η διασκευή του «Η Σωτηρία της Ψυχής» από την Μαρίζα Ρίζου, συνοδεία της συμφωνικής ορχήστρας Μίκης Θεοδωράκης, σε μια σκηνή συμφιλίωσης και ουσιαστικού bonding ανάμεσα στην Κλέλια και τον Ορέστη (Χριστόφορο Παπακαλιάτη) στο πιο «σιγουράκι» αλλά και προφανές σημείο συνάντησης παράνομων ζευγαριών, τον λόφο του Λυκαβηττού. Για την ιστορία, το κομμάτι που τραγούδησε το 1985 η Άλκηστις Πρωτοψάλτη έγραψε ο Σταμάτης Κραουνάκης σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου.
Επεισόδιο 6: Επαφή Κληρονομιάς
Στο τελευταίο επεισόδιο επανέρχεται (ο έρωτας αλλά και) το μαγικό "Claire de Lune" του Debussy που είχε δώσει τον τίτλο του και στο πρώτο επεισόδιο της 1ης σεζόν, και, χωρίς άλλα μουσικά αξιοσημείωτα, αλλά με μία τεράστια ανατροπή στο φινάλε που αφήνει τους θεατές σε σοκ και μετέωρους μέχρι την συνέχιση τον Οκτώβριο, το Maestro κλείνει με το «άκακο και ανέμελο» "Princess" του Tommy Steele, από την ταινία The Duke Wore Jeans του 1958, αφήνοντάς μας να χάσκουμε μπροστά στις οθόνες μας.
Princess, if you love me, I'm a prince
Saw you, and I've loved you ever since
Found you with a crowd around you
That broke the ties that bound you
Stood my ground and now I've crowned you my
Princess, though there's nothing in the name...
Τα νέα επεισόδια του Maestro προβάλλονται κάθε Πέμπτη βράδυ στις 22:40 στο MEGA, ενώ είναι όλα διαθέσιμα και στο Netflix.
Διαβάστε επίσης:
Maestro – Season 2: Μη μου μιλάς για καλοκαίρια, για ακρογιαλιές και αστέρια…
