Μπορεί το όνομα του Dave Filoni να μην λέει πολλά πράγματα στους casual fans του πιο δημοφιλούς κινηματογραφικού -και τηλεοπτικού πλέον- saga που γνώρισε ποτέ η pop κουλτούρα, όμως οι σκληροπυρηνικοί φίλοι του Star Wars γνωρίζουν καλά τον άνθρωπο πίσω από το τηλεοπτικό Clone Wars και το “αδερφάκι” του Rebels. Ο Filoni δημιούργησε ένα ολόκληρο σύμπαν από τα αποκαΐδια της prequel τριλογίας, με τις ευλογίες του «πνευματικού του πατέρα» Lucas, με την animated ταινία Star Wars: The Clone Wars του 2008 να γίνεται ο άτυπος πιλότος για το τηλεοπτικό animated Clone Wars των 7 σεζόν και των εκατοντάδων επεισοδίων. Σε αυτή τη σειρά, το σύμπαν του Star Wars έγινε ευρύτερο σε κάθε του επίπεδο, νέοι χαρακτήρες εμφανίστηκαν και κέρδισαν πανηγυρικά το στοίχημα της pop αθανασίας, παλαιότεροι χαρακτήρες όπως ο Anakin, o Obi Wan ή ο Yoda εξελίχθηκαν σε βαθμό που φαινόταν αδύνατον μετά τα prequel -ο πρώτος ειδικά, ανέδειξε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που η αδύναμη πένα του Lucas ήθελε αλλά δεν κατάφερε να του προσδώσει στα Episodes 1,2 και 3. Το βασικότερο όμως όλων ήταν πως η Δύναμη και ο μυστικιστικός της κόσμος, ο οποίος ζυμωνόταν επί δεκαετίες στο λεγόμενο Expanded Universe του Star Wars (βιβλία, παιχνίδια, comics κτλ) εξερευνήθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό -κάνοντας τελικά τη σειρά το πιο σημαντικό κομμάτι του σύμπαντος του τηλεοπτικού/κινηματογραφικού Star Wars, αμέσως μετά την original τριλογία.
Το Clone Wars, το οποίο διαδραματίστηκε μεταξύ των Episodes 2 και 3, «γέννησε» με τη σειρά του το Rebels, μια σειρά τεσσάρων σεζόν με νέους χαρακτήρες που διαδραματιζόταν αρκετά χρόνια μετά -λίγο πριν το Episode 4 και την αρχή των περιπετειών του Luke Skywalker. Σε αυτή τη νέα animated σειρά σταδιακά έκαναν την εμφάνισή τους αρκετοί χαρακτήρες του Clone Wars, ενώ η κάπως πιο «παιδική» του αρχή -σε αντιστοιχία με τις 2 πρώτες αδύναμες και εξίσου «παιδικές» σεζόν του Clone Wars- έδωσε τη σκυτάλη με τον καιρό σε ένα ενήλικο animation που συνέχισε το μαγικό ταξίδι στην αθέατη πλευρά της Δύναμης και των μεταφυσικών στοιχείων που έκαναν το sci-fi δημιούργημα του Lucas να ξεχωρίζει πάντοτε από τα υπόλοιπα μεγάλα sci-fi franchises.
Σε αυτό λοιπόν το τηλεοπτικό Filoni-verse, ένα από τα πρωτότυπα δημιουργήματα του Αμερικανού σκηνοθέτη υπήρξε η διαβόητη padawan του Anakin Skywalker Ahsoka Tano. Έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 2008 στον πιλότο της σειράς, ως ένας άκρως ενοχλητικός side-kick χαρακτήρας, ο οποίος ωρίμαζε με τα χρόνια -όπως ακριβώς ωρίμαζαν και τα ίδια τα Clone Wars και Rebels. Η Ahsoka αγαπήθηκε όσο λίγοι ήρωες και έφτασε από ένα σημείο και μετά να είναι μια από τους βασικούς πρωταγωνιστές των δύο σειρών, καθώς και από τους κύριους καταλύτες των κυρίαρχων γεγονότων που σμίλεψαν τον “γαλαξία πολύ πολύ μακριά…” πριν την εισαγωγή των περιπετειών του Luke, του Han και της Lea.
Στην Disney εποχή για το saga και με τα Clone Wars και Rebels να έχουν ολοκληρωθεί, ο Filoni πέρασε πίσω από την live action κάμερα του Mandalorian και με τον Jon Favreau έδωσαν ένα φιλί ζωής στον κόσμο του Lucas, ο οποίος τότε δεν περνούσε και την καλύτερη του φάση, μετά την απογοητευτική sequel τριλογία του 2015 - 2019. Με την εμπειρία που μάζεψε από τα τηλεοπτικά set των Mandalorian και The Book of Boba Fett, ο Filoni ανέλαβε ένα project που αναζητούσε καιρό: την αναβίωση των περιπετειών του πιο αγαπημένου του δημιουργήματος και τη συνέχιση της περιπλάνησης της μεσήλικης πλέον Ahsoka Tanο, σε έναν γαλαξία που απέχει παρασάγγας από εκείνον της Ray, του Kylo Ren και του λοιπού κακού συναπαντήματος της sequel τριλογίας -αλλά και από εκείνον του Mandalorian και του Boba Fett. Με τη Rosario Dawson σε μια κίνηση - ματ απόλυτου fan service casting, ο Filoni επέστρεψε μόνος του αυτή τη φορά, χωρίς τον Favreau, πιο σίγουρος για τις δυνατότητές του και με όλη του την προσοχή στραμμένη σε ένα σύμπαν που γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα.
Και σε αυτό το σημείο, πριν γίνει οποιαδήποτε περαιτέρω ανάλυση της ίδιας της σειράς, πρέπει να ειπωθεί ένα βασικό της στοιχείο, το οποίο θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη οι υποψήφιοι θεατές: η σειρά είναι η άτυπη 5η σεζόν του Rebels, μια φυσική εξέλιξη του Clone Wars και είναι αδύνατο κάποιος να μπει σε αυτήν δίχως να γνωρίζει τα γεγονότα και τους χαρακτήρες που οδήγησαν σε αυτό το σημείο την ιστορία. Το Ahsoka δεν προετοιμάζει τον «παρθένο» θεατή με κάποια περίληψη των πεπραγμένων των δύο προαναφερθέντων animated σειρών, ούτε φαίνεται να την ενδιαφέρει κάτι τέτοιο κατά τη διάρκειά της. Είναι 100% η άμεση συνέχεια του Rebels -ξεκινάει από το ίδιο cliffhanger σημείο που μας άφησε πριν 5 χρόνια η σειρά, κάνοντας μέχρι και live action recreate την τελευταία του σκηνή- και απευθύνεται ευθαρσώς και χωρίς δεύτερη σκέψη στους φίλους των Clone Wars και Rebels. Προφανώς μπορεί και κάποιος casual fan που γνώρισε την Ahsoka από τις μικρές της εμφανίσεις σε Mandalorian και Book of Boba Fett να δει τη σειρά ή να ακολουθήσει τα συμφραζόμενα, όμως να είναι προετοιμασμένος ότι δεν θα νιώσει επουδενί την ίδια συγκίνηση αντικρίζοντας τους ήρωες του Rebels, δεν θα γνωρίζει επί της ουσίας τα γεγονότα τα οποία η σειρά διαπραγματεύεται, ούτε όμως θα αποδεχθεί εύκολα ένα σύμπαν πολύ διαφορετικό από εκείνο που έχει στο μυαλό του - γεμάτο μυστικισμό και υπέρ το δέον μεταφυσικά στοιχεία. Μάγισσες και μαγεία που ξεπερνάει κάθε φαντασία, ιπτάμενες φάλαινες που ταξιδεύουν μέσω hyperdrive speed σε άλλους γαλαξίες, χαμένοι αυτοκρατορικοί πολέμαρχοι, έκπτωτοι Jedi που ακροβατούν μεταξύ Φωτεινής και Σκοτεινής πλευράς, χαρακτήρες που «μεγάλωσαν» μέσα στα εκατοντάδες επεισόδια των Clone Wars και Rebels, ένας κρυφός κόσμος μεταξύ κόσμων -ala Red Room του Twin Peaks- και γενικότερα ένα σύμπαν που ξεπερνάει κατά πολύ τη μέση εικόνα που μπορεί να έχει κάποιος για το Star Wars. Το Ahsoka μπορεί για λόγους marketing να βαφτίστηκε έτσι και όχι Rebels - Season 5, αλλά στην ουσία είναι αυτό και τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.
Στο δια ταύτα λοιπόν, το Ahsoka είναι μια… καλή 5η σεζόν του Rebels. Η μετάβαση από το animated σύμπαν στο live action είναι κάτι που δεν γίνεται εύκολα εξαρχής, αλλά η σειρά σταδιακά βρίσκει τον ρυθμό της και ανεβάζει στροφές, προτού ρίξει τίτλους τέλους με ένα cliffhanger φινάλε στα πρότυπα των προηγουμένων φινάλε της animated τηλεοπτικής σειράς. Ο ρυθμός είναι ένα πρόβλημά από την αρχή, καθώς η σειρά διατηρεί αρκετά νωχελικό tempo στην προσπάθειά της να παρουσιάσει κάτι που έχει διαφορετική βαρύτητα από τις άλλες δύο σειρές που ενεπλάκη σαν παραγωγός ο Filoni, αποδεικνύοντας ότι ο πολύπειρος δημιουργός, σαν σκηνοθέτης live action θεαμάτων έχει μερικά ακόμα μαθήματα να πάρει -και να βελτιωθεί προφανέστατα, καθώς το ταλέντο υπάρχει και είναι ευδιάκριτο σε πολλά άλλα σημεία της σειράς. Δυστυχώς ή ευτυχώς για κάποιους, το Ahsoka δεν είναι animated αλλά live action. Και οι κανόνες δεν λειτουργούν το ίδιο εδώ, με τη σειρά να φαίνεται πολλές φορές να συγκρατεί με νύχια και με δόντια τη δυναμική που πηγάζει από τους χαρακτήρες και το σύμπαν της, σαν να προσπαθεί να βάλει χαλινάρι σε ένα άγριο άλογο, το οποίο βιάζεται να καλπάσει ελεύθερο προς το άγνωστο - στην περίπτωση μας, το μυστικιστικό σύμπαν της Δύναμης, το οποίο δίνεται στον θεατή σε αρκετά μικρές δόσεις με μια διαρκή υπόσχεση για κάτι μεγαλύτερο.
Στα αρνητικά στοιχεία του Ahsoka, μιας και ξεκινήσαμε ανάποδα αυτόν τον σχολιασμό της πρώτης του σεζόν, είναι σίγουρα και ο τόνος που επιβάλλει ο Filoni στο μεγαλύτερο μέρος της σειράς - ένα μουντό, κάπως πεζό και λίγο βλοσυρό ύφος που έρχεται σε αντίθεση με όσα είχαμε ζήσει στο Rebels με τους ίδιους χαρακτήρες, ακόμα και στις πιο σκοτεινές του στιγμές. Είναι πιθανότατα και ο τρόπος που ψάχνει ο Filoni για να διαφοροποιήσει υφολογικά τη σειρά του από τα Mandalorian ή The Book of Boba Fett, όπως αναφέρθηκε και νωρίτερα σε σχέση με τον ρυθμό της, κάτι που όμως δεν δουλεύει πάντα ικανοποιητικά και σίγουρα θέλει αρκετή δουλειά στο μέλλον.
Κάπου στη μέση βρίσκεται και η Rosario Dawson, μια ηθοποιός εκπληκτικής ομοιότητας με την animated Ahsoka, η οποία όμως δεν καταφέρνει να πιάσει επαρκώς το μπρίο, το τσαγανό και την αυθάδεια που έκαναν την πρωτότυπη ηρωίδα αγαπητή σε χιλιάδες θεατές. Η Ahsoka μπορεί να βρίσκεται εδώ σε μια φάση της ζωής της που έχει περάσει πολλά και κουβαλάει παράλληλα στην πλάτη της μεγάλες απογοητεύσεις, όμως η μετάβαση από την πιο σκληροτράχηλη Jedi στην ελαφρώς πιο… μίζερη και κλεισμένη στον εαυτό της ασκητική μορφή του σήμερα, γίνεται κάπως απότομα. Και αυτό, στον θεατή που γνωρίζει τον χαρακτήρα, ίσως φανεί κάπως παράταιρο. Στον θεατή δε που δεν γνωρίζει, ίσως η Ahsoka να μην είναι εξαρχής μια captivating πρωταγωνιστική φιγούρα. Παρ’ όλα αυτά, η Dawson κάνει ότι καλύτερο περνάει από το χέρι της να ανταποκριθεί στο υλικό που έχει να δουλέψει, έχει καλή χημεία με τους συμπρωταγωνιστές της και όταν το σενάριο επιλέγει να την «ανοίξει» περισσότερο στον θεατή, γίνεται αυτομάτως πιο συμπαθητική και ενδιαφέρουσα.
Από κει και πέρα, η σειρά βάζει ισχυρές βάσεις για ένα ταξίδι στην αθέατη πλευρά της Δύναμης που είναι πολύ εύκολο να συνεπάρει τον θεατή -και δη, όπως προαναφέραμε, τον φίλο του animated σύμπαντος του Dave Filoni. To Ahsoka, όσο περνάνε τα επεισόδια πατάει όλο και καλύτερα στα πόδια του, ο Filoni κάνει περιστασιακά σωστό fan service και δίνει ουσιαστικό νόημα στις εμφανίσεις γνωστών χαρακτήρων του saga, ενώ οι νέοι χαρακτήρες που πλαισιώνουν τους ήδη υπάρχοντες βάζουν και εκείνοι το λιθαράκι τους στο να δημιουργηθεί ένα πολύ ξεχωριστό σύμπαν που σε καλεί να το εξερευνήσεις -και όχι απλά να το χαζέψεις ή να αναλωθείς στο ανούσιο name dropping γνωστών ονομάτων και τοποθεσιών του saga.
Η ιστορία της σειράς οδηγεί τους ήρωες σε έναν άλλο γαλαξία και σε ένα γαϊτανάκι γεγονότων που απειλούν να επαναφέρουν στο προσκήνιο μια τεράστια απειλή από το παρελθόν -τον αυτοκρατορικό Grand Admiral Thrawn, ο οποίος στο φινάλε του Rebels εξαφανίστηκε στα βάθη του σύμπαντος παρέα με τον επαναστάτη Ezra Bridges, κατά τη διάρκεια της μάχης τους για το μέλλον του γαλαξία. Τα 8 επεισόδια, γραμμένα όλα από τον Filoni, κρύβουν μερικά από τα πιο εντυπωσιακά action set pieces του saga, με τα practical effects να κερδίζουν τις πρώτες εντυπώσεις αλλά και τα εντυπωσιακά CGI να λειτουργούν υπέρ της ιστορίας και του world-building -και όχι να υπάρχουν απλά για να θαμπώνουν τον αμφιβληστροειδή. Οι χορογραφίες των μαχών με lightsabers κάνουν μια ωραία στροφή προς τις ρίζες του Star Wars και θυμίζουν μονομαχίες samurai, με αργές, στρατηγικές κινήσεις και ιδιαίτερη βάση στη στάση του σώματος πριν την κάθε επίθεση. Οι μεγάλες επίσης σκηνές δράσης, πλην των προσωπικών μονομαχιών, δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από αντίστοιχες σκηνές μιας μεγάλης blockbuster ταινίας εκατομμυρίων, ενώ η σειρά χαρίζει και μια στιγμή ανθολογίας με την εμφάνιση των διαστημικών φαλαινών Purrgil -θέαμα το δέος του οποίου η μικρή οθόνη αδυνατεί να διαχειριστεί απόλυτα και δεν είναι τυχαίο που το συγκεκριμένο επεισόδιο παίχτηκε σε επιλεγμένους κινηματογράφους του εξωτερικού.
Οι ερμηνείες αποτελούν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο που αξίζει να σχολιαστεί εκτενέστερα, καθώς σε πρώτη ανάγνωση η χημεία μεταξύ όλων των ηθοποιών είναι εξαιρετική. Οι Natasha Liu Bordizzo, Mary Elizabeth Winstead και Eman Esfandi ζωντανεύουν τους Sabin Wren, Hera Syndulla και Ezra Bridger από το Rebels με χάρη και όρεξη, σε ένα από τα αρτιότερα casting που έχει καταφέρει μέχρι σήμερα η Disney. Ο David Tennant επιστρέφει στο σύμπαν του Star Wars δανείζοντας για άλλη μια φορά τη φωνή του στον Huyang, το droid που υπηρέτησε τους Jedi σαν lightsaber crafter για χιλιάδες χρόνια στο Clone Wars, ενώ η Diana Lee Inosanto φοράει ξανά τον μανδύα της Elisabeth Morgan μετά τη σύντομη εμφάνισή της στο Mandalorian, ως η δευτερεύουσα villain της πρώτης σεζόν -μια εξαιρετική επιλογή, αφού η έμπειρη κασκαντέρ και βαφτισιμιά (!) του Bruce Lee προσφέρει μερικές από τις καλύτερες χορογραφίες μάχης που έχουμε δει στο saga μέχρι σήμερα. Την παράσταση όμως κλέβουν άκοπα οι Ray Stevenson και Lars Mikkelsen: ο πρώτος είναι ένας πρώην Jedi – νυν μισθοφόρος που δεν πιστεύει πλέον στην Φωτεινή αλλά και ούτε την Σκοτεινή πλευρά και μαζί με την νεαρή του apprentice Shin Hati (με την οποία μοιράζεται μια άκρως ενδιαφέρουσα σχέση δάσκαλου και μαθητή, η οποία μοιάζει βγαλμένη από τις καλύτερες στιγμές του Clone Wars) ακολουθεί ένα μυστηριώδες, κρυφό μονοπάτι στα πιο βαθιά μυστικά του αθέατου κόσμου της Δύναμης. Δυστυχώς, ο αδικοχαμένος ηθοποιός, ο οποίος μας άφησε τον περασμένο Μάιο μερικές μέρες πριν τα 59α γενέθλιά του, δεν πρόλαβε να δει πόσο ανταποκρίθηκε το κοινό του Star Wars στην εξαιρετική δουλειά που έκανε στον τελευταίο ρόλο της καριέρας του. Ο δεύτερος που κλέβει την παράσταση είναι ο μεγαλύτερος αδερφός του Mads Mikkelsen, ο οποίος επαναλαμβάνει τον ρόλο του ως Grand Admiral Thrawn, μετά την πρώτη του “συνάντηση” με τον χαρακτήρα ως βασικός του voice actor στο Rebels. Και ο Thrawn του Mikkelsen είναι πιθανότατα ο πιο απολαυστικός villain του σύμπαντος του Star Wars μετά τους Darth Vader, Emperor Palpatine και Darth Maul. Μεθοδικός, ψύχραιμος, ψυχρός και γεμάτος αυτοπεποίθηση, ο Thrawn είναι εκείνο το στρατηγικό μυαλό που έλειπε από την πολύχρωμη παλέτα των μεγάλων «κακών» του saga, εκείνος δηλαδή που θα εκλογικεύσει κάθε κατάσταση, θα την αναλύσει στο μυαλό του όσο χρειαστεί, θα βρει ακόμα και στις μικρές του ήττες στρατηγικά πλεονεκτήματα και θα μεταφέρει στον θεατή το συναίσθημα ότι κρατάει τα πάντα υπό έλεγχο -ακόμα και αν οι περιστάσεις υποδηλώνουν το αντίθετο. Ο Mikkelsen εκμεταλλεύεται το διαπεραστικό του βλέμμα και κάτω από τους κόκκινους φακούς παίζει διαρκώς με τα απειλητικά του σχιστά μάτια, ενώ τα ελαφρά μειδιάματα του προσώπου του αρκούν για να κάνουν τον Thrawn έναν άκρως επικίνδυνο χαρακτήρα για τον γαλαξία, έναν εξόριστο στρατηγό – στυλοβάτη της πάλαι ποτέ ακμάζουσας Αυτοκρατορίας, ο οποίος επιστρέφει δυναμικά και αποφασιστικά ως ο απόλυτος διάδοχος του Αυτοκρατορικού θρόνου.
Το Ahsoka έχει πολλά μυστικά, για τα οποία θα μπορούσαν να γραφτούν πολλές ακόμα γραμμές αλλά θα ήταν κρίμα να αποκαλυφθούν εδώ και όχι κατά τη θέαση της σειράς. Η πρώτη του σεζόν είναι μια ικανοποιητική έναρξη ενός «νέου» IP του Filoni-verse, η οποία προετοιμάζει το έδαφος για τις επόμενες -και αναμενόμενα, βάσει ιστορικού του δημιουργού της, ανώτερες- σεζόν. Η Ahsoka Tano σίγουρα δεν είναι η κεντρική πρωταγωνίστρια που υπόσχεται ο τίτλος, όμως δεν χάνεται ανάμεσα στους συμπρωταγωνιστές της -στους οποίους δικαιωματικά ανήκει η σειρά, μιας και μιλάμε για την άτυπη 5η σεζόν του Rebels- καθώς ξεχωρίζει αισθητά όσο περνάνε τα επεισόδια, εδραιώνοντας όλο και πιο στέρεα την καθοριστική της συμβολή στην εξέλιξη των γεγονότων. Ίσως σαν animated show να λειτουργούσε καλύτερα, ακόμα και έτσι όμως, το Ahsoka βγάζει έναν παλιομοδίτικο αέρα γνήσιου παραμυθιού με έναν θεμιτό αέρα παιδικότητας που το saga είχε απεγνωσμένα ανάγκη, ειδικά μετά από σειρές σαν τα Book of Boba Fett και -δυστυχώς- το Mandalorian, τα οποία σταδιακά παραδόθηκαν στο ανούσιο fan service και σε μια συνταγή που φέρει περισσότερο έναν αέρα MCU στο saga. Με τις αστοχίες του αλλά και τη δυσκολία που επιφυλάσσει η θέασή του σε κάποιον καινούριο με το σύμπαν του Dave Filoni, το Ahsoka είναι μια φυσική εξέλιξη των Clone Wars και Rebels, μια προσθήκη που θυμίζει αρκετά το παλιό, αγαπημένο expanded Star Wars universe και σίγουρα μια σειρά που αξίζει να επενδύσει κάποιος τον χρόνο του -και γιατί όχι, να τον οδηγήσει σταδιακά στο να επισκεφτεί τα Clone Wars και Rebels, δύο από τα καλύτερα πράγματα που προέκυψαν από τη δημιουργική ιδιοφυία του Dave Filoni και την αχαλίνωτη φαντασία του George Lucas.
Η πρώτη σεζόν του "Ahsoka" είναι τώρα διαθέσιμη στο Disney+.
